Η έλλειψη παιδιών σ’ ένα αντρόγυνο έχει φορτισθεί με πολλά ψυχολογικά υπονοούμενα, όχι πλέον τόσο για την αποδεκτή ή μη εικόνα στις κοινωνικές σχέσεις, όσο στην ψυχολογική διάθεση του ίδιου του ζευγαριού. Εβραϊκά υπονοούμενα που “σέρνονται” ανάμεσα στους χριστιανούς και παρερμηνευόμενες προλήψεις κάνουν ζευγάρια που δεν έχουν παιδιά, να αγχώνονται και να υποφέρουν. Έστω και αν πολλές φορές μπορούν να επαναλαμβάνουν αμφοτερόπλευρα: «Οὐκ ἀγαθός/ἀγαθή εἰμί ἐγώ ὑπέρ δέκα τέκνα;» Εν τούτοις στενεύονται και δεν αφήνουν τον εαυτό τους να χαρεί ο ένας την ύπαρξη και συνοδοιπορία του άλλου.
Φαντάζονται (όπως όλοι όταν κάτι μας λείπει…) ότι μόλις αποκτήσουν παιδιά θα γίνουν οι ευτυχέστεροι των ανθρώπων. Σήμερα δε που όλοι αυταπατόμαστε νομίζοντας ότι η ζωή είναι στα χέρια μας κάτι τέτοιο (για την περίπτωση) προσδοκάται ως υπέρτατη ευτυχία. Πολλές φορές η προσωπική αντωνυμία γίνεται κτητική και ο άνθρωπος ανεπιγνώστως μετακυλάει εύκολα το ενδιαφέρον και την φροντίδα σε εγωκεντρικές απαιτήσεις.
Τότε αρχίζουν ανάμεσα σε γονιούς και παιδιά οι καταπιέσεις και οι συγκρούσεις, και η αμφοτερόπλευρη κόπωση, που “εκφράζεται” με τα φρικτά συμπερασματικά σχόλια:
«Μακάρι να μη σε είχα γεννήσει»
ή από την “άλλη” πλευρά:
«Τι δυστυχία να ‘χω εσένα γονιό»!!!
Στην Παλαιά Διαθήκη, στο Βιβλίο Κριτές , διαβάζουμε την ιστορία του Σαμψών που ήταν Κριτής των Ισραηλιτών και προτύπωσις της Αναστάσεως του Χριστού (πόρτες της πόλεως επί των ώμων, κεφ. 16,3). Όταν ο άγγελος του Θεού ανήγγειλε στους γονείς του, που δεν είχαν παιδιά την γέννηση του, ο πατέρας του Μανωέ ρώτησε τον άγγελο του Θεού: «Όταν ο λόγος σου εκπληρωθεί και γεννηθεί το παιδί, ποιος θα είναι ο νόμος της ζωής του και ποιο το έργο του;» Δηλαδή, πως θα μεγαλώσουμε αυτό το παιδί;
Σ’ εκείνους είπε ο άγγελος τον τρόπο!
Εμείς ας δούμε την προσευχή ενός πατέρα, που αξίζει να γίνει και δική μας:
«Κύριε, κάνε το παιδί μου να είναι αρκετά δυνατό ώστε να γνωρίζει πότε είναι αδύνατο, και αρκετά γενναίο για να αντιμετωπίζει τον φόβο.
Να είναι περήφανο κι αλύγιστο όταν έντιμα ηττηθεί, αλλά ταπεινό και ευγενικό όταν νικήσει!
Κύριε, κάνε το παιδί μου να Σε γνωρίσει!
Οδήγησέ το, προσεύχομαι, όχι στο μονοπάτι της ευκολίας και της άνεσης, αλλά κάτω από την πίεση των δυσκολιών και των προκλήσεων. Μάθε του να στέκεται όρθιο στην καταιγίδα και να δείχνει ευσπλαχνία σ’ αυτούς που πέφτουν και αποτυγχάνουν. Κάνε το να ‘χει καρδιά καθαρή και οι στόχοι του να είναι υψηλοί!
Να πειθαρχεί τον εαυτό του προτού ζητήσει κάτι από τους άλλους.
Να μάθει να γελάει χωρίς όμως να ξεχνάει και να κλαίει, αν χρειαστεί.
Να προσβλέπει στο μέλλον του, χωρίς να ξεχνάει τα μαθήματα του παρελθόντος.
Και όταν όλα αυτά τα αποκτήσει, προσεύχομαι να έχει χιούμορ αλλά και να είναι σοβαρό. Κράτησέ το ταπεινό, ώστε πάντα να θυμάται:
Την απλότητα της μεγαλοσύνης.
Το ανοιχτό μυαλό της αληθινής Σοφίας!
Την πραότητα της αληθινής δύναμης!
Τότε ίσως εγώ ο γονιός του να τολμήσω να ψιθυρίσω:
“Δεν έζησα μάταια”».
Θεματολογικές ετικέτες