«…Οὐκ εἰσῆλθον εἰς τό πραιτώριον, ἵνα μή μιανθῶσι, ἀλλ’ ἵνα φάγωσι τὸ Πάσχα…»
(Ιω. 18, 28)
Είναι εύκολη και ανεύθυνη η «φετιχιστική ιεροποίηση» των εντολών και η τυπική «κατά γράμμα» τήρησή τους και «εκτέλεσή» τους! Όμως για τους χριστιανούς η αποδοχή του θελήματος του Θεού και ο αγώνας για την τήρησή του στην καθημερινότητα της ζωής τους, δεν είναι… «ὑπνοῦσα ὁδοιπορία»! Σκέπτονται τις εντολές! Δεν μπαίνουν στη “λογική”: να αποδεκατούμε, μας λέει ο Νόμος, το δέκατο των εισοδημάτων μας; Λοιπόν… πάρε και το 1/10 από τον δυόσμο και τον άνηθο και όλα τα φυτά!! Οι χριστιανοί δεν είναι… φυτά!
Σε τέτοια περίπτωση, αντί πνευματικής ωρίμανσης, έχουμε ανωριμότητα ανευθυνότητας και ψυχολογική προσπάθεια-αυταπάτη, αποφυγής (όχι με τον δυναμισμό απόφασης, αλλά με φοβική ντρίπλα) των λαθών και των αμαρτιών… δια της κατά «κυριολεξία και ακρίβεια» τηρήσεως της εντολής! Κάποιοι λοιπόν δέχονται να γίνουν… ζόμπι, γιατί πιστεύουν ότι ο Θεός είναι επουράνιος χωροφύλακας, που αστυνομεύει την ζωή, και φοβούνται και “πιστεύουν” ότι δεν θα υπολογίσει δεδομένα, συνθήκες, γονιδίωμα, επιρροές του καθενός μας, αλλά «ἐπί τῇ θέα» του προσώπου μας θα μας στείλει στο… πυρ το εξώτερον(!) “αδιάβαστους” ως παραβάτας… αστυνομικών εντολών(!). Τέτοιου είδους θέαση και… “θεολογία” γεννιέται γιατί δεν διάβασαν κάποιοι «από μέσα» την συζήτηση του Βασιλιά και των… εριφίων, στο ΚΕ΄ κεφάλαιο του κατά Ματθαίον, ούτε κατανοούν ότι για την συνθήκη του ενδύματος γάμου ήξεραν ήδη (από τους προσκαλούντας), οι καλούμενοι οι… «ἐλθόντες και μη ἔχοντες ἔνδυμα γάμου»!!
Και έρχεται μέσα σ’ αυτά το τυπικό θέμα της ημέρας εορτασμού του Πάσχα, που στους Εβραίους ήταν ακίνητη εορτή, αφού είχαν ένα δικό τουςημερολόγιο. Για τους χριστιανούς, μετά από τριακόσια χρόνια τοπικού εορτασμού σε διαφορετική ημέρα αναλόγως του ημερολογίου κάθε περιοχής, («Τεσσαρεσκαιδεκατίτες» Μικρασιάτες, Ρωμαίοι, λοιποί) η Αγία Πρώτη Σύνοδος έκανε την εορτή κινητή (προφανέστατα λόγω μη ύπαρξης ενός κοινού ημερολογίου) και όρισε ρύθμιση αστρονομική ανεξάρτητη των τοπικών ημερολογίων! Φυσικά όλοι οι Πατέρες της Συνόδου κατανοούσαν ότι ήταν θέμα τεχνικό, απλά πρακτικό και χωρίς θεολογικό βάρος, έστω και αν κάποιοι επεδίωξαν να το φορτίσουν με παραμέτρους και προϋποθέσεις.
Στην αρχή σχεδόν της περιόδου των τριών αιώνων των διωγμών, προ της Συνόδου του 325 μ.Χ., με “καθιερωμένο” τοπικό ακίνητο εορτασμό του Πάσχα, συναντήθηκαν για το θέμα ο επίσκοπος Σμύρνης Πολύκαρπος (Τεσσαρεσκαιδεκατί-της, όπως οι εβραίοι δηλαδή γιόρταζε το Πάσχα την 14 Νισάν!!) και ο Ρώμης Ανίκητος. Συζήτησαν. ΔΕΝ συμφώνησαν! Συλλειτούργησαν, και μάλιστα προσφέροντας την Ευχαριστία, κατά παραχώρησιν του Πάπα, ο Πολύκαρπος, και χώρισαν αγαπημένοι! Στις μέρες μας μόλις ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ανέφερε την ανάγκη του κοινού εορτασμού, (πράγμα που δε σημαίνει… συλλειτουργία!!) για να μην τυραννούνται οι μικτές οικογένειες και για αγαπητική ομοφωνία εορτασμού των χριστιανών (και ξέροντας βεβαίως ότι εμείς κάνουμε λάθος προσδιορισμό) ξεσηκώθηκαν διαμαρτυρόμενοι, οι υποτίθεται εντός της Εκκλησίας, ΓΩΓ και ΜΑΓΩΓ…!! Ας ελπίσουμε ότι δεν θα φοβηθεί και ΠΑΛΙ η Εκκλησία… «φόβον οὗ οὐκ ἐστίν φόβος»!!
