Συγγραφέας: Μαρτζούχος π.Θεοδόσιος

Κανένας δεν έχει μεγαλύτερη αγάπη από αυτόν που θυσιάζει την ζωή του για τους φίλους του (Ιω. 15,13) λέει ο Χριστός στο κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο. Και ’μεις ακούμε αγάπη και η σκέψη μας πάει...αλλού! Φαντάζεται ρομάντζα και μοντέρνα σκη­νικά ερωτικής ατμόσφαιρας και lifestyle χολυγουντιανό και γενικώς...άνεση!

Συγγραφέας: Μαρτζούχος π.Θεοδόσιος

Ιούνιος 1998

Αγαπητοί ενορίτες

Φτάσαμε με την Χάρι του Χριστού στην τρίτη μεγάλη Γιορτή της εκκλησίας την Αγία Πεντηκοστή. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε τα δυο μεγάλα μυστήρια της Εκκλησίας μας και της Χάριτος του Θεού. Ζούμε όλοι σε ένα κόσμο που θεωρεί αυτονόητα κάποια πράγματα η γεγονότα και που όμως δεν τα έχει γνωρίσει ή τα παραποιεί. 

Συγγραφέας: Μαρτζούχος π.Θεοδόσιος

Αγαπητοί Ενορίτες.

Πέρασε ένα ακόμη καλοκαίρι της ζωής μας και μπαίνουμε στο Φθινόπωρο. Οι εποχές του έτους είναι ένας κύκλος όμοιος σχεδόν με την ζωή μας. Καί η ζωή μας μετά το "καλοκαίρι" της πρώτης ηλικίας έχει την καρποφορία του "Φθινοπώρου" της ωριμότητας για να ακολουθήσει ο "χειμώνας" του τέλους της ζωής μας με την προσδοκία της "άνοιξης" που θα είναι η Ανάσταση μας από τον Χριστό.

Συγγραφέας: Γιανναράς Χρήστος

Αγαπητοί ενορίτες

Το μεγαλείο της σχέσεως κάθε ανθρώπου με τον Χριστό και την Εκκλησία, είναι η απαίτηση του Χριστού, αυτή η σχέση να είναι ελεύθερη από κάθε αναγκαιότητα. Ποτέ δεν την διανοείται υποχρεωτική. Κανένας λόγος και καμία σκοπιμότητα (ούτε και η πλέον αγία!) δεν χωράνε. «Ὅστις θέλει…» (Ματθ. 16,24). 

Μάρτιος 2008

Αγαπητοί ενορίτες

Τα απογεύματα των Παρασκευών της Μεγάλης Σαρακοστής (εκτός της τελευταίας Παρασκευής)  μαζευόμαστε στον ναό για να κάνουμε όλοι μαζί την βραδινή μας προσευχή και να ψάλλουμε τους Χαιρετισμούς της Παναγίας.

Χαίρεται ο καθένας από μας με τους ανθρώπους που αγαπά και στέλνει χαιρετισμούς σ’ όσους έχει αγαπημένους. Με το ίδιο σκεπτικό λέμε και τους Χαιρετισμούς της Παναγίας. Την αγαπάμε και θέλουμε να είμαστε σε επικοινωνία μαζί της. Πάντοτε προσευχόμαστε στην Παναγία, αλλά, έρχεται τώρα και η εποχή (άνοιξη) και η ατμόσφαιρα με τα λουλούδια να στολίζουν την εικόνα της, που δημιουργούν και συναισθηματική προδιάθεση συμμετοχής στην ακολουθία.

Συγγραφέας: Μαρτζούχος π.Θεοδόσιος

ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ-ΨΥΧΟΣΑΒΒΑΤΟ

Ο Χριστός "επεξηγώντας" στους Σαδδουκαίους το μυστήριο της αναστάσεως των νεκρών έλεγε ότι είναι Θεός του Αβραάμ, του Ισαάκ και του Ιακώβ και "οὐκ ἔστιν Θεός νεκρῶν, ἀλλά ζώντων" (Ματθ. 22, 32). Αυτή την διδαχή του Χριστού ακολουθώντας η Εκκλησία έθαπτε τους βιολογικά νεκρούς Χριστιανούς έξω από τον ναό, εντός του οποίου τελούσε τα μυστήρια και ιδιαιτέρως την Ευχαριστία θεωρώντας ότι "παρά τῷ Θεῷ πάντες ζῶσι".

Συγγραφέας: Μαρτζούχος π.Θεοδόσιος

Ιούλιος, 2008

Αγαπητοί ενορίτες

Ατυχώς η σχέση των περισσοτέρων Χριστιανών με την Εκκλησία και την Ευχαριστία είναι τυπική, φοβική και καταντάει μια πρόληψη. Αν ρωτήσουμε, γιατί πας στην Εκκλησία; Θα ακούσουμε την απάντηση: Πηγαίνουμε στην Εκκλησία για να… προσευχηθούμε. Ναι, αλλά μπορούμε και στο σπίτι μας να προσευχηθούμε! Στην Εκκλησία πηγαίνουμε για ένα πολύ μεγαλύτερο λόγο: Να βρεθούμε μαζί με τους αδελφούς μας στο σπίτι του κοινού Πατέρα μας. Και ακόμα περισσότερο να λάβουμε μέρος στο τραπέζι που μας κάνει ο Πατέρας μας σε κάθε Θ. Λειτουργία. Να μετάσχουμε στο Σώμα και στο Αίμα Του.

Συγγραφέας: Μαρτζούχος π.Θεοδόσιος

Αγαπητοί ενορίτες

Πέρασε το μικρό, για φέτος, διάστημα της νηστείας των αγίων Αποστόλων κυριολεκτικώς χωρίς να το καταλάβουμε. Η νηστεία των Εορτών είναι περίοδος προετοιμασίας με παραίτηση από τις επιθυμίες μας ώστε να γνωρίσουμε σαφέστερα την θυσιαστική αγάπη των αγίων που γιορτάζουμε (εν προκειμένω των Αποστόλων, που πέρασε, και της Παναγίας που θα ‘ρθει) και για πρόσκτηση και από εμάς αυτής της θυσιαστικής αγάπης.

Αγαπητοί ενορίτες

Στον μήνα που πέρασε μιλήσαμε για το μέγιστο θέμα της μετο­χής στην Ευχαριστία. Ο Αύγουστος με την περίοδο νηστείας του πρώ­του του δεκαπενθημέρου και τις γιορτές της Μεταμορφώσεως του Χριστού (6/8) και της Κοιμήσεως της Παναγίας (15/8) κρατάει σε επικαιρότητα το θέμα, αφού οι χριστιανοί συνηθίζουν να κοινωνούν αυτές τις μέρες.

ΑΓ. ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΗΣ ΚΡΟΣΤΑΝΔΗΣ

Γιατί περιβάλλουμε τον Σταυρό με τόσο μεγάλη τιμή και ευλάβεια, ώστε να κάνουμε στις ευχές λόγο για τη δύναμή του μετά την επίκληση των πρεσβειών της Παναγίας Θεοτόκου, πριν από τις επουράνιες δυνάμεις και όλους τους αγίους; Διότι μετά τα Πάθη του Σωτήρος, ο Σταυρός έγινε «το σημείον του Υιού του Ανθρώπου», δηλ. σημαίνει τον ίδιον «τον δια την ημετέραν σωτηρίαν ένανθρωπήσαντα και παθόντα» Υιόν του Θεού. Επάνω σ’ αυτόν και με αυτόν μας έσωσε από τη δουλεία του εχθρού. Να, γιατί τον περιβάλλουμε με τόση τιμή και ευλάβεια. Να, ακριβώς γι’ αυτό για τους πιστούς είναι η μεγάλη δύναμη, που τους γλυτώνει από κάθε κακό και ιδίως από την κακουργία -των αοράτων εχθρών.

Οκτώβριος 2008

Αγαπητοί ενορίτες

Ο Οκτώβρης είναι ο μήνας που συνδυάζεται με τον άγιο Δημήτριο και την Εθνική Επέτειο της 28ης (ή του "ΟΧΙ"). Για όλους μας ο Οκτώβριος αυτά θυμίζει. Έχουμε λοιπόν δύο αφορμές για σκέψεις που μπορούν να μας δώσουν την δυνατότητα βαθύτερης θέασης των πραγμάτων.

Νοέμβριος 2008

Αγαπητοί ενορίτες

Ο Νοέμβριος είναι ο μήνας που συνδυάζεται με τον Ναό μας α­φού στις 13 του μήνα γιορτάζει ο άγιός μας και φυσικά και μείς μαζί του. Σ’ αυτόν τον μήνα επίσης έχουμε την γιορτή των Εισοδίων της Παναγίας και στην πόλη μας αυτή την ημέρα γιορτάζουμε όλοι μαζί την Πανα­γία την Πρεβεζάνα (εικόνα της Παναγίας μ’ αυτή την προσω­νυμία από την εποχή της Τουρκοκρατίας).

Ας δούμε λοιπόν κάποια θέματα με αφορμή αυτές τις δύο γιορτές, ξεκινώντας βεβαίως από την γιορτή της Παναγίας.

Συγγραφέας: Μαρτζούχος π.Θεοδόσιος

Αγαπητοί ενορίτες

          Πέρασαν ήδη οι πρώτες δέκα ημέρες του Δεκέμβρη. Σε δύο εβδομάδες έχουμε Χριστούγεννα, επιπλέον για μία ακόμη φορά στη ζωή μας! Είναι λίγο, το να ρωτήσουμε αν συνειδητοποιούμε το θέμα, αν μας απασχολεί και μας νοιάζει! Τα συμβαίνοντα αυτές τις μέρες στη Πατρίδα μας, αν έχουμε το μυαλό μας "εν χρήσει", μας θέτουν μπροστά στο πελώριο ερώτημα του αν έχει (ή όχι) νόημα η ανθρώπινη ζωή. Από πού το αποκτά (αν έχει). Τίνος πρέπει να μοιάζει ο άνθρωπος.

          Για τους Χριστιανούς αυτονόητη απάντηση είναι ότι έχει πατέρα τον Θεό και πρέπει να μοιάσει του Χριστού. Δηλαδή, έχει "καλεσθεί" να είναι σαν τον Χριστό, γιος του Θεού. (Ψαλμ.81,6)

Συγγραφέας: Μαρτζούχος π.Θεοδόσιος

Αγαπητοί Ενορίτες.

Δεύτερος πλέον μήνας της καινούργιας χρονιάς! Και ξεκίνησε με την Γιορτή της Υπαπαντής του Χριστού στις 2 Φεβρουαρίου. Είναι πολύ μεγάλη Γιορτή.

2009

…Εδώ είναι ο Παράδεισος κι η κόλαση είναι εδώ…

(λαϊκό τραγούδι)

(ή …όπως ο τσοπάνος χωρίζει τα πρόβατα από τα κατσίκια...)

(Το ευαγγέλιο)

Πολλοί άνθρωποι και παλαιότερα και τώρα, αρνούμενοι μια μεταφυσική εκδοχή συνέχισης της ζωής του ανθρώπου σε κατάσταση Παραδείσου (τέλεια ευδαιμονία) ή σε κατάσταση κολάσεως (ταλαιπωρία απόλυτης μόνιμης μοναξιάς) και θέλο­ντας να «γελάσουν» με τις λαϊκότροπες χαλκογραφίες που πα­ρί­σταναν την κόλαση σαν ένα «τόπο» φωτιάς και μαρτυρίων σω­ματικών και τον Παράδεισο σαν ένα «κήπο» με φρεσκοκουρε­μέ­νο γκαζόν γεμάτο όμορφα λουλούδια στον οποίον περιδιά­βαι­ναν αργόσχολοι χαζούληδες γεμάτοι...αρετές, ισχυρίζονται ότι τέ­τοια πράγματα είναι ανυπόστατα και συνεπώς «εδώ είναι ο Παράδεισος κι η κόλαση είναι εδώ»!

Ας δούμε όμως… το τραγούδι αναλυτικά!

Μάρτιος 2009

Αγαπητοί ενορίτες

Διανύουμε την περίοδο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, περίοδο-διαδρομή προς το Πάσχα. Είμαστε στην αναλογία του παλιού Ισραηλιτικού λαού που έφυγε από την χώρα της δουλείας (Αίγυπτος) και πορεύεται προς την χώρα της Επαγγελίας. Όπως και στα καθημερινά ανθρώπινα συμβεβηκότα, η απόφαση δεν είναι αποτέλεσμα! Δεν φτάνει κανείς εκεί που αποφασίζει και επιθυμεί αυτομάτως, διαμιάς· με μόνο που το αποφάσισε! Χρειάζεται τον κό­πο της διαδρομής. Την υπομονή στις τρέχουσες και συνακο­λου­θούσες την πορεία προς το επιθυμητό τέρμα δυσκολίες.

2009

Αγαπητοί αδελφοί

"Ζωή και θάνατος είναι τίποτα μπροστά στην Ανάσταση".

Είναι η πρόταση με την οποία καταλήγουν τα κείμενα ενός στοχαστή της εποχής μας (Ζ. Λορεντζάτος, Collectanea Εκδ. Δόμος 2009) και όποιος διαβάζει αυτή την καταληκτική απόφανση εκπλήσσεται.

Άλλα βλέπουμε κοιτάζοντας γύρω μας.

Τί ώρα θα πάτε την Κυριακή στην Εκκλησία;

Κάθε Κυριακή είναι ανάμνηση και υπόμνηση της Αναστάσεως του Χριστού. Κάθε Κυριακή η Εκκλησία, την Ανάσταση του Χριστού γιορτάζει. Κάθε Κυριακή πρωί (...ἀφ' ἡλίου ἀνατολάς...Μάρτυς ἁγ. Ἰουστῖνος α' αἰων.) οι Χριστιανοί μαζεύονται γύρω από το τραπέζι που παραθέτει σ' όλους ο κοινός Πατέρας δίνοντας την Σάρκα και το Αίμα του Υιού Του, εις "βρῶσιν καί πόσιν".

Αγαπητοί ενορίτες

Σχεδόν κοντεύει να φύγει κι αυτό το καλοκαίρι και μπήκαμε ήδη στην νηστεία του δεκαπενταύγουστου. Συνήθειες και γνωστά πράγματα. Αλλά, πόσο δικά μας;

Οι περισσότεροι Χριστιανοί όχι μόνον δεν νηστεύουν αλλά και κυριολεκτικά εμπαίζουν το θέμα της νηστείας.

Αγνοια και αδιαφορία οδήγησαν σε αυτή την κατάσταση αποξένωσης από την Εκκλησία. Και έτσι έγινε και η Εκκλησία ένας θεσμός κάλυψης θρησκευτικών ανα­γκών και ένας χώρος λατρείας του Θεού, με την θεολογία την ειδωλολατρική όμως, της ικανοποιήσεως των απαιτήσεων και θελημάτων του!

Νοέμβριος 2009

Πολλά χρόνια στην Εκκλησία. Από τότε που θυμάται τον εαυτό του. Από μικρό στα χέρια και την αγκαλιά και μετά με το σχολείο στις Κυριακές και τις γιορτές. Παπαδάκι στο Ιερό τα τελευταία χρόνια του Δημοτικού και τα πρώτα του Γυμνασίου.

Κάποιοι πρόλαβαν και την… μακάρια εκείνη εποχή που ο εκκλησιασμός ήταν υποχρεωτική εκδήλωση σχολικής δραστηριότητας! Τότε που «παίρναν» απουσίες όσοι κοιμόντουσαν ή το σκάγαν καθ’ οδόν! Τότε που ήταν η Εκκλησία στοιχείο κοινωνικής ευπρέπειας και τάξεως! Μερικοί ακόμα τα θυμούνται με νοσταλγία! Υπήρχε… τάξη, σεβασμός, γινόταν το… σωστό, τώρα όλα… διαλύθηκαν, λένε!.

Αγαπητοί ενορίτες.

Είμαστε ήδη στην Μεγ. Σαρακοστή και η περίοδος μέχρι το Πάσχα έχει περισσότερες ακολουθίες, δηλαδή περισσότερη προσευχή και συχνότερη (πρόταση έστω!) μετοχής στην Θεία Ευχαριστία. Ακούμε λοιπόν αυτές τις μέρες ότι κάθε Τετάρτη και Παρασκευή τελείται στους ναούς η Θεία Λειτουργία των Προηγιασμένων. Ας δούμε, σ' αυτό το σημείωμα, μερικές επεξηγήσεις γι' αυτήν την Θεία Λειτουργία.

Η προσφορά της Θείας Ευχαριστίας από κάθε κοινότητα Χριστιανών, είναι η αυτονόητη σύσταση και φανέρωση του Μυστηρίου της Εκκλησίας, ἐν χρόνῳ και στον κόσμο.

ΠΑΣΧΑ - ΑΝΑΣΤΑΣΗ 2010

Το ρίσκο της εμπιστοσύνης να αποδεχτείς το αδύνατο.

Να διαβαθεί η «Ερυθρά Θάλασσα» που βρίσκεται μπροστά σου, και που μπορεί να είναι: η ανάγκη, οι δυσκολίες, ο πόνος, η εγκατάλειψη, η αρρώστια, ο θάνατος!

Να δεχτείς τον Μωϋσή της ζωής σου (τον Χριστό) που σου λέει: «Φύγε από την "πλινθοποιΐα", στην (μέσω της δυσκολίας του "αδύνατου") ελευθερία και απεραντοσύνη της Γης της Επαγγελίας».

Καθ' εαυτήν η Επαγγελία είναι (-θέτει) το δίλημμα της εμπιστοσύνης.

Δεκαπενταύγουστος 2010

"...ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ..."

Ερώτηση: Κάθε άνθρωπος συνδυάζει μέσα του το καλό και το κακό, το σκοτά­δι και το φως, την ελπίδα και την απελπι­σία, τη ζωή και το θάνατο, την αμφιβολία και την πίστη, την αλήθεια και το ψέμα, την αγάπη και το μίσος. Εσείς πιστεύετε ότι οι άνθρωποι σήμερα είναι σε θέση να δεχτούν αυτή την πολυπλοκότητα στην ψυχή τους;

Απάντηση: Πολλοί άνθρωποι υποφέρουν σκλαβωμέ­νοι στο αλκοόλ, στα ναρκωτικά, στο σεξ ή και στην εργασία. Αλλά, αν και πολλοί γνωρίζουν την εξάρτηση τους, δε γνωρίζουν πώς να βγουν, αισθάνονται την αδυναμία τους να αλλάξουν, αλλά δεν ξέρουν πώς να προχω­ρήσουν. Είμαστε παγιδευμένοι στην αγωνία και στο φόβο και, ακόμα και αν θέλουμε να βγούμε, δεν ξέρουμε πώς. Η εξάρτηση δεν έρχεται μόνο όταν κάποιος πίνει πολύ. Πίσω από αυτό υπάρχει η κατάθλιψη, το βαθύ άγ­χος, η αίσθηση ότι δεν αξίζω τίποτα. Έτσι, παρότι πολλοί δε χρησιμοποιούν αυτή την έκφραση, η αληθινή ερώτηση είναι: ποιός θα μας σώσει;...

(συνέντευξη στο περιοδικό ΑΝΟΙΧΤΟΙ ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ)

Συγγραφέας: Μαρτζούχος π.Θεοδόσιος

Αγαπητοί αδελφοί

Κάποτε ένας γέρος δάσκαλος ρώτησε τους μαθητές του:

- Ποιος από σας μπορεί να μου πει, πώς μπορούμε να διακρίνουμε την στιγμή που τελειώνει η νύχτα και αρχίζει η μέρα;

Τότε πετάχτηκε ένας και είπε:

- Εγώ θα έλεγα ότι η νύχτα τελειώνει εκείνη τη στιγμή που βλέποντας κάποιος από μακριά ένα ζώο, μπορεί να διακρίνει τι ζώο είναι!

- Όχι, είπε ο δάσκαλος.

