Μνήσθητι Κύριε των πατέρων και των αδελφών μας που έχουν πεθάνει με την ελπίδα της αναστάσεως και της αιώνιας ζωής. Μνήσθητι Κύριε όλων όσοι τελείωσαν την ζωή τους με ευσέβεια και πίστη σε Σένα, και συγχώρησέ τους κάθε αμάρτημα, εκούσιο και ακούσιο, που διέπραξαν με την σκέψη, ή με τα λόγια ή με πράξεις. Κατάταξέ τους στην βασιλεία Σου την επουράνια. Σε κατάσταση φωτεινή, σε κατάσταση ευχάριστη, σε κατάσταση αναψυχής. Όπου «δεν υπάρχει οδύνη, λύπη ή στεναγμός». Εκεί όπου το φως του προσώπου Σου ευφραίνει τους απ’ αιώνων αγίους Σου.

Χάρισε σ’ αυτούς και σε μας την βασιλεία Σου, την μετοχή των μόνιμων και ανέκφραστων αγαθών Σου, δηλαδή την απόλαυση της μακάριας και ατελεύτητης ζωής Σου.

Συ, Χριστέ ο Θεός μας, είσαι η ζωή, η ανάσταση και η ανάπαυση των κεκοιμημενων δούλων Σου, κι Εσένα αγαπούμε και δοξάζουμε μαζί με τον Άναρχο Πατέρα Σου και το Πανάγιο και αγαθό και ζωοποιό Πνεύμα Σου, τώρα και πάντοτε και στους αιώνες των αιώνων. Αμήν.