Η Εκκλησία του Χριστού έχει επίγεια ζωή τουλάχιστον δυο χιλιετιών. Έχει αποδεχθεί και αποδείξει de facto τον λόγο Του, ότι «το Σάββατο έγινε για τον άνθρωπο και όχι ο άνθρωπος για το Σάββατο»! Τον έχει αφουγκραστεί να εμπαίζει τους καυχωμένους «δια την παράδοσιν», που γίνεται νεκρός τύπος, φονευτής της ζωής! Έχει σαφή γνώση ότι η ελευθερία είναι όρος sine quo non στο να είναι κάποιος χριστιανός. Ξέρει επίσης ότι η στρέβλωση πλειστάκις «ντύνεται» το κύρος του Πνεύματος του Θεού και γίνεται επιβεβλημένη πορεία… πνευματικότητας! Ξέρει επίσης ότι διατρέχουν τα μέλη της τον κίνδυνο της βλασφημίας του Αγίου Πνεύματος όταν αντιστρέφουν την πραγματικότητα και αποδίδουν (για χίλιους λόγους ψυχολογικούς, ανασφάλειας, τραντισιοναλισμού) στο Άγιο Πνεύμα ενέργειες και σκέψεις ξένες-οθνείες! Γιατί φυσικά είναι τραγικό να ισχυρίζεται κάποιος ότι η ρύθμιση του εορτασμού του Πάσχα με τον κανόνα του Μέτωνος είναι… έργο του Αγίου Πνεύματος και όποιος το αμφισβητεί είναι αφοριστέος, καθαιρετέος και… βλάσφημος!! (Ενώ «οἱ ταῦτα ἰσχυριζόμενοι βλασφιμῶσιν»!!!) Από πότε ένας ειδωλολάτρης αστρονόμος σε συνεργασία με ένα ειδωλολάτρη αυτοκράτορα έγιναν ρυθμιστές της ζωής της Εκκλησίας και χορηγοί… Αγίου Πνεύματος!; Ας μη τρελαθούμε… ΟΛΟΙ τουλάχιστον.
Η Δαμόκλειος σπάθη της μονομανίας των παλαιοημερολογιτών αναρτάται από τρίχες (κυριολεκτικά) και δεν είναι κίνδυνος για τους (λογικούς τουλάχιστον) χριστιανούς, που δεν πρέπει να είναι αρχομανή ψώνια, που θέλουν να καταλάβουν την θέση κάποιου τυράννου. Άλλωστε ο Απ. Παύλος μας έχει απαλλάξει από όλα αυτά με τις διδαχές του, (προς Γαλάτας):
α) «Παρεισῆλθον κατασκοπεῦσαι τὴν ἐλευθερίαν ἡμῶν ἣν ἔχομεν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ, ἵνα ἡμᾶς καταδουλώσουσιν»
(Γαλ. 2,4)
β) «ὄφελον καὶ ἀποκόψονται οἱ ἀναστατοῦντες ὑμᾶς’ [Ας μην αστειευτούμε με το τι εννοεί ότι πρέπει να κόψουν…!!]
(Γαλ. 5,12)
Οι αδελφοί μας, οι Έλληνες Καθολικοί, υπολογίζοντας σωστά, με τα επιστημονικά δεδομένα της εποχής, και όχι με τον… κανόνα του Μέτωνος (5ος αιώνας π.Χ!!), και το… ειδωλολατρικό ημερολόγιο του Ιούλιου Καίσαρα, την ημέρα του Πάσχα, ερμηνεύοντας σωστά τον «νόμο και το γράμμα», σκεπτόμενοι ποιμαντικά αφού αγαπούν το ποίμνιο τους και δεν το θέλουν… «άλογο», γιορτάζουν μαζί μας το Πάσχα! Με εμάς, που είμαστε… ασθενείς τη πίστει, τραντισιοναλιστές κρυπτόμενοι πίσω από τα «φουστάνια» της μάνας μας, και το κάνουν κάτι τέτοιο αφού η υπόθεση δεν είναι… δόγμα πίστεως και για να μη τυραννούνται οι μικτές οικογένειες!! Από τους Ορθόδοξους μόνο οι Ορθόδοξοι Φινλανδοί γιορτάζουν σωστά μαζί με τους άλλους χριστιανούς το Πάσχα, στην σωστή του ημερομηνία!
Τα υπόλοιπα (όσο περίτεχνα… αρλουμποθεολογικά και αν λέμε) είναι φανατισμοί, εμμονές, ακρότητες και αυταπάτες γνησιότητας. Είναι δηλαδή απλώς συγγένεια με τους Γ.Ο.Χ. της Γωγ και των Μαγώγ (Ιεζ. 34,15 & Αποκ. 20,7)!!
Ευχόμαστε… Διάβαση-Πάσχα από την δουλεία, στην ελευθερία. Από την τυπολατρεία, στην αληθή Λατρεία. Από το γράμμα, στη Ζωή. Στη Ζωή, που μας έμαθε ότι εάν Αυτός (ο Χριστός) μας ελευθερώσει (…μέσα-έξω!!) τότε «ὄντως ἐλεύθεροι ἐσόμεθα» (Ιω. 8,36). ΑΜΗΝ.
ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ
π. Θεοδόσιος Μαρτζούχος
Θεματολογικές ετικέτες