[fluid][html ]

Συγγραφέας: Μαρτζούχος π.Θεοδόσιος

Φιλεύσπλαχνε πατέρα, που ποτέ δεν λυπείς τα τέκνα Σου παρά μόνο για το καλό τους, ελέησε τους βασανισμέ­νους δούλους Σου, αδελφούς μας που μαραίνονται επί τόσο χρόνο, κάτω από το "βάρος της χειρός Σου". Δώσε τους δύναμη, Κύριε, να στηρίξουν την αδυναμία τους, και υπομονή να αντέξουν τους πόνους, δίχως γογγυσμούς στις αποφάσεις Σου.

Συγγραφέας: Μαρτζούχος π.Θεοδόσιος

Μια σφαιρική θεώρηση του σπουδαιότερου ζητήματος της ανθρώπινης ύπαρξης-παρουσίας.

Ο κόσμος (σύμπαν-άνθρωπος) έχει Δημιουργό;

Οι πιθανές απαντήσεις είναι... άπειρες! Καθένας απαντά κατά τα δεδομένα του και το μυαλό του.

Συγγραφέας: Μαρτζούχος π.Θεοδόσιος

Η μακαρίτισσα Αμερικανίδα συγγραφέας Φλάνερυ Ο’ Κόνορ κυκλο­φό­­ρησε συλλογή διηγημάτων της με τον τίτλο: «Σπάνιο να σου τύχει κα­λός άνθρωπος»! Διαβάζοντας τον τίτλο εκπλήσσεται κανείς αλλά σκέ­φτε­ται ότι κάτι θα ήξερε (άραγε από τα αμερικάνικα δεδομένα μόνον;) για να το λέει.

Συγγραφέας: Μαρτζούχος π.Θεοδόσιος

Αυτές τις μέρες, ξανά και ξανά, εφημερίδες και τηλεοπτικοί σταθμοί φέρνουν στο προσκήνιο το ”Ευαγγέλιο του Ιούδα″. Ίσως το Πάσχα που πλησιάζει σπρώχνει τους ανθρώπους σε μιά αγωνία αναζήτησης νοήματος που τον υπόλοιπο καιρό την έχουν να κοιμάται σε κάποια γωνιά της ψυχής τους. Είναι απαραίτητη λοιπόν η αποσαφήνιση πολλών πραγμάτων που μας είναι άγνωστα, προκειμένου να καταλάβουμε περί τίνος πρόκειται.

Συγγραφέας: Μαρτζούχος π.Θεοδόσιος

Βρίσκομαι σήμερα μπροστά σας με την υποχρέωση να σας παρουσιάσω ένα θέμα μεγάλο και πολύ αμφισβητούμενο. Δεν ξέρω, ή μάλλον ξέρω, ότι δεν είναι τα μέτρα μου για τέτοιου μεγέθους θέματα και το καρύδι είναι πολύ σκληρό για τα δικά μου δόντια.

Συγγραφέας: Μαρτζούχος π.Θεοδόσιος

Κάποιος κλέβει δύο κότες ἀπό τό κοτέτσι τοῦ παπᾶ καί μετά ἀπό καιρό ἀποφασίζει νά τό ἐξομολογηθεῖ!

- Πάτερ μου ἔκλεψα δύο κότες!

- Νά τίς ἐπιστρέψεις, λέει ὁ παπᾶς.

- Πάτερ μου, τίς θέλετε ἐσεῖς;

- Ἐγώ, τοῦ λέει ὁ παπᾶς. Ὄχι. Νά τίς δώσεις σέ κεῖνον πού τίς πῆρες.

- Ἐκεῖνος δέν τίς θέλει.

- Ἔ! Τότε κρᾶτα τες.

Συγγραφέας: Παπαχριστοδούλου Διονύσης

Διάδρομος Νοσοκομείου. Αναμονή. Ο άλλος τρέχει και ρωτάει τους γιατρούς· "μήν έχω αυτό, εκείνο ή το άλλο; πονάω εδώ, πονάω εκεί". Ιατρικές ορολογίες. Αγωνία. Αναμονή.

Συγγραφέας: Μαρτζούχος π.Θεοδόσιος

(Μια Μεγάλη Παρασκευή)

Ένα ζευγάρι βρίσκεται σε διακοπές. Στο ίδιο ξενοδοχείο κάνει τις διακοπές της μία ομάδα ανθρώπων με αναπηρίες. Το ζευγάρι νοιώθει ζημιωμένο από την παρουσία της ομάδας των αναπήρων και κάνει δικαστική αγωγή αποζημίωσης η οποία γίνεται αποδεκτή και επιδικάζεται αποζημίωση! Η αιτιολογία της απόφασης του δικαστηρίου λέει ότι: "το αναπόφευκτο θέαμα των αναπήρων σε μικρό χώρο, σε κάθε ώρα φαγητού, προκαλούσε αηδία και υπενθύμιζε διαρκώς τον ανθρώπινο πόνο".

Συγγραφέας: Μαρτζούχος π.Θεοδόσιος

(ή Η κάρτα του πολίτη)

          Αυτή την απορία εξέφρασε έκπληκτος στρατιωτικός, σε κληρικό που επισκέφθηκε την μονάδα του και κήρυξε στους στρατευμένους, μιλώντας τους για τον... κίνδυνο της ηλεκτρονικής κάρτας του πολίτη.

Συγγραφέας: Μαρτζούχος π.Θεοδόσιος

 Περασμένη βραδυνή ώρα, έχει μόλις τελειώσει η επίσημη τράπεζα της Πανορθόδοξης διάσκεψης που διεξάγεται στο συνεδριακό μεγάλου γυναικείου Μοναστηρίου,

Συγγραφέας: Ιωάννης Δαμασκηνός

Για την περίοδο από την Κυριακή

του Θωμά έως την Τετάρτη

της αποδόσεως του Πάσχα.

Κανόνας Αναστάσεως

Ποίημα Ἰωάννου Δαμασκηνοῦ

ᾠδή α΄

Δόξα τῇ ἁγίᾳ ἀναστάσει σου, Κύριε

Ἀναστάσεως ἡμέρα, λαμπρυνθῶμεν λαοί· πάσχα Κυρίου πάσχα. Ἐκ γάρ θανάτου πρός ζωήν καί ἐκ γῆς πρός οὐρανόν Χριστός ὁ Θεός ἡμᾶς διεβίβασεν, ἐπινίκιον ᾂδοντας.

Δόξα τῇ ἁγίᾳ ἀναστάσει σου, Κύριε

Καθαρθῶμεν τάς αἰσθήσεις καί ὀψόμεθα τῷ ἀπροσίτῳ φωτί τῆς ἀναστάσεως Χριστόν ἐξαστράπτοντα, καί Χαίρετε φάσκοντα τρανῶς ἀκουσόμεθα, ἐπινίκιον ᾂδοντες.

Δόξα τῇ ἁγίᾳ ἀναστάσει σου, Κύριε

Οὐρανοί μέν ἐπαξίως εὐφραινέσθωσαν, γῆ δέ ἀγαλλιάσθω, ἑορταζέτω δέ κόσμος ὁρατός τε ἅπας καί ἀόρατος· Χριστός γάρ ἐγήγερται, εὐφροσύνη αἰώνιος.

ᾠδή γ΄

Δόξα τῇ ἁγίᾳ ἀναστάσει σου, Κύριε

Δεῦτε πόμα πίωμεν καινόν, οὐκ ἐκ πέτρας ἀγόνου τερατουργούμενον, ἀλλ’ ἀφθαρσίας πηγήν, ἐκ τάφου ὀμβρήσαντος Χριστοῦ, ἐν ᾧ στερεούμεθα.

Δόξα τῇ ἁγίᾳ ἀναστάσει σου, Κύριε

Νῦν πάντα πεπλήρωται φωτός, οὐρανός τε καί γῆ καί τά καταχθόνια· ἑορταζέτω γοῦν πᾶσα κτίσις τήν ἔγερσιν Χριστοῦ, ἐν ᾗ ἐστερέωται.

Δόξα τῇ ἁγίᾳ ἀναστάσει σου, Κύριε

Χθές συνεθαπτόμην σοι, Χριστέ, συνεγείρομαι σήμερον ἀναστάντι σοι· συνεσταυρούμην σοι χθές· αὐτός με συνδόξασον, Σωτήρ, ἐν τῇ Βασιλείᾳ σου.

ᾠδή δ΄

Δόξα τῇ ἁγίᾳ ἀναστάσει σου, Κύριε

Ἐπί τῆς θείας φυλακῆς ὁ θεηγόρος Ἀββακούμ στήτω μεθ’ ἡμῶν καί δεικνύτω φαεσφόρον ἄγγελον διαπρυσίως λέγοντα· σήμερον σωτηρία τῷ κόσμῳ, ὅτι ἀνέστη Χριστός ὡς παντοδύναμος.

Δόξα τῇ ἁγίᾳ ἀναστάσει σου, Κύριε

Ἄρσεν μέν ὡς διανοῖξαν τήν παρθενεύουσαν νηδύν, πέφηνε Χριστός· ὡς βρωτός δέ, ἀμνός προσηγόρευται· ἄμωμος δέ, ὡς ἄγευστος κηλῖδος, τό ἡμέτερον πάσχα· καί ὡς Θεός ἀληθής τέλειος λέλεκται.

Δόξα τῇ ἁγίᾳ ἀναστάσει σου, Κύριε

Ὡς ἐνιαύσιος ἀμνός ὁ εὐλογούμενος ἡμῖν στέφανος χρηστός ἑκουσίως ὑπέρ πάντων τέθυται, πάσχα τό καθαρτήριον· καί αὖθις ἐκ τοῦ τάφου ὡραῖος δικαιοσύνης ἡμῖν ἔλαμψεν ἥλιος.

Δόξα τῇ ἁγίᾳ ἀναστάσει σου, Κύριε

Ὁ θεοπάτωρ μέν Δαυίδ πρό τῆς σκιώδους κιβωτοῦ ἥλατο σκιρτῶν· ὁ λαός δέ τοῦ Θεοῦ ὁ ἅγιος, τήν τῶν συμβόλων ἔκβασιν ὁρῶντες, εὐφρανθῶμεν ἐνθέως, ὅτι ἀνέστη Χριστός ὡς παντοδύναμος.

ᾠδή ε΄

Δόξα τῇ ἁγίᾳ ἀναστάσει σου, Κύριε

Ὀρθρίσωμεν ὄρθρου βαθέος καί ἀντί μύρου τόν ὕμνον προσοίσωμεν τῷ Δεσπότῃ καί Χριστόν ὀψόμεθα, δικαιοσύνης ἥλιον, πᾶσι ζωήν ἀνατέλλοντα.

Δόξα τῇ ἁγίᾳ ἀναστάσει σου, Κύριε

Τήν ἄμετρόν σου εὐσπλαγχνίαν οἱ ταῖς τοῦ ᾅδου σειραῖς συνεχόμενοι δεδορκότες, πρός τό φῶς ἠπείγοντο, Χριστέ, ἀγαλλομένῳ ποδί, πάσχα κροτοῦντες αἰώνιον.

Δόξα τῇ ἁγίᾳ ἀναστάσει σου, Κύριε

Προσέλθωμεν λαμπαδηφόροι τῷ προϊόντι Χριστῷ ἐκ τοῦ μνήματος ὡς Νυμφίῳ καί συνεορτάσωμεν ταῖς φιλεόρτοις τάξεσι πάσχα Θεοῦ τό σωτήριον.

ᾠδή στ΄

Δόξα τῇ ἁγίᾳ ἀναστάσει σου, Κύριε

Κατῆλθες ἐν τοῖς κατωτάτοις τῆς γῆς καί συνέτριψας μοχλούς αἰωνίους, κατόχους πεπεδημένων, Χριστέ, καί τριήμερος, ὡς ἐκ κήτους Ἰωνᾶς, ἐξανέστης τοῦ τάφου.

Δόξα τῇ ἁγίᾳ ἀναστάσει σου, Κύριε

Φυλάξας τά σήμαντρα σῷα, Χριστέ, ἐξηγέρθης τοῦ τάφου, ὁ τάς κλεῖς τῆς Παρθένου μή λυμηνάμενος ἐν τῷ τόκῳ σου, καί ἀνέῳξας ἡμῖν Παραδείσου τάς πύλας.

Δόξα τῇ ἁγίᾳ ἀναστάσει σου, Κύριε

Σῶτέρ μου, τό ζῶν τε καί ἄθυτον ἱερεῖον, ὡς Θεός σεαυτόν ἑκουσίως προσαγαγών τῷ Πατρί, συνανέστησας παγγενῆ τόν Ἀδάμ ἀναστάς ἐκ τοῦ τάφου.

ᾠδή ζ΄

Δόξα τῇ ἁγίᾳ ἀναστάσει σου, Κύριε

Ὁ παῖδας ἐκ καμίνου ῥυσάμενος, γενόμενος ἄνθρωπος, πάσχει ὡς θνητός καί διά πάθους τό θνητόν ἀφθαρσίας ἐνδύει εὐπρέπειαν, ὁ μόνος εὐλογητός τῶν πατέρων Θεός καί ὑπερένδοξος.

Δόξα τῇ ἁγίᾳ ἀναστάσει σου, Κύριε

Γυναῖκες μετά μύρων θεόφρονες ὀπίσω σου ἔδραμον· ὃν δέ ὡς θνητόν μετά δακρύων ἐζήτουν, προσεκύνησαν χαίρουσαι ζῶντα Θεόν, καί πάσχα τό μυστικόν σοῖς, Χριστέ, μαθηταῖς εὐηγγελίσαντο.

Δόξα τῇ ἁγίᾳ ἀναστάσει σου, Κύριε

Θανάτου ἑορτάζομεν νέκρωσιν, ᾅδου τήν καθαίρεσιν, ἄλλης βιοτῆς τῆς αἰωνίου ἀπαρχήν, καί σκιρτῶντες ὑμνοῦμεν τόν αἴτιον, τόν μόνον εὐλογητόν τῶν πατέρων, Θεόν καί ὑπερένδοξον.

Δόξα τῇ ἁγίᾳ ἀναστάσει σου, Κύριε

Ὡς ὄντως ἱερά καί πανέορτος αὓτη ἡ σωτήριος νύξ καί φωταυγής, τῆς λαμπροφόρου ἡμέρας τῆς ἐγέρσεως οὖσα προάγγελος, ἐν ᾗ τό ἄχρονον φῶς ἐκ τάφου σωματικῶς πᾶσιν ἐπέλαμψεν.

ᾠδή η΄

Δόξα τῇ ἁγίᾳ ἀναστάσει σου, Κύριε

Αὕτη ἡ κλητή καί ἁγία ἡμέρα, ἡ μία τῶν Σαββάτων, ἡ βασιλίς καί κυρία, ἑορτῶν ἑορτή καί πανήγυρίς ἐστι πανηγύρεων, ἐν ᾗ εὐλογοῦμεν Χριστόν εἰς τούς αἰῶνας.

Δόξα τῇ ἁγίᾳ ἀναστάσει σου, Κύριε

Δεῦτε τοῦ καινοῦ τῆς ἀμπέλου γεννήματος, τῆς θείας εὐφροσύνης, ἐν τῇ εὐσήμῳ ἡμέρᾳ τῆς ἐγέρσεως, Βασιλείας τε Χριστοῦ κοινωνήσωμεν, ὑμνοῦντες αὐτόν ὡς Θεόν εἰς τούς αἰῶνας.

Δόξα τῇ ἁγίᾳ ἀναστάσει σου, Κύριε

Ἆρον κύκλῳ τούς ὀφθαλμούς σου, Σιών, καί ἴδε· ἰδού γάρ ἥκασί σοι θεοφεγγεῖς ὡς φωστῆρες ἐκ δυσμῶν καί βορρᾶ καί θαλάσσης, καί ἑῴας τά τέκνά σου, ἐν σοί εὐλογοῦντα Χριστόν εἰς τούς αἰῶνας.

Δόξα τῇ ἁγίᾳ ἀναστάσει σου, Κύριε

Πάτερ παντοκράτορ καί Λόγε καί Πνεῦμα, τρισίν ἑνιζομένη ἐν ὑποστάσεσι φύσις, ὑπερούσιε καί ὑπέρθεε, εἰς σέ βεβαπτίσμεθα καί σέ εὐλογοῦμεν εἰς πάντας τούς αἰῶνας.

ᾠδή θ΄

Δόξα τῇ ἁγίᾳ ἀναστάσει σου, Κύριε

Φωτίζου, φωτίζου, ἡ νέα Ἱερουσαλήμ· ἡ γάρ δόξα Κυρίου ἐπί σέ ἀνέτειλε. Χόρευε νῦν καί ἀγάλλου, Σιὼν· σύ δέ, ἁγνή, τέρπου, Θεοτόκε, ἐν τῇ ἐγέρσει τοῦ τόκου σου.

Δόξα τῇ ἁγίᾳ ἀναστάσει σου, Κύριε

Ὢ θείας! ὢ φίλης! ὢ γλυκυτάτης σου φωνῆς! μεθ’ ἡμῶν ἀψευδῶς γάρ ἐπηγγείλω ἔσεσθαι μέχρι τερμάτων αἰῶνος, Χριστέ· ἣν οἱ πιστοί ἄγκυραν ἐλπίδος κατέχοντες, ἀγαλλόμεθα.

Δόξα τῇ ἁγίᾳ ἀναστάσει σου, Κύριε

Ὦ πάσχα τό μέγα καί ἱερώτατον, Χριστέ· ὦ Σοφία καί Λόγε, τοῦ Θεοῦ καί Δύναμις· δίδου ἡμῖν ἐκτυπώτερον σοῦ μετασχεῖν ἐν τῇ ἀνεσπέρῳ ἡμέρᾳ τῆς Βασιλείας σου.

Η ανάσταση του Χριστού είναι το κέντρο και το μέτρο της ζωής των χριστιανών. Τα πάντα για τους χριστιανούς είναι ο Χριστός, “ὃς, παρεδόθη διά τά παραπτώματα ἡμῶν καί ἠγέρθη διά τήν δικαίωσιν ἡμῶν” (Ρωμ. δ, 25). Χωρίς την ανάσταση “ματαία ἡ πίστις ἡμῶν” και ατελέσφορη η όποια μας θρησκευτική ενασχόληση, αν ο θάνατος είναι η τελική “κατάποση” των πάντων.

Ο Χριστός όμως έγινε άνθρωπος για να έχουμε εμείς πλησμονή ζωής. Προσέλαβε την ανθρώπινη φύση, ώστε να γίνουμε παιδιά και αδελφοί του, προσοικειούμενοι δια των αρετών, την αλήθεια Του· δίνοντάς μας τροφή την αγία Σάρκα Του “ἀντίδοτον τοῦ μή ἀποθανεῖν”· και νικώντας, προς χάριν μας, διά του θανάτου Του, τον θάνατο· ώστε εμείς να “ζωοποιούμεθα” (Θ. Λειτουργία αγ. Βασιλείου).

Ο Χριστός δεν πήγε στο θάνατο και αναστήθηκε-επέστρεψε, για να ξαναπεθάνει, όπως όλοι όσοι αναστήθηκαν. Ο Χριστός μπήκε στο “σκοτεινό δωμάτιο” του θανάτου και βγήκε “απέναντι” διαπερνώντας τον θάνατο. Ο Χριστός αναστήθηκε σε νέα δεδομένα. Εμφανιζόταν με κλειστές πόρτες. Υπήρχε σε πολλά μέρη συγχρόνως και πήρε αναλαμβανόμενος την ανθρώπινη σάρκα μαζί Του.

Οι χριστιανοί ξέρουν και πιστεύουν ότι αιωνιότητα δεν είναι κάτι αλλά Κάποιος. Πεθαίνοντας δεν πάνε κάπου, αλλά συναντούν Αυτόν που είναι η Ζωή και η Ανάσταση. Η Εκκλησία γιορτάζει κάθε μέρα, κατά τις σαράντα ημέρες που ακολουθούν το Πάσχα, την Ανάσταση. Επίσης και σ’ όλες τις Κυριακές του χρόνου γιορτάζει τον Αναστάντα Χριστό.

