- Συγγραφέας: Πάπας Φραγκίσκος
Για την εορτή των δύο Αποστόλων αυτής της πόλης, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας κάποιες σκέψεις για δύο λέξεις κλειδιά: ενότητα και προφητεία.
Για την εορτή των δύο Αποστόλων αυτής της πόλης, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας κάποιες σκέψεις για δύο λέξεις κλειδιά: ενότητα και προφητεία.
Να προσπερνάς όχι αδιάφορος
μα αδούλωτος.
«Η κουκουβάγια
το πουλί της γνώσης και της σοφίας
πετάει το σούρουπο.»
Fr. Hegel (1770-1831)
Ιδέες επαναλαμβανόμενες, ή Ζωή παλλόμενη;
Θεία Ευχαριστία
Μικρόβια
Και Ναοί... αντιμικροβιακά καταφύγια
(Γενέθλια του Προδρόμου)
Ἐνένευον δὲ τῷ πατρὶ αὐτοῦ τὸ τί ἂν θέλοι καλεῖσθαι αὐτόν (Λκ 1, 62).
Σήμερα, 21 Ιουνίου, ημέρα της μεταστάσεως του Μακαρίου Πατέρα μας Μελετίου, στις σκηνές των Αγίων του Θεού, έπεσε στα χέρια μου ένα γράμμα του, απάντηση σε μια (το λιγότερο) επιπόλαια συνέντευξη αδελφού του αρχιερέως,
Αν πριν από ένα χρόνο κάποιος ερχόταν και μου έλεγε: «Ο καθεδρικός σας ναός, η αγαπημένη σας Παναγία των Παρισίων, πολύ σύντομα θα καταστραφεί από πυρκαγιά »,
Μεγαλώνουμε όλοι μας μέσα σ’ έναν κόσμο, ο οποίος μας μαθαίνει να φτιάχνουμε ένα «κάστρο προστασίας». Θέλουμε να περιφρουρήσουμε τον εαυτό μας. Φοβόμαστε να είμαστε εκτεθειμένοι. Σ’ ένα βαθμό αυτό είναι λογικό.
Στον τάφο κάθε ανθρώπου θα μπορούσε να είχε γραφτεί αυτό που λέει ο Δάντης στην πρώτη θέα της Βεατρίκης: «Εδώ ξεκινά η Νέα Ζωή».
Ερ.: Πως καταλαβαίνει κάποιος που προσεύχεται ότι δεν μιλάει απλώς με τον εαυτό του και ότι πραγματικά "μιλάει" με τον Θεό;
Ὑμεῖς δὲ μὴ κληθῆτε ῥαββί· εἷς γὰρ ὑμῶν ἐστιν ὁ διδάσκαλος, ὁ Χριστός· πάντες δὲ ὑμεῖς ἀδελφοί ἐστε.
Καὶ πάλιν ἐξελθὼν ἐκ τῶν ὁρίων Τύρου καὶ Σιδῶνος ἦλθε πρὸς τὴν θάλασσαν τῆς Γαλιλαίας ἀνὰ μέσον τῶν ὁρίων Δεκαπόλεως.
Ἔννοια καί προτύπωση τῆς λαβίδος
Ἡ λέξη «λαβίς», ἐκ τοῦ ρήματος λαμβάνω, σημαίνει τό ἐργαλεῖο μέ τό ὁποῖο πιάνεται κάτι,
R&N: Το “Στοίχημα του Αγίου Βενέδικτου“** για το οποίο αρχίζουμε να μιλάμε στη Γαλλία χάρη στο βιβλίο σας, συζητήθηκε επί μακρόν από τους χριστιανούς στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το βιβλίο σας είναι καρπός της προσωπικής σας εξέλιξης;
Οι λαβίδες υπάρχουν τουλάχιστον από τον έκτο-εβδομο αιώνα.[1] Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι χρησιμοποιούνταν για τη θεία Κοινωνία. Στην πραγματικότητα, ο 101ος κανόνας της Πενθέκτης Συνὀδου (691-692) απαγορεύει τη χρήση οποιουδήποτε σκεύους για την μετάληψη του καθαγιασμένου Άρτου, εκτός από το χέρι του ανθρώπου.
