Κατήχηση

“Αυτά τα Χριστούγεννα να προσφέρετε ζωή και όχι πολυτέλεια”

 …άρθρο του Αρχιεπισκόπου του Canterbury στη Χριστουγεννιάτικη έκδοση της Radio Times.

 

Το σκέφτομαι άραγε μόνο εγώ, ή ο εκνευρισμός για τα Χριστουγεννιάτικα ψώνια κάθε χρόνο ξεκινάει όλο και νωρίτερα; Από τις αρχές Νοεμβρίου, είναι δύσκολο να αποφύγεις τις διαφημίσεις από τους μεγάλους έμπορους, που διακριτικά μας συμβουλεύουν να ξοδέψουμε και ύστερα να ξοδέψουμε λίγα παραπάνω. 

 Η καταγραφή της λίστας των ανθρώπων για τους οποίους κανείς αισθάνεται την υποχρέωση να αγοράσει δώρα μπορεί να επιφέρει ένα βασανιστικό άγχος. Ακριβά δώρα πρέπει να ξοδευτούν, μας λένε, στην άμεση οικογένεια, την διευρυμένη οικογένεια, στα βαφτιστήρια – χωρίς να αναφερθώ στην Χριστουγεννιάτικη ανταλλαγή δώρων στον εργασιακό χώρο (office Secret Santa). Και ύστερα υπάρχει το τίμημα από τις Χριστουγεννιάτικες κοινωνικές εκδηλώσεις: η παγοδρομία, τα εταιρικά γεύματα σε εστιατόρια, οι παντομίμες για τα παιδιά.  

Όλα είναι υπέροχα πράγματα – αλλά συνοδεύονται με μία ετικέτα τιμής! Δεν είναι έκπληξη ότι ο Ιανουάριος μπορεί να είναι ένας οδυνηρός μήνας όσον αφορά τα οικονομικά καθώς οι λογαριασμοί της πιστωτικής κάρτας καταφτάνουν στο χαλάκι της εξώπορτας και το ΑΤΜ μας ενημερώνει ότι έχουμε ξεπεράσει το όριο υπερανάληψης. Για ορισμένους, οι οικονομικές πιέσεις των Χριστουγέννων προκαλούν τεράστιες εντάσσεις στις σχέσεις τους: οι γονείς μαλώνουν μεταξύ τους και γίνονται πιο δύστροποι με τα παιδιά τους.    

Άραγε έτσι θα πρέπει να είναι τα πράγματα; Μην με παρεξηγήσετε: Αγαπώ τα Χριστούγεννα – συμπεριλαμβανομένης και της προσφοράς και της αποδοχής δώρων. Παρόλο που έχω παίξει τον Σκρουτζ σε μία παρισινή Χριστουγεννιάτικη παράσταση (αρκετά πειστικά, όπως μου έλεγαν οι Παριζιάνοι), στην πραγματική ζωή δεν απαντώ «μπα, υποκριτή!» όταν κάποιος μου λέει πόσο πολύ αγαπάει τα Χριστούγεννα. Αλλά δεν πιστεύω ότι με κάνει Σκρουτζ το να εισηγηθώ ότι, για να περάσουμε υπέροχα Χριστούγεννα, δεν χρειάζεται να κάνουμε υπέρογκα χρέη.      

Η προέλευση των Χριστουγεννιάτικων δώρων προέρχεται από την Χριστιανική παράδοση που λέει ότι ο Θεός έδωσε στον υιό του τον Ιησού το δώρο, του να μας φέρει στη ζωή! Εμείς αντανακλούμε αυτή την γενναιοδωρία προσφέροντας δώρα ο ένας στον άλλον. Φυσικά, κανένα δώρο, ανεξαρτήτως τιμής, δεν μπορεί πραγματικά να καθρεφτίσει το δώρο που έκανε ο Θεός στον κόσμο στέλνοντας τον Ιησού να μοιραστεί τον πόνο μας στον σταυρό, να σηκώσει το βάρος των δικών μας σφαλμάτων, και να μας προσφέρει την ελπίδα της ζωής.   

Ωστόσο, τα δώρα μας μπορούν, με κάποιο ελάχιστο τρόπο, να απεικονίσουν και να καταδείξουν την αυτοπροσφερόμενη αγάπη του Θεού. Τα πιο μεστά νοήματος δώρα είναι εκείνα που εκφράζουν ζωή, και όχι πολυτέλεια. Αυτό είναι ιδιαίτερα πραγματικό, καθώς ο ειδικός περί την εξοικονόμηση χρημάτων Martin Lewis μας λέει ότι, οι άνθρωποι νοιώθουν εγκλωβισμένοι μέσα  στην λογική επικοινωνία  ‘’μία σου και μία μου’’ στα δώρα των Χριστουγέννων – αγοράζοντας κάτι ίδιας αξίας και πολυτέλειας όπως αυτό που έλαβαν.   

