Ημέρα των Χριστουγέννων
25 Δεκεμβρίου 2022 Trondheim
Ησαΐας 52:7-10: Ο Κύριος επιστρέφει στη Σιών και βλέπουν τον Κύριο πρόσωπο με πρόσωπο.
Εβραίους 1:1-6: Είναι το λαμπρό φως της δόξας του Θεού.
Ιωάννης 1:1-18: Κανείς δεν είδε ποτέ τον Θεό, ο μοναδικός Υιός του Θεού τον έκανε γνωστό.
Κάποια στιγμή προς το τέλος του έκτου αιώνα π.Χ. ο προφήτης Ιεζεκιήλ είχε ένα όραμα στον ποταμό Τσεμπάρ, δηλαδή στους ποταμούς της Βαβυλώνας. Είδε τη δόξα του Κυρίου. Αυτό που είδε ήταν τόσο θαυμάσιο, τόσο διαφορετικό από ο,τιδήποτε είχε δει στο παρελθόν, που η διήγησή του γι’ αυτό παραμένει μυστηριώδης. Αντλεί από ένα ευρύ φάσμα φυσικών και πνευματικών παρομοιώσεων για να μεταδώσει τη χάρη που του δόθηκε, αλλά παραμένει αδέσμευτος. Μη νομίζετε, μας λέει, ότι ακόμη και η μεγαλοπρέπεια που ζωγράφισα αντιστοιχεί στη φύση αυτού που πραγματικά είδα. Οι λέξεις απλώς δεν μπορούν να περιγράψουν “την εμφάνιση της ομορφιάς της δόξας του Θεού”.
Στο όραμα του Ιεζεκιήλ, θυμάστε, η θεία παρουσία μεταφέρεται από τέσσερα ζωντανά πλάσματα, αγγελικούς απεσταλμένους με άγρια και μυστηριώδη όψη. Τα πρόσωπά τους, όμως, είναι οικεία και μπορούν, σε κάποιο βαθμό, να προσδιοριστούν. «Καθένα από αυτά είχε μπροστά το πρόσωπο ανθρώπου· τα τέσσερα είχαν από δεξιά το πρόσωπο λιονταριού· τα τέσσερα είχαν από αριστερά το πρόσωπο βοδιού, και τα τέσσερα είχαν από πίσω το πρόσωπο αετού». Η πρώιμη Εκκλησία προσάρμοσε αυτή την περιγραφή για να χαρακτηρίσει τους ευαγγελιστές Ματθαίο, Μάρκο, Λουκά και Ιωάννη. Θεωρήθηκε προνοητικό και αναγκαίο να είναι και αυτοί τέσσερις στον αριθμό, διότι θεωρήθηκε ότι το έργο τους αντιστοιχεί σε εκείνο των Χερουβείμ του Ιεζεκιήλ. Ήταν φορείς και μεταφορείς της εμφάνισης της ομορφιάς της δόξας του Θεού.
Ο Λουκάς αναλαμβάνει να μεταφέρει την αναγγελία των Χριστουγέννων στους ανθρώπους της νύχτας και της αυγής. Το έμβλημά του είναι το βόδι. Σκεφτόμαστε το βόδι ως βραδύνοα. Το να αποκαλέσουμε κάποιον βόδι δεν είναι κομπλιμέντο. Οι παλαιότεροι πολιτισμοί έβλεπαν το βόδι διαφορετικά. Ήταν βασική πηγή ενέργειας, ταυτόχρονα ατμομηχανή, τρένο και τρακτέρ. Και αυτοί, σίγουρα, είναι όροι αντάξιοι του τρίτου ευαγγελιστή, του καλού και σοφού γιατρού. Ο Λουκάς οργώνει το έδαφος. Παρέχει την πιο ευκρινή περιγραφή της σταδιοδρομίας του Χριστού και δίνει μια συμπαγή περίληψη της διδασκαλίας του. Για όσους διδάσκουν τα βασικά της πίστης, των οποίων τα “ωραία πόδια” φέρνουν τα καλά νέα, το ευαγγέλιο του Λουκά είναι ένα ιδανικό βοήθημα για τη διδασκαλία. Δείχνει την καλοσύνη και την ευγένεια του Σωτήρα μας μέσα από αξιομνημόνευτες ιστορίες. Κάνει τη διδασκαλία του να ζωντανεύει. Μας επιτρέπει να βρούμε τη δική μας θέση μέσα στην ιστορία Του. Η Εκκλησία σωστά επέλεξε τον ευαγγελιστή της τα μεσάνυχτα και την αυγή!
