Δυο λόγια για την Καίτη Χιωτέλλη στο σαρανταήμερο μνημόσυνό της.

Padre Giuseppe,

Τώρα που έφυγες... «κατορθώνοντας» να μην έχεις μάσκα, και είσαι ελεύθερα γυμνός ενώπιον του Παλαιού των Ημερών του Τρισαγίου, επίτρεψε σε μένα (συνάδελφο, μικρότερό σου κατά μια δεκαετία, από την άλλη πλευρά του Αδρία) να σε ρωτήσω, κάποια πράγματα, που ο τρόπος σου τα ξύπνησε μες την συνείδησή μου...

Ονομαζόταν Laurent Barthélémy Ani Guibahi. Θα γινόταν 15 ετών τον επόμενο μήνα. Ήταν μαθητής της Γ' Γυμνασίου στο Γυμνάσιο Simone Ehivet Gbagbo στο Yopougon. Και σύμφωνα με το προσωπικό του σχολείου, ήταν ένα αδύναμο και διακριτικό αγόρι. Ένας μαθητής του μέσου όρου.

Ζούσε με τον πατέρα του, έναν καθηγητή μαθηματικών σε άλλο σχολείο που είχε ξαναπαντρευτεί με μία γυναίκα, φύλακα στο επάγγελμα, με την οποία οι σχέσεις δεν ήταν εύκολες. Την Δευτέρα το πρωί, το αγόρι έφυγε από το σπίτι της οικογένειας, αλλά δεν πήγε στο σχολείο και δεν επέστρεψε το βράδυ στο σπίτι. Οι γονείς του ανησύχησαν, κάλεσαν το σχολείο και μοίρασαν τη φωτογραφία του σε όλη τη γειτονιά. Μία τσάντα που βρέθηκε στην πίστα του αεροδρομίου την Τρίτη το βράδυ επέτρεψε στους ερευνητές να κάνουν τον συσχετισμό. Μία τσάντα που περιείχε την στολή του γυμνασίου.

Πέθανε ο φιλόσοφος Paul Ricoeur, τον Μάιο του 2005. Ήταν χριστιανός ώριμος σε αρετές, και πλούσιος σε σοφία. Αυτά που έλεγε την Μ.Εβδομάδα του 2000 σε επίσκεψή του στο Taize, δεν μας αφορούν απλώς,... μας μεγαλώνουν!

Τα παραθέτουμε και στη συνέχεια δίνουμε το γράμμα του ηγουμένου του Taize, Ροζέ Σουτς στην οικογένεια του P.Ricoeur με αφορμή το θάνατο του φιλοσόφου. Το γράμμα έχει λόγια ενός "οσιομάρτυρα" της αγάπης του Χριστού! Ας πλατύνουμε τις καρδιές μας.