Ναι, αγαπητοί μου αδελφοί, μπαίνοντας πλέον στον χώρο του Ναού θα χρειάζεται να φοράμε μάσκα στο πρόσωπό μας. Η διάδοση της γνωστής επικίνδυνης ίωσης το κάνει απαραίτητο. Φυσικά κάτι τέτοιο είναι τεχνικό θέμα, χωρίς κανένα πνευματικό συνεπαγόμενο. Όπως όταν δεν βλέπουμε καλά φοράμε γυαλιά, πράγμα επίσης πνευματικά αδιάφορο.

Συγγραφέας: Μαρτζούχος π.Θεοδόσιος

Μιλάει ὁ Χριστός γιά «μάσκα»; Φυσικά! Μιλάει γιά προσωπεῖο, πού καλύπτει το ἀληθινό πρόσωπο και ξεγελᾶ τούς ἀνθρώπους. «Οὐ βλέπει εἰς πρόσωπον ἀμθρώπου» (Ματθ. κβ´ 16).

Συγγραφέας: Αεράκης π.Δανιήλ

[1]

«Όταν η άγνοια συμμαχεί με την εξουσία,

γίνονται ο πιο επίφοβος εχθρός»

Τζ. Μάλκολμ

 Όταν το 1982 αποφασίστηκε να νομιμοποιηθεί και να ισχύσει πολιτικός γάμος στην Ελλάδα, οι άνθρωποι της Εκκλησίας εξανέστησαν και διαμαρτυρήθηκαν (λες και ήταν χαρούμενοι και ευχαριστημένοι να παντρεύει η Εκκλησία άθεους και κουμουνιστές που δεν μπορούσαν αλλιώς να νομιμοποιήσουν τον γάμο τους!) και φώναζαν τότε στεντορείως πολλά αμετροεπή και υπερβολικά και απειλούσαν ότι όποιος κάνει πολιτικό γάμο δεν θα κηδεύεται, δεν θα βαφτίζει, δεν... δεν... δεν... και ότι ο πολιτικός γάμος δεν είναι γάμος!! Δεν είχαμε αντιληφθεί ούτε αφουγκραστεί τον μέγα Παπαδιαμάντη ήδη από τα τέλη του 19^ου αιώνα να μας φωνάζει ότι πρέπει να επιβληθεί πολιτικός γάμος για τις ληξιαρχικές ρυθμίσεις των ανθρώπινων συνθηκών και όποιος το επιλέγει και το επιθυμεί (όντας, όντως χριστιανός!) να κάνει και το Μυστήριο του Γάμου.

Συγγραφέας: Μαρτζούχος π.Θεοδόσιος

Οι αδελφοί μας Καθολικοί της Ελλάδος (ή δεν είναι αδέλφια, όσα αδέρφια είναι μαλωμένα;) δημοσίευσαν εφέτος μια όμορφη ανακοίνωση που επεξηγεί το γεγονός της τόσο μεγάλης χρονικής διαφοράς εορτασμού του Πάσχα μεταξύ Ορθοδόξων (1 Μαΐου) και Καθολικών (27 Μαρτίου). Την αναδημοσιεύουμε γιατί η αλήθεια είναι υπέρ πάντα και πάντας και γιατί δεν φοβόμαστε να αναγνωρίζουμε λάθη και κολλήματα μας. Όποιος φοβάται δεν έχει καταλάβει ούτε τι είναι μετάνοια ούτε τι είναι «υγεία» από την αγάπη της αλήθειας και βρίσκεται στην τραγωδία του «οὐ μέ πείσης κἄν μέ πείσης». Δυστυχώς πρέπει να ομολογήσουμε ότι βρισκόμαστε στο τέλμα μιας θριαμβολογούσας Εκκλησίας (όσον αφορά τα πρόσωπα-εκπροσώπους), που, εξ αυτού, καθόλου δεν γίνεται θριαμβεύουσα! Αντιθέτως εκτίθεται στα μάτια των σκεπτόμενων και τους εκθέτει (τους σκεπτόμενους) στον τραγικό δαιμονικό πειρασμό να μη διανοούνται να γίνουν μέλη της Εκκλησίας του Χριστού... από αξιοπρέπεια!!

Ο ηγούμενος Odilo του φημισμένου γαλλικού Αββαείου του Cluny εισήγαγε τη γιορτή «Όλων των Ψυχών» το 998 για τα μέλη του δικού του θρησκευτικού τάγματος.

