Μην κάνεις λάθος: εάν πράγματι αναστήθηκε ήταν ακριβώς όπως το σώμα· εάν η διάλυση των κυττάρων δεν αντιστράφηκε, το μόριο δεν επανασυνδέθηκε τα αμινοξέα δεν αναζωπυρώθηκαν, τότε η Εκκλησία θα πέσει.
Δεν ήταν όπως τα λουλούδια, που κάθε απαλή άνοιξη ξανανθίζουν· Δεν ήταν σαν το Πνεύμα Του στα στόματα και τα μπερδεμένα μάτια των έντεκα αποστόλων· ήταν όπως η σάρκα Του· η δική μας.
Το ίδιο απέκτησε αντίχειρες και δάχτυλα, το ίδιο είχε καρδιά. Αυτό -το τρυπημένο σώμα- πέθανε, μαράθηκε, έπαψε, και μετά επανενσωματώθηκε, ένεκα της αιώνιας Δύναμης νέα δύναμη αποκάλυψε. Ας μην περιπαίζουμε τον Θεό με τη μεταφορά, την αναλογία, την αποφυγή, την υπέρβαση, μετατρέποντας το γεγονός σε παραβολή, σε ένα σημάδι ζωγραφισμένο στην ξεθωριασμένη ευπιστία παλαιότερων εποχών: Ας «εἰσέλθωμεν διά τῆς θυρίδος».
Ο λίθος κύλησε προς τα πίσω, δεν ήταν κανένα πεπιεσμένο χαρτί, ένας λίθος σε μια ιστορία, αλλά ο τεράστιος βράχος της υλιστικής πραγματικότητας που, στο αργό σύρσιμο του Χρόνου, θα επισκιάσει τον καθένα από εμάς
John Updike (1932-2009)
Θεματολογικές ετικέτες