«Σε ζητούν έξω η μάνα Σου και οι συγγενείς Σου»! Λένε μια μέρα στον Χριστό, όταν Αυτός βρισκόταν σε ένα κλειστό χώρο που ήταν πολύς κόσμος. Και τότε Εκείνος αντείπε: «Ποια είναι η μάνα μου και ποιοι είναι οι συγγενείς μου;»
»Μάνα μου και συγγενείς μου δεν είναι όσοι έχω μαζί τους συγγένεια αίματος ή θεσμική συγγένεια –όπως έχουμε εμείς οι Χριστιανοί, καλή ώρα– αλλά μάνα μου και συγγενείς μου είναι όσοι καταλάβουνε ποιος είμαι και τι έχω να τους προσφέρω. Όσοι συνειδητοποίησαν τι έχω να τους πω και τους ενδιαφέρει».
Η Παράκληση λοιπόν που λέγαμε κάθε βράδυ μέχρι σήμερα, έχει τον κίνδυνο να μένει μέσα στο μυαλό μας σαν μια αντίληψη ότι ζητάμε ένα ρουσφέτι! Αυτό που λέει ο χαρακτηρισμός της: Παράκληση. Ότι δηλαδή γυρεύουμε κάτι, παρακαλούμε για κάτι, θέλουμε κάτι, και το πάμε… απ’ έξω-απ’ έξω… μέσω της Παναγίας…!!
Δεν είναι όμως αυτό η Παράκληση!
Η Παράκληση γινόταν για να συνειδητοποιήσουμε ποια ήταν η ποιότητα Αυτής (της Μαρίας) και το περιεχόμενό της, και η προσευχή μας προς Αυτήν ήταν το να κάνουμε δική μας γνώμη και γνώση αυτήν την ποιότητα και να μπορέσουμε να της μοιάσουμε. Με την ουσιαστική έννοια να την αντιγράψουμε. Να γίνουνε δικά μας αυτά που είχε Εκείνη ως περιεχόμενο και ποιότητα.
Βέβαια, όταν κανείς είναι μικρός, με τη μάνα του έχει μια σχέση συναισθηματική και, θα λέγαμε, μία σχέση ρουσφετολογική. Γυρεύει από εκείνη συνήθως κάτι. Όταν μεγαλώσει, όμως, η μάνα πρέπει να γίνει στη συνείδηση του ένα πρόσωπο το οποίο να δείχνει, με το κύρος και τον τρόπο σκέψης, τον λόγο για τον οποίον αξίζει κανείς να είναι άνθρωπος. Αυτό ισχύει πολύ περισσότερο για την Παναγία. Μας δείχνει με την ποιότητα των λόγων και του κύρους Της, τη χαρά και την ευτυχία να είναι κανείς άνθρωπος.
Η Παράκληση, λοιπόν, –την οποία καλό θα είναι εκτός από το Δεκαπενθήμερο να χρησιμοποιούμε «πάλιν καί πολλάκις» στην ζωή μας– δεν πρέπει να μείνει σε βάση παιδική. Πρέπει να αποκτήσει ένα θεμέλιο ενηλικίωσης. Να γίνει και για μας, κάποια στιγμή, η προσευχή στην Παναγία, η Παράκληση, μια προσευχή αναβάθμισης μας. Να μοιάσουμε στην ποιότητα και το περιεχόμενο της Παναγίας. Γι’ αυτήν την ποιότητα και το περιεχόμενο ήταν και η αρχική κουβέντα του Χριστού. «Όσοι καταλάβανε ποιος είμαι και τι έχω να τους πω, αυτοί είναι οι συγγενείς Μου». Συνεπώς ο Χριστός βάζει σε άλλον πήχυ και με άλλα κριτήρια τη συγγένεια, στην οποία βεβαίως ο οποιοσδήποτε έχει πλέον ανοιχτή πρόσβαση.
Η Παναγία να παρακαλέσει τον Χριστό να έχουμε τη δυνατότητα να Τον γνωρίσουμε και να αγαπήσουμε αυτά που λέει.
Χρόνια πολλά και του χρόνου, πολύχρονοι να είστε! Η Παναγία να είναι βοήθεια ολονών μας σε ουσιαστική διαδρομή αυτογνωσίας, όχι σε μια, έστω και θρησκευτικού περιεχομένου, συνήθεια.
Θεματολογικές ετικέτες