Στο διάστημα λοιπόν του Πεντηκοσταρίου, ας έχουμε προσευχή μας, τον νικητήριο Κανόνα της Ανάστασης (ποίημα του αγ. Ιωάννη του Δαμασκηνού), ώστε με την επανάληψη να προσοικειωθούμε νοηματικά και υπαρξιακά την Ανάσταση.

Προσευχή Διακαινησίμου ἑβδομάδος

Ἀπό τήν Κυριακή τοῦ Πάσχα

ἕως τήν Κυριακή τοῦ Θωμᾶ

Χριστός ἀνέστη ἐκ νεκρῶν, θανάτῳ θάνατον πατήσας, καί τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι, ζωήν χαρισάμενος (γ΄).

Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι, προσκυνήσωμεν ἅγιον Κύριον, Ἰησοῦν, τόν μόνον ἀναμάρτητον. Τόν Σταυρόν Σου, Χριστέ, προσκυνοῦμεν καί τήν ἁγίαν Σου Ἀνάστασιν ὑμνοῦμεν καί δοξάζομεν· Σύ γάρ εἶ Θεός ἡμῶν, ἐκτός Σου ἄλλον οὐκ οἴδαμεν, τό ὄνομά Σου ὀνομάζομεν. Δεῦτε πάντες οἱ πιστοί προσκυνήσωμεν τήν τοῦ Χριστοῦ ἁγίαν Ἀνάστασιν· ἰδού γάρ ἦλθε διά τοῦ σταυροῦ χαρά ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ. Διά παντός εὐλογοῦντες τόν Κύριον ὑμνοῦμεν τήν Ἀνάστασιν αὐτοῦ· σταυρόν γάρ ὑπομείνας δι’ ἡμᾶς, θανάτῳ θάνατον ὤλεσεν (γ΄).

Προλαβοῦσαι τόν ὄρθρον αἱ περί Μαριάμ καί εὑροῦσαι τόν λίθον ἀποκυλισθέντα τοῦ μνήματος, ἤκουον ἐκ τοῦ ἀγγέλου· τόν ἐν φωτί ἀϊδίῳ ὑπάρχοντα μετά νεκρῶν τί ζητεῖτε ὡς ἄνθρωπον; Βλέπετε τά ἐντάφια σπάργανα· δράμετε καί τῷ κόσμῳ κηρύξατε, ὡς ἠγέρθη ὁ Κύριος θανατώσας τόν θάνατον· ὅτι ὑπάρχει Θεοῦ Υἱός, τοῦ σῴζοντος τό γένος τῶν ἀνθρώπων.

Εἰ καί ἐν τάφῳ κατῆλθες ἀθάνατε, ἀλλά τοῦ ᾃδου καθεῖλες τήν δύναμιν· καί ἀνέστης ὡς νικητής, Χριστέ ὁ Θεός, γυναιξί Μυροφόροις φθεγξάμενος Χαίρετε, καί τοῖς σοῖς ἀποστόλοις εἰρήνην δωρούμενος, ὁ τοῖς πεσοῦσι παρέχων ἀνάστασιν.

Ἐν τάφῳ σωματικῶς, ἐν ᾃδου δέ μετά ψυχῆς ὡς Θεός, ἐν παραδείσῳ δέ μετά λῃστοῦ καί ἐν θρόνῳ ὑπῆρχες, Χριστέ, μετά Πατρός καί Πνεύματος πάντα πληρῶν ὁ ἀπερίγραπτος.

Δόξα…

Ὡς ζωηφόρος, ὡς Παραδείσου ὡραιότερος ὄντως καί παστάδος πάσης βασιλικῆς ἀναδέδεικται λαμπρότερος, Χριστέ, ὁ τάφος σου, ἡ πηγή τῆς ἡμῶν ἀναστάσεως.

Καί νῦν…

Τό τοῦ Ὑψίστου ἡγιασμένον θεῖον σκήνωμα, χαῖρε· διά σοῦ γάρ δέδοται ἡ χαρά, Θεοτόκε, τοῖς κραυγάζουσιν· Εὐλογημένη σύ ἐν γυναιξίν ὑπάρχεις, Πανάμωμε Δέσποινα.

Χριστός ἀνέστη ἐκ νεκρῶν, θανάτῳ θάνατον πατήσας, καί τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι, ζωήν χαρισάμενος.

Συγγραφέας: Αγνώστου συγγραφέως

Θεωρούμε ότι είναι σπουδαιότερο γεγονός να έχει κάποιος όλη την εβδομάδα μέσα του, την ενθύμηση της Κυριακάτικης μετοχής στην Αγία Ευχαριστία, παρά να διαβάζει μια ακολουθία εν είδει "passport" για την Μετάληψη. Με αυτό το σκεπτικό ταξινομήσαμε σε εφτά τμήματα (μαζί με την ευχαριστήρια προσευχή) την προετοιμασία για την Θεία Κοινωνία, προκειμένου να υποβοηθούμαστε να έχουμε κέντρο της όλης εβδομάδας την Κυριακή και την Μετάληψη των αγίων Μυστηρίων.

Αυτή η "ακολουθία" είναι μια επιπλέον απόδειξη του ότι οι χριστιανοί μας έχουν αποκοπεί από το Σώμα της Ευχαριστίας και το γλωσσικό ακατανόητο της Θείας Λειτουργίας "γέννησε" υποκατάστατα. Όλα όσα έχει αυτή η ακολουθία περιέχονται στις ευχές της Θ. Λειτουργίας, οι οποίες ατυχώς δεν ακούγονται.

Αυτονόητο ότι η προετοιμασία μετοχής στην Ευχαριστία δεν εξαντλείται μόνο σ’ αυτές τις προσευχές. Οπωσδήποτε έχει προηγηθεί νηστεία (φαγητό χωρίς λάδι δηλαδή) την Τετάρτη και την Παρασκευή που προηγούνται καθώς και μικρή εγκράτεια το βράδυ του Σαββάτου, όπως επίσης σε κάθε παραμονή μεταλήψεως, σε άλλη τυχόν ημέρα.

Δεν μπορεί να ισχυρίζεται κάποιος ότι αγαπά τον Χριστό και συγχρόνως να δυσανασχετεί στο να κάνει μια μικρή θυσία αγάπης. Η πνευματική ζωή δεν είναι καλές σκέψεις, αλλά τρόπος ζωής.

Δευτέρα βράδυ

ᾠδή α΄

Δόξα σοι ὁ Θεός ἡμῶν δόξα σοι

Ἄρτος ζωῆς, αἰωνιζούσης γενέσθω μοι, τό Σῶμά σου τό ἅγιον, εὔσπλαγχνε Κύριε, καί τό τίμιον Αἷμα, καί νόσων πολυτρόπων ἀλεξιτήριον.

Δόξα σοι ὁ Θεός ἡμῶν δόξα σοι

Βεβηλωθείς, ἔργοις ἀτόποις ὁ δείλαιος, τοῦ Σοῦ ἀχράντου Σώματος καί θείου Αἵματος, ἀνάξιος ὑπάρχω, Χριστέ τῆς μετουσίας, ἧς με ἀξίωσον.

Ὑπεραγία Θεοτόκε σῶσον ἡμᾶς

Γῆ ἀγαθή, εὐλογημένη Θεόνυμφε, τόν στάχυν ἡ βλαστήσασα τόν ἀγεώργητον, καί σωτήριον κόσμῳ, ἀξίωσόν με τοῦτον τρώγοντα σῴζεσθαι.

ᾠδή γ΄

Δόξα σοι ὁ Θεός ἡμῶν δόξα σοι

Δακρύων μοι παράσχου Χριστέ ῥανίδας, τόν ῥύπον τῆς καρδίας μου καθαιρούσας, ὡς ἂν εὐσυνειδότως κεκαθαρμένος, πίστει προσέρχωμαι, καί φόβῳ Δέσποτα, ἐν τῇ μεταλήψει τῶν θείων Δώρων Σου.

Δόξα σοι ὁ Θεός ἡμῶν δόξα σοι

Εἰς ἄφεσιν γενέσθω μοι τῶν πταισμάτων, τό ἄχραντόν Σου Σῶμα καί θεῖον Αἷμα, εἰς Πνεύματος Ἁγίου τε κοινωνίαν, καί εἰς αἰώνιον ζωήν φιλάνθρωπε, καί παθῶν καί θλίψεων ἀλλοτρίωσιν.

Ὑπεραγία Θεοτόκε σῶσον ἡμᾶς

Ζωῆς τοῦ Ἄρτου τράπεζα, Παναγία, τοῦ ἄνωθεν δι’ ἔλεον καταβάντος, καί κόσμῳ καινοτέραν ζωήν διδόντος, κἀμέ ἀξίωσον νῦν τόν ἀνάξιον, μετά φόβου γεύσασθαι τούτου καί ζήσεσθαι.

ᾠδή δ΄

Δόξα σοι ὁ Θεός ἡμῶν δόξα σοι

Ἠθέλησας δι’ ἡμᾶς σαρκωθείς, Πολυέλεε, τυθῆναι ὡς προβάτον, διά βροτῶν ἁμαρτήματα, ὅθεν ἱκετεύω Σε, καί τά ἐμά ἐξαλεῖψαι πλημμελήματα.

Δόξα σοι ὁ Θεός ἡμῶν δόξα σοι

Θεράπευσον, τῆς ψυχῆς μου τά τραύματα, Κύριε, καί ὅλον ἁγίασον, καί καταξίωσον Δέσποτα, ὅπως κοινωνήσω Σου, τοῦ μυστικοῦ θείου Δείπνου ὁ ταλαίπωρος.

Ὑπεραγία Θεοτόκε σῶσον ἡμᾶς

Ἱλέωσαι, καί ἐμοί τόν ἐκ σπλάγχνων Σου Δέσποινα, καί τήρει με ἄρρυπον, τόν σόν ἱκέτην καί ἄμεμπτον, ὅπως, εἰσδεχόμενος, τόν νοητόν μαργαρίτην ἁγιάζωμαι.

ᾠδή ε΄

Δόξα σοι ὁ Θεός ἡμῶν δόξα σοι

Καθὼς προέφης Χριστέ, γενέσθω δή τῷ εὐτελεῖ δούλῳ Σου, καί ἐν ἐμοί μεῖνον ὡς ὑπέσχου· ἰδού γάρ τό Σῶμα, τρώγω Σου τό θεῖον, καί πίνω τό Αἷμά Σου.

Δόξα σοι ὁ Θεός ἡμῶν δόξα σοι

Λόγε Θεοῦ καί Θεέ, ὁ ἄνθραξ γένοιτο τοῦ Σοῦ Σώματος, εἰς φωτισμόν τῷ ἐσκοτισμένῳ ἐμοί καί καθαρισμόν, τῆς βεβηλωθείσης ψυχῆς μου τό Αἷμά Σου.

Ὑπεραγία Θεοτόκε σῶσον ἡμᾶς

Μαρία Μήτηρ Θεοῦ, τῆς εὐωδίας τό σεπτόν σκήνωμα, ταῖς σαῖς εὐχαῖς, σκεῦος ἐκλογῆς με ἀπέργασαι, ὅπως τῶν Ἁγιασμάτων μετέχω τοῦ Τόκου Σου.

Προσευχή λατρείας

Με αφοσίωση σε λατρεύω, κρυμμένη Θεότητα,

Εσένα τον αληθινά παρόντα κάτω απ’ αυτά τα σχήματα·

Όλη η καρδιά μου υποτάσσεται μπροστά σου,

αφού να σε θεωρήσει πλήρως, αστοχεί.

Όραση, αφή, γεύση αποτυγχάνουν όταν πρόκειται για σένα,

αλλά μόνο την ακοή μπορεί κανείς άφοβα να εμπιστεύεται:

πιστεύω ό,τι είπε ο Υιός του Θεού:

τίποτα άλλο εκτός από τον Αληθινό Λόγο, για την αλήθεια.

Πάνω στον σταυρό ήταν κρυμμένη μόνο η Θεότητα·

εδώ είναι το ίδιο κρυμμένη και η ανθρώπινη ιδιότητα:

και στις δύο ωστόσο, πιστεύοντας και ομολογώντας τες,

ζητώ εκείνο που ζήτησε ο μετανοημένος ληστής.

Xωρίς πληγές, σαν τον Θωμά, να εξετάζω·

«Ο Θεός μου» κι εγώ να σε ομολογώ.

Κάνε με να πιστεύω σ’ Εσένα όλο και περισσότερο,

Σ’ Εσένα να έχω την ελπίδα μου, Εσένα ν’ αγαπώ.

Ω μνήμη του θανάτου του Κυρίου,

το ζωντανό ψωμί που δίνει στους ανθρώπους ζωή,

δώσε στην ψυχή μου να ζει από σένα,

τη δική σου γλυκύτητα να γεύεται και εδώ παντοτινά.

Σπλαχνικέ πελεκάνε Κύριε Ιησού,

εμένα τον ακάθαρτο καθάρισέ με, με το Αίμα Σου,

που μια του σταγόνα κάνει να σωθεί

όλος ο κόσμος απ’ όλες τις αμαρτίες του.

Ιησού, που "κρυμμένο" τώρα σε βλέπω,

δώσε, σε παρακαλώ, εκείνο που τόσο διψώ:

Να σε διακρίνω, με αποκαλυμμένη μορφή,

ευτυχισμένος, στη θέαση της δόξας Σου.

Τρίτη βράδυ

ᾠδή στ΄

Δόξα σοι ὁ Θεός ἡμῶν δόξα σοι

Νοῦν ψυχήν καί καρδίαν ἁγίασον, Σῶτερ καί τό σῶμά μου, καί καταξίωσον, ἀκατακρίτως Δέσποτα, τοῖς φρικτοῖς Μυστηρίοις προσέρχεσθαι.

Δόξα σοι ὁ Θεός ἡμῶν δόξα σοι

Ξενωθείην παθῶν καί τῆς χάριτος, σχοίην τε προσθήκην ζωῆς καί ἀσφάλειαν, διά τῆς μεταλήψεως τῶν ἁγίων, Χριστέ Μυστηρίων Σου.

Ὑπεραγία Θεοτόκε σῶσον ἡμᾶς

Ὁ Θεοῦ Θεός Λόγος ὁ ἅγιος, ὅλον με ἁγίασον νῦν προσερχόμενον, τοῖς θείοις Μυστηρίοις Σου, τῆς ἁγίας Μητρός Σου δεήσεσιν.

ᾠδή ζ΄

Δόξα σοι ὁ Θεός ἡμῶν δόξα σοι

Πηγή ἀγαθῶν, ἡ μετάληψις Χριστέ, τῶν ἀθανάτων Σου, νῦν Μυστηρίων γενηθήτω μοι, φῶς καί ζωή καί ἀπάθεια, καί πρός ἀρετῆς θειοτέρας προκοπήν καί ἐπίδοσιν, πρόξενος μόνε Ἀγαθέ, ὅπως δοξάζω Σε.

Δόξα σοι ὁ Θεός ἡμῶν δόξα σοι

Ῥυσθείην παθῶν καί ἐχθρῶν καί ἀναγκῶν καί πάσης θλίψεως, τρόμῳ καί πόθῳ προσιὼν τανῦν, μετ’ εὐλαβείας, φιλάνθρωπε, Σοῦ τοῖς ἀθανάτοις, καί θείοις Μυστηρίοις, καί ψάλλειν Σοι, εὐλογητός εἶ ὁ Θεός, ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν.

Ὑπεραγία Θεοτόκε σῶσον ἡμᾶς

Σωτῆρα Χριστόν, ἡ τεκοῦσα ὑπέρ νοῦν Θεοχαρίτωτε, ἐκδυσωπῶ Σε νῦν ὁ δοῦλός Σου, τήν καθαράν ὁ ἀκάθαρτος, μέλλοντά με νῦν τοῖς ἀχράντοις Μυστηρίοις προσέρχεσθαι, κάθαρον ὅλον μολυσμοῦ, σαρκός καί πνεύματος.

ᾠδή η΄

Δόξα σοι ὁ Θεός ἡμῶν δόξα σοι

Τῶν οὐρανίων καί φρικτῶν, καί ἁγίων Σου Χριστέ, νῦν Μυστηρίων, καί τοῦ θείου Σου Δείπνου, καί μυστικοῦ κοινωνόν, γενέσθαι κἀμέ, καταξίωσον, τόν ἀπεγνωσμένον, ὁ Θεός ὁ Σωτήρ μου.

Δόξα σοι ὁ Θεός ἡμῶν δόξα σοι

Ὑπό τήν σήν καταφυγών, εὐσπλαγχνίαν, Ἀγαθέ, κράζω σοι φόβῳ, ἐν ἐμοί μεῖνον, Σῶτερ, κἀγὼ ὡς ἔφης ἐν σοί, ἰδού γάρ, θαρρῶν τῷ ἐλέει Σου, τρώγω Σου τό Σῶμα, καί πίνω Σου τό Αἷμα.

Ὑπεραγία Θεοτόκε σῶσον ἡμᾶς

Φρίττω δεχόμενος τό πῦρ, μή φλεχθῶ ὡσεί κηρός καί ὡσεί χόρτος. Ὢ φρικτοῦ Μυστηρίου! Ὢ εὐσπλαγχνίας Θεοῦ! Πῶς θείου Σώματος καί Αἵματος, ὁ πηλός μετέχω, καί ἀφθαρτοποιοῦμαι;

ᾠδή θ΄

Δόξα σοι ὁ Θεός ἡμῶν δόξα σοι

Χρηστός ἐστι γεύσασθε, καί ἴδετε ὁ Κύριος, δι’ ἡμᾶς καθ’ ἡμᾶς γάρ πάλαι γενόμενος, ἅπαξ ἑαυτόν τε προσάξας, ὡς προσφοράν, Πατρί τῷ ἰδίῳ, ἀεί σφαγιάζεται, ἁγιάζων τούς μετέχοντας.

Δόξα σοι ὁ Θεός ἡμῶν δόξα σοι

Ψυχήν σύν τῷ σώματι, ἁγιασθείην, Δέσποτα, φωτισθείην, σωθείην, γενοίμην οἶκός Σου, τῇ τῶν Μυστηρίων μεθέξει τῶν ἱερῶν ἔνοικόν Σε ἔχων, σύν Πατρί καί Πνεύματι, εὐεργέτα Πολυέλεε.

Δόξα σοι ὁ Θεός ἡμῶν δόξα σοι

Ὡς πῦρ γενηθήτω μοι, καί ὡσεί φῶς τό Σῶμά Σου, καί τό Αἷμα, Σωτήρ μου, τό τιμιώτατον, φλέγον ἁμαρτίας τήν ὕλην, καί ἐμπιπρῶν παθῶν τάς ἀκάνθας, καί ὅλον φωτίζον με, προσκυνεῖν Σου τήν θεότητα.

Ὑπεραγία Θεοτόκε σῶσον ἡμᾶς

Θεός σεσωμάτωται, ἐκ τῶν ἁγνῶν αἱμάτων Σου, ὅθεν πᾶσα ὑμνεῖ Σε γενεά Δέσποινα. Νόων τε τά πλήθη δοξάζει, ὡς διά Σοῦ σαφῶς κατιδόντα, τόν πάντων δεσπόζοντα, οὐσιωθέντα τό ἀνθρώπινον.

Προσευχή ικεσίας

Παντοδύναμε και αιώνιε Κύριε,

ιδού πλησιάζω στο Μυστήριο του Μονογενούς Υιού σου,

του Κυρίου μας Ιησού Χριστού,

ως ασθενής στον θεράποντα της ζωής,

ως ακάθαρτος στην πηγή της ευσπλαχνίας,

ως τυφλός στο φως της αιώνιας λαμπρότητας,

ως φτωχός και άθλιος, στον Κύριο του ουρανού και της γης.