Επιτρέψτε μου, αγαπητοί μου αδελφοί, να ξεκινήσω αυτό το κήρυγμα θέτοντάς σας μία ερώτηση: Προσεύχεστε ποτέ στο Άγιο Πνεύμα;
Ίσως αυτή η ερώτηση σας φαίνεται κάπως παράταιρη.
Πριν μερικά χρόνια ο φόβος της ‘πανδημικής γρίπης’ ήταν διάχυτος σε όλο τον κόσμο και είχε οδηγήσει σ’ αυτό που στη βιβλιογραφία ονομάσθηκε ‘συναισθηματική επιδημία’ [1]. Κανείς δεν φανταζόταν ότι το ίδιο φαινόμενο θα εκδηλωνόταν σε υπερθετικό βαθμό τόσο σύντομα.
Κύριε,
τους αδελφούς μας που ασθενούν,
όσους η ασθένεια θα κλείσει την επίγεια ζωή τους,
Ο Χριστός μετά την Ανάστασή Του, και πριν φύγει επιστρέφοντας στο Σπίτι του Πατέρα μας, έστειλε τους αποστόλους και όλους τους Χριστιανούς «να βγουν σ’ ολόκληρο τον κόσμο και να διακηρύξουν τα καλά νέα». Έτσι παραδόθηκε η χριστιανική πίστη από πρόσωπο σε πρόσωπο, από γενιά σε γενιά.
Αγαπητοί φίλοι,
Να ένα εξαίσιο στάδιο και μια υπέροχη προοπτική που ανοίγεται μπροστά σας! Ιδού ο Κύριος που σάς καλεί κοντά Του, όπως τους Αποστόλους, που τους επέλεξε ώστε, όπου είναι Εκείνος, να είναι και εκείνοι μαζί Του (Ιω 14, 3).
Τον καιρό του κορωναϊού, μεταξύ των τόσων συζητήσεων και των τόσων προβλημάτων, υπήρξαν και ατελείωτες συζητήσεις σχετικά με την Αγία Ευχαριστία και τον τρόπο μετάδοσης αυτής.
Όλα τα αναγνώσματα που μόλις ακούσαμε ξεδιπλώνουν μπροστά μας σύνολη την ανθρώπινη ιστορία. Ωστόσο, δεν πρόκειται για την ιστορία που μαθαίνουμε στο σχολείο. Γιατί υπάρχει η διαδρομή της ανθρώπινης ιστορίας, που βιώνεται με το Θεό, και είναι ακριβώς αυτή που ακούσαμε.
«Ἐὰν ἀγαπᾶτέ με, τὰς ἐντολὰς τὰς ἐμὰς τηρήσατε (Ιω 14,15)». Ιδού μια φράση του Ιησού όντως παράδοξη. Δεν είναι αντιφατικό κάποιος να εντέλλεται την αγάπη όταν ξέρουμε πως τα συναισθήματά μας είναι αυθόρμητα; Υπάρχουν σίγουρα πολλοί άνθρωποι που αγαπάμε και οπωσδήποτε αυτό δεν το κάνουμε από υποχρέωση.
Oι απαντήσεις στις ερωτήσεις δόθηκαν από τον C.S. Lewis στις 18 Απριλίου 1944 στα κεντρικά γραφεία της εταιρείας Electric and Musical Industries Ltd.
\Τούτο εστί το Σώμα Μου. Τούτο εστί το Αίμα. Τούτο ποιείτε εις την εμήν ανάμνησιν. Αυτές είναι οι αιώνιες φράσεις του Χριστού που διαπερνούν τις διαστάσεις του χρόνου και του χώρου.
ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ
ΑΓ. ΙΩΑΝΝΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
Μάιος 2020
"Ξανανοίγουν" λοιπόν οι Εκκλησίες!
Η έκφραση επαναλαμβάνεται από τα χείλη πολλών, ενώ ξέρουν ότι δεν ήταν κλειστές δυναστικά, αλλά από απόφαση της διοίκησης της Εκκλησίας.
Γινώσκετε τί πεποίηκα ὑμῖν; (Ιω 13,12)
Προφανώς όχι! Οι μαθητές δεν καταλαβαίνουν τί είναι αυτό που μόλις έκανε ο Ιησούς. Το πασχαλινό δείπνο που τέλεσε ο Ιησούς δεν είναι ένα απλό δείπνο όπου θα λέγαμε και τη συνηθισμένη προσευχή μάλλον βιαστικά, όπως κάνουμε και εμείς συχνά.