Δεν υπάρχει όμως κάποιο λάθος στο να δίνεις κάτι μικρό, κάτι που έχει νόημα και υπενθυμίζει στους άλλους ότι νοιάζεστε γι’ αυτούς – κάτι από ένα φιλανθρωπικό κατάστημα, για παράδειγμα. Αυτό επίσης, δίνει στο δέκτη την ελευθερία να σας αγοράσει κάτι παρόμοια μικρό αλλά μεστό νοήματος.

Και η προσφορά δεν είναι απαραίτητο να περιλαμβάνει οικονομική δαπάνη. Μπορείτε να προσφέρετε τον χρόνο σας – που είναι αυξανόμενης σπουδαιότητας και σπάνιο αγαθό. Προσφέροντας το φύλαγμα ενός παιδιού στους πιεσμένους σε χρόνο γονείς της διπλανής πόρτας, έτσι ώστε να απολαύσουν μία από κοινού σπάνια νυχτερινή έξοδο. Ξοδεύοντας ένα ή δύο απογεύματα στο σερβίρισμα φαγητού σε ένα άσυλο αστέγων. Καλώντας το πιο ηλικιωμένο πρόσωπο της οδού σας που ζει μόνο, ώστε να συμμετάσχει στο οικογενειακό σας Χριστουγεννιάτικο γεύμα. Ορισμένα από τα καλύτερα Χριστούγεννα που εμείς ως οικογένεια έχουμε ευχαριστηθεί ήταν όταν καλούσαμε κάποιον για το Χριστουγεννιάτικο γεύμα, που αλλιώς θα ήταν μόνος του.    

Άρα υπάρχουν τρόποι να περικόψουμε τον Χριστουγεννιάτικο λογαριασμό και να μην ξυπνήσουμε την δεύτερη μέρα των Χριστουγέννων (Boxing Day) με την αίσθηση της ανησυχίας από τους λογαριασμούς που θα έρθουν στο γραμματοκιβώτιο τον νέο χρόνο. 

Αλλά τα Χριστούγεννα θα κοστίζουν πάντα κάτι, οπότε είναι απαραίτητο να προγραμματίζουμε και να προϋπολογίζουμε. Για την οικογένειά μου είναι κάπως περίπλοκο: η σύζυγος μου και εγώ γιορτάζουμε την επέτειο των γάμων μας τον Δεκέμβριο, και ύστερα στο νέο έτος είναι τα γενέθλιά μου. Όταν ήμουν ιερέας σε ενορία, με πέντε μικρά παιδιά, ήταν μεγάλη πρόκληση να εξασφαλίσουμε ότι υπάρχουν αρκετά χρήματα για να περάσει ο μήνας.    

Μάθαμε ότι ήταν πρωτίστως σημαντικό να προγραμματίσουμε, να αποφασίσουμε για τον προϋπολογισμό και να τον τηρήσουμε. Μπορείτε να βάλετε χρήματα στην άκρη κάθε μήνα κατά την διάρκεια του χρόνου – σε ένα πιστωτικό ίδρυμα, πιθανόν – και να αποφασίσετε να μην ξοδέψετε άλλα.

Αν βρεθείτε όμως στη θέση να έχετε ξοδέψει υπερβολικά αυτά τα Χριστούγεννα, μην αδρανήσετε στεναχωρημένοι – ζητήστε άμεσα βοήθεια. Τα γραφεία συμβούλων χρέους όπως το ‘’ Χριστιανοί Εναντίον της Φτώχειας’’ (Christians Against Poverty) μπορούν να σας βοηθήσουν να καταστρώσετε το κατάλληλο πλάνο, ώστε να βάλετε τα οικονομικά σας σε μία τάξη.     

Δεν χρειάζεστε ένα μεγάλο τραπεζικό λογαριασμό, ή ένα αστρονομικό όριο στην πιστωτική κάρτα, για να δείξετε γενναιοδωρία. Μπορείτε να είστε γενναιόδωροι με τέτοιο τρόπο που να δείχνετε αγάπη και στοργή, αντί να προσπαθείτε να την αγοράσετε.

Και βέβαια το Φεβρουάριο καταφτάνει η νηστεία – το καλύτερο αντίδοτο στα Χριστούγεννα.

Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2014

 

Αφήστε μια απάντηση