Ζητώ από την άπειρη γενναιοδωρία Σου

να δεχθείς να θεραπεύσεις την ασθένειά μου,

να πλύνεις τη ρυπαρότητά μου,

να πλουτίσεις την φτώχεια μου,

να ντύσεις τη γυμνότητά μου,

να φωτίσεις την τύφλωσή μου,

ώστε να λάβω τον Άρτο των αγγέλων,

τον Βασιλέα των βασιλέων

και Κύριο των κυρίων,

με βαθύτατο σεβασμό και ταπεινοφροσύνη,

με συντριβή και ευλάβεια,

με αγνότητα και πίστη,

με διαθέσεις και προθέσεις,

που αρμόζουν στη σωτηρία της ψυχής μου.

Δώσε μου σε παρακαλώ

να λάβω, όχι μόνο τα αισθητά σημεία του Μυστηρίου του Σώματος

και του Αίματος του Κυρίου,

αλλά και τη δύναμη αυτού του Μυστηρίου.

Πραότατε Κύριε, κάνε να μεταλάβω αξίως

το Σώμα και το Αίμα του Μονογενούς Υιού Σου,

του Κυρίου μας Ιησού Χριστού,

το οποίο εκείνος έλαβε από την Αειπάρθενο Μαρία,

ώστε να αξιωθώ να ενσωματωθώ στο Μυστικό Του Σώμα

και να συναριθμηθώ ανάμεσα στα μέλη Του.

Πατέρα γεμάτε αγάπη,

αυτόν τον αγαπημένο Υιό Σου,

τον οποίο κατά την επίγεια πορεία μου,

λαβαίνω "κρυμμένον" στο μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας,

δώσε μου, να Τον ατενίσω μια "μέρα"

για πάντα, με «ακάλυπτο πρόσωπο»,

Αυτόν, που ζει και βασιλεύει στους αιώνες των αιώνων. Αμήν.

Τετάρτη βράδυ

Ψαλμός 22

1. Ο Κύριος φροντίζει για μένα και δεν θα στερηθώ τίποτε.
2. Με έβαλε να "κατοικώ" στην Εκκλησία, που είναι πλήρης πνευματικής τροφής, με μεγάλωσε με την ανάπαυση του Βαπτίσματος.
3. Επέστρεψε την ψυχή μου από τα "είδωλα". Με οδήγησε στον δρόμο της καλωσύνης με την αγάπη, που είναι το όνομά Του.
4. Τώρα και ο θάνατος δε με φοβίζει γιατί και στον θάνατο ο Χριστός είναι μαζί μου. Ο Σταυρός Σου Κύριε με ενουθέτησε.
5. Παρέθεσες για μένα δείπνο το Σώμα Σου και το Αίμα Σου, εις πείσμα των δαιμόνων που με ταλαιπωρούν.

Άλειψες με το χρίσμα του αγίου Πνεύματος το κεφάλι μου, "μέθυσες" την ύπαρξή μου με την Ευχαριστία.

6. Η αγάπη Σου Κύριε, ας με αναζητά σ’ όλη μου τη ζωή.

Τάς ἀνομίας μου πάριδε, Κύριε, ὁ ἐκ Παρθένου τεχθείς καί τήν καρδίαν μου καθάρισον, ναόν αὐτήν ποιῶν τοῦ ἀχράντου Σου Σώματος καί Αἵματος, μή με ἐξουδενώσης ἀπό τοῦ Σοῦ προσώπου, ὁ ἀμέτρητον ἔχων τό μέγα ἔλεος.

Δόξα…

Εἰς τήν μετάληψιν τῶν ἁγιασμάτων σου, πῶς ἀναιδεσθῶ ὁ ἀνάξιος; Ἐάν γάρ τολμήσω σοι προσελθεῖν σύν τοῖς ἀξίοις, ὁ χιτών με ἐλέγχει, ὅτι οὐκ ἔστι τοῦ Δείπνου, καί κατάκρισιν προξενήσω τῇ πολυαμαρτήτῳ μου ψυχῇ. Καθάρισον, Κύριε, τόν ῥύπον τῆς ψυχῆς μου καί σῶσόν με ὡς φιλάνθρωπος.

Καί νῦν…

Πολλά τά πλήθη τῶν ἐμῶν, Θεοτόκε, πταισμάτων, πρός σέ κατέφυγον ἁγνή, σωτηρίας δεόμενος. Ἐπίσκεψαι τήν ἀσθενοῦσάν μου ψυχήν, καί πρέσβευε τῷ Υἱῷ σου καί Θεῷ ἡμῶν, δοθῆναί μοι τήν ἄφεσιν, ὧν ἔπραξα δεινῶν, μόνη εὐλογημένη.

Προσευχή του αγ. Αμβροσίου

Κύριε, Ιησού Χριστέ, ντρέπομαι να πλησιάσω

στην Τράπεζα του γλυκυτάτου Συμποσίου σου, εγώ ο αμαρτωλός.

Δεν προβάλλω αξιώσεις, στηριζόμενος σε δικές μου αρετές,

αλλά εμπιστεύομαι τη δική Σου ευσπλαχνία και καλοσύνη.

Δυστυχώς έχω καρδιά και σώμα, που τα κηλίδωσα με πολλά πταίσματα,

και νου και γλώσσα, που δεν τα προφύλαξα με επιμέλεια.

Γι’ αυτό, Ελεήμων Κύριε,

εγώ ο άθλιος ευρισκόμενος σε αμηχανία,

προστρέχω και σπεύδω σ’ Εσένα,

την πηγή του ελέους, ζητώντας έλεος και θεραπεία.

Καταφεύγω στην προστασία Σου·

δεν μπορώ να Σε αντέξω ως Κριτή, ποθώ να Σε έχω Σωτήρα.

Σου δείχνω, Κύριε, τις πληγές μου,

και εκφράζω την ντροπή μου για τις αμαρτίες μου.

Γνωρίζω τα πολλά και μεγάλα αμαρτήματά μου, για τα οποία φοβάμαι.

Ελπίζω, όμως, στο πέλαγος της ευσπλαχνίας Σου, που είναι απέραντη.

Στρέψε προς εμένα τα σπλαγχνικά Σου μάτια,

Κύριε Ιησού Χριστέ, Αιώνιε Βασιλεύ,

Θεέ και Άνθρωπε, Συ που σταυρώθηκες για τον άνθρωπο!

Εισάκουσέ μου.

Σ’ Εσένα ελπίζω.

Σπλαχνίσου με, εμένα που είμαι γεμάτος αθλιότητες και αμαρτίες,

Συ, που ποτέ δεν θ’ αφήσεις να στερέψει η πηγή του ελέους Σου!

Χαίρε, Σωτήριο Θύμα, που προσφέρθηκες για μένα

και για όλο το ανθρώπινο γένος

πάνω στο Σταυρό.

Χαίρε, περίφημο και πολύτιμο Αίμα,

που αναβλύζεις από τις πληγές του Εσταυρωμένου Κυρίου μου, Ιησού Χριστού,

και "πλένεις" τις αμαρτίες όλου του κόσμου.

Ενθυμήσου, Κύριε, το πλάσμα σου, που το λύτρωσες με το Αίμα σου,

μετανοώ και επιθυμώ να διορθώσω ό,τι έκανα.

Αφαίρεσε από μένα,

Πολυεύσπλαχνε Πατέρα, τα τραύματα και τις ουλές και συγχώρησε όλες τις ψυχοσωματικές αμαρτίες μου,

ώστε να αξιωθώ να γευθώ αξίως τα Άγια των Αγίων.

Αυτή η ιερή τροφή του Σώματος και του Αίματός Σου,

που εγώ ο ανάξιος σκοπεύω να λάβω,

ας μου συγχωρέσει τις αμαρτίες,

ας καθαρίσει τελείως τα εγκλήματά μου,

ας διώξει τις αισχρές σκέψεις μου,

και ας ανανεώσει τις καλές προθέσεις μου.

Ας με οδηγήσει αποτελεσματικά στα έργα που Σε ευαρεστούν

και ας προστατεύει σταθερά την ψυχή και το σώμα μου

ενάντια στις επιβουλές των εχθρών μου. Αμήν.

Πέμπτη βράδυ

Δέσποτα Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός μας, η πηγή της ζωής και της αθανασίας, ο δημιουργός του παντός, ο συνάναρχος Υιός του ανάρχου Πατρός.

Συ που από υπέρμετρη αγάπη έλαβες σάρκα κι έγινες άνθρωπος και σταυρώθηκες και θυσιάστηκες για μας τους αγνώμονες κι αχαρίστους· και με το αίμα Σου ανέπλασες την φύση μας που είχε φθαρεί από την αμαρτία·

Συ Κύριε Ιησού Χριστέ, δέξαι και την μετάνοια εμού του αμαρτωλού και άκουσε, με κατανόηση και αποδοχή τα λόγια της προσευχής μου·.

Αμάρτησα, Κύριε, σαν τον άσωτο και δεν είμαι άξιος να ατενίσω την δόξα του προσώπου Σου, διότι κατεφρόνησα την αγάπη Σου, παραβαίνοντας τις εντολές Σου και καταπατώντας το θέλημά Σου.

Αλλά Συ, Κύριε, όντας ανεξίκακος, μακρόθυμος και πολυέλεος, δε με εγκατέλειψες στη φθορά των αμαρτιών μου, περιμένοντας οπωσδήποτε την επιστροφή μου σε Σένα. Συ, Κύριε, έχεις πει με το στόμα των προφητών Σου, ότι δεν επιθυμείς τον θάνατο του αμαρτωλού αλλά την επιστροφή του στην Ζωή. Ούτε θέλεις να χαθεί το δημιούργημά Σου, ούτε χαίρεις με την "απώλεια" ανθρώπων, αλλά επιθυμείς διακαώς να σωθούν όλοι και να γευθούν την αλήθεια της παρουσίας Σου.

Εγώ λοιπόν, αν και είμαι ανάξιος του ουρανού και της γης και αυτής ακόμα της πρόσκαιρης ζωής, αφού αλλοίωσα, την κατ’ εικόνα Σου δημιουργηθείσα ύπαρξή μου, υποτάσσοντας όλο μου τον εαυτό στην αμαρτία και υποδουλώνοντάς τον σε εγωκεντρικές ηδονές, προσέρχομαι σε Σένα, παίρνοντας θάρρος από την άμετρη καλωσύνη Σου και χωρίς να απελπίζομαι για τη σωτηρία μου, αφού είμαι δημιούργημα δικό Σου.

Δέξου κι εμένα, φιλάνθρωπε Χριστέ, όπως δέχτηκες την πόρνη, τον ληστή, τον τελώνη και τον άσωτο. Ανακούφισέ με από το βαρύ φορτίο των αμαρτιών, Συ, που φορτώθηκες τις αμαρτίες όλου του κόσμου και γιάτρεψες τις αρρώστιες όλων των ανθρώπων.

Συ που κάλεσες κοντά Σου για να τους αναπαύσεις, όλους τους κουρασμένους και φορτωμένους ποικίλα βάρη.

Συ που δεν ήρθες στον κόσμο για να καλέσεις τους δικαίους αλλά τους αμαρτωλούς, να επιστρέψουν «ἐν μετανοίᾳ», καθάρισέ με από κάθε μολυσματική σαρκική ή ψυχική πληγή. Δίδαξέ με να αγωνίζομαι για τον αγιασμό μου, ώστε με καθαρή συνείδηση να υποδεχθώ το Σώμα και το Αίμα Σου και να Σε έχω μόνιμο "κάτοικο" της καρδιάς μου, μαζί με τον Πατέρα και το άγιο Πνεύμα.

Ναι, Κύριε Ιησού Χριστέ και Θεέ μου, κάνε να μην είναι για μένα εις κρίμα η μετάληψη της Θείας Ευχαριστίας, ούτε να καταντήσω ασθενής, ψυχικά και σωματικά, εξαιτίας της ανάξιας μετοχής μου στα μυστήρια. Κάνε μέχρι την τελευταία μου αναπνοή, να κοινωνώ όχι μόνον ακατακρίτως, αλλά και μετέχοντας στα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος. Εφοδιαζόμενος για την αιώνιο ζωή, αποκτώντας απολογία αποδεκτή την ημέρα της ένδοξης Δευτέρας Παρουσίας Σου· ώστε κι εγώ μαζί με τους αγίους Σου, να γίνω μέτοχος της αιωνίου Βασιλείας Σου, την οποία ετοίμασες γι’ αυτούς που Σε αγαπούν Κύριε, μαζί με τους οποίους είσαι ενωμένος στην δόξα του φωτός του Προσώπου Σου. Αμήν.

Παρασκευή βράδυ

Κύριε και Θεέ μου, ξέρω ότι δεν είμαι άξιος ούτε ικανός να Σε δεχτώ στο "σπίτι" της ψυχής μου γιατί είναι "ερείπιο" κι "έρημο" και δεν έχεις πού ν’ ακουμπήσεις. Όμως, όπως ταπείνωσες τον εαυτό Σου κι έγινες άνθρωπος, έτσι και τώρα ανέξου την "δυσωδία" μου.

Όπως καταδέχτηκες να ξαπλώσεις σε σπηλιά και σε παχνί αλόγων ζώων, έτσι καταδέξου να μπεις στο λερωμένο με αμαρτίες σώμα μου και στο "παχνί" της παράλογης ψυχής μου.

Όπως καταδέχθηκες να πας και να δειπνήσεις στο σπίτι του Σίμωνα του λεπρού, έτσι καταδέξου να μπεις και στο "σπίτι" της "λεπρής" κι αμαρτωλής ψυχής μου.

Όπως δεν απέρριψες την όμοια με μένα σε διάθεση, αμαρτωλή πόρνη, όταν Σε πλησίασε και Σε ακούμπησε, έτσι λυπήσου και μένα τον αμαρτωλό τώρα που θα Σε πλησιάσω να Σε μεταλάβω.

Όπως δεν σιχάθηκες να Σε καταφιλεί το βρωμερό και αμαρτωλό στόμα εκείνης της πόρνης, ούτε και το δικό μου στόμα να σιχαθείς, το βρωμερότερο από ’κείνης και αμαρτωλότερο και τα βρωμερά και ακάθαρτα και βέβηλα χείλη μου και την ακόμα πιο ακάθαρτη γλώσσα μου.

Αλλά να γίνει το μυστήριο του Παναγίου Σώματός Σου και του τιμίου Σου Αίματος:

αγιασμός και φωτισμός και υγεία, της ψυχής και του σώματός μου,

ανακούφιση από το βάρος των πολλών σφαλμάτων μου,

περιφρούρηση από κάθε δαιμονική επίθεση,

τερματισμός των πονηρών συνηθειών των παθών μου,

ελευθερία τέλος από τα πάθη μου,

τήρηση των εντολών Σου,

αύξηση της Θείας Σου Χάριτος και οικείωση της Βασιλείας Σου.

Δεν προσέρχομαι καταφρονητικά και αδιάφορα, Χριστέ μου, στα άγια μυστήρια, αλλά ενθαρρυνόμενος από την ανέκφραστη αγάπη και καλωσύνη Σου και από τον φόβο μήπως, μένοντας μακρυά από αυτά για πολύ, κινδυνεύσω να με "καταπιεί" ο διάβολος.

Σε ικετεύω λοιπόν, Πανάγιε Κύριε, αγίασέ μου την ψυχή και το σώμα, τον νου, την καρδιά, όλο μου το σώμα και τις επιθυμίες του και όλη μου την ύπαρξη ανακαίνισέ την και ρίζωσε την αγάπη Σου, σ’ όλα τα μέλη της και αγίασέ με για πάντα.

Γίνε, Κύριε, βοηθός και κυβερνήτης της ζωής μου γεμίζοντάς την, με την ειρήνη Σου, και καταξιώνοντάς με, να σταθώ στα "δεξιά" Σου (Ματθ. 25,33) μαζί με τους αγίους Σου. Σε παρακαλούν για όλα αυτά, η Πανάχραντη Μητέρα Σου, οι άγιοι άγγελοι κι όλοι οι απ’ αιώνων άγιοι, που ευαρέστησαν σε Σένα. Αμήν.

Σάββατο βράδυ

Εσένα Κύριε που είσαι ο μόνος καθαρός και άσπιλος,

Εσένα που από ανέκφραστη αγάπη και φιλανθρωπία έγινες άνθρωπος με τρόπο απερίγραπτο, από τα παρθενικά αίματα της Παναγίας Μητέρας Σου, διά του αγίου Πνεύματος, κατ’ ευδοκίαν του Θεού Πατέρα,

Εσένα Κύριε Ιησού Χριστέ, Σοφία και Ειρήνη και Δύναμη Θεού, παρακαλώ:

Νέκρωσε τα πάθη που καταστρέφουν την ψυχή μου, Συ που ως άνθρωπος καταδέχθηκες του Σταυρού τα καρφιά και τον θάνατο, που είναι για μας ο τρόπος, με τον οποίον ζωοποιούμεθα.

Σκόρπισε και θάψε, με άγιες σκέψεις, τις πονηρίες που σπέρνει στην καρδιά μου ο διάβολος, όπως και τον ίδιο τον διάβολο, Συ που με την Ταφή Σου διέλυσες το βασίλειο του θανάτου και του διαβόλου.

Ανάστησέ με, δίνοντάς μου ευκαιρίες μετανοίας και επιστροφής, εμένα που βυθίστηκα στην αμαρτία, Συ που με την Ανάστασή Σου, ανέστησες τον «προπάτορα Αδάμ», δηλαδή το γένος των ανθρώπων.

Αξίωσέ με, δια της μεταλήψεως των αγίων μυστηρίων να σωθώ και να εισέλθω στην Βασιλεία Σου, Συ που με την Ανάληψή Σου θέωσες την ανθρώπινη σάρκα που προσέλαβες και την τίμησες, κάνοντάς την συγκάθεδρο του Ανάρχου Πατρός.

Κάνε με δοχείο πλήρες αγίου Πνεύματος, Συ που με την κάθοδο του Παρακλήτου Πνεύματος, έκανες τους αγίους Σου μαθητές, πανσόφους.

Ευδόκησε να Σε υποδεχθώ μαζί με τους αγίους Σου, Εσένα τον Ποιητή και Πλάστη μου κατά την ημέρα της ένδοξης δευτέρας Παρουσίας Σου, όταν θα έλθεις να κρίνεις την οικουμένη, ώστε σωσμένος να Σε δοξάζω ατέλειωτα, Εσένα, τον Άναρχο Πατέρα και το Πανάγιο και αγαθό και ζωοποιό Πνεύμα, τώρα και πάντοτε και στους αιώνες των αιώνων. Αμήν.

Προσευχή δεήσεως

Πιστεύω, Κύριε, αλλά κάνε να πιστεύω σταθερότερα.

Ελπίζω, Κύριε, αλλά δώσε να ελπίζω με περισσότερη σιγουριά.

Αγαπώ, Κύριε, αλλά βοήθα με να αγαπώ θυσιαστικότερα.

Με τη σοφία Σου κατεύθυνέ με,

με τη δικαιοσύνη Σου συγκράτησέ με,

με την πραότητά Σου παρηγόρησέ με,

με τη δύναμή Σου προστάτευέ με.

Προσπαθώ να Σου προσφέρω, Κύριε, ό,τι σκέπτομαι.

Κάνε να είναι στραμμένο σ’ Εσένα ό,τι λέω.

Να είναι για Σένα ό,τι κάνω.

Να είναι σύμφωνο μ’ Εσένα ό,τι έχω.

Να θέλω ό,τι θέλεις,

να θέλω, επειδή το θέλεις,

να θέλω, όπως το θέλεις,

να θέλω, όσο Εσύ θέλεις.

Σε παρακαλώ, Κύριε:

φώτισε τη διάνοιά μου,

φλόγισε τη θέλησή μου,

καθάρισε την καρδιά μου,

αγίασε την ψυχή μου.

Κάνε να θρηνήσω τις περασμένες μου ανομίες,

να αντιμετωπίσω νικηφόρα τους μελλοντικούς πειρασμούς,

να διορθώσω τις αμαρτωλές ροπές μου,

να καλλιεργήσω τις αρετές.

Χορήγησε μου, Αγαθέ Κύριε, αγάπη για Σένα.

