Αδελφοί και αδελφές
Αυτή η Κυριακή, τρίτη του έτους, είναι αφιερωμένη στον Λόγο του Θεού, όπως το αποφάσισε ο Πάπας Φραγκίσκος. Ο Ιησούς Χριστός —γράφει—, μέσα από την Αγία Γραφή κρούει την θύρα μας.
Εάν Τον ακούσουμε και ανοίξουμε τη θύρα του πνεύματός μας και της καρδιάς μας, τότε θα εισέλθει στη ζωή μας και θα μείνει μαζί μας. Τα λόγια Του, που συγκεντρώθηκαν στις Γραφές, είναι τροφή για την πίστη μας.
Στο Ευαγγέλιο αυτής της Κυριακής ο Μάρκος δίνει μια πολύ λακωνική αφήγηση της πράξεως πίστης στον Χριστό των ψαράδων της Γαλιλαίας, ενώ αυτή η επιλογή μιας χούφτας πιστών στις απαρχές του Χριστιανισμού συνιστά την θεμελιακή του πράξη. Ο Μάρκος [1,16-20], δεν λέει τίποτε απολύτως για τα κίνητρα, ούτε για τις περιστάσεις, που οδήγησαν τον Σίμωνα και τον Ανδρέα, τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη, να ακολουθήσουν Αυτόν που τους κάλεσε. Η αμεσότητα της απάντησής τους, ότι Τον ακολουθούν χωρίς να μπουν σε διάλογο, ούτε να θέσουν όρους, αποτελεί το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό αυτής της αφήγησης. Ο Σίμωνας και ο Ανδρέας παρατούν αμέσως τα δίχτυα τους και οι δυο γιοί του Ζεβεδαίου εγκαταλείπουν διαμιάς τα πάντα, ακόμα και τον πατέρα τους. Ο λόγος Του, αρκεί. Φανερώνει την αυθεντία εκείνου που μίλησε. Ο Ιησούς καλεί τον καθένα προσωπικά να Τον ακολουθήσουμε, όπως ακριβώς ο Θεός Δημιουργός της Γενέσεως: λέγει «γεννηθήτω», και ευθύς αμέσως το γεγονός «γεννάται».
Ο λόγος του Χριστού είναι μια ανεξάντλητη πηγή. Ένας όσιος και διδάσκαλος της Εκκλησίας, ο Εφραίμ ο Σύρος, έλεγε πολύ σωστά: «Εκείνος που διψά, χαίρεται να πίνει από αυτήν και δεν ανησυχεί μήπως η πηγή εξαντληθεί». Διότι, συμπλήρωνε ο Εφραίμ, αυτή η πηγή σβήνει τη δίψα σου χωρίς η δίψα σου να την εξαντλεί. Αλλά το θέμα δεν είναι αυτό. Την πηγή δεν θα μπορούσαν να την εξαντλήσουν εκείνοι που σπεύδουν να πιούν από αυτήν. Το θέμα είναι, πόσοι άραγε δεν θα σπεύσουν ποτέ να πιούν από αυτήν;
Αδελφοί και αδελφές,
Ο Ιησούς καλεί και συνεχίζει να καλεί, είτε εισακούεται είτε, ίσως επειδή ο λόγος Του καταπνίγεται, δεν εισακούεται. Όμως ιστορικά, οι προσπάθειες που έγιναν για να σιωπήσει ο λόγος Του, είχαν ως αποτέλεσμα να μεγαλώσει ακόμα περισσότερο η ακτινοβολία του, όπως το μαρτυρούν πληθωρικά οι Πράξεις των Αποστόλων.
Ο λόγος του Θεού διαψεύδει όσους πιστεύουν ότι δεν έχει δύναμη και, χειρότερα ακόμα, ότι δεν μπορεί να εμπνεύσει εκείνους που εννοούν να τον διαδίδουν προς δόξαν του ονόματός Του. Ο λόγος του Θεού είναι ζωντανός, είναι πηγή ενέργειας και πιο κοφτερός κι από δίκοπο σπαθί, γράφει ο συγγραφέας της Προς Εβραίους επιστολής.
Αλλοίμονο, είναι πάρα πολύ βέβαιο ότι ο λόγος για τον οποίον δεν φλεγόμαστε να τον διαδώσουμε, είναι το ότι δεν αφηνόμαστε να μας πυρπολήσει. Ο καρδινάλιος Μαρτίνι το έλεγε αυτό πριν λίγα χρόνια στους ιερείς της μητροπόλεώς του στο Μιλάνο, και είναι κάτι που ισχύει για όλους μας έτσι προσκολλημένοι που είμαστε σε αυτόν τον κόσμο τον περαστικό.
