Κατήχηση

ΠΑΣΧΑ – ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΣΩΜΑΤΩΝ

Αγαπητοί ενορίτες,

«Είναι πιό εύκολο να κολλήσεις ένα αυτί, παρά να κάνεις τους κουφούς να ακούσουν.» Αυτή τη διαπίστωση την ξέρει ο Χριστός καλύτερα απ’ όλους! Την υλοποίησε. Κόλλησε το αυτί του δούλου αλλά δεν μπόρεσε να ανοίξει τα αυτιά αυτών που έβλεπαν το κόλλημα και συνεχίζαν να τον καταδιώκουν. Δεν φτάνει να ακούς εξωτερικά. Ο Χριστός πολλές φορές μετά από θαύματα και διδασκαλίες του κατέληγε στην διαπιστωτική προτροπή: αυτός που έχει αυτιά για να ακούει ας ακούσει. Δηλαδή αυτός που δεν του φτάνουν οι ήχοι αλλά ούτε και τα νοήματα, ας ξεκινήσει «να βλέπει» τα πράγματα βαθύτερα και ουσιαστικότερα. Αν δεν ακούσεις δεν θα σκεφθείς. Δεν φτάνει όμως. Πρέπει αφού σκεφθείς να ψάξεις. Και πρέπει να ψάξεις με ειλικρίνεια. Αυτό που θα βρεις να το ακολουθήσεις με συνέπεια.

Χριστός Ανέστη, αδελφοί!

Δεν υπάρχει κανένα εκπληκτικότερο άκουσμα. Δεν υπάρχει κανένα ουσιαστικότερο άγγελμα. Δεν υπάρχει τίποτε μεγαλύτερο αφού ο θάνατος συντρίβει όχι απλώς τα μεγάλα αλλά τα πάντα.

Να ‘μαστε λοιπόν και εμείς μπροστά όχι σε ένα κόλλημα αυτιού αλλά σε μια αποκατάσταση ζωής που τέλειωσε οδυνηρά. Αυτό μονάχα; Όχι. Αλλά μπροστά στην Ανάσταση του Χριστού, που δεν επέστρεψε απλώς από τον θάνατο αλλά νίκησε τον θάνατο, τον διαπέρασε και δεν ξαναπέθανε. Πολλοί άνθρωποι έζησαν εμπειρίες χωρισμού του σώματός τους μέσω θανάτου και επέστρεψαν. Άλλοι σε νεκροφάνεια ή ανακοπές και άλλοι σε θάνατο ολοκληρωτικό (Λάζαρος-γιός της χήρας της Ναΐν και στα Σάρεπτα) όλοι όμως τελικώς πέθαναν κάποια στιγμή γιατί απλώς οι εμπειρίες αυτές ήταν επιστροφές από ένα «σκοτεινό» δωμάτιο στο οποίο ήταν υπόχρεοι να ξαναεπιστρέψουν.

Ο Χριστός νίκησε τον θάνατο… διαπερνώντας τον. Δεν επέστρεψε για να ξαναπεθάνει. Δεν αναστήθηκε επιστρέφοντας στην προηγούμενη συνθήκη (δέσμευση χώρου-τροφής-επικοινωνίας). Αναστήθηκε φανερώνοντας την όντως Ζωή που δεν νικιέται από τον θάνατο. Βγήκε από τον τάφο άνθρωπος αλλά ΑΛΛΟΣ άνθρωπος. Ποιος άνθρωπος; Αυτός που βγήκε από τα χέρια του Δημιουργού. Αυτός που δεν απατήθηκε από εύκολες επιτυχίες. Αυτός που είχε ελεύθερη και άμεση σχέση με τον αγαπημένο Πλάστη. Τον Πλάστη που του έφτιαξε την σωματική ύπαρξη και παρουσία, έκφραση και φανέρωση των τρόπων επικοινωνίας: από το βλέμμα και το χάδι μέχρι την υλοποίηση της «μιας σάρκας».

Αυτόν τον άνθρωπο ανέστησε ο Χριστός. Του έδωσε ολοκληρία και όχι μόνον. Του έδωσε και δυνατότητες που δεν είχε. Να ξέρει και να μπορεί. Να ξέρει ποιός περπατάει μαζί του προς Εμμαούς όταν Αυτός τελεί ξανά την θυσία που «γέννησε» όλα τα παραπάνω. Να μπορεί να χαίρεται την Αγάπη που συγχωρεί «ασυγχώρητες» αρνήσεις, με την ερώτηση: Πέτρε (κι εδώ μπαίνει κάθε όνομα) μ’ αγαπάς;

Ανασταίνεται ο Χριστός και ανασταίνει μαζί του ΟΛΟΥΣ εμάς, ώστε να είμαστε, να ξέρουμε και να μπορούμε. Να είμαστε ολόκληροι, όχι μόνο στο ξανακολλημένο αυτί αλλά σώοι, αφού ΑΥΤΟΣ γίνεται ΣΩΤΗΡΑΣ. Να ξέρουμε ποιόν έχουμε πατέρα. Να μπορούμε να τον φωνάζουμε: μπαμπά (Αββά, ο πατήρ. Ρωμ. 8,15)

Αυτά διδάσκει η Εκκλησία του Χριστού για την Ανάσταση. Και βρίσκεται ο καθένας από εμάς μπροστά στο δίλημμα: Θα ανοίξω τα αυτιά και την καρδιά μου να δεχθώ την μαρτυρία όλων αυτών, που φτάνουν, μέσα από εκπληκτικής αυτοθυσιαστικής ειλικρίνειας πορεία, να είναι μέλη και μάρτυρες της αλήθειας της Εκκλησίας ή θα κόψω το αυτί μου «φοβούμενος» μπά και ακούσω και τότε η λογική μου και η καρδιά μου με σπρώξουν σε… περιπέτειες; Εδώ ο Χριστός δεν μπορεί να μας βοηθήσει. Μας δείχνει και μας προτρέπει σε πραγματογνωμοσύνη τις πληγές Του. Τα χέρια μας όμως, μόνο εμείς μπορούμε να τα απλώσουμε!

Ο Χριστός περίμενε τον Θωμά μια εβδομάδα. Εμάς μας αγαπάει περισσότερο γιατί κατανοεί ότι δεν Τον είδαμε και μας περιμένει μια ζωή. Για τον Θωμά έγινε Κύριος και Θεός της ζωής του και πέθανε (ο Θωμάς) για να ζήσει! Σ’ εμάς αν η συνάντηση δεν τελεσφορήσει θα πεθάνουμε κάποια στιγμή χωρίς την ελπίδα της χαράς για συνάντηση μ’ Αυτόν, που γέμισε στο Σταυρό πληγές «Για να μή επιτρέψει στις πληγές (των παθών) μας να μας μετατρέψουν σε άτομο που δεν είμαστε».

Αδελφοί μου,

Ας του πάμε τα «κομμένα και βουλομένα» αυτιά μας να τα θεραπεύσει για να μπορέσουμε να «ακούσουμε» την Ανάσταση.

Χριστός Ανέστη.

Σας ασπάζομαι με το φιλί της Αναστάσεως.

Ο εφημέριός σας,

π. Θεοδόσιος

ΠΑΣΧΑ 2013

Θεματολογικές ετικέτες

Αφήστε μια απάντηση