Δώσε μου τη δύναμη ν’ απαρνηθώ τον εαυτόν μου,

δώσε μου ζήλο για τον πλησίον,

δώσε μου αποστροφή για τον κόσμο της αμαρτίας.

Κάνε με,

συνετό στις συμβουλές,

σταθερό στους κίνδυνους,

υπομονετικό στις αντιξοότητες,

ταπεινό στην ευημερία.

Κάνε, Κύριε, να είμαι

στην προσευχή προσεκτικός,

στο φαγητό εγκρατής,

στην εργασία πρόθυμος,

στις αποφάσεις σταθερός.

Να φροντίζω την εσωτερική μου καθαρότητα,

και την εξωτερική σεμνότητα.

Συνεχώς να αγρυπνώ για να χαλιναγωγώ τη φύση μου,

και να αναζωπυρώνω τη Χάρη σου,

ώστε να τηρώ το Νόμο σου,

και να γίνομαι άξιος της σωτηρίας.

Ας μάθω από Σένα:

πόσο φτωχά είναι τα γήινα,

πόσο μεγάλα τα θεϊκά,

πόσο σύντομα τα εγκόσμια,

πόσο διαρκή τα αιώνια.

Δώσ’ μου να αντιληφθώ το θάνατό μου, όταν πλησιάζει,

να "φοβηθώ" την κρίση Σου,

ώστε να αποφύγω την κόλαση,

και να "αποκτήσω" τον παράδεισο,

μέσω του Ιησού Χριστού του Κυρίου μας.

Αμήν.

Κυριακή βράδυ

Ευχαριστία μετά την Θεία Μετάληψη

Α

Σ’ ευχαριστώ Κύριε και Θεέ μου, που δε με σιχάθηκες εμένα τον αμαρτωλό, αλλά με αξίωσες να κοινωνήσω τα άγια μυστήρια του Σώματος και του Αίματός Σου, αξιώνοντάς με των αχράντων και επουρανίων Σου δωρεών.

Συ, φιλάνθρωπε Χριστέ, που πέθανες και ανέστης και μας χάρισες τα μεγάλα και ζωοποιά αυτά μυστήρια, για αγιασμό των ψυχών και των σωμάτων μας,

κάνε να γίνουν Αυτά:

θεραπεία της ψυχής και του σώματός μου,

απόκρουση κάθε δαιμονικής καταστάσεως,

φωτισμός των «ματιών» της καρδιάς μου,

ειρήνη των ψυχικών λειτουργιών μου,

δώσε να αυξήσουν την πίστη μου,

να με βοηθήσουν στην τήρηση των εντολών Σου,

να μου προσθέσουν χάρη

και να με κάνουν "οικείο" της Βασιλείας Σου,

ώστε μένοντας δι’ αυτών στην κατάσταση της αγιαστικής χάρης Σου, να θυμάμαι διαρκώς την δική Σου παρουσία και να ζω όχι κατά τις δικές μου επιθυμίες, αλλά κατά το θέλημα, Σου του Κυρίου και ευεργέτη μου. Και ζώντας έτσι, όταν φύγω από αυτόν τον κόσμο για την αιώνιο Βασιλεία Σου, να γευθώ την μόνιμη ανάπαυση κοντά σε Σένα που είσαι η «απέραντος ηδονή των καθορώντων του Σου προσώπου το κάλλος το άρρητον».

Συ είσαι, Χριστέ ο Θεός μου, η μόνη πραγματική επιθυμία και η ανέκφραστη ευφροσύνη αυτών που Σε αγαπούν, κι Εσένα υμνεί όλη η κτίση στους αιώνες. Αμήν.

Β

Σε ευχαριστώ, Πάτερ άγιε,

Θεέ Παντοδύναμε και Αιώνιε,

γιατί εμένα τον αμαρτωλό και ανάξιο δούλο Σου

δέχτηκες, χάρη στην ευσπλαχνία Σου,

να με χορτάσεις με το πολύτιμο Σώμα και Αίμα

του Υιού Σου, του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.

Σε ικετεύω,

να μην είναι αυτή η αγία Κοινωνία μια ένοχη πράξη μου,

για την οποία θα τιμωρηθώ,

αλλά σωτήρια μεσιτεία που θα μου δώσει τη συγχώρεση.

Να είναι για μένα, πανοπλία πίστεως και ασπίδα καλής θελήσεως.

Να με ελευθερώσει από τα ελαττώματά μου,

να με απαλλάξει από τις άτακτες επιθυμίες μου και την αναζήτηση εγωιστικών ηδονών.

Να αυξήσει στην καρδιά μου, την θυσία, την αγάπη και την υπομονή,

την ταπεινοφροσύνη και την υπακοή, καθώς και όλες τις αρετές.

Να με υπερασπίζει σταθερά

ενάντια στις επιβουλές όλων των εχθρών,

ορατών και αοράτων.

Να ηρεμεί τελείως όλα μου τα πάθη, σωματικά και πνευματικά.

Να με κρατάει σταθερά προσκολλημένο σ’ Εσένα,

τον μοναδικό αληθινό Θεό,

και την ευτυχή ολοκλήρωση του σκοπού για τον οποίο υπάρχω.

Σε ικετεύω να δεχθείς να οδηγήσεις, και εμένα τον αμαρτωλό,

σ’ εκείνο το απερίγραπτο συμπόσιο,

όπου Εσύ, μαζί με τον Υιό σου και το Πνεύμα το Άγιο,

θα είσαι για τους αγίους Σου το αληθινό φως,

ο πλήρης χορτασμός,

η αιώνια χαρά,

η ολοκληρωμένη αγαλλίαση

και η τέλεια ευτυχία,

μέσω του του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Αμήν.

Γ

Παναγία Δέσποινα Θεοτόκε, το φως της σκοτισμένης από την αμαρτία ψυχής μου, η ελπίδα, η σκέπη, η καταφυγή, η παραμυθία, η ευτυχία μου, Σ’ ευχαριστώ γιατί με αξίωσες, εμένα τον ανάξιο, να κοινωνήσω το άχραντο Σώμα και το τίμιο Αίμα του Υιού Σου.

Συ λοιπόν που γέννησες το αληθινό φως, φώτισε τα νοητά μάτια της καρδιάς μου.

Συ που γέννησες Αυτόν που δίνει την αθάνατη ζωή, ζωοποίησε και μένα που έχω πεθάνει από τις αμαρτίες μου.

Συ που έγινες εύσπλαχνη μητέρα του ελεήμονα Θεού, ελέησε και μένα και δώσε μου κατάνυξη και συντριβή εσωτερική και ταπεινοφροσύνη στην σκέψη μου κι ελευθερία στον νου μου, από τις αιχμαλωσίες των παθών.

Αξίωσέ με, μέχρι το τέλος της ζωής μου, να κοινωνώ ακατακρίτως των αχράντων μυστηρίων για θεραπεία της ψυχής και του σώματός μου και δώσε μου δάκρυα μετανοίας και εξομολογήσεως ώστε να υμνώ και να δοξάζω όλες τις ημέρες της ζωής μου, Εσένα, που είσαι ευλογημένη και δεδοξασμένη στους αιώνες. Αμήν.

Συγγραφέας: Αγνώστου συγγραφέως

Η προσευχή είναι μια πολυεδρική ενέργεια του ανθρώπου όσον αφορά τον λόγο για τον οποίο γίνεται!

Προσεύχεται κανείς από συνήθεια!

Προσεύχεται από φόβο!

Προσεύχεται από καθήκον!

Όμως προσεύχεται κανείς και από αγάπη. Γιατί έχει "ψυλλιαστεί" τον λόγο του αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου «μνημονευτέον τοῦ Θεοῦ μᾶλλον ἤ ἀναπνευστέον».

Δύσκολη απόφαση. Δύσκολη διάκριση (του λόγου). Δύσκολη πορεία με συνέπεια.

Γιά τήν Μεγάλη Σαρακοστή, μεταφράσαμε κάποιους ψαλμούς και ευχές του Μεγάλου Αποδείπνου προκειμένου να διευκολυνθούμε στην προσπάθεια προσευχής.

Όποιος μπορεί, ας κάνει το καθιερωμένο Μεγάλο Απόδειπνο. Όποιος "κουράζεται", όπως εμείς, ας χρησιμοποιεί αυτή την μετάφραση, αν το βρίσκει βοηθητικό.

Απόδειπνο

Μεγάλης Τεσσαρακοστής

Εἰς τό ὄνομα τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἀμήν.

Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος, ἐλέησον ἡμᾶς. (γ΄).

Δόξα… Καί νῦν…

Παναγία Τριάς, ἐλέησον ἡμᾶς. Κύριε, ἱλάσθητι ταῖς ἁμαρτίαις ἡμῶν. Δέσπο­τα, συγχώρησον τάς ἀνομίας ἡμῖν. Ἅγιε ἐπίσκεψαι καί ἴασαι τάς ἀσθενείας ἡμῶν, ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου.

Κύριε ἐλέησον (γ΄) Δόξα… Καί νῦν...

Πατέρα μας επουράνιε,

ας αγιασθεί το όνομά Σου,

ας έλθει η βασιλεία Σου,

ας γίνει το θέλημά Σου

όπως στον ουρανό,

έτσι και στην γη.

Δώσε μας σήμερα τον απαραίτητο

(για την ζωή μας) άρτο.

Συγχώρησε τα αμαρτήματά μας

όπως και μεις συγχωρούμε των άλλων.

Προστάτευσέ μας από δοκιμασίες.

Περιφρούρησέ μας από τον πονηρό.

Γιατί η αληθινή δύναμη και η δόξα είναι δική Σου,

του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος,

τώρα και πάντοτε και στους αιώνες των αιώνων. Αμήν.

Ψαλμός 5

1. Άκουσε, Κύριε, Σε παρακαλώ τα λόγια της προσευχής μου, κατανόησε την κραυγή της ψυχής μου.
2. Πρόσεξε αυτά για τα οποία Σε παρακαλώ, Συ Κύριε Βασιλεύ και Θεέ μου, αφού μόνο σε Σένα απευθύνομαι.
3. Πολύ πρωί θα απευθύνομαι σε Σένα, το πρωί μπροστά Σου θα παρασταθώ για να με βλέπεις.
4. Εσύ δεν είσαι Θεός που θέλει την ασέβεια· μαζί Σου πονηρία είναι αδύνατον να κατοικήσει.
5. Ούτε, μπροστά Σου στέκονται παράνομοι αφού μισείς αυτούς που πράττουν αδικία.
6. Θα καταστρέψεις όλους όσοι με ψέματα πορεύονται· τους αιμοχαρείς και τους ύπουλους ο Κύριος τους απεχθάνεται με βδελυγμία.
7. Εγώ, όμως, Κύριε, χάριν της ευσπλαχνίας Σου θα μπω στο «σπίτι» Σου, θα προσκυνήσω τον ναό τον άγιό Σου «εν φόβω».
8. Οδήγησέ με, Κύριε, με τη δικαιοσύνη Σου, παρακάμπτοντας τους εχθρούς μου, βοήθησέ με να ’ρθω πιο κοντά Σου.
9. Στο στόμα τους δεν υπάρχει αλήθεια, η καρδιά τους είναι γεμάτη ανοησία· τάφος ολάνοιχτος ο λάρυγγάς τους και η γλώσσα τους δολία.
10. Καταδίκασέ τους, Κύριε, ας αποτύχουν τα σχέδιά τους. Διώξ’ τους για τις πολλές τις ανομίες τους αφού εναντίον Σου στράφηκαν.
11. Όσοι σ’ Εσένα ελπίζουν ας ευφραίνονται, ας χαίρονται παντοτινά, γιατί τους προστατεύεις· και τ’ όνομά Σου όσοι αγαπούν, για Σένανε ας καυχιούνται.
12. Τον δίκαιο, Εσύ Κύριε, τον ευλογείς και σαν ένα όπλο ισχυρό η ευαρέσκεια και η καλωσύνη Σου τον σκεπάζει.

1. Μεθ’ ἡμῶν ὁ Θεός, γνῶτε ἔθνη καί ἡττᾶσθε.

Ὅτι μεθ’ ἡμῶν ὁ Θεός.

2. Ἐπακούσατε ἕως ἐσχάτου τῆς γῆς.

Ὅτι μεθ’ ἡμῶν ὁ Θεός.

3. Ἰσχυκότες ἡττᾶσθε.

Ὅτι μεθ’ ἡμῶν ὁ Θεός.

4. Ἐάν γάρ πάλιν ἰσχύσητε, καί πάλιν ἡττηθήσεσθε.

Ὅτι μεθ’ ἡμῶν ὁ Θεός.

5. Καί ἥν ἄν βουλήν βουλεύσησθε, διασκεδάσει Κύριος.

Ὅτι μεθ’ ἡμῶν ὁ Θεός.

6. Ὁ λαός ὁ πορευόμενος ἐν σκότει, εἶδε φῶς μέγα.

Ὅτι μεθ’ ἡμῶν ὁ Θεός.

7. Ὅτι Παιδίον ἐγεννήθη ἡμῖν, Υἱός, καί ἐδόθη ἡμῖν.

Ὅτι μεθ’ ἡμῶν ὁ Θεός.

8. Καί τῆς εἰρήνης αὐτοῦ οὐκ ἔστιν ὅριον.

Ὅτι μεθ’ ἡμῶν ὁ Θεός.

9. Καί καλεῖται τό ὄνομα αὐτοῦ, Μεγάλης Βουλῆς Ἄγγελος.

Ὅτι μεθ’ ἡμῶν ὁ Θεός.

10. Πατήρ τοῦ μέλλοντος αἰῶνος.

Ὅτι μεθ’ ἡμῶν ὁ Θεός.

Ψαλμός 6

1. Κύριε μη με κρίνεις «εν θυμώ» και οργισμένος μη με τιμωρήσεις.
2. Σπλαχνίσου με Κύριε, γιατί είμαι αδύναμος, θεράπευσέ με, γιατί τα κόκκαλά μου τρέμουν.
3. Και η ψυχή μου συνταράζεται· αλλά ως πότε, Κύριε, Εσύ θα μένεις απαθής;
4. Γύρισε, Κύριε, λύτρωσε την ζωή μου· σώσε με, χάριν της δικής Σου ευσπλαχνίας.
5. Νεκρός κανείς δεν Σε θυμάται ούτε μπορεί στο θάνατο να Σε δοξολογεί.
6. Από τους στεναγμούς μου, απόκαμα, όλη τη νύχτα ξαπλωμένος κλαίω, τα δάκρυά μου μουσκεύουνε το στρώμα.
7. Το φως μου από την εξάντληση, αδυνάτισε, καταρρακώθηκα απ’ όλη αυτή τη θλίψη.
8. Φύγετε μακριά μου όλοι εσείς της ανομίας οι εργάτες, γιατί ο Κύριος εδέχθηκε του θρήνου μου τον ήχο.
9. Ο Κύριος την προσευχή μου την εδέχθηκε, και έκανε δεκτό το αίτημά μου.
10. Ας ντροπιαστούν, λοιπόν, κι ας αναστατωθούν όλοι μου οι εχθροί, ας επιστρέψουν πανικόβλητοι στα ίδια.

Ψαλμός 24

1. Σε Σένα, Κύριε, στρέφω τα μάτια της ψυχής μου.
2. Σε Σένα στηρίζω τις ελπίδες μου· μη επιτρέψεις να αμαρτήσω και έτσι περίγελως να γίνω του εχθρού.
3. Όλοι όσοι στηρίζονται σε Σένα, δώσε ποτέ να μην εντροπιασθούν· ντρόπιασε Κύριε τους σκόπιμους παραβάτες.
4. Κύριε, δείξε μου τους δρόμους των δικών Σου εντολών και μάθε μου τα μονοπάτια.
5. Οδήγησέ με στην αλήθεια Σου και δίδαξέ με ότι Σύ είσαι ο Θεός και ο σωτήρας μου· σ’ Εσένα ελπίζω όλη μέρα.
6. Θυμήσου πως ήσουν πάντα σπλαχνικός κι όλος αγάπη.
7. Τα παραπτώματα της νιότης μου και τα ανομήματά μου μη τα θυμηθείς· όπως ταιριάζει στην αγάπη Σου, να με σκεφτείς Κύριε με την δική Σου καλωσύνη.
8. Καλός και δίκαιος ο Κύριος γι’ αυτό και δείχνει στους αμαρτωλούς τον δρόμο.
9. Τους πράους οδηγεί σε συνετές ενέργειες, τον δρόμο Του σ’ αυτούς διδάσκει.
10. Όλοι οι δρόμοι του Κυρίου είναι έλεος και αλήθεια σ’ όσους επιζητούν, τις εντολές να εφαρμόζουν τις δικές Του.
11. Προς δόξαν του ονόματός Σου, Κύριε, συγχώρησε την αμαρτία μου την μεγάλη.
12. Καθένας που τον Κύριο σέβεται, διδάσκεται απ’ Αυτόν ποιο δρόμο να διαλέξει.
13. Η ζωή η δική του μόνιμα θα απολαύσει αγαθά και οι απόγονοί του των πατέρων τους θα πάρουνε τον τόπο.
14. Ενίσχυση είναι κραταιά ο Κύριος σε όσους Τον φοβούνται· σ’ αυτούς την διαθήκη Του θα φανερώσει.
15. Προσβλέπω μόνιμα στον Κύριο, γιατί αν σε παγίδα συλληφθώ, μόνος Αυτός μπορεί να με ελευθερώσει.
16. Ρίξε το βλέμμα Σου το σπλαχνικό σε μένα, Κύριε, έτσι μόνος κι αδύνατος που είμαι.
17. Οι στενοχώριες της καρδιάς μου αυξήθηκαν πολύ, λευτέρωσέ με από κάθε ανάγκη.
18. Την ταλαιπωρία και τον κόπο μου τον ψυχικό πρόσεξε, Κύριε, και εξάλειψέ μου κάθε αμαρτία.
19. Δες, Κύριε, πόσο αυξήθηκαν αυτοί που με μισούν αδίκως.
20. Φύλαξε την ζωή μου από τις δικές τους τις εισβολές και Σε παρακαλώ, μη ντροπιασθώ γιατί σε Σένα ήλπιζα και ελ­πίζω.
21. Άνθρωποι άκακοι και ευθείς με πλησιάζουνε γιατί εγώ τις θλίψεις μου υπέμεινα ελπίζοντας σε Σένα.
22. Λύτρωσε, Κύριε, από όλες τις θλίψεις μας, τον Ισραήλ και εμένα.