«Όλες αυτές οι γεμάτες αγωνία σκέψεις είναι φυσικό να φέρουν για μία στιγμή στα χείλη το πικρό ερώτημα: Γιατί, για το Θεό, έπρεπε, εν ονόματι του δικαίου και της ανθρωπότητας, να μεταβληθεί όλη η γη σ΄ ένα απέραντο ανόσιο φρενοκομείο; Η ερώτηση δεν είναι καινούργια, κι όμως αντηχούσε μέσα μου με μία νέα αδυσώπητη δύναμη.
Αποσπάσματα από την ομιλία του Αγίου Πατέρα Φραγκίσκου κατά τη Θεία Λειτουργία στο παρεκκλήσιο της Αγία Μάρθας (5 Μαΐου2020)
Στη Θεία Λειτουργία στο παρεκκλήσιο της Αγίας Μάρθας, ο Πάπας Φραγκίσκος προσευχήθηκε για εκείνους που απεβίωσαν εξαιτίας του Covid-19, και που συχνά “έφευγαν” μόνοι τους, χωρίς το χάδι των αγαπημένων τους και χωρίς κηδεία.
Το φύλλο πορείας σου, αγαπητέ Ματθαίε, είναι ξεκάθαρο. Σου έχει δοθεί από τον ίδιο τον Κύριο: «Σήκωσε το σταυρό σου και ακολούθα Με». Μήπως αυτό σημαίνει πως η επισκοπή που σου ανατίθεται είναι δύσκολη;
Ρενέ Ζιράρ
από το First Things,τχ 62 (Απρίλιος 1996)
Από τότε που πρωτοεμφανίστηκε ο χριστιανισμός, η ομοιότητα των Ευαγγελίων με ορισμένους μύθους χρησιμοποιήθηκε σαν επιχείρημα εναντίον της χριστιανικής πίστης. Οι παγανιστές απολογητές του επίσημου πανθεϊσμού της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας υποστήριζαν, ότι η ιστορία για το θάνατο και την ανάσταση του Ιησού δεν διέφερε ουσιαστικά από τους μύθους του Διονύσου, του Όσιρη, της Άττιδος, κ.λπ. Παρ’ όλα αυτά δεν κατόρθωσαν ν’ αναχαιτίσουν την προέλαση του χριστιανικού κύματος. Τα τελευταία διακόσια χρόνια όμως, καθώς οι ανθρωπολόγοι ανακάλυψαν σε όλο τον κόσμο ιδρυτικούς μύθους που φαίνεται να μοιάζουν στο Πάθος και την Ανάσταση του Ιησού, η ιδέα ότι ο χριστιανισμός είναι κι αυτός ένα μύθος μοιάζει επιτέλους να επικρατεί … ακόμα και μεταξύ χριστιανών πιστών.
Ο κόσμος μας είναι άρρωστος.
Δεν αναφέρομαι απλώς στην πανδημία του κορωνοϊού, αλλά στην κατάσταση του πολιτισμού μας, όπως αποκαλύπτεται μέσα απ’ αυτό το παγκόσμιο φαινόμενο. Σε βιβλικούς όρους, αυτή η πάνδημη ασθένεια είναι ένα σημάδι των καιρών.
6 Ιανουαρίου 2018
Σήμερα εορτάζουμε τα Επιφάνεια, που σημαίνει πως ο Θεός φανερώνεται στον κόσμο. Φαντάζεστε να είχε εμπιστευθεί ο Θεός σε ανθρώπους την ετοιμασία αυτής της φανέρωσης;
Καθώς στον δρόμο βρίσκομαι προς τον ιερό εκείνο χώρο
Όπου μαζί με τον χορό Σου των αγίων για πάντα
Θα γίνω μουσική δική σου· καθώς φτάνω
Κουρντίζω το όργανο εδώ στη θύρα
Και συλλογιέμαι εδώ από πριν τι έχω χρέος να κάνω τότε[2].
Συνέντευξη του Μισέλ Ωπτί, στις 7-12-2017,
την ημέρα που ορίστηκε Αρχιεπίσκοπος Παρισίων από τον Πάπα Φραγκίσκο.