Αυτή η Χριστουγεννιάτικη Λειτουργία έχει διαφορετικό χαρακτήρα. Το φως της ημέρας μας επιτρέπει να δούμε μια πληρέστερη εικόνα, να υιοθετήσουμε μια υψηλότερη προοπτική. Οδηγός μας σε αυτή την ανάβαση είναι ο τέταρτος ευαγγελιστής. Το έμβλημά του είναι ο αετός, δικαίως. Ο Ιωάννης πετάει στο στερέωμα, φαινομενικά ακίνητος, αλλά ανεβαίνει όλο και ψηλότερα. Βλέπει κρυμμένα και όμορφα μοτίβα, που δεν μπορούν να γίνουν αντιληπτά από κάτω. Μας δίνει μερίδιο στο όραμά του, αν το επιθυμούμε, αλλά πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι! Για να τον ακολουθήσουμε πρέπει να πάρουμε φτερά και να πετάξουμε μαζί του.
Η πιο ουσιαστική διαπίστωση του Ιωάννη είναι η εξής: Η γέννηση του Χριστού, τα Χριστούγεννα, δεν είναι η αρχή της ιστορίας για τον Υιό του Θεού. Όχι· η γέννηση του Χριστού αποκαλύπτει στο χρόνο ένα μυστήριο γέννησης που προηγείται του χρόνου και τον υπερβαίνει. Ήταν μαζί με τον Θεό στην αρχή. Πριν από τον Αβραάμ υπήρχε, πριν από τη δημιουργία των άστρων, αυτός πάλι υπήρχε. Και πού; Στην αγκαλιά του Πατέρα, γεννημένος από την αιωνιότητα σε εκείνο το παλιρροϊκό κύμα αγάπης που γνωρίζουμε ως Άγιο Πνεύμα.
Γεννημένος από τη Μαρία, ο Χριστός ήρθε, λέει ο Ιωάννης, “στα δικά του”. Αυτό δεν ισχύει μόνο με την έννοια ότι είναι ένας από εμάς. Ο κόσμος είναι “δικός του” με έναν πολύ πιο ριζοσπαστικό τρόπο. Είναι δικός του επειδή τον δημιούργησε. Του ανήκει δικαιωματικά. Ο Θεός που έρχεται να μας σώσει είναι ο Θεός που μας δημιούργησε. Η σωτηρία του είναι η αναδημιουργία μας. Η πρόθεσή Του δεν είναι απλώς να διορθώσει ένα σφάλμα του συστήματος που προκλήθηκε από την ανθρώπινη ανοησία. Έρχεται για να μας κάνει καινούργιους, για να μας αφήσει να γεννηθούμε από ψηλά, όχι από σάρκα αλλά από θεία δύναμη. Έρχεται να μας κάνει παιδιά του Θεού, να μας εμφυσήσει την ίδια την πνοή του Θεού.
“Χάρη επί Χάριτος”, λέει ο Ιωάννης! Αυτό παίρνουμε τα Χριστούγεννα. Η μηδαμινότητά μας φορτίζεται με την πληρότητα εκείνου που είναι τα πάντα σε όλα· και αυτό χωρίς ίχνος αξίας εκ μέρους μας. Πραγματικά, η αγάπη του Θεού ξεχύνεται πέρα από κάθε μέτρο. Το να γνωρίσουμε αυτή την εισροή αγάπης, να νιώσουμε τη δύναμή της, σημαίνει να δούμε τη δόξα του Θεού. Ο Ιωάννης, όπως και ο Ιεζεκιήλ, αναζητά λέξεις για να εκφράσει αυτό που, ενθουσιασμένος, είδε. Και αυτός αγωνίζεται, αν και για αντίθετους λόγους. Για τον Ιεζεκιήλ, η δόξα του Θεού ήταν πολύ μεγαλειώδης. Πώς μπορεί η γλώσσα του ανθρώπου να μιλήσει για τα ουράνια πράγματα; Για τον Ιωάννη, η δόξα είναι πολύ κοντινή. Τόσο εύκολα σκεφτόμαστε τον Θεό ως απομακρυσμένο από εμάς τους ίδιους, ώστε αγωνιζόμαστε να τον δούμε με τη δική μας μορφή. Κι όμως, εκεί είναι που αφήνει τον εαυτό του να βρεθεί: στη σάρκα.
Ετοιμαστείτε, λοιπόν, λέει ο Ιωάννης: Σηκωθείτε και ανεβείτε στα ύψη. Αφήστε τα μάτια σας να καθαρίσουν. Δείτε με την καρδιά σας. Τότε, με τη χάρη, θα δείτε κι εσείς τη δόξα του Θεού σε αυτό το βρέφος που γεννήθηκε για να μας αγαπήσει, που γεννήθηκε για να μας σώσει, που γεννήθηκε για να υποφέρει, να πεθάνει και να αναστηθεί. Η θέα της δόξας του θα σας διδάξει τι καλείστε κι εσείς να γίνετε.
Αυτή η Λειτουργία μας προσκαλεί να ζήσουμε στοχαστικές ζωές, ζωές θαυμασμού, ευχαριστίας και δοξολογίας, και έτσι να γίνουμε αληθινοί μαθητές. Είθε να ακολουθήσουμε το κάλεσμα του Ιωάννη, αυτά τα Χριστούγεννα και πάντα. Αμήν.
Θεματολογικές ετικέτες