Παναγία Δέσποινα Θεοτόκε, πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν. (γ΄)

Πᾶσαι αἱ οὐράνιαι Δυνάμεις τῶν ἁγίων Ἀγγέλων καί Ἀρχαγγέλων, πρεσβεύσατε ὑπέρ ἡμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν. (δίς)

Ἅγιε Ἰωάννη, Προφῆτα καί Πρόδρομε, καί Βαπτιστά τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, πρέσβευε ὑπέρ ἡμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν. (δίς)

Ὅσιοι, θεοφόροι Πατέρες ἡμῶν, Ποιμένες καί Διδάσκαλοι τῆς οἰκουμένης, πρεσβεύσατε ὑπέρ ἡμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν. (δίς)

Ἡ ἀήττητος καί ἀκατάλυτος, καί θεία δύναμις τοῦ τιμίου καί ζωοποιοῦ Σταυροῦ, μή ἐγκαταλίπῃς ἡμᾶς τούς ἁμαρτωλούς. (δίς)

Ψαλμός 30

1. Σε Σένα, Κύριε, ελπίζω. Δώσε να μη διαψευσθώ ποτέ. Απάλλαξέ με, με το έλεός Σου και γλύτωσέ με από εχθρούς.
2. Άκουσε την δέησή μου και σπεύσε να με λυτρώσεις. Γίνε Θεός υπερασπιστής μου και καταφύγιό μου.
3. Συ είσαι δύναμή μου και καταφύγιό μου με την ευσπλαχνία Σου θα με οδηγείς και θα με διατρέφεις.
4. Βγάλε με από την παγίδα που μου έστησαν γιατί Συ είσαι υπερασπιστής μου.
5. Στα χέρια Σου την ζωή μου θα εμπιστευθώ στο παρελθόν Εσύ με λύτρωσες, Θεέ μου αληθινέ.
6. Τους απεχθάνομαι αυτούς που σέβονται τα τιποτένια είδωλα, εγώ μονάχα σε Σένα, Κύριε, ελπίζω.
7. Αγάλλομαι και χαίρομαι για το έλεός Σου, Κύριε, γιατί είδες με κατανόηση την θλίψη μου και ελευθέρωσες την ζωή μου από δύσκολες περιστάσεις.
8. Δεν με εγκατέλειψες στα χέρια των εχθρών και μου εξασφάλισες την άνεση να φύγω.
9. Ελέησέ με, Κύριε, τώρα που θλίβομαι· μάτια, ψυχή και σάρκα μού τα ζάρωσε ο μόχθος.
10. Κατέστρεψαν, η θλίψη την ζωή μου, κι οι στεναγμοί τα χρόνια μου. Σκόρπισαν την δύναμή μου οι ταλαιπωρίες ακόμα και τα κόκκαλά μου φθάρηκαν.
11. Σε όλους τους εχθρούς μου έγινα περίγελως, στους γείτονες αντιπαθής και φόβος στους γνωστούς μου· όσοι με βλέπουν έξω, φεύγουν από μπρος μου.
12. Με ξέχασαν οι άνθρωποι σαν να ’μουνα νεκρός, με πέταξαν σαν το σπασμένο σκεύος.
13. Απ’ όσους γύρω κατοικούν διαβολές μονάχα άκουγα, να μου αφαιρέσουν την ζωή ήταν η πρόθεσή τους.
14. Αλλά εγώ σε Σένα μόνον, Κύριε, ήλπισα Εσύ είσαι ο Θεός μου, είπα.
15. Στα χέρια Σου η ζωή μου βρίσκεται λευτέρωσέ με από των εχθρών και απ’ αυτών που με καταδιώκουνε, τα χέρια.
16. Δείξε την παρουσία Σου σε μένα, Κύριε, σώσε με, με το έλεός Σου.
17. Μη με ντροπιάσεις, Κύριε, εμένα που Σε επικαλέσθηκα ας ντροπιασθούν οι ασεβείς και ας κατεβούν στον Άδη.
18. Ας βουβαθούν τα χείλη αυτά τα δόλια που εκστομίζουν ψέματα υπερήφανα με περιφρόνηση του δίκαιου ανθρώπου.
19. Πόσο μεγάλη είναι η αγαθότητά Σου, Κύριε, που την επιφυλάσσεις για εκείνους που Σε σέβονται. Και που θα τους την χορηγήσεις μπροστά σε όλους.
20. Η μυστική Σου προστασία θα τους σκεπάζει από ανθρώπινες ταραχές και στην δική Σου αγκαλιά θα προστατεύονται από επιθέσεις των εχθρών τους.
21. Ευλογημένος να ’ναι ο Κύριος που με ασφάλισε με το έλεός Του σαν μέσα σε οχυρή πόλη.
22. Ενώ εγώ μέσα στην παραζάλη μου είχα πει: απέστρεψες το πρόσωπό Σου από μένα! Συ όμως άκουσες της δεήσεώς μου την φωνή, όταν βοήθεια ζήτησα από Σένα.
23. Αγαπάτε όλοι οι ευσεβείς τον Κύριο. Ο Κύριος φροντίζει τους πιστούς και τιμωρεί πολύ σκληρά αυτούς που φέρονται μ’ αλαζονεία.
24. Να είστε ανδρείοι και με γενναία καρδιά όσοι ελπίζετε στον Κύριο.

Φώτισον τούς ὀφθαλμούς μου Χριστέ ὁ Θεός, μήποτε ὑπνώσω εἰς θάνατον, μήποτε εἴπῃ ὁ ἐχθρός μου· Ἴσχυσα πρός αὐτόν.

Δόξα...

Ἀντιλήπτωρ τῆς ψυχῆς μου, γενοῦ, ὁ Θεός, ὅτι μέσον διαβαίνω παγίδων πολλῶν· ρῦσαί με ἐξ αὐτῶν, καί σῶσόν με, ἀγαθέ, ὡς φιλάνθρωπος.

Καί νῦν...

Ὅτι οὐκ ἔχομεν παρρησίαν διά τά πολλά ἡμῶν ἁμαρτήματα, σύ τόν ἐκ σοῦ γεννηθέντα δυσώπησον, Θεοτόκε Παρθένε· πολλά γάρ ἰσχύει δέησις Μητρός, πρός εὐμένειαν Δεσπότου· μή παρίδῃς ἁμαρτωλών ἱκεσίας ἡ πάνσεμνος· ὅτι ἐλεήμων ἐστί, καί σώζειν δυνάμενος, ὁ καί παθεῖν ὑπέρ ἡμῶν, σαρκί καταδεξάμενος.

Ψαλμός 89

1. Κύριε, καταφύγιο υπήρξες της ζωής μας σ’ όλες τις παρελθούσες γενεές.
2. Προτού πλάσεις την γη και τους ανθρώπους πάντοτε ήσουνα παρών.
3. Δεν θέλεις την ταπείνωση, αλλά την επιστροφή σε Σένα, των ανθρώπων.
4. Δώσε μας, Κύριε, ζωή. Τα χίλια χρόνια σαν την ημέρα, είναι στα μάτια Σου, που πέρασε και σαν τη βάρδια την νυχτερινή.
5. Η ανθρώπινη ζωή μερικά μόνον χρόνια θα είναι. Μοιάζει με χλόη πρωινή.
6. Το πρωί θα ανθίσει και θα γεράσει, το βράδυ θα πέσει, θα σκληρύνει και θα ξεραθεί.
7. Έτσι και μας η οργή Σου μας αφάνισε και μας συνετάραξε ο θυμός Σου.
8. Τις ανομίες μας τις έβαλες μπροστά Σου, όλη μας τη ζωή κάτω απ’ της όψης Σου το φως.
9. Πέρασαν όλες οι ημέρες μας, η οργή Σου τις αφάνισε· τα χρόνια μας διαλύθηκαν σαν της αράχνης τον ιστό.
10. Εβδομήντα είναι τα χρόνια της ζωής και για γερούς ογδόντα, το παραπάνω κούραση, κατάπτωση σωματική και μισεμός.
11. Ποιος κατανόησε ποτέ την δύναμη της οργής Σου και ποιος τη βία του θυμού Σου;
12. Δίδαξέ μας λοιπόν τρόπο ζωής και ’μεις επίγνωση θα αποχτήσουμε βαθειά.
13. Στρέψε σε μας ευνοϊκό το πρόσωπό Σου, Κύριε, σπλαχνίσου εμάς τους δούλους Σου.
14. Χόρτασέ μας εξαρχής με την αγάπη Σου, Κύριε, και θα ’χουμε ευφροσύνη και αγαλλίαση όλες τις μέρες της ζωής μας.
15. Ας ευφρανθούμε αντί των ημερών που μας ταπείνωσες και για τα χρόνια που ήτανε γεμάτα δυστυχίες.
16. Δες με συμπάθεια τους δούλους Σου, τα έργα των χειρών Σου· και καθοδήγησε τα τέκνα τους.
17. Η αγάπη του Θεού ας βρίσκεται με μας, τα έργα μας ας κατευθύνει.

Ευχή αγίου Βασιλείου

Κύριε και Θεέ μας, συ που κατά την διάρκεια της ημέρας μάς προστάτευσες από επιθέσεις τους, λύτρωσέ μας από κάθε δαιμονική παρουσία και τώρα που πλησιάζει η νύχτα. Την ύψωση των χεριών μας προς Εσένα, δέξου την σαν εσπερινή θυσία. Αξίωσέ μας να περάσουμε την ερχόμενη νύχτα ελεύθεροι από πειρασμούς και χωρίς αμαρτίες. Λύτρωσέ μας από κάθε ταραχή και δειλία δαιμονική. Χάρισε στις ψυχές μας κατάνυξη και στις σκέψεις μας την φροντίδα του πώς θα παρασταθούμε ενώπιόν Σου την ημέρα της Δευτέρας Σου Παρουσίας.

Η αγάπη μας για Σένα, ας σταθεροποιεί τις ενέργειες των σωματικών μας λειτουργιών, σε υπακοή στον τρόπο ζωής που υποδεικνύουν οι άγιες εντολές Σου, ώστε να είμαστε κύριοι των επιθυμιών μας.

Λύτρωσέ μας από κάθε αισχρή, άπρεπη και βλαβερή φαντασία και επιθυμία. Δώσε μας δύναμη στην προσευχή, στήριξέ μας στην πίστη στο άγιο Πρόσωπό Σου και στην προκοπή της πορείας προς Εσένα Κύριε, με την θέληση και την καλωσύνη του μονογενούς Σου Υιού και του Παναγίου Σου Πνεύματος, μαζί με τους οποίους είσαι δοξασμένος τώρα και πάντοτε και στους αιώνες των αιώνων.

Προσευχή Μανασσή

Κύριε Παντοκράτορ Θεέ των πατέρων μας του Αβραάμ του Ισαάκ και του Ιακώβ και όλων των αγίων απογόνων τους, Συ που δημιούργησες τον ουρανό και την γη με όλη τους την ομορφιά· Συ που καθόρισες με μόνο τον λόγο Σου τα όρια της θαλάσσης· Εσένα που ευλαβικά φοβάται όλη η κτίση· Εσένα που είσαι Θεός μέγας, εύσπλαχνος και πολυέλεος· Εσένα που εξαιτίας της απέραντης αγάπης Σου έδωσες δυνατότητα μετανοίας και αφέσεως των αμαρτημάτων για σωτηρία ημών των αμαρτωλών· Εσένα Κύριε των δυνάμεων ευχαριστώ, γιατί έδωσες και σε μένα που έχω κάνει αμαρτίες περισσότερες απ’ όσοι οι κόκκοι του άμμου της θαλάσσης, δυνατότητα μετανοίας. Περίσσεψαν οι αμαρτίες μου, Κύριε, αυξήθηκαν, και δεν είμαι άξιος να ατενίσω τόν ουρανό γιατί το πλήθος των αμαρτιών γίνεται ασήκωτο βάρος στους ώμους μου και δεν έχω άνεση να προσευχηθώ γιατί Σε έθλιψα, Κύριε, κάνοντας αμαρτίες μπρος στα μάτια Σου και παραβαίνοντας τα προστάγματά Σου.

Τώρα, γονατίζει η καρδιά μου ενώπιόν Σου Κύριε και παρακαλεί την ευσπλαχνία Σου. Αμάρτησα Κύριε, αμάρτησα πολύ και το ξέρω, αλλά Σε παρακαλώ: Συγχώρησέ με και μη αφήσεις να καταστραφώ, μαζί με τις αμαρτίες μου, ούτε να χωριστώ από Σένα αιωνίως. Συ, Κύριε, είσαι Θεός που δέχεσαι την μετάνοια και θα δείξεις και σε μένα όλη Σου την καλωσύνη, αφού ανάξιο όντα θα με σώσεις κατά το πολύ έλεός Σου, και θα Σε δοξολογώ όλες τις ημέρες της ζωής μου, γιατί Εσένα υμνεί κάθε ύπαρξη ουράνια και δική Σου είναι η δόξα στους αιώνες των αιώνων. Αμήν.

Προσευχή συγχωρήσεως

Συγχώρησε, Κύριε, αυτούς που μας μισούν και μας αδικούν. Δείξε έλεος στους ελεήμονες. Στους αδελφούς και οικείους μας ικανοποίησε τα προς σωτηρίαν αιτήματά τους και χάρισέ τους την αιώνια ζωή Σου. Θεράπευσε τους ασθενείς. Καθοδήγησε τους ταξιδιώτες. Όσους μας βοηθούν και μας ελεούν συγχώρησέ τους τις αμαρτίες. Όσους μας παρακάλεσαν, εμάς τους ανάξιους, να προσευχηθούμε γι’ αυτούς, συγχώρησέ τους και ελέησέ τους κατά το μέγα Σου έλεος. Μνήσθητι Κύριε, όλων των πατέρων και των αδελφών μας που έχουν πεθάνει και ανάπαυσέ τους εκεί που δεσπόζει το φως του προσώπου Σου. Μνήσθητι Κύριε όλων των αιχμαλώτων, σε κάθε είδους αιχμαλωσία αδελφών μας και λύτρωσέ τους από κάθε άσχημη περίσταση. Μνήσθητι Κύριε όλων των χριστιανών που μέσα στην Εκκλησία Σου αγωνίζονται να τηρήσουν το θέλημά Σου και ικανοποίησε τα προς σωτηρίαν αιτήματά τους και χάρισέ τους ζωή αιώνια. Θυμήσου Κύριε κι εμάς τους αμαρτωλούς και ανάξιους δούλους Σου και φώτισε τον νου μας με το φως της γνώσεως του θελήματός Σου και οδήγησέ μας στον δρόμο της ζωής των εντολών Σου, με τις πρεσβείες της Παναχράντου Μητέρας Σου, Υπεραγίας Θεοτόκου Μαρίας και όλων Σου των αγίων. Αμήν.

Κύριε τῶν Δυνάμεων, μεθ’ ἡμῶν γενοῦ· ἄλλον γάρ ἐκτός Σου βοηθόν, ἐν θλίψεσιν οὐκ ἔχομεν· Κύριε τῶν Δυνάμεων, ἐλέησον ἡμᾶς.

Κύριε, εἰ μή τούς Ἁγίους Σου εἴχομεν πρεσβευτάς, καί τήν ἀγαθότητά Σου συμπαθοῦσαν ἡμῖν, πῶς ἐτολμῶμεν, Σῶτερ, ὑμνῆσαί σε, ὅν εὐλογοῦσιν ἀπαύστως Ἄγγελοι; Καρδιογνῶστα, φεῖσαι τῶν ψυχῶν ἡμῶν.

Δόξα...

Πολλά τά πλήθη τῶν ἐμῶν Θεοτόκε, πταισμάτων· πρός σέ κατέφυγον, Ἁγνή, σωτηρίας δεόμενος· Ἐπίσκεψαι τήν ἀσθενοῦσάν μου ψυχήν, καί πρέσβευε τῷ Υἱῷ σου καί Θεῷ ἡμῶν, δοθῆναί μοι τήν ἄφεσιν ὧν ἔπραξα δεινῶν, μόνη εὐλογημένη.

Καί νῦν...

Παναγία Θεοτόκε, τόν χρόνον τῆς ζωῆς μου, μή ἐγκαταλίπῃς με, ἀνθρωπίνῃ προστασίᾳ, μή καταπιστεύσῃς με, ἀλλ’ αὐτή ἀντιλαβοῦ, καί ἐλέησόν με.

Δι’ εὐχῶν τῶν Ἁγίων Πατέρων ἡμῶν, Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ὁ Θεός ἡμῶν, ἐλέησόν ἡμᾶς. Ἀμήν.

Εσένα λατρεύω Κύριε, Εσένα, που δέχτηκες να ασχοληθείς με την ευτέλειά μου και δεν επέτρεψες να συλληφθώ στα δίχτυα του διαβόλου, αλλά έσωσες από την δυσκολία την ψυχή μου. Τώρα, Κύριε, σε παρακαλώ να με προστατέψεις και να με σκεπάσει και εμένα το έλεός Σου, διότι είναι ταραγμένη η ψυχή μου με την σκέψη του χωρισμού της από το ρυπαρό και άθλιο σώμα μου. Φοβάμαι μήπως η κακότητα του διαβόλου την συναντήσει και την ταλαιπωρήσει, εξαι­τίας των αμαρτιών που έκαμα «εν γνώσει» ή «εν αγνοία».

Σπλαγχνίσου με, Κύριε, και προστάτεψέ με να μη δω την σκοτεινή και φρικτή όψη των πονηρών δαιμόνων, αλλά να με παραλάβουν άγγελοί Σου γαλήνιοι και φωτεινοί. Ας μεγαλουργήσει το άγιο Όνομά Σου Κύριε και με την δύναμή Σου δέξου με στο θείο Σου Κριτήριο.

Όταν θα φανερώσεις την κατάστασή μου, Σε παρακαλώ μην επιτρέψεις να αποκτήσει δικαίωμα ο σατανάς σε μένα και να με συμπαραλάβει στην κόλαση! Γίνε Κύριε, συμπαραστάτης μου και σωτήρας μου!

Συγχώρησε Κύριε την κατατραυματισμένη από τα ανθρώπινα πάθη ψυχή μου, και δια της μετανοίας και της εξομολογήσεως δέξου την καθαρή και χωρίς αμαρτίες κοντά Σου, Συ που είσαι γεμάτος έλεος και είσαι δοξαζόμενος από τους ανθρώπους όλων των αιώνων. Αμήν.

Μνήσθητι Κύριε των πατέρων και των αδελφών μας που έχουν πεθάνει με την ελπίδα της αναστάσεως και της αιώνιας ζωής. Μνήσθητι Κύριε όλων όσοι τελείωσαν την ζωή τους με ευσέβεια και πίστη σε Σένα, και συγχώρησέ τους κάθε αμάρτημα, εκούσιο και ακούσιο, που διέπραξαν με την σκέψη, ή με τα λόγια ή με πράξεις. Κατάταξέ τους στην βασιλεία Σου την επουράνια. Σε κατάσταση φωτεινή, σε κατάσταση ευχάριστη, σε κατάσταση αναψυχής. Όπου «δεν υπάρχει οδύνη, λύπη ή στεναγμός». Εκεί όπου το φως του προσώπου Σου ευφραίνει τους απ’ αιώνων αγίους Σου.

Χάρισε σ’ αυτούς και σε μας την βασιλεία Σου, την μετοχή των μόνιμων και ανέκφραστων αγαθών Σου, δηλαδή την απόλαυση της μακάριας και ατελεύτητης ζωής Σου.

Συ, Χριστέ ο Θεός μας, είσαι η ζωή, η ανάσταση και η ανάπαυση των κεκοιμημενων δούλων Σου, κι Εσένα αγαπούμε και δοξάζουμε μαζί με τον Άναρχο Πατέρα Σου και το Πανάγιο και αγαθό και ζωοποιό Πνεύμα Σου, τώρα και πάντοτε και στους αιώνες των αιώνων. Αμήν.

Συγχώρησε, Κύριε, αυτούς που μας μισούν και μας αδικούν. Δείξε έλεος στους ελεήμονες. Ικανοποίησε στους αδελφούς και οικείους μας τα προς σωτηρίαν αιτήματά τους και χάρισέ τους την αιώνια ζωή Σου. Θεράπευσε τους ασθενείς. Καθοδήγησε τους ταξιδιώτες. Σε όσους μας βοηθούν και μας ελεούν συγχώρησέ τους τις αμαρτίες. Όσους παρακάλεσαν εμάς τους ανάξιους, να προσευχηθούμε γι’ αυτούς, συγχώρησέ τους και ελέησέ τους κατά το μέγα Σου έλεος.

Μνήσθητι Κύριε, όλων των πατέρων και των αδελφών μας που έχουν πεθάνει και ανάπαυσέ τους εκεί που δεσπόζει το φως του προσώπου Σου.

Μνήσθητι Κύριε όλων των αιχμαλώτων, σε κάθε είδους αιχμαλωσία αδελφών μας, και λύτρωσέ τους από κάθε άσχημη περίσταση.

Μνήσθητι Κύριε όλων των χριστιανών που μέσα στην Εκκλησία Σου αγωνίζονται να τηρήσουν το θέλημά Σου και ικανοποίησε τα προς σωτηρίαν αιτήματά τους χαρίζοντάς τους αιώνια ζωή.

Θυμήσου Κύριε κι εμάς τους αμαρτωλούς και ανάξιους δούλους Σου και φώτισε τον νου μας με το φως της γνώσεως του θελήματός Σου. Οδήγησέ μας στον δρόμο της ζωής των εντολών Σου, με τις πρεσβείες της Παναχράντου Μητέρας Σου, Υπεραγίας Θεοτόκου Μαρίας και όλων Σου των αγίων. Αμήν.

