- Συγγραφέας: Κορναράκης Γιάννης
Το 1605 ένας παπάς αιχμαλωτίστηκε και πουλήθηκε σκλάβος σε ένα ψαρά στην Τύνιδα. Είμαστε στην εποχή για την οποία ακόμα η εκκλησία προσεύχεται «...Ὑπέρ τῶν ἐν θαλάσσῃ καλῶς πλεόντων...». Δηλαδή για αυτούς που ταξιδεύουν στη θάλασσα με καλούς σκοπούς, και όχι για πειρατεία!
Τραγική τύχη και μέγιστη ατυχία η δουλεία...
Ο ψαράς τον ξαναπούλησε σε έναν αλχημιστή γιατί δεν του έκανε γι’ αυτό που του "χρειαζόταν", και όταν εκείνος πέθανε, καταλήγει ο Βινσέντ ντε Πωλ δούλος σε ένα εξωμότη πρώην χριστιανό. Ο πρώην χριστιανός τού συμπεριφέρεται απαίσια. Τον βασανίζει. Του φορτώνει τις χειρότερες δουλειές. Δεν τον αφήνει όπως λέμε σε χλωρό κλαρί. Και η ζωή κυλάει μέσα σε καθημερινή ψυχοσωματική οδύνη, γιατί επιπλέον βλέπει ότι το αφεντικό του μόνο σε αυτόν συμπεριφέρεται κατά αυτό τον βίαιο και οδυνηρό τρόπο.
Μια από τις γυναίκες του εξωμότη, πρώην χριστιανού, αντιλαμβάνεται ότι ο δούλος τους είναι άνθρωπος με γνώσεις και ποιότητα και περιεχόμενο. Και αφού επί μακρόν συζητάει μαζί του πολλά και μεγάλα θέματα, πείθει, τελικώς, και τον σύζυγό της να κάνουν μια από κοινού οι τρεις τους συζήτηση. Όταν συμπαρακάθονται γύρω από ένα τραπέζι, ο Βινσέντ ντε Πωλ ρωτάει αν μπορεί να μιλάει ελεύθερα ή αν πρέπει να θυμάται ότι είναι δούλος τους. Τον διαβεβαιούν πως ναι μπορεί να μιλάει λεύτερα, γιατί αλλιώς δεν έχει νόημα η συνάντηση και η συζήτηση!
Και τότε ο Βινσέντ ρωτάει-ανακοινώνει στον αφέντη του:
- Πριν γίνεις μουσουλμάνος... ήσουν λοιπόν παπάς!
Έκπληκτος έντρομος και θυμωμένος εκείνος του λέει...
- Ποιος σου το είπε;
- Εσύ, του λέει ο Βινσέντ ντε Πωλ!! Αν η παρουσία μου και η ιδιότητα μου δεν σου ξυπνούσαν ενοχές, δεν θα αντιδρούσες με τόση σκληρότητα. Χτυπούσες εμένα, μια και δεν μπορούσες να χτυπήσεις την συνείδηση σου. Με τυραννούσες αντανακλαστικά, γιατί εσένα τυραννάει η συνείδησή σου. Η ταραχή, η εμμονή, το κατ’ επανάληψιν, το κόλλημα σε κάτι, φανερώνει τα κενά μας, αλλά και την εγγύτητα μας με αυτά που πολεμάμε. Την αγωνία να εξαφανίσουμε κάθε υπομνηστικό των προβλημάτων μας. Πολεμάμε οτιδήποτε μας θυμίζει αυτό που θέλουμε να ξεχάσουμε...
Πίστεψέ με όμως... Δεν λύνονται έτσι τα θέματα!! Ας φύγουμε στην Γαλλία να γίνεις πάλι χριστιανός και εγώ δέχομαι να είμαι δούλος σου. Πράγμα που τελικώς έγινε, χωρίς βέβαια να τον κρατήσει δούλο του πλέον. Πρόκειται για έναν ιερέα από την Νίκαια της Γαλλίας, ονόματι Γκιγιώμ Γκοτιέ. Μ’ αυτό τον τρόπο ξαναβρήκε το δρόμο της σωτηρίας με τη βοήθεια του Βινσέντ ντε Πωλ.
Αυτά συνέβησαν στην ζωή του Αγίου Βινσέντ ντε Πωλ (1581-1660) και συνεχίζουν και θα συνεχίσουν να συμβαίνουν στην καθημερινότητα πολλών ανθρώπων, απλώς χωρίς ανάλογο εξωτερικό πλαίσιο, αλλά στα δεδομένα των ανθρωπίνων τριβών της καθημερινής ζωής τους, που φανερώνουν τον χαρακτήρα του καθένα μας. Όλοι οι άνθρωποι, κι εμείς μαζί, και τα ενεργούμε κάτι τέτοια και τα υφιστάμεθα. Ακούμε "εισαγγελείς" και "εξορκιστές"... άθεων, ομοφυλόφιλων, προδοτών και λοιπών οι οποίοι τελικώς το προσωπικό τους πρόβλημα φανερώνουν!
Μεταφέραμε στην δημοτική ένα απόσπασμα από το βιβλίο του καθηγητή Ιωάννη Κορναράκη «Ο Ιούδας, ως ομαδικός ενοχικός αρχέτυπος» (το οποίο παραθέτουμε στη συνέχεια) ώστε να υπονοιαστούμε το θέμα και να αγωνιστούμε να γλυτώσουμε από αυτήν την νοσηρά επικίνδυνη αυτοπαραπληροφόρηση!
Εύχεσθε.