Ενημερώθηκα για τον απόφαση αρχικώς από ένα τηλεφώνημα που δέχθηκα από τον Αποστολικό Νούντσιο. Γενικώς, όταν χτυπάει το τηλέφωνο και από την άλλη πλευρά της γραμμής είναι η φωνή του Νούντσιου, ξέρεις σίγουρα πως πρόκειται για μπελάδες… Αμέσως σκέφτηκα πως μάλλον θα έχω κάνει κάποια μεγαλειώδη χαζομάρα, δεν ξέρω τί, αλλά μάλλον γι’ αυτό με καλεί ή ίσως θέλει να μου προτείνει κάτι, και δε σας κρύβω πως σκέφτηκα πως μπορεί να πρόκειται και για το Παρίσι, γιατί όντως ήταν και αυτό μέσα στα ενδεχόμενα. Και σκέφτηκα πως αλίμονο, τι κεραμίδα, τι ογκόλιθος είναι αυτός κατακούτελα. Ήταν ένας συνεργάτης μου παρών εκείνη την ώρα και όταν είδε την έκφρασή μου στο τηλέφωνο μού είπε: Τι πάθατε; Μήπως χάσατε κάποιον; Του απήντησα: όχι, όχι, δεν είναι κάτι τέτοιο… Αλλά οπωσδήποτε ήταν ένα σοκ. Έπειτα είπα ας γίνει κατά το ρήμα Σου. Εξάλλου χωρίς αυτή τη διάθεση υπακοής σίγουρα δε θα ήμουν στην παρούσα κατάσταση. Δε θα είχα εγκαταλείψει την πρότερη ζωή μου για να μπω στα χνάρια του Χριστού.
«Τι θα γίνει, μετά την πανδημία;» (ψευδής τίτλος)
A.J.Cronin
Περιπέτειες σε δύο κόσμους
Εκδ. ΚΑΚΟΥΛΙΔΗ, σελ. 290-293
Όταν μου δόθηκε η ευκαιρία, λίγους μήνες ύστερα από την ανακωχή, να κάνω μία μεγάλη περιοδεία στην Ευρώπη, ξεκίνησα γι’ αυτήν την αποστολή με βαριά καρδιά, γιατί πίστευα από πριν πως όσο και να ’ψαχνα δε θα ’βρισκα αχτίνα από φως στη μαύρη καταχνιά που κρεμόταν πάνω από τα καταστρεμμένα μέρη. Κι όμως είχα άδικο. Το ανθρώπινο πνεύμα, όσο και να το συνθλίψει κανείς και να το καταπιέσει, είναι αδούλωτο. Η μαρτυρία που ανακάλυψα γι’ αυτό, ίσως, ήταν ασήμαντη, βασισμένη σε τυχαία ατομικά περιστατικά. Όμως, για μένα, με όλα τούτα, έχει περσότερη βαρύτητα, από ένα τόννο ψυχρές στατιστικές.
κεφ. Η κατάρα του χρυσού σταυρού
Εκδόσεις Μάγμα 2019, σελ 164-167
Ο G. K. Chesterton (1874-1936) γεννήθηκε στο Λονδίνο και πέθανε στο Beaconsfield. Ασχολήθηκε με όλα τα είδη του γραπτού λόγου και άσκησε έντονη κοινωνική κριτική. Επηρέασε τον Bernard Shaw, την Agatha Christie και πολλούς άλλους και επαινέθηκαν τα έργα και η σκέψη του από πλείστους όσους. Έγινε η αφορμή –με το βιβλίο του «Everlasting Man» (που μετέφρασαν και θα εκδώσουν οι εκδ. ΙΩΝΑΣ)– να γίνει χριστιανός ο C. S. Lewis και όπως έγραψε ο T. S. Eliot: ο Chesterton… «αξιώνει τη δέσμευσή μας πως το έργο που (εκείνος) έκανε στον καιρό του θα συνεχίζεται στον δικό μας»!!
Σχεδόν επί ενάμιση μήνα στερούμαστε τη συμμετοχή στη Θεία Λειτουργία. Η όλη κατάσταση, παρόλη τη ζοφερότητά της, ίσως είναι μια καλή αφορμή να αναρωτηθούμε, τί τελικά είναι η Θεία Λειτουργία. Έχετε δει πώς είναι δομημένη η Θεία Λειτουργία; Συνήθως, λέγεται πως η Θεία Λειτουργία οργανώνεται και στηρίζεται πάνω σε δύο τράπεζες: την τράπεζα του λόγου και την τράπεζα της Ευχαριστίας.