Συγγραφέας: Αγνώστου συγγραφέως

Άγιε άγγελε, συ ο συμπαραστάτης της αθλίας ψυχής μου και ταλαιπώρου μου ζωής, μη με εγκαταλείψεις τον αμαρτωλό.

Μην απομακρυνθείς από κοντά μου εξαιτίας των αμαρτιών μου.

Μην "επιτρέψεις" στον πονηρό δαίμονα να "κατακυριεύσει" την ύπαρξή μου μέσω των σωματικών μου επιθυμιών, αλλά ενίσχυσε την άθλια και παράλυτη θέλησή μου, οδηγώντας με στον Χριστό.

Ναι, άγιε άγγελε του Θεού, φύλακα και προστάτη της ύπαρξής μου, συγχώρησέ με για όσα σε έχω στενοχωρήσει στο παρελθόν, αλλά και για τις αμαρτίες της σημερινής ημέρας.

Προστάτεψέ με αυτή την νύχτα.

Φύλαξέ με από τις επιρροές του διαβόλου, ώστε να μη θλίψω σε κάτι τον Χριστό.

Παρακάλεσε για μένα τον Κύριο να με σταθεροποιήσει στην αγάπη Του και να με αναδείξει άξιο δούλο της καλωσύνης Του. ΑΜΗΝ.

Εἰς τό ὄνομα τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἀμήν.

Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος, ἐλέησον ἡμᾶς (γ΄).

Δόξα… Καί νῦν…

Παναγία Τριάς, ἐλέησον ἡμᾶς. Κύριε, ἱλάσθητι ταῖς ἁμαρτίαις ἡμῶν. Δέσποτα, συγχώρησον τάς ἀνομίας ἡμῖν. Ἅγιε ἐπίσκεψαι καί ἴασαι τάς ἀσθενείας ἡμῶν, ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός Σου.

Κύριε ἐλέησον (γ΄) Δόξα… Καί νῦν…

Πατέρα μας επουράνιε,

ας αγιασθεί το όνομά Σου,

ας έλθει η βασιλεία Σου,

ας γίνει το θέλημά Σου

όπως στον ουρανό,

έτσι και στην γη.

Δώσε μας σήμερα τον απαραίτητο

(για την ζωή μας) άρτο.

Συγχώρησε τα αμαρτήματά μας

όπως και μεις συγχωρούμε των άλλων.

Προστάτευσέ μας από δοκιμασίες.

Περιφρούρησέ μας από τον πονηρό.

Γιατί η αληθινή δύναμη

και η δόξα είναι δική Σου,

του Πατρός και του Υιού

και του Αγίου Πνεύματος,

τώρα και πάντοτε

και στους αιώνες των αιώνων. Αμήν.

Ψαλμός 50

3. Ελέησόν με Κύριε κατά το μέγα έλεός Σου και με τους απείρους Σου οικτιρμούς, εξάλειψέ μου κάθε αμαρτία.
4. Πλύνε με παντελώς από την ανομία μου και από την αμαρτία μου καθάρισέ με.
5. Γνωρίζω Κύριε την ανομία μου, την αμαρτία μου εγώ παντοτινά θυμάμαι.
6. Παρέβηκα την εντολήν Σου Κύριε και έτσι έκανα ενώπιόν Σου αμαρτήματα και δικαιώθηκε η διδασκαλία Σου και η κρίση Σου για μένα.
7. Μέσα στον κύκλο της παράβασης και της φθοράς κι η δική μου άρχισε η ζωή, και η μητέρα μου μέσα στην αμαρτία γέννησε κι εμένα.
8. Συ όμως Κύριε, την αλήθεια αγαπάς, και τα μεγάλα και αφανή της γνώσης Σου, τα φανερώνεις και σε μένα.
9. Θα καθαρίσεις την ψυχή μου με το Πνεύμα Σου το άγιο, και με το Βάπτισμα λευκότερο από το χιόνι θα με κάνεις.
10. Το άκουσμα των λόγων Σου είναι για μένα αγαλλίαση και ευφροσύνη Κύριε, γιατί ελευθερώνει την ταπεινωμένη από την αμαρτία ύπαρξή μου.
11. Μη προσμετράς τις αμαρτίες μου και τις ανομίες μου συγχώρησέ τες.
12. Ανακαίνισε την καρδιά μου Κύριε, ώστε να είναι καθαρή και δώσ’ μου Πνεύμα ειλικρίνειας και αλήθειας.
13. Από τα μάτια Σου μη μ’ απορρίψεις Κύριε, και το Πνεύμα Σου το άγιο να μη το πάρεις από την ψυχή μου.
14. Δώσ’ μου την αίσθηση χαράς απ’ την αναμονή της σωτηρίας μου, και στήριξε τις ενέργειες και την πορεία μου, με το ηγεμο­νικό Σου Πνεύμα.
15. Όταν θα γίνει αυτό, το θέλημά Σου θα διδάξω στους παράνομους και θα βοηθήσω ασεβείς να επιστρέψουν προς Εσένα.
16. Λύτρωσέ με, από τον κίνδυνο φόνου και αιμάτων Κύριε, Συ ο Θεός της δικής μου σωτηρίας. Η γλώσσα μου θα χαίρεται να αναγγέλει το έλεός Σου.
17. Τα χείλη Κύριε και το στόμα μου για πάντα το όνομά Σου θα δοξολογούν.
18. Όλα θυσία σε Σένα θα γίνονται, που δεν ευχαριστιέσαι πια σε αιματηρές αλό­γων ζώων θυσιάσεις.
19. Θυσία για Σένα Κύριε η καλωσύνη εί­ναι και η ταπείνωση και αγαπάς κάθε καρ­διά ταπεινωμένη και συντετριμμένη.
20. Ευδόκησε να «χτιστεί» της ψυχής μου η πόλη Κύριε, και να οικοδομηθούν «τα τείχη» της, όπως της Ιερουσαλήμ.
21. Τότε στο «θυσιαστήριο της καρδιάς μου» θα δεχτείς αναφορά της ζωής μου ολόκληρης, σαν ολοκαύτωμα σε Σένα και σαν θυσία καλωσύνης.
22. Τότε θα γίνει η καρδιά μου θυσιαστήριο που τα πάντα σε Σένα θα προσφέ­ρει.

Ψαλμός 142

1. Εισάκουσε την προσευχή μου, Κύριε, αφουγκράσου την δέησή μου.
2. Εισάκουσέ μου κατά το έλεός Σου, Κύριε, και μη με κρίνεις, γιατί κανένας άνθρωπος δεν είναι δίκαιος στα μάτια τα δικά Σου.
3. Καταδίωξε ο εχθρός την ύπαρξή μου και με εξουδένωσε εντελώς. Με έκανε να αισθάνομαι το σκότος των νεκρών που έχουν ήδη αιώνες πριν πεθάνει.
4. Ολιγοψύχησε η ψυχή μου Κύριε και αναστατώθηκε η καρδιά μου.
5. Θυμήθηκα τις μέρες της δικής Σου παρουσίας Κύριε. Μελέτησα όλα Σου τα έργα· στις ενέργειες «των χειρών» Σου συ­χνά την σκέψη μου βυθίζω.
6. Άπλωσα τα χέρια μου προς Εσένα Κύ­ριε. Η ύπαρξή μου δροσιά ζητάει σαν το άνυδρο χωράφι.
7. Δέξου την προσευχή μου Κύριε, με εγκαταλείπει η ψυχή μου. Μη αποστρέψεις το πρόσωπό Σου από εμένα Κύριε και καταλήξω πεθαμένος!
8. Φανέρωσέ μου γρήγορα το έλεός Σου Κύριε, για μένα που σε Σένα ελπίζω. Γνώ­ρισέ μου τρόπο ζωής να πορευθώ, σε Σένα καταφεύγει η ψυχή μου.
9. Λύτρωσέ με από τους εχθρούς μου Κύ­ριε, μόνο σ’ Εσένα εγώ προστρέχω.
10. Μάθε με να τηρώ το θέλημά Σου Κύ­ριε, αφού Εσύ είσαι ο Κύριος της ζωής μου. Το πνεύμα Σου το αγαθό, σε δρόμο ορθό θα με οδηγήσει.
11. Με την αγάπη Σου –που είναι το όνο­μά Σου, θα με ζωογονήσεις Κύριε· με το έλεός Σου θα ελευθερώσεις από θλίψη την ψυχή μου.
12. Θα εξολοθρεύσεις όλους τους εχθρούς μου Κύριε και θα αφανίσεις αυτούς που μου ταλαιπωρούνε την ψυχή, γιατί εγώ δι­κός Σου είμαι δούλος.

Δοξολογία

Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ, καί ἐπί γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία.

Ὑμνοῦμέν Σε, εὐλογοῦμέν Σε, προσκυνοῦμέν Σε, δοξολογοῦμέν Σε, εὐχαριστοῦμέν Σοι, διά τήν μεγάλην Σου δόξαν.

Κύριε Βασιλεῦ, ἐπουράνιε Θεέ, Πάτερ παντοκράτορ, Κύριε Υἱέ μονογενές, Ἰησοῦ Χριστέ, καί Ἅγιον Πνεῦμα.

Κύριε, ὁ Θεός, ὁ Ἀμνός τοῦ Θεοῦ, ὁ Υἱός τοῦ Πατρός, ὁ αἴρων τήν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου, ἐλέησον ἡμᾶς, ὁ αἴρων τάς ἁμαρτίας τοῦ κόσμου.

Πρόσδεξαι τήν δέησιν ἡμῶν, ὁ καθήμενος ἐν δεξιᾷ τοῦ Πατρός καί ἐλέησον ἡμᾶς.

Ὅτι Σύ εἶ μόνος Ἅγιος, Σύ εἶ μόνος Κύριος, Ἰησοῦς Χριστός, εἰς δόξαν Θεοῦ Πατρός. Ἀμήν.

Καθ’ ἑκάστην ἡμέραν εὐλογήσω Σε καί αἰνέσω τό Ὄνομά Σου εἰς τόν αἰῶνα, καί εἰς τόν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος.

Κύριε, καταφυγή ἐγενήθης ἡμῖν ἐν γενεᾷ καί γενεᾷ. Ἐγὼ εἶπα· Κύριε, ἐλέησόν με· ἴασαι τήν ψυχήν μου, ὅτι ἥμαρτόν Σοι.

Κύριε, πρός Σέ κατέφυγον· δίδαξόν με τοῦ ποιεῖν τό θέλημά Σου, ὅτι Σύ εἶ ὁ Θεός μου.

Ὅτι παρά Σοί πηγή ζωῆς, ἐν τῷ φωτί Σου ὀψόμεθα φῶς.

Παράτεινον τό ἔλεός Σου τοῖς γινώσκουσί Σε.

Καταξίωσον Κύριε, ἐν τῇ νυκτί ταύτῃ, ἀναμαρτήτους φυλαχθῆναι ἡμᾶς.

Εὐλογητός εἶ, Κύριε, ὁ Θεός τῶν Πατέρων ἡμῶν, καί αἰνετόν καί δεδοξασμένον τό ὄνομά Σου εἰς τούς αἰῶνας. Ἀμήν.

Γένοιτο, Κύριε, τό ἔλεός Σου ἐφ’ ἡμᾶς, καθάπερ ἠλπίσαμεν ἐπί Σέ.

Εὐλογητός εἶ, Κύριε, δίδαξόν με τά δικαιώματά Σου.

Εὐλογητός εἶ, Δέσποτα, συνέτισόν με τά δικαιώματά Σου.

Εὐλογητός εἶ, Ἅγιε, φώτισόν με τοῖς δικαιώμασί Σου.

Κύριε τό ἔλεός Σου εἰς τόν αἰῶνα, τά ἔργα τῶν χειρῶν Σου μή παρίδῃς.

Σοί πρέπει αἶνος, Σοί πρέπει ὕμνος, Σοί δόξα πρέπει, τῷ Πατρί καί τῷ Υἱῷ καί τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Το Σύμβολο της Πίστεως

Πιστεύω σε ένα Θεό-πατέρα, παντοκράτο­ρα, ποιητή του ουρανού και της γης καθώς και όλων των ορατών και των αοράτων.

Πιστεύω σε ένα Κύριο, τον Ιησού Χριστό, τον μονογενή Υιό του Θεού, που γεννήθηκε από τον Θεό-πατέρα πριν απ’ όλα. Ο οποί­ος είναι Φως εκ Φωτός, αληθινός Θεός εκ Θεού αληθινού. Ο οποίος δεν δημιουργήθη­κε αλλά γεννήθηκε ομοούσιος με τον Πατέ­ρα, και ο οποίος δημιούργησε τα πάντα.

Πιστεύω ότι ο Υιός, για μας τους ανθρώ­πους και για την σωτηρία μας, ήλθε στον κόσμο, έλαβε σάρκα με την συνέργεια του αγίου Πνεύματος και της αγίας Παρθένου Μαρίας και έγινε άνθρωπος. Και σταυρώ­θηκε για μας, επί Ποντίου Πιλάτου και έπα­θε και ετάφη.

Και αναστήθηκε την τρίτη ημέρα όπως μαρτυρούν τα Ευαγγέλια.

Και ανελήφθη “στους ουρανούς” και ευ­ρίσκεται μαζί με τον Πατέρα.

Και ο οποίος θα έλθει ενδόξως στον κό­σμο πάλι για να κρίνει ζώντας και νεκρούς και να αρχίσει η αιώνια Βασιλεία Του.

Πιστεύω και στο Άγιο Πνεύμα, που είναι αυθύπαρκτο και ζωοποιό, το οποίο "εκπο­ρεύεται" από τον Πατέρα και προσκυνείται και δοξάζεται από μας, μαζί με τον Πατέρα και τον Υιό και το οποίο μίλησε δια των προφητών.

Πιστεύω τέλος στο Μυστήριο της μίας αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλη­σίας.

Ομολογώ ένα Βάπτισμα, στο όνομα της αγίας Τριάδος, για άφεση των αμαρτιών.

Προσδοκώ την ανάσταση των νεκρών και την αιώνια ζωή μαζί με τον Χριστό. Αμήν.

Προσευχή στον Χριστό

Χριστέ ο Θεός, Συ που παντού, στην γη και στον ουρανό, μονίμως προσκυνείσαι και δο­ξάζεσαι· Συ που είσαι μακρόθυμος, πολυέ­λεος και πολυεύσπλαγχνος· Συ που αγαπάς τους δικαίους και ελεείς τους αμαρτωλούς· Συ που καλείς όλους στην σωτηρία με την υπόσχεση της μελλοντικής χαράς· Εσύ, Κύ­ριε, δέξου αυτή τη στιγμή και τις δικές μας προσευχές και κατεύθυνε την ζωή μας στην τήρηση των αγίων εντολών Σου.

Αγίασε τις ψυχές μας, άγνισε τα σώματά μας, διόρθωσε τις σκέψεις μας, καθάρισε τις επιθυμίες μας και λύτρωσέ μας από κάθε θλίψη και οδύνη και κακό.

Περιφρούρησε την ζωή μας με την προ­στασία των αγίων αγγέλων Σου, ώστε, φυ­λαττόμενοι και οδηγούμενοι από αυτούς, να φτάσουμε να ενωθούμε στην αγία Πίστη της Εκκλησίας Σου και στην συνειδητοποί­ηση της άφθαστης δόξας της Βασιλείας Σου τώρα και πάντοτε και στους αιώνες των αιώνων.

Προσευχή στην Παναγία

Άσπιλε, αμόλυντε, άφθορε, άχραντε, αγνή Παρθένε, Θεόνυμφε Δέσποινα. Συ που, με την θαυμαστή κυοφορία Σου, ένωσες τον Χριστό με τους ανθρώπους, και την πεσμένη φύση μας, την επανέφερες στον Ουρανό. Συ που είσαι η μόνη ελπίδα των απελπισμένων.

Συ που είσαι βοήθεια αυτών που πολεμά ο Σατανάς. Συ που είσαι γρήγορη βοηθός αυ­τών που προστρέχουν σε Σένα και γίνεσαι καταφύγιο όλων των χριστιανών. Μη με σι­χαθείς τον αμαρτωλό, τον βρώμικο, αυτόν που με αισχρούς λογισμούς και λόγους και πράξεις κατεμόλυνε όλο του τον εαυτό και εξαιτίας της ραθυμίας του έγινε εκουσίως δούλος των ηδονών της ζωής, αλλά σαν Μη­τέρα του φιλανθρώπου Θεού, σπλαχνίσου και εμένα τον αμαρτωλό και άσωτο.

Δέξου από τα ρυπαρά μου χείλη, την προ­σευχή μου και παρακάλεσε, με τη μητρική Σου παρρησία, τον Υιό Σου και Κύριό μου, να με σπλαχνιστεί, να παραβλέψει τα αναρίθμητα αμαρτήματά μου και να με βοηθήσει να μετανοήσω και να γίνω πράγματι δούλος Του και εργάτης των εντολών Του.

Σε παρακαλώ Δέσποινα Θεοτόκε, να μου συμπαρίστασαι πάντοτε με έλεος, συμπά­θεια κι αγάπη. Σ᾿ αυτή μεν τη ζωή, σαν προ­στάτης και βοηθός, αποκρούοντας τις επι­θέσεις του διαβόλου και καθοδηγώντας με, στο δρόμο της σωτηρίας· και την ώρα του θανάτου μου προστατεύοντας την αθλία ψυχή μου και διώχνοντας μακριά τις απαί­σιες υπάρξεις των δαιμόνων· την ημέρα δε της Δευτέρας Παρουσίας, λυτρώνοντάς με από την αιώνια κόλαση, και κάνοντάς με κληρονόμο της ανέκφραστης δόξας του Υιού Σου και Θεού μας.

Είθε, Δέσποινά μου Υπεραγία Θεοτόκε, να κερδίσω τα ουράνια αγαθά με την δική Σου βοήθεια και μεσιτεία, και με τη Χάρη και το έλεος του μονογενούς Σου Υιού, του Κυρίου και Θεού και Σωτήρα μας Ιησού Χριστού, στον οποίο ανήκει η δόξα, η τιμή και η προ­σκύνηση, μαζί με τον Άναρχο Πατέρα και το Πανάγιο Πνεύμα, τώρα και πάντοτε και στους αιώνες των αιώνων. Αμήν.

Προσευχή στον Χριστό

Δώσε μας Κύριε, τώρα που πάμε να κοιμηθούμε, ανάπαυση σώματος και ψυχής και προστάτεψέ μας από τον εφιαλτικό ύπνο της αμαρτίας κι από κάθε σκοτεινή και νυκτε­ρινή ηδυπάθεια. Κατασίγασε τις ορμές των παθών μας. Απόσβεσε τις φλογώδεις επιθέ­σεις του διαβόλου. Τις αμαρτωλές σαρκικές αναστατώσεις κατασίγασέ τες, και κάθε χαμερπές φρόνημά μας, εξουθένωσέ το.

Χάρισέ μας Κύριε:

νηφαλιότητα καρδίας,

εγρήγορση του νου,

συνετή σκέψη και ύπνο γαλήνιο κι ελεύ­θερο από κάθε σατανική φαντασία.

Κάνε Κύριε κατά την ώρα της προσευχής να έχουμε πάντοτε στην σκέψη μας τις άγιες εντολές Σου και η θύμηση του ελέους και της δικαιοσύνης Σου, να είναι μόνιμη στην ύπαρξή μας.

Ολονύκτια ας είναι η δοξολογία Σου από μας. Να υμνούμε, να ευλογούμε και να δοξάζουμε το πανάγιο όνομά Σου, του Πατρός και του Υιού και του αγίου Πνεύματος τώρα και πάντοτε και στους αιώνες των αιώνων. Αμήν.

