«Ἔδωκεν ἡμῖν, μητέρα τήν κολυμβήθραν,

πατέρα τόν ὕψιστον, ἀδελφόν

τόν δι’ ἡμᾶς βαπτισθέντα Σωτῆρα»

Δί­δυμος ο Τυφλός (318-398 μ.Χ.)

Θεοφάνεια είναι η φανέρωση στους ανθρώπους του Μυστηρίου του Θεού (της Αγίας Τριάδος) δια του προσώπου του Χριστού (του Ενός της Τριάδος), που ενσαρκώθηκε, έγινε άνθρωπος, και έδειξε τρόπο και δρόμο σωτηρίας (=ολοκλήρωσης) σε μας. Πρώτη κίνηση του Χριστού μετά την κοινωνική του ενηλικίωση [πριν τα τριάντα ένας εβραίος (όπως ο Χριστός κατά σάρκα) μπορούσε να έχει δουλειά και οικογένεια δική του, αλλά δεν μπορούσε να έχει δημόσιο λόγο και παρουσία στα κοινωνικά πράγ­ματα] ήταν να πάει και να βαπτιστεί από τον άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο. Δη­λαδή ο Χριστός βαπτίζεται για να μας δείξει ότι αλλάζουν τα «φυσικά» δεδο­μένα, και γίνεται άνθρωπος ο Θεός και αυτός που είναι αόρατος και ακατάλη­πτος μιλάει μαζί μας! Στα Θεοφάνεια ο Χριστός φωτίζεται και πρέπει να συναστράψουμε! Ο Χριστός βαπτίζεται και πρέπει κι εμείς «να κατεβούμε μαζί του στα νερά», ώστε να ανεβούμε ου­σιαστικά.

[fluid][html ]

Αγαπητοί αδελφοί

Αμέσως μετά τις ευχές για το καλωσόρισμα του νέου χρόνου (πράγμα χωρίς ιδιαίτερο νόημα, αφού για έναρξη μια νέας χρονομέτρησης πρόκειται) η Αγία μας Εκκλησία μας καλεί να γιορτάσουμε τα Θεοφάνεια. Δηλαδή το Βάπτισμα του Σωτήρος Χρηστού, με το οποίο άρχισε, αφού φανερώθηκε, «ἡ τῆς Τριάδος προσκύνησις». Στο Βάπτισμα υπήρξε η πρώτη σαφής ένδειξη και φανέρωση της μιας θεότητος σε τρία Πρόσωπα. Γι᾿ αυτό η γιορτή ονομάζεται Θεοφάνεια. Φανέρωση της Θεότητος.

Ο σημερινός κόσμος και ο σύγχρονος άνθρωπος λατρεύει τον εαυτό του και δεν τον πολυαπασχολεί το ποιος είναι ο Θεός του. Όπως έλεγε και ο μέγας Παπαδιαμάντης: «Ἐπέστη ὁ καιρός τῆς αὑτολατρείας καί πᾶσαι αἱ ἄλλαι θρησκεῖαι κατηργήθησαν. Ἀρκεῖ νά ἱκανοποιεῖ τις τά πάθη του καί πρός τί χρήζουσιν αἱ ἄλλαι λέξεις;». 

Ακολουθώντας τη λογική και τη θεολογία, ο άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων πρώτα κάνει κατήχηση στους ανθρώπους και μετά τους βαπτίζει, σύμφωνα με τον λόγο του Χριστού «...ὁ πιστεύσας καί βαπτισθεῖς...»! Κανένας δεν γίνεται πιστός χριστιανός επειδή υπέστη, κυριολεκτικώς, την τελετουργία του μυστηρίου. Μπορεί να είναι βαπτισμένος, δεν είναι όμως εξασφαλισμένο και σίγουρο ότι είναι και χριστιανός. Η σημερινή πραγματικότητα το φωνάζει αυτό καθ’ εκάστην. «Οι Χριστιανοί δεν γεννιούνται, γίνονται» μας ειδοποιεί απ’ τον τέταρτο αιώνα ήδη ο Τερτυλλιανός. Ας αφήσουμε όμως αυτό το πελώριο θέμα και ας δούμε, γιατί άραγε κάνουμε στην γιορτή των Θεοφανείων τον αγιασμό των υδάτων της Βαπτίσεως... αφού κανένας δεν θα βαπτιστεί;

Είναι γνωστή η παροιμία που κυκλοφορεί στα ελληνικά δεδομένα και περιγράφει την απορία του βλάχου χριστιανού που εκπλήσσεται γιατί στην επίσκεψή του στον ναό... «πάντα, βάγια μοιράζουν»! Το ίδιο θα μπορούσε να ειπωθεί και για τα Θεοφάνεια. Όποτε πάω στην Εκκλησία πάντα... νερό μοιράζουν!

Όλοι οι άνθρωποι έχουμε την φιλοτιμία να πιστεύουμε για τον εαυτό μας ότι βλέπει και αξιολογεί σωστά και ενεργεί πάντα με τον ενδεδειγμένο τρόπο στην επικοινωνία και τις σχέσεις με τους άλλους. Από την σχέση με τον εαυτό μας και με του οικιακούς, μέχρι τη σχέση με τον Θεό.

Βαπτίζω σημαίνει βουτάω κάποιον στο νερό. Τον καλύπτω με νερό. Μπορεί να υπάρξει όμως ζωή ανθρώπινη κάτω από το νερό; Όχι, βέβαια. Γι’ αυτό λοιπόν βαπτιζόμαστε, για να πεθάνουμε; Ακριβώς!

6 Ιανουαρίου 2018

Σήμερα εορτάζουμε τα Επιφάνεια, που σημαίνει πως ο Θεός φανερώνεται στον κόσμο. Φαντάζεστε να είχε εμπιστευθεί ο Θεός σε ανθρώπους την ετοιμασία αυτής της φανέρωσης;

(Κήρυγμα εορτής Θεοφανείων, Δευτέρα 06 Ιαν 2020)

Η ενσάρκωση του Χριστού, Τον φανέρωσε ανάμεσα στους ανθρώπους. Φανερώθηκε με το σχήμα μας, για να μας μάθει τον τρόπο Του, και την ποιότητά Του! Ο Θεός έγινε άνθρωπος για να μπορούν οι άνθρωποι να γίνονται Θεοί, λέει ο άγιος Αθανάσιος. Φανερώθηκε λοιπόν… «ἐπεφάνη ἐν τῷ κόσμῳ». Η Γέννηση πρώτα και η Βάπτιση μετά ήταν, τα Επιφάνεια του Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού. Για τέσσερεις σχεδόν αιώνες γιορταζόντουσαν από κοινού, μαζί και τα δύο γεγονότα-εορτές.