(Σχόλια στην ταινία Τα Πάθη)
Όπως είναι ευρέως γνωστό, το ρωμαϊκό μαστίγωμα και η σταύρωση είναι σχεδόν αδιανόητα τρομερά για μας σήμερα. Αυτό δεν το γνωρίζαμε πάντα. Όταν διδάσκω για τον Σταυρό του Χριστού, συνηθίζω να αφιερώνω ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα για να εξηγήσω τι περιλαμβάνεται στη σταύρωση.
Το Πάτερ Ημών τον καιρό του κορονοϊού
Η προσευχή “Πάτερ ημών” είναι μια σύντομη προσευχή και είναι η μόνη που κληροδότησε ο Ιησούς στους μαθητές του. Είναι μια παράξενη προσευχή. Όλοι οι χριστιανοί προσεύχονται με αυτήν, αλλά δεν μιλάει για τον Χριστό! Όλες οι Εκκλησίες προσεύχονται με αυτή, αλλά δεν αναφέρει καμιά Εκκλησία !
Ελπίδα και Ανάσταση
Justin Welby
Το 1944 ένας Βρετανός στρατιώτης, στην εκστρατεία της Νορμανδίας ρωτήθηκε από έναν φίλο του τι θα έκανε μετά τον πόλεμο. Ήταν αρχιτέκτονας στην εποχή της ειρήνης και η απάντησή του ήταν ότι θα χτίσει έναν καθεδρικό ναό!
Το όνομά του ήταν Basil Spence, και οι φίλοι του πρέπει να πίστευαν ότι ήταν τρελός, γιατί μόνο ένας καθεδρικός ναός είχε ολοκληρωθεί στην Αγγλία μετά από τον καθεδρικό του St Paul στο Λονδίνο 350 χρόνια νωρίτερα.
Όλοι γνωρίζουν ότι με την τελευταία πνοή του Ιησού στον σταυρό σκίστηκε το καταπέτασμα του ναού στα δύο, από πάνω μέχρι κάτω (Ματθ 27:50-51· Μαρκ 15:37-38· Λουκ 23:45-46). Η πιο συνηθισμένη ερμηνεία αυτής της λεπτομέρειας είναι ότι η παρουσία του Θεού δεν είναι πλέον περιορισμένη στον ναό αλλά ο καθένας μπορεί τώρα να έχει πρόσβαση στα Άγια των Αγίων διαμέσου της σταυρικής θυσίας. Πολύ σωστή αυτή η θετική οπτική και όντως αυτή είναι η συνέπεια του γεγονότος. Το κείμενο, όμως, αυτό πρωταρχικά παραπέμπει στην κρίση του Θεού και στην εγκατάλειψη της γήινής του κατοικίας.
Σαν ρεπόρτερ σε άγνωστη χώρα...
π. ΘΕΟΔΟΣΙΟΣ ΜΑΡΤΖΟΥΧΟΣ*
Είναι φυσική δυσκολία το να συνειδητοποιήσουμε και να ζήσουμε αυτό που είπε ο Χριστός στον Απόστολο Θωμά «Μακάριοι οἱ μή εἰδόντες καί πιστεύσαντες», και για πολλούς από μας γίνεται ανυπέρβλητη, γιατί ισχύει αυτό που έγραψε η Φλάνερι Ο’ Κόνορ: «Δεν σε γνωρίζω, Κύριε, γιατί ο εαυτός μου ο ίδιος είναι το εμπόδιο»! Η πιο δύσκολη εφαρμογή της πίστης είναι η εφαρμογή της στη ζωή.
Κληρικαλισμός και Πανδημία
Jim Sabαk
[Και στην άλλη… κοίτη του χριστιανικού ποταμού τα ίδια συμβαίνουν!
