- Συγγραφέας:
Merton Thomas
T.Merton - «Κανένας δεν είναι νησί»
1. Το να στοχάζομαι για πρόσωπα, γεγονότα και καταστάσεις μόνο κάτω από το φως της εντύπωσης που προκαλούν σε μένα, είναι το να ζω στο κατώφλι της κόλασης. Ο εγωισμός είναι καταδικασμένος να είναι ανικανοποίητος, αφού επικεντρώνεται σ’ ένα ψέμα. Για να ζω αποκλειστικά για τον εαυτό μου, πρέπει να κάνω όλα τα πράγματα να υποκλίνονται στο θέλημά μου, σαν να είμαι θεός. Αλλά αυτό είναι αδύνατο. Υπάρχει καμιά πιο πειστική ένδειξη του ότι είμαι κτίσμα από την ανεπάρκεια της θέλησής μου; Και να γιατί: Δεν μπορώ να κάνω το σύμπαν να με υπακούει. Δεν μπορώ να κάνω τους άλλους ανθρώπους να συμμορφώνονται με τις παραξενιές μου και τις φαντασιώσεις μου. Δεν μπορώ να κάνω ούτε το ίδιο το σώμα μου να με υπακούει. Όταν του δίνω κάποια ηδονή, διαψεύδει την προσδοκία μου και με κάνει να αισθάνομαι πόνο. Όταν δίνω στον εαυτό μου αυτό που θεωρώ ότι είναι ελευθερία, εξαπατώ τον εαυτό μου και βρίσκω ότι είμαι αιχμάλωτος της δικής μου τύφλωσης, του εγωισμού και της ανεπάρκειάς μου.