Συγγραφέας: Αγνώστου συγγραφέως

H δουλειά μου μ' έφερε σε μια περίφημη πανεπιστημιούπολη της Αγγλίας. Εκεί φιλοξενήθηκα σ’ ένα φημισμένο ξενοδοχείο. Το βράδυ κατέβηκα για δείπνο στην ώρα μου.

Συγγραφέας: Αγνώστου συγγραφέως

ΒΑΣΙΛΕΙΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Η ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Περί ἀπαγορεύσεως Ἐπιταφίου ὕμνου

εἰς τήν ἑορτήν τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου

Πρός ἅπαντας τούς κατά τό κράτος

Σεβασμιωτάτους Ἱεράρχας

Για την δόξα του Χριστού

και προς τιμήν

του Αγ. Ιωάννου του Χρυσοστόμου

Καλώς ήρθατε στον χώρο,  όπου η ενορία μας συγκεντρώνεται τις Κυριακές (ήδη από το 1790) να προσευχηθεί, σύμφωνα με την υπόδειξη του Χριστού, φέρνοντας στο νου μας το πρόσωπό Του, την αγάπη Του για μας και την θυσία Του, για να ελευθερωθούμε εμείς από τον άρρωστο εαυτό μας.

ΤΙΝΩΝ   (ΒΙΒΛΙΑ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΣΑΜΕ 35- ANTHONY TROLLOPE,  “ΟΙ ΠΥΡΓΟΙ ΤΟΥ ΜΠΑΡΤΣΕΣΤΕΡ”, μετάφραση Ισμήνη Καπάνταη, εκδόσεις Gutenberg)

Ένα από τα θέματα που απασχολούν, κυρίως αυτούς που αμφισβητούν την το κατά πόσον ο χριστιανισμός  μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στον κόσμο, είναι και η θέση της γυναίκας στην ζωή της Εκκλησίας. Ερωτήματα όπως γιατί οι έγγαμοι να μην μπορούν να γίνουν επίσκοποι, γιατί οι γυναίκες να μην επιτρέπεται να χειροτονηθούν, πόση ισοτιμία και ισότητα ανδρών και γυναικών συναντούμε στην  χριστιανική παράδοση δεν είναι απλώς σχολαστικά ή μοντέρνα ή εκ του πονηρού.

Συγγραφέας: Trollope Anthony

Περιοδικό ΣΥΝΑΞΗ τευχ.139 σελ. 78-84.

Το τι γινόταν στο παρελθόν, εκατό ή διακόσια χρόνια πριν, δεν έχει καμιά σχέση με το τι γίνεται σήμερα. Δεν μπορεί η εκκλησία να επικαλείται συνεχώς αυτό το παρελθόν. ζει πλέον σε μία μετα-Κωνσταντίνεια εποχή, έχοντας ουσιαστικά χάσει την υποστήριξη της εγκόσμιας εξουσίας. Αν η Ελλαδική Εκκλησία δεν αντιληφθεί ότι ουσιαστικά αποτελεί ένα πολύ μικρό ποσοστό του ελληνικού λαού, δεν θα παύσει να απαιτεί την αυθεντία επί όλου του λαού.

(Καύσις των νεκρών και θεολογικά μορμολύκια)

Αποφάσισε η Κυβέρνηση να εγκρίνει και να ρυθμίσει νομικά την δυνατότητα της αποτέφρωσης των νεκρών ως δεύτερη δυνατότητα μετά από εκείνη της ταφής. Και κάποιοι εκκλησιαστικοί υπεύθυνοι εξέδωσαν μια «διπλωματική διακοίνωση» (nota) με την οποία ανήγγειλαν δι’ ολίγων, ότι απαγορεύουν την τέλεση νεκρωσίμου ακολουθίας σε περίπτωση τέτοιας επιλογής!

Στις στοές που υπάρχουν κάτω από την παλαιά πόλη της Ρώμης έχουν ταφεί τόσο οι απλοί χριστιανοί όσο και οι μάρτυρες εκείνης της εποχής (όσοι δηλαδή έχυσαν το αίμα τους για τον Χριστό, θυσιάζοντας τη ζωή τους για να μην Τον αρνηθούν).

Οι κατακόμβες, όπως λέγονται αυτές οι στοές, είναι τόποι άγιοι και ιεροί για τους χριστιανούς. Σημεία αναφοράς και τόποι προσευχής. Όντας οι χριστιανοί τότε εκτός νόμου και μη έχοντας φανερούς τόπους προσευχής (δηλαδή ναούς), τελούσαν και τη Θεία Ευχαριστία σ´ εκείνα τα υπόγεια. Και φυσικά ενταφίαζαν τους νεκρούς και τους Μάρτυρες τους περίπου στον ίδιο χώρο.