Παραθέτουμε τις σκέψεις ενός κληρικού (fr. Jim Sabαk, γενικού αρχιερατικού, κάποιας από τις καθολικές μητροπόλεις της Νέας Υόρκης) νηφάλιες και διευκρινιστικές, χρήσιμες και για εμάς. Είναι προφανές για όλους ότι τώρα που βυθίζεται ο Τιτανικός, δεν είναι η ώρα ‘’να μετρήσουμε τα ασημικά’’, αλλά πρέπει να βάλουμε τους ανθρώπους σε σωσίβιες λέμβους! Ο Χριστός, που είπε ότι θα μας ανταμείψει για το νερό ενός ποτηριού που δώσαμε, το πιστεύουμε και το ευχόμαστε να ανταμείψει πολλαπλάσια τους γιατρούς τους νοσηλευτές, το προσωπικό των νοσοκομείων, γενικά όλους όσους ‘’μοιράζουν σωσίβιες λέμβους’’ αλλά και θεολογικά σωστές και ήρεμες τοποθετήσεις, που φωτίζουν. Σημείωση του enoriako.info]
Όπως γνωρίζει οποιοσδήποτε πρωτοσύγκελος, υπάρχουν πολλά λειτουργικά προβλήματα προς επίλυση κατά τη διάρκεια αυτής της δύσκολης περιόδου στην ανθρώπινη ιστορία. Στο επίκεντρο των προβλημάτων αυτών βρίσκεται το ζήτημα της τέλεσης των ιερών Μυστηρίων.
Το Πάσχα
Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης
Αθηναϊκή εφημερίδα «Εφημερίς»
6 Μαΐου 1888
«Αναστάσεως ημέρα και λαμπρυνθώμεν... Πάσχα το τερπνόν, Πάσχα Κυρίου, Πάσχα. Πάσχα πανσεβάσμιον ημίν ανέτειλε. Πάσχα, εν χαρά αλλήλους περιπτυξώμεθα...Ω Πάσχα, λύτρον λύπης. Πάσχα άμωμον, Πάσχα μέγα, Πάσχα το πύλας ημίν του παραδείσου ανοίξαν. Πάσχα πάντας αγιάζον πιστούς...»
Έχετε, την δική σας πίστη,
ή απλά νοικιάζετε;
Φέτος, αν κάποιος μάς ρωτούσε, τι άραγε σας λείπει από τον εορτασμό του Πάσχα, πώς θα απαντούσαμε;
Ένας αποκυλισμένος λίθος και ένα κενό μνημείο; Αυτό είναι όλο; Α, όχι λευκοντυμένε μας νεανίσκε, ελπίζουμε πως σίγουρα θα πρέπει να μας δώσεις περισσότερα στοιχεία. Χρειαζόμαστε κάτι συγκεκριμένο, κάτι χειροπιαστό, κάτι που μπορεί να αποδειχθεί λογικά! Από την αρχή, αυτό που αναζητούμε είναι πάντοτε και μόνο οι βεβαιότητες, οι στέρεες και αδιαφιλονίκητες απαντήσεις. Και τώρα μένουμε με την εντύπωση πως ο Κύριος μάς αφήνει μόνο με αναπάντητες ερωτήσεις. Πού είναι λοιπόν αυτό το Αναστημένο Σώμα; Πώς μπορούμε να συναντήσουμε τον Αναστημένο Ιησού; Πώς μπορούμε να Τον ψηλαφήσουμε; Διότι έχουμε την αθεράπευτη ανάγκη να αγγίξουμε τα πράγματα για να σιγουρευθούμε πως υπάρχουν. Ο Κύριος ωστόσο δε μας άφησε ως αντικειμενικό σημείο της παρουσίας Του παρά μόνο αυτό το κομμάτι Άρτου, για το οποίο είπε: Τούτο εστί το Σώμα Μου. Αλλά εμείς θέλουμε και αυτό ακόμη να το επαληθεύσουμε, ει δυνατόν να το υποβάλουμε σε χημική ανάλυση, να διαπιστώσουμε τον τρόπο με τον οποίο η οργανική ύλη σε αυτό το κομμάτι Άρτου γίνεται το Σώμα του Αναστημένου Ιησού.
Ποτέ δεν θα το λησμονήσω! Και μόνον η ανάμνησίς του με γοητεύει και τώρα ακόμη. Τι εύμορφον Πάσχα! Νομίζω ότι έκτοτε δεν είδα πλέον τοιούτο φαιδρόν, τοιούτο μελωδικόν κ' ευώδες Πάσχα. Όλα εγελούσαν ως μικρά αθώα παιδία, όλα εμοσχοβολούσαν εις την μικράν εκείνην νήσον, όλα ήσαν λαμπροφορεμένα· τα περισσότερα παιδία είχαν φορέσει καινουργή τριζοκοπούντα υποδήματα, κ' έκαμνον κρότον και κρότον επάνω εις της πλάκες της Εκκλησίας. Τι εύμορφον Πάσχα! Την ψαλμωδίαν του, μοι φαίνεται, δεν την ήκουσα πλέον.
