Πάνω από μισό αιώνα, μετά από τη δέσμευση που είχαν υπογράψει μια ομάδα επισκόπων, μελών της Β΄ Βατικανής Συνόδου, να ζήσουν με απλό τρόπο ζωής κοντά στον λαό τους, τώρα μια νέα ομάδα συμμετεχόντων στη Σύνοδο Επισκόπων για τον Αμαζόνιο (6-27 Οκτ 2019) υπέγραψε νέο σύμφωνο, επίσης στις κατακόμβες της αγίας Domitilla!
Ο Βραζιλιάνος Καρδινάλιος π. Claudio Hummes, Γενικός Αναπληρωτής της Συνόδου, προήδρευσε σε μια πρωινή σύναξη στις 20 Οκτωβρίου 2019 στις κατακόμβες, όπου υπέγραψε με αρκετούς συμμετέχοντες της Συνόδου το νέο “Σύμφωνο των Κατακομβών για τον Κοινό Οίκο”.
[Το αρχικό Σύμφωνο των Κατακομβών υπογράφηκε από 42 επισκόπους στις 16 Νοεμβρίου 1965, στις Κατακόμβες της αγίας Domitilla.]
Επικαλούμενοι τους χριστιανούς μάρτυρες που έχουν ταφεί στις κατακόμβες αλλά και τους μάρτυρες του Αμαζονίου, οι υπογράφοντες το νέο έγγραφο υποσχέθηκαν να υπερασπιστούν το τροπικό δάσος του Αμαζονίου, να προωθήσουν μια “ολοκληρωμένη οικολογία” φροντίδας για τους ανθρώπους και για τη Γη και “μπροστά στην πλημμυρίδα καταναλωτισμού” να ζήσουν “έναν χαρούμενα νηφάλιο τρόπο ζωής, απλό και σε αλληλεγγύη με εκείνους που έχουν λίγα ή τίποτα”.
Ανανέωσαν τη δέσμευσή τους να ακούν και να συνοδοιπορούν με τους μετανάστες, τους φτωχούς και ιδιαίτερα με τους αυτόχθονες πληθυσμούς του Αμαζονίου, βοηθώντας τους να “διατηρήσουν τις εκτάσεις, τους πολιτισμούς, τις γλώσσες, τις ιστορίες, τις ταυτότητες και την πνευματικότητά τους”.
Με αυτό, οι υπογράφοντες, εννοούν “να εγκαταλείψουν, κατά συνέπεια, τις αποικιακές νοοτροπίες και συμπεριφορές στις ενορίες, στις επισκοπές και στις κοινότητες”, και αντ’ αυτού “να υποδεχθούν και να αναδείξουν την πολιτιστική, εθνοτική και γλωσσική πολυμορφία σε ένα διάλογο, σεβασμού με όλες τις πνευματικές παραδόσεις”.
[…]
Υποσχέθηκαν επίσης να “αναγνωρίσουν τις υπηρεσίες και την πραγματική διακονία ενός μεγάλου αριθμού γυναικών” που ήδη υπηρετούν σε καθολικές κοινότητες στην περιοχή. Πολλές από τις μικρές ομάδες εργασίας της συνόδου μίλησαν για την ανάγκη να αναγνωριστεί επισήμως η υπηρεσία των γυναικών στην Εκκλησία και μερικές από τις ομάδες, στις εκθέσεις που δημοσιεύθηκαν στις 18 Οκτωβρίου, ζήτησαν τη χειροτονία γυναικών διακόνων.
[…]
Οι επίσκοποι υποσχέθηκαν επίσης να εφαρμόσουν ένα συνοδικό ύφος για τη ζωή της Εκκλησίας στις επισκοπές τους ώστε να διασφαλιστεί ότι όλα τα μέλη της Εκκλησίας “λόγω του βαπτίσματος και της κοινωνίας τους με τους ποιμένες τους, θα έχουν φωνή και ψήφο στις επισκοπικές συνελεύσεις, στα ποιμαντικά και ενοριακά συμβούλια και, τελικά, σε όλα όσα αφορούν τη διακυβέρνηση των κοινοτήτων”.
Επιπλέον, υποσχέθηκαν να παραμείνουν δίπλα σε “εκείνους που διώκονται για την καταγγελία και την προσπάθεια αποκατάστασης των αδικιών, την υπεράσπιση της γης και των δικαιωμάτων των φτωχών, την υποδοχή και υποστήριξη μεταναστών και προσφύγων”.
Προσθέτοντας συγκεκριμένα στοιχεία στον όρκο τους για την προστασία του περιβάλλοντος, για την αποφυγή προνομίων και για μια διαβίωση σύμφωνη με αυτή του ποιμνίου τους, οι υπογράφοντες υποσχέθηκαν να χρησιμοποιούν τα μέσα μαζικής μεταφοράς όπου είναι δυνατόν και επιπλέον να μειώσουν το ποσό των απορριμμάτων που παράγουν και να αποφύγουν τη χρήση ρυπογόνων υλικών (πχ πλαστικά, κά.).
Υποσχέθηκαν επίσης να “καλλιεργήσουν αληθινές φιλίες με τους φτωχούς, να επισκεφθούν τους απλούστερους ανθρώπους και τους άρρωστους, να ασκήσουν γενικώς μια διακονία ακρόασης, παρηγορίας και στήριξης, ώστε να δώσουν κουράγιο και να ανανεώσουν την ελπίδα στους ανθρώπους”.
Μετάφρ. Γ. Ζορμπάς