Επικήδειος / Μνημόσυνο, Ομιλία

Ένα κερί σ’ ένα τάφο… 12 Φεβρουαρίου

Με αφορμή την γιορτή του αγίου Μελετίου Πατριάρχου Αντιοχείας, του οποίου έφερε το όνομα ο μακάριος πατέρας μας Μελέτιος Καλαμαράς, θεωρούμε χρήσιμο, αφού αφήσουμε στον τάφο του, στο προαύλιο του Αγ. Κωνσταντίνο, ένα λουλούδι και ένα κερί εόρτιο-επιμνημόσυνο, γυρνώντας στην δουλειά ή στο σπίτι μας να μπορούμε να βρούμε εύκολα, λίγα απ’ τα λόγια-διδασκαλίες του.

Σήμερα μάλιστα, που ο σάλαγος και σύγχυση σηκώνουν κουρνιαχτό, που φτιάχνει «τοπίο στην ομίχλη» και «χάνει ο σκύλος τον αφέντη» του, η διάφανη και σωστή στάση και διδασκαλία του, είναι παρά ποτέ χρήσιμες και αναγκαίες.

Ας αφουγκραστούμε λίγα απ’ τα λόγια που μας είπε όταν πάτησε στην πόλη μας το πόδι του.

……………………………………………………………………………………………………….

Κάποτε, ενώ ο Κύριός μας εκοιμόταν στο καράβι, οι άγι­οι απόστολοι Τον εξύπνησαν κατατρομαγμένοι από την άγρια φουρτούνα που είχε ξεσπάσει με τα λόγια: «Ἐπιστάτα, σῶσον ἡμᾶς, ἀπολλύμεθα». Και τότε ο Κύριος εσηκώθη και «ἐπετίμησε τοῖς ἀνέμοις καί τῇ θαλάσσῃ». Και έγινε γα­λήνη. Και ο αρχιερεύς, και ο κάθε κληρικός, πρέπει να είναι άγγελος ειρήνης, πηγή γαλήνης για τις ταραγμένες από την οποιαδήποτε αιτία ψυχές.

Και για να είναι, πρέπει, όχι να ζητάει τιμές, αλλά να μι­μείται τον Χριστό, «ὅς λοιδορούμενος οὐκ ἀντελοιδόρει καί πάσχων οὐκ ἠπείλει».

Και να είναι πάντοτε πρόθυμος, να λέγει από τα βάθη της καρδιάς του το «τοῖς μισοῦσι καί ἀδικοῦσιν ἡμᾶς συγχώρη­σαν, Κύριε· καί δόs αὐτοῖς τό πλούσιόν σου ἔλεος καί τήν Βασιλείαν Σου».

Αλλά για την αποστολή του κληρικού αυτό είναι λίγο.

Του Κυρίου μας Ιησού Χριστού η κύρια αποστολή ήταν να δώσει την ψυχή Του, ολόκληρο τον εαυτό Του, λύτρο υπέρ του κόσμου. Και προς την κατεύθυνση αυτή «μυσταγωγῶν» τους μαθητές Του ο Κύριος, τους εδίδασκε λέγων: «Ὦ φίλοι, ὁρᾶτε. Μηδείς ὑμᾶς χωρίσῃ μου λόγος· εἰ γάρ καί πάσχω, ἀλλ’ ὑπέρ τοῦ κόσμου. Εἰ οὖν ὑμεῖς φίλοι μου ἐστέ, ἐμέ μιμεῖσθε».

Ο Χριστός για τη σωτηρία μας ανέβη στον Σταυρό· και κατέβη στον άδη· από τα χέρια εκείνων που ευεργετούσε και ευλογούσε.

Γιατί;

Για να τους σώσει από την καταδυναστεία του διαβόλου και τη θεμελίωση της ζωής τους επάνω στο ψέμα και στην πλάνη· για να τους κάμει να γίνουν ρεαλιστές και να προσ­γειωθούν στην πραγματικότητα.

Και ο αληθινός μιμητής του Χριστού, έστω και αν λιθοβολείται και σταυρώνεται, κηρύσσει πάντοτε την αλήθεια· γιατί μόνο η αλήθεια ελευθερώνει. «Γνώσεσθε τήν ἀλήθειαν, καί ἡ ΑΛΗΘΕΙΑ ἐλευθερώσει ὑμᾶς».

……………………………………………………………………………………………………….

Και εμείς οι φιλόχριστοι και χριστώνυμοι, συσπειρωμέ­νοι και ενωμένοι σε μία καρδιά, μία ψυχή, μία γνώμη, μία διάνοια, μία θέληση, μία ενέργεια ας αγωνισθούμε για τη δό­ξα του Θεού και τη σωτηρία του λαού Του.

Αυτό είναι το έργο μου. Αυτό και τίποτε άλλο.

Γιατί είμαι δούλος Χριστού. Και τίποτε άλλο.

Είμαι ιερεύς. Και τίποτε άλλο. Ούτε λιγότερο. Ούτε περισσότερο. Ούτε πιο πάνω. Ούτε πιο κάτω. Ούτε πιο δεξιά. Ούτε πιο αριστερά. Ούτε πιο μπροστά. Ούτε πιο πίσω.

Είμαι ιερέας. Και τίποτε άλλο.

Εργάτης της Βασιλείας τού Θεού.

Και σαν ιερέας, δούλος Χριστού, σας χαιρετίζω όλους με τον χαιρετισμό του Χριστού, που είναι η πιο μεγάλη ευλογία.

Εἰρήνη ὑμῖν. Εἰρήνη πᾶσι. Και εύχομαι ο χαιρετισμός μου αυτός, η εύλογία μου αυτή, να σας εύρει όλους σας υιούς ειρήνης· και να αναπαυθεί μια για πάντα σε σας και σε όλους τους αγαπητούς σας, σε ολόκληρα τα σπίτια σας· και να σας οδηγήσει όλους στην επίγνωση της δόξης και της Βα­σιλείας του Θεού, του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν.

Εἰρήνη ὑμῖν. Εἰρήνη πᾶσι.

Να έχουμε όλοι την ευχή του και τα λόγια του οδηγητικό φως στα κριτήρια και τις επιλογές μας μέσα στην σύγχρονη σύγχση.

π. Θεοδόσιος Μαρτζούχος

Αφήστε μια απάντηση