‘‘Την κάθε μέρα αφού σταυρώνεσαι γιατί
να σταυρωθείς και την Μεγάλη Εβδομάδα;
Εμείς τον πονο Σου θαρρούμε για γιορτή
Κι είν΄ η αγάπη μας μισόσβηστη λαμπάδα’’
‘’Δισταγμός’’
π. R. Cantalamessa
Όταν ήρθαν στον Ιησού και είδαν ότι ήταν ήδη νεκρός, δεν έσπασαν τα πόδια του. Αλλά ένας από τους στρατιώτες τρύπησε με την λόγχη την πλευρά του και αμέσως βγήκε αίμα και νερό. Αυτός που το είδε καταθέτει τη μαρτυρία αυτή - η μαρτυρία του είναι αληθινή, και ξέρει ότι λέει την αλήθεια - ώστε να πιστέψετε κι εσείς". (Ιω 19:33-35).
«ΣΤΕΦΑΝΟΝ ΕΞ ΑΚΑΝΘΩΝ ΠΕΡΙΤΙΘΕΤΑΙ...»
Αρχιεπισκόπου του Παρισιού Μιχαήλ Aupetit
Κύριε, Κύριε Ιησού, πριν από ένα χρόνο, ο καθεδρικός ναός όπου τώρα βρισκόμαστε παραδόθηκε στις φλόγες, προκαλώντας παγκόσμια συγκίνηση αλλά και πρωτοβουλίες ώστε να ξανακτισθεί, να αποκατασταθεί. Σήμερα είμαστε μέσα σε αυτόν το μισοκατεστραμμένο ναό για να πούμε πως η Ζωή είναι πάντα εδώ. Οι κινήσεις προσφοράς και γενναιοδωρίας ήταν ένας τρόπος να εκφρασθεί η πεποίθηση πως αυτό το εξαιρετικό μνημείο δημιουργήθηκε από την ανθρώπινη ευφυία όταν οι άνθρωποι καταφέρνουν να Σε κοιτάξουν, όταν καταφέρνουν να θεωρήσουν το υπερούσιο κάλλος Σου .
Αγαπητοί μου αδελφοί και αδελφές,
Σήμερα στέκουμε στα πόδια του Σταυρού μαζί με τον αδελφό μας τον Ιωάννη και με τη Μαρία, την ευλογημένη Μητέρα μας, και κοιτάζουμε τον Γιο της, που σταυρώθηκε. Και ρωτάμε τον Θεό: Γιατί έπρεπε να πεθάνει; Δεν θα μπορούσε να υπάρχει κάποιος άλλος τρόπος;
Αγαπητοί αδελφοί και φίλοι. Αυτό το site είναι μια προσπάθεια να δημιουργηθεί μια "βάση δεδομένων" για όλους τους φίλους του ενοριακού κέντρου του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου Πρεβέζης. Επειδή πολλοί από την παρέα του ενοριακού, πλέον δεν ζουν την καθημερινότητά τους στην πόλη της Πρέβεζας, ήδη από ετών "μοιραζόμαστε" μαζί τους ό,τι έχουμε και συζητάμε. Φυσικά και με όποιον άλλον τα βρίσκει ενδιαφέροντα και τον απασχολούν. Ατυχώς ο εκκλησιαστικός "χώρος", για τα ελληνικά δεδομένα, έχει πολύ απολυτότητα και φανατισμό, και το χειρότερο, αυτά τα νομίζει γνησιότητα και μπερδεύει (ηθελημένα ή αθέλητα) το δόγμα με την πίστη! Φαντάζεται ότι μια αλαζονική βεβαιότητα που στηρίζεται στο δόγμα (είμαστε Ορθόδοξοι) αποτελεί τεκμήριο ποιότητας, ξεχνώντας πεισματικά τον λόγο του Χριστού "οὐ πᾶς ὁ λέγων με, Κύριε Κύριε, εἰσελεύσεται εἰς τήν Βασιλείαν τῶν Οὐρανῶν…". Αυτό το "ηλεκτρονικό παράθυρο" του Ναού μας επιθυμεί να κάνει τους επισκέπτες του ευαίσθητους στην διάκριση, που υπάρχει ανάμεσα στην σκέψη και στην αμφιβολία. Δεν επιθυμεί να είναι