Τότε οι Φαρισαίοι πήγαν και σχεδίαζαν πώς να τον παγιδεύσουν με αυτά που έλεγε. Έτσι έστειλαν τους μαθητές τους σ’ αυτόν, μαζί με τους Ηρωδιανούς. “Δάσκαλε”, είπαν, “ξέρουμε ότι είσαι αληθινός και διδάσκεις αληθινά την οδό του Θεού. Δεν σε νοιάζει τι σκέφτεται ο καθένας ούτε δείχνεις μεροληψία, Πες μας, λοιπόν, τι σκέφτεσαι. Είναι νόμιμο να πληρώνουμε φόρους στον Καίσαρα ή όχι;”
Αντιλαμβανόμενος την κακόβουλη πρόθεσή τους, ο Ιησούς είπε: “Γιατί με δοκιμάζετε, υποκριτές; Δείξτε μου το νόμισμα που χρησιμοποιήθηκε για τον φόρο”. Του έφεραν ένα δηνάριο. “Ποιανού είναι αυτή η εικόνα και η επιγραφή;” τους ρώτησε.
“Του Καίσαρα”, του είπαν.
Τότε τους είπε: “Δώστε, λοιπόν, στον Καίσαρα αυτά που ανήκουν στον Καίσαρα και στον Θεό αυτά που ανήκουν στον Θεό”. Όταν το άκουσαν αυτό, έμειναν κατάπληκτοι. Έτσι τον άφησαν και έφυγαν. (Ματθαίος 22:15-22)
Όταν άρχισα να διαβάζω τα Ευαγγέλια για τον εαυτό μου, ως ενήλικας και άθεος, ένα από τα πρώτα πράγματα που μου ήρθαν στο μυαλό ήταν πόσο έξυπνος ήταν ο Ιησούς. Συνεχώς αμφισβητούμενος από αντιπάλους, ιδιαίτερα από τους θρησκευτικούς ηγέτες που απειλούνταν από αυτά που έλεγε και έκανε, ο Ιησούς χειριζόταν αριστοτεχνικά αυτές τις συζητήσεις, συχνά με ισχυρές αντεπιθέσεις που άφηναν τους αντιπάλους του εμβρόντητους και σιωπηλούς, αναρωτώμενοι τι τους χτύπησε. “Όταν το άκουσαν αυτό, έμειναν κατάπληκτοι, τον άφησαν και έφυγαν” λέει το κείμενο. Υποχώρηση! Η εικόνα είναι πάρα πολύ αστεία. Οι Φαρισαίοι τον αμφισβήτησαν σχετικά με την πληρωμή των φόρων με ένα δίλημμα “catch 22”: αν ο Ιησούς έλεγε να πληρώνουμε φόρους, θα τον κατηγορούσαν ότι χρηματοδοτεί την καταπίεση του λαού του Θεού, αλλά αν ο Ιησούς έλεγε να μην πληρώνουμε φόρους, θα τον κατηγορούσαν ότι επαναστατεί εναντίον του Ρωμαίου ηγεμόνα. Αντ’ αυτού, έδωσε την περίφημη απάντησή του: Δώστε στον Καίσαρα ό,τι ανήκει στον Καίσαρα και δώστε στον Θεό ό,τι ανήκει στον Θεό. Λαμπρό.
Αργότερα την ίδια ημέρα, οι Σαδδουκαίοι (που αρνούνταν την ανάσταση των νεκρών) προσπάθησαν να τον παγιδεύσουν με μια θεολογική ερώτηση: αν μια γυναίκα παντρευόταν, χήρευε και ξαναπαντρευόταν πολλές φορές, ποιος θα ήταν ο σύζυγός της στην τελική ανάσταση; Σίγουρα ο Ιησούς δεν θα υποστήριζε την πολυγαμία, έτσι δεν είναι; Και ο Ιησούς απάντησε αμφισβητώντας τη λανθασμένη τους υπόθεση: κανείς δεν είναι παντρεμένος στην ανάσταση! Και στη συνέχεια τους έδωσε ένα μάθημα ερμηνείας της Βίβλου: “Όσον αφορά τώρα την ανάσταση των νεκρών, δεν διαβάσατε τι σας είπε ο Θεός: Εγώ είμαι ο Θεός του Αβραάμ και ο Θεός του Ισαάκ και ο Θεός του Ιακώβ… Δεν είναι Θεός των νεκρών, αλλά των ζωντανών” (Ματθαίος 22:31-32). Και για άλλη μια φορά, “όταν τα πλήθη τα άκουσαν αυτά, εξεπλάγησαν από τη διδασκαλία του” (εδ. 33).
Ο Ιησούς ήταν μάστορας στην αποκάλυψη των ανακολουθιών. Σε μια παλαιότερη περίπτωση, όταν οι θρησκευτικοί ηγέτες τον είχαν ρωτήσει με ποια εξουσία έκανε ό,τι έκανε, ο Ιησούς απάντησε ότι θα απαντούσε στην ερώτηση μόνο αν απαντούσαν πρώτα σε μία δική του: “Το βάπτισμα του Ιωάννη προήλθε από τον ουρανό ή ήταν ανθρώπινης προέλευσης;”. Και αμέσως είδαν το δίλημμα: “Αν πούμε: “Από τον ουρανό”, θα μας πει: “Τότε γιατί δεν τον πιστέψατε;”. Αν όμως πούμε: “Από ανθρώπινη προέλευση”, θα φοβηθούμε το πλήθος, επειδή όλοι θεωρούν τον Ιωάννη προφήτη” (Ματθαίος 21:25-26). Έτσι, έκαναν ότι δεν ήξεραν, και δεν πήραν ούτε την απάντησή τους.
Ο Ιησούς επεσήμανε επίσης την ασυνέπεια των θρησκευτικών ηγετών, οι οποίοι προσβλήθηκαν όταν θεράπευε ανθρώπους το Σάββατο, παρόλο που θα έσωζαν ευχαρίστως ένα πρόβατο το Σάββατο, αν αυτό έπεφτε σε λάκκο. Ο Ιησούς επεσήμανε τις ασυνάρτητες ανησυχίες τους και τις διέψευσε: “Ένας άνθρωπος αξίζει πολύ περισσότερο από ένα πρόβατο!” (Ματθαίος 12:12). Είναι δύσκολο να διαφωνήσει κανείς με αυτό.
Guillaume Bignon (Γκυγιάμ Μπινιόν)