Αδελφοί και αδελφές,
Ο καταγεγραμμένος λόγος του Θεού δεν είναι ένα νεκρό γράμμα, ούτε είναι κάτι το άκαμπτο σαν εκείνους τους χαλκάδες με τους οποίους ακινητοποιούσαν τους κατάδικους στα κάτεργα. Δείτε πώς αρπάζει τον Ιωνά, που έκανε τα πάντα για να τον αποφύγει. Το κύμα τον ξεβράζει στην ακτή κι εκείνος παύει πια να του αντιστέκεται. Πηγαίνει στην Νινευή και απευθύνει πύρινους λόγους προς τους κατοίκους της, που έμεναν δεμένοι στα δικά τους κάτεργα. Ως Ιουδαίος της εποχής του, έβλεπε στην παγανιστική μεγαλούπολη το κατεξοχήν σύμβολο του Παγανισμού. Και οι Νινευΐτες, ακούγοντας τον Ιωνά να τους απευθύνει τον λόγο του Θεού, εγκαταλείπουν τον αμαρτωλό τρόπο ζωής τους και μεταστρέφονται. Πόσο μας οικοδομεί αυτή η ιστορία, στην οποία οι άνθρωποι παίρνουν μια νέα πορεία ζωής και όπου, παρ’ ότι ο Θεός του Ισραήλ περιγράφεται στην Παλαιά Διαθήκη ακλόνητος σαν βράχος κι ευέξαπτος σαν τον ωκεανό, Τον βλέπουμε να συγκινείται από την ανθρώπινη αγωνία και να μην τιμωρεί. Θυμηθείτε εδώ εκείνους τους τέσσερεις ψαράδες στην ακτή της λίμνης της Γαλιλαίας: ο Λόγος τούς συνεπαίρνει μια μέρα ξαφνικά και, ακούγοντάς τον, ευθύς αμέσως αφήνουν στην άκρη τα πάντα και Τον ακολουθούν.
Αδελφοί και αδελφές,
Η Νινευή δεν είναι παρά μία περίπτωση, το κάλεσμα στις όχθες της λίμνης της Τιβεριάδας μία άλλη. Συνήθως, το άκουσμα του λόγου του Θεού δεν συναντά παρά αποκρίσεις γεμάτες δισταγμούς, αναβλητικότητα, χρονοτριβή, διάφορα «ναι μεν, αλλά», συναινέσεις της τελευταίας στιγμής. Ο προφήτης Ηλίας μάς καλεί ξανά και ξανά να προσέξουμε την κακή συνήθειά μας, να κλωτσάμε το λόγο του Θεού και με τα δυο μας πόδια. Ο Θεός δεν πρόκειται ποτέ να μας ανταποδώσει τις κλωτσιές. Ο λόγος Του μάς καλεί να δούμε με ένα καινούργιο μάτι τα πράγματα της ζωής, να κρατήσουμε μια απόσταση από την επιρροή που έχουν πάνω μας, να μην τα ειδωλοποιούμε αυτό που είναι προσωρινό και περαστικό. Ο χρόνος που έχουμε να ζήσουμε, απαιτεί περισσότερο την αποστασιοποίηση παρά τη λαγνεία και την απόλαυση. Ο κόσμος αυτός είναι περαστικός, γράφει ο Παύλος στην προς Κορινθίους.
Ναι αδελφοί και αδελφές, ο χρόνος καταβροχθίζει την καθημερινότητά μας. Είναι μετρημένος. Πάντοτε ήταν μετρημένος. Ο Μωυσής παραπονιόταν ότι η ζωή βαστάει τόσο λίγο. Όλες μας οι μέρες φεύγουν και τα χρόνια μας χάνονται σαν αέρας, λέει αναστενάζοντας, κι όσο περισσότεροι γερνάμε, τόσο πιο γρήγορα περνάει ο χρόνος. Επομένως, ας μην κλείνουμε μέσα σε μια λειψανοθήκη τον σπόρο του Λόγου που έπεσε σε εμάς και που από τύχη τον δεχτήκαμε. Ο λόγος του Θεού χρειάζεται να καρπίσει, έχει ανάγκη να βρει έδαφος γόνιμο και ευρύχωρο. Όπως λέει ο πάπας Φραγκίσκος, ο λόγος του Θεού δεν χρειάζεται ναφθαλίνη για να συντηρηθεί! Δεν είναι καμιά παλιά κουβέρτα, που πρέπει να προστατέψουμε από τη φθορά του μύθου. Ο λόγος του Θεού είναι θεμέλιος λόγος, που φωτίζει τα βήματά μας, όπως λέει ο Ψαλμός. Είναι η πυξίδα μας και δεν μετεωρίζεται.
Αδελφοί και αδελφές,
Η θρησκεία μας είναι μια θρησκεία του βιβλίου. Τα βιβλία συλλέγουν το λόγο. Ας είμαστε πραγματιστές. Εμείς που χάνουμε τόσες ώρες διαβάζοντας ανοησίες, ή χαζεύοντας την τηλεόραση, ας πάρουμε την απόφαση να αφιερώνουμε λίγη ώρα στην ανάγνωση της Βίβλου, στην ανάγνωση του λόγου του Θεού. Μην περιμένουμε μόνο την Εκκλησία για να ανακαλύψουμε τα λειτουργικά κείμενα και για να ακούσουμε το λόγο του Θεού μέσα από μεγάφωνα, που ίσως δεν ακούγονται και πολύ καλά. Ας κρατάμε καθημερινά ανοιχτό το νου μας και την καρδιά μας στον θείο λόγο.
Αμήν.
Ας προσευχηθούμε στον Κύριο. Κύριε και Θεέ μας, σε παρακαλούμε με τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος, άνοιξε το νου και την καρδιά μας στον λόγο Σου δια του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.
Θεματολογικές ετικέτες