ένα "εκκλησιαστικό μπακάλικο" που μοιράζει τα πάντα σε μικρά πακέτα… στους πελάτες του! Πιστεύει ότι ο λόγος της Εκκλησίας και των χριστιανών δεν πρέπει να γεννάει χασμουρητό βαριεστιμάρας, αλλά να διεγείρει σε προσπάθεια αναζήτησης της Βασιλείας του Θεού, η πύλη της οποίας είναι "κρυμένη" μέσα στην καρδιά μας, όπως είπε ο Χριστός. Όλα τα κείμενά μας σ᾿ αυτό στοχεύουν. Σ᾿ αυτή την εύρεση της οδού και της πύλης. Άλλωστε για τους μη χριστιανούς σημασία δεν έχουν τα γραφόμενα. Η ποιότητα και η τελειότητα μιας θρησκείας κρίνεται από τις αρετές των πιστών της. Οι άνθρωποι "κατακτώνται" όχι με τα λόγια, αλλά με τα παραδείγματα. Όλα τα λόγια αυτού του site σ᾿ αυτό στοχεύουν: να γίνουν αφορμή να γεννηθεί παράδειγμα.
Ελπίζουμε ότι με την επίσκεψη σας σε αυτή την ιστοσελίδα θα ενημερωθείτε για το πνευματικό ταξίδι σας προς τον Ιησού και ότι θα βοηθηθείτε να πλησιάσετε και να γνωρίσετε την Μητέρα μας Εκκλησία. Η τεχνολογία είναι ένας τεράστιος τρόπος επικοινωνίας και ανταλλαγής πληροφοριών. Έχει κάνει τον κόσμο μας μικρότερο, αλλά έχει κάνει τα μέσα επικοινωνίας τεράστια. Είναι σημαντικό να κρατάμε την προσευχή στη ζωή μας πάντα σταθερή και "ίδια" ακόμα και όταν η τεχνολογική πρόοδος αλλάζει σχεδόν καθημερινά. Να ξέρετε ότι παραμένετε στις προσευχές μας καθημερινά καθώς σας ζητάμε να θυμάστε και μας στη δική σας.
Πιστεύουμε στον Θεό-Χριστό
- Που υποστηρίζει τους ζωντανούς με καλοσύνη·
- και ανασταίνει τους νεκρούς με μεγάλο έλεος.
- Στηρίζει αυτούς που δεν αντέχουν και πέφτουν.
- Θεραπεύει τους ασθενείς που πρέπει να γίνουν καλά.
- Απελευθερώνει τους αιχμαλώτους σε κάθε είδους αιχμαλωσία.
- Διατηρεί την πίστη με κείνους που κοιμούνται στο χώμα.-
Δεν είναι η προσευχή μια παθητική τελετουργία. Κάθε λόγος προσευχής προϋποθέτει και συγχρόνως δημιουργεί τον κόσμο για τον οποίον μιλάει. Μιλάμε με ιερότητα για ο,τιδήποτε προσευχόμαστε. Ακριβώς γι’ αυτό ας συμπαραλάβουμε το ιερότερο ανθρώπινο πρόσωπο την Μαρία Θεοτόκο, την Παναγία μας, αρχηγό και βοηθό μας στην προσευχή μας
- για όσους υποφέρουν από κάθε είδους ασθένεια·
- για τους οικονομικούς και κοινωνικούς μετανάστες·
- για τους φτωχούς εργάτες·
- για τους αδύναμους και καταπιεσμένους·
- για τους φυλακισμένους και τους εξαρτημένους σε κάθε είδους φυλακή και αιχμαλωσία·
- για μας τους ίδιους (τελευταία) τώρα ειδικά στην περίοδο νηστείας μας, ώστε η εκούσια πείνα και δίψα της Εκκλησίας μας (μέλη της οποίας είμαστε) να μην είναι απλώς μια πείνα από έλλειψη τροφής, αλλά να πεινάμε και να ζητάμε να χορτάσουμε απ’ Αυτόν που έρχετα