Συγγραφέας: Μαρτζούχος π.Θεοδόσιος

Αγαπημένε μου, Κύριε Ιησού Χριστέ,

δεν μπορώ να σκεφτώ και εγώ, σαν τους μεγάλους,

το πρόσωπό Σου και την αγάπη Σου!

Είμαι μικρός (μικρή) ακόμα και σκέφτομαι με τον δικό μου τρόπο.

Σε θέλω μια ζεστή αγκαλιά.

Σε θέλω μια ζεστή ατμόσφαιρα.

Σε θέλω στην ηλικία μου,

γιατί, αφού δέχτηκες και έγινες άνθρωπος

φυσικά πέρασες και από την ηλικία μου.

Εσύ ήσουν ένας "μικρός-Μεγάλος",

εγώ είμαι απλά μικρός (μικρή).

Θέλω να με βοηθήσεις να σε αγαπήσω σωστά.

Θέλω να με βοηθήσεις να γίνω σωστός (σωστή).

Σωστός (σωστή), όπως θέλεις Εσύ.

Σε παρακαλώ λοιπόν προστάτεψέ με.

Σκέπασε με την στοργή Σου τους γονείς και τα αδέλφια μου.

Σκέπασε με την φροντίδα Σου τους συμμαθητές και τους φίλους μου.

Βοήθησέ με να τους αγαπάω όλους.

Μάθε με να είμαι γεμάτος (γεμάτη) αγάπη όπως εσύ.

Διώξε κάθε κακία μου.

Βοήθησε, όλους τους ανθρώπους και εμένα, να καταλάβουμε, ότι μονάχα αν Σου μοιάσουμε θα είμαστε ευτυχισμένοι και στα εύκολα και στα δύσκολα.

Δώσε αυτή η μέρα (η νύχτα) που έρχεται να είναι ήρεμη για όλους και για μένα.

Η Παναγία Παρθένος Μαρία, η μητέρα Σου, που μας την έδωσες και για δική μας μητέρα, μαζί με τον άγιο μου (………) καθώς και όλους τους αγίους Σου, που Σε αγαπούν σωστά και αγαπούν και εμάς με τον δικό Σου τρόπο, ας Σε παρακαλούν για όλους μας. ΑΜΗΝ.

Καλημέρα (Καληνύχτα) Χριστέ μου.

Συγγραφέας: Δαυίδ

Σύντομη Εισαγωγή

Υπόλοιπο ενός παρελθόντος, εντεταγμένο στο σημερινό εκκλησιαστικό τυπικό, είναι μια ομάδα έξι ψαλμών, που αποτελούσαν το κυρίως σώμα της ακολουθίας του όρθρου κατά το παλαιότερο τυπικό, που ονομαζόταν ασματικό, και ψαλλόντουσαν αντιφωνικά.

Είναι εκπληκτικοί ψαλμοί σε περιεχόμενο. Εκφράζουν αγωνίες, παρακλήσεις, απορίες, ευχαριστίες, διαμαρτυρίες της προσευχόμενης ψυχής. Εκφράζουν το κυρίως θέμα της πίστεως, αφού όλα τα παραπάνω (αγωνία, παράκληση, απορία, ευχαριστία, διαμαρτυρία) συναπαρτίζουν το "σώμα" της πίστεως της προσωπικής, για την οποία ακόμα και οι απόστολοι παρακαλούσαν να τους την αυξήσει ο Χριστός.

Όσοι λοιπόν έχετε την δυνατότητα, προσθέσθε στην πρωινή σας προσευχή και αυτούς τους έξι ψαλμούς. Θα γεμίσουν φως την ψυχή σας ώστε να ελευθερωθείτε από την αυταπάτη μιας εύκολης πίστεως. Να απαλλαγείτε από μια πίστη ιδεολόγημα. Να κατανοήσετε και σεις μαζί με τον Βλ. Πασκάλ ότι μια πίστη που δεν αμφιβάλλει είναι πεθαμένη πίστη.

Ας αγωνιστούμε "αιματηρά" μέχρι να γίνει η πίστη μας (η εμπιστοσύνη μας δηλαδή στον Χριστό, όχι η δογματική πίστη της Εκκλησίας)… «κόκκος σινάπεως» και τότε τα "βουνά" των προβλημάτων της ζωής μας θα είναι δυνατόν να μετατεθούν… στην θάλασσα του ελέους του Θεού.

Ὁ Ἑξάψαλμος

Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καί ἐπί γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία. Τρίς

Κύριε, τά χείλη μου ἀνοίξεις, καί τό στόμα μου ἀναγγελεῖ τήν αἴνεσίν σου. Δίς

Ψαλμός 3

2. Κύριε, πώς αυξηθήκαν οι εχθροί μου; Πολλοί στρέφονται εναντίον μου.
3. Πολλοί μου λένε: «Απ’ το Θεό για Σένα σωτηρία δεν υπάρχει».
4. Εσύ όμως Κύριε, είσαι ο βοηθός μου και η δόξα μου· Αυτός που την σκυμμένη κεφαλή μου υψώνει.
5. Καλώ με τη φωνή μου το Θεό και μ’ αποκρίνεται από το όρος της δικής Του αγιοσύνης.
6. Εγώ με ησυχία εξάπλωσα, αποκοιμήθηκα και ξύπνησα· αφού είμαι σίγουρος πως ο Κύριός μου οπωσδήποτε θα με βοηθήσει.
7. Δε σκιάζομαι πολυάριθμο λαό, που με έχθρα μού επιτίθεται και με κυκλώνει.
8. Ανάστα, Κύριε, και σώσε με, Θεέ μου! Τσάκισε των εχθρών μου την ισχύ, των ασεβών την βιαιότητα σαν τα σπασμένα δόντια να συντρίψεις.
9. Η σωτηρία μου από Σένα θα ’ρθει Κύριε, και στο λαό σου από Σένα η ευλογία.

Ψαλμός 37

2. Κύριε, μη μ’ επιπλήξεις πάνω στο θυμό Σου· και πάνω στην οργή Σου μη με τιμωρήσεις.
3. Γιατί με διαπέρασαν τα βέλη Σου· και με πιέζει το βαρύ Σου χέρι.
4. Δεν έχει μέρος υγιές το σώμα μου, γιατί Εσένα εξόργισα· πονούν τα κόκκαλά μου όλα, εξ’ αιτίας των αμαρτιών μου.
5. Οι ανομίες μου ξεπέρασαν το ύψος και από το κεφάλι μου· και σαν ασήκωτο φορτίο με πιέζουν.
6. Εβρώμισαν και σαπίσαν τα τραύματά μου από τις ανομίες μου.
7. Ταλαιπωρήθηκα, κυρτώθηκα εντελώς· θλιμμένος περπατώ όλη τη μέρα.
8. Τα σπλάγχνα μου είναι γεμάτα φλόγωση· και δεν υπάρχει υγεία στο κορμί μου. 

9. Φθάρηκα και τσακίστηκα ολότελα· κραυγάζω από τον πόνο της καρδιάς μου.
10. Κύριε, Εσύ γνωρίζεις όλη τη λαχτάρα μου, κι ο στεναγμός μου από Εσέ δεν απεκρύβη.
11. Χτυπάει η καρδιά μου ανάστατη, μ’ άφησε η δύναμή μου· ως και το φως ακόμα των ματιών μου σβήνει.
12. Οι φίλοι μου και οι γνώριμοί μου δεν συμπαραστάθηκαν· κι οι πιο δικοί μου από μακριά κοιτάνε.
13. Αυτοί που τη ζωή μου να αφαιρέσουν θέλουνε· αυτοί που θέλουν να με βλάψουν, με απειλούν πως θα με καταστρέψουνε, κι απάτες όλη μέρα σχεδιάζουν.
14. Όμως εγώ θα κάνω τον κουφό, ότι δεν άκουσα· και τον μουγγό, που να μιλήσει δεν μπορεί, θα παραστήσω.
15. Είμαι σαν ένας άνθρωπος που δεν ακούει τίποτα· κι απόκριση στο στόμα του δεν έχει.
16. Γιατί σ’ Εσένα, εγώ Κύριε ήλπισα· Εσύ να μου αποκριθείς, Θεέ και Κύριε μου περιμένω.
17. Είπα, βοήθησέ με, να μη χαρούν οι εχθροί μ’ εμένα, Κύριε, ούτε όταν τρεκλίζω να κομπάζουν.
18. Γιατί εγώ είμαι πρόθυμος να υποστώ τις μαστιγώσεις για τις αμαρτίες μου, και ο πόνος μου γι’ αυτές είναι παντοτινά εμπρός μου.
19. Την ανομία μου δημόσια ομολογώ και θα φροντίσω την εξάλειψη της δικής μου αμαρτίας.
20. Οι εχθροί μου όμως ζουν και αυξάνονται, και είναι ισχυρότεροι από εμέ αυτοί που με μισούν αδίκως.
21. Ανταποδίδουνε κακό για το καλό και με συκοφαντούν γιατί μονίμως ψάχνω καλωσύνη.
22. Μη με εγκαταλείψεις Κύριε και μην απομακρύνεσαι από εμένα.
23. Έλα να με βοηθήσεις Κύριε, γιατί εγώ μονάχα Εσένα έχω σωτήρα.

Ψαλμός 62

2. Θεέ και Κύριε μου, Εσένα αναζητώ απ’ τα χαράματα· διψάει για Σένα η ψυχή μου· η σάρκα μου Εσένα αποζητάει σε αυτή την έρημη, στεγνή κι άνυδρη γη μας.
3. Μέσ’ στο ναό τον άγιό Σου Σ’ αναζήτησα, τη δύναμή Σου και τη δόξα Σου να δω, εγώ γυρεύω.
4. Επειδή, είναι πιο καλή και απ’ τη ζωή, η ευσπλαγχνία Σου, τα χείλη μου Εσένα θα ανυμνούνε.
5. Όλη μου τη ζωή θα Σ’ ευλογώ και στ’ όνομα Σου πάντα θα προστρέχω.
6. Σαν από εκλεκτό συμπόσιο, χορτάτη θα ’ναι πάντα η ψυχή μου και με χαρούμενα τα χείλη μου, το στόμα μου θα Σ’ ανυμνήσει.
7. Τη νύχτα στο κρεβάτι μου η σκέψη μου σ’ Εσένα όλο γυρίζει και ψιθυρίζω προσευχές.
8. Γιατί μου στάθηκες βοηθός: στον «ίσκιο απ’ τις φτερούγες» Σου, ύμνους χαράς Σού ψάλλω.
9. Σε Σένα δόθηκε και δέθηκε μαζί Σου η ζωή μου Κύριε, και με στηρίζει πάντοτε το δυνατό Σου χέρι.
10. Εκείνοι που μάταια ζητούνε να με καταστρέψουνε, θα μπουν στα έγκατα της γης.
11. Στην εξουσία του ξίφους θα παραδοθούν· των τσακαλιών τροφή θα γίνουν.
12. Κι ο βασιλιάς «κατά Θεόν» και «ἐκ Θεοῦ» θα βρει χαρά· όποιος ορκίζεται στ’ όνομα του Θεού θα χαίρεται γιατί των ψευδολόγων θα κλειστεί το στόμα.

Ψαλμός 87

2. Κύριε Θεέ μου και σωτήρα μου, σ’ Εσένα φώναξα όλη τη μέρα, τη νύχτα μπροστά Σου στάθηκα δεόμενος.
3. Είθε να φτάσει ως Εσένα η προσευχή μου· άκουσε Σε παρακαλώ προσεκτικά τον θρήνο μου.
4. Η ψυχή μου είναι γεμάτη πόνο, και η ζωή μου πλησίασε στο θάνατο.
5. Με λογαριάζουν για νεκρό· είμαι σαν άνθρωπος δίχως πια δύναμη.
6. Παρατημένος μέσα στους νεκρούς, αυτούς που κείτονται στον τάφο. Αυτούς που πια δεν τους υπολογίζεις, δεν κάνεις τίποτε γι’ αυτούς!
7. Στα βάθη της αβύσσου μ’ έριξες, μέσ’ στου θανάτου τη σκιά και το σκοτάδι.
8. Βάρυνε πάνω μου ο δικός Σου ο θυμός· όλα τα κύματά Σου ξέσπασαν σε μένα.
9. Μάκρυνες από μένα τους γνωστούς, μ’ έκανες να ’μαι φρίκη για τα μάτια τους· έμεινα μόνος πια και δεν μπορώ απ’ την δυστυχία μου να διαφύγω.
10. Θολώσανε τα μάτια μου, από την φτώχεια αναγκεμένα. Όλη τη μέρα, Κύριε, Σου φώναζα, τα χέρια μου άπλωνα σ’ Εσένα.
11. Θα κάνεις θαύματα για τους νεκρούς; ή μήπως οι σκιές θα σηκωθούν να Σε δοξολογήσουν;
12. Θα διηγηθεί κανείς μέσα στον τάφο την αγάπη Σου και την αλήθεια Σου στον Άδη;
13. Άρα μπορούν μες στα τρισκόταδα ν’ αναφανούν τα θαύματα και η δικαιοσύνη Σου στη γη της λησμονιάς; Στον Άδη;
14. Αλλά εγώ, Κύριε, Εσένα προσκυνώ· και το πρωί η προσευχή μου Εσένα ψάχνει.
15. Γιατί με αποπαίρνεις Κύριε; Γιατί κρυμμένο μού κρατάς το πρόσωπό Σου;
16. Φτωχός και πένης είμαι εγώ από τα νειάτα μου, υψώθηκα κοινωνικά, αλλά και πάλι σε φτώχεια και αμηχανία περιήλθα.
17. Περάσαν από πάνω μου οι πυρωμένες της οργής Σου θύελλες, και με συγκλόνισαν οι φοβερές οι απειλές Σου.
18. Σαν τα νερά με κύκλωσαν απ’ όλες τις μεριές, γύρω μου σφίγγουν σαν κλοιός όλη τη μέρα. Έδιωξες από εμέ τους φίλους και τους γείτονες· απομακρύνθηκαν απ’ την δική μου την ταλαιπωρία.

Ψαλμός 102

1. Τον Κύριο, ψυχή μου δοξολόγησε, και όλη μου η ύπαρξη, το όνομα Του τ’ άγιο ας προσκυνήσει.
2. Τον Κύριο, ψυχή μου δοξολόγησε, και μην ξεχνάς καμιά απ’ τις δικές Του καλωσύνες!
3. Αυτόν που συγχωρεί όλες τις ανομίες σου, και θεραπεύει τις αρρώστιες σου όλες.
4. Αυτόν που από το θάνατο γλυτώνει τη ζωή, και Εσένα πλημμυρίζει με έλεος και καλωσύνη.
5. Αυτόν οπού σου δίνει όσα ποθήσεις αγαθά, και την νεότητά σου καθώς του αετού ανανεώνει.
6. Έργα δικαιοσύνης κάνει ο Κύριος και δίκαιη κρίση σ’ όλους τους κατατρεγμένους.
7. Φανέρωσε όλα Του τα σχέδια στο Μωυσή και στους Ισραηλίτες όλα Του τα έργα.
8. Ο Κύριος είναι πονετικός και γενναιόδωρος, ανεκτικός και εύσπλαγχνος πολύ.
9. Δεν είναι η οργή Του αδιάκοπη και δεν κρατά ο θυμός Του πάντα.
10. Ό,τι μας έπρεπε για τις αμαρτίες μας δε μας το ’κανε, κι ανάλογα με τις παρανομίες δεν μας δίνει.
11. Όσο είναι το ύψος τ’ ουρανού επάνω απ’ τη γη, τόσο απέραντη είναι η αγάπη Του για κείνους που Τον αγαπούνε.
12. Όσο απέχει από τη δύση η ανατολή, τόσο απομάκρυνε από μας τις ανομίες.
13. Όπως σπλαχνίζεται ο πατέρας τα παιδιά, έτσι σπλαχνίζεται ο Κύριος εκείνους που Τον αγαπούνε.
14. Γιατί το ξέρει Αυτός από τί πλασθήκαμε, θυμάται πως είμαστε χώμα.
15. Σαν το χορτάρι είναι του ανθρώπου η ζωή, σαν το λουλούδι των αγρών, καθώς ανθίζει.
16. Μα σαν ο λίβας πάνω του περνά, δεν υπάρχει πια, ούτε και φαίνεται ο τόπος που βρισκόταν.
17. Αλλά η αγάπη του Κυρίου, για κείνους που Τον σέβονται, ήτανε πάντα και θα είναι και παντοτινά· και η καλωσύνη του για των παιδιών Του τα εγγόνια.
18. Για κείνους που τηρούν τη διαθήκη Του, και που τις εντολές Του τις θυμούνται να τις κάνουν πράξη.
19. Ο Κύριος έστησε στον ουρανό το θρόνο Του κι η εξουσία Του απλώνεται στα πάντα.
20. Δοξάστε όλοι Του οι άγγελοι τον Κύριο, δυνάμεις ισχυρότατες, οπού γεμάτοι υπακοή, το θέλημά Του εκτελείτε.
21. Δοξάστε όλες οι δυνάμεις οι ουράνιες τον Κύριο, διάκονοί Του ευλαβείς, που στην εντέλεια το πρόσταγμά Του υλοποιείτε.
22. Δοξάστε όλα τα έργα Του τον Κύριο· σε κάθε τόπο δόξαζε τον Κύριο, ψυχή μου.

Ψαλμός 142

1. Εισάκουσε την προσευχή μου Κύριε, αφουγκράσου τη δέησή μου.
2. Εισάκουσέ μου κατά το έλεός Σου Κύριε, και μη με κρίνεις, γιατί κανένας άνθρωπος δεν είναι δίκαιος μπροστά στα δικά Σου τα μάτια.
3. Καταδίωξε ο εχθρός την ύπαρξή μου και με εξουδένωσε εντελώς. Με έκανε να αισθάνομαι το σκότος των νεκρών που έχουν ήδη αιώνες πριν πεθάνει.
4. Ολιγοψύχησε η ψυχή μου Κύριε και η καρδιά μου αναστατώθηκε.
5. Θυμήθηκα τις μέρες της δικής Σου παρουσίας Κύριε. Μελέτησα όλα τα έργα Σου, στις ενέργειες «των χειρών» Σου συχνά την σκέψη μου βυθίζω.
6. Άπλωσα τα χέρια μου προς Εσένα Κύριε. Η ύπαρξή μου δροσιά ζητάει σαν το άνυδρο χωράφι.
7. Δέξου την προσευχή μου Κύριε, με εγκαταλείπει η ψυχή μου. Μην αποστρέψεις το πρόσωπό Σου από εμένα Κύριε και καταλήξω πεθαμένος!
8. Φανέρωσέ μου γρήγορα το έλεός Σου Κύριε για μένα, που σε Σένα ελπίζω. Γνώρισέ μου τρόπο ζωής να πορευθώ, σε Σένα καταφεύγει η ψυχή μου.
9. Λύτρωσέ με από τους εχθρούς μου Κύριε, εγώ σ’ Εσένα προστρέχω.
10. Μάθε με να τηρώ το θέλημά Σου Κύριε, αφού Εσύ είσαι ο Κύριος της ζωής μου. Το πνεύμα Σου το αγαθό, σε δρόμο ορθό ας με οδηγήσει.
11. Με την αγάπη Σου –που είναι το όνομά Σου, θα με ζωογονήσεις Κύριε. Εξαιτίας του ελέους Σου θα ελευθερώσεις από την θλίψη την ψυχή μου.
12. Και τέλος, θα εξολοθρεύσεις όλους τους εχθρούς μου Κύριε και θα αφανίσεις όλους αυτούς που με ταλαιπωρούν, γιατί εγώ δικός Σου είμαι δούλος.

Συγγραφέας: Στάρετς της Όπτινα

Εἰς τό ὄνομα τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἀμήν.

Βασιλεῦ, Οὐράνιε, Παράκλητε, τό πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὁ πανταχοῦ παρών καί τά πάντα πληρῶν, ὁ θησαυρός τῶν ἀγαθῶν καί ζωῆς χορηγός, ἐλθέ καί σκήνωσον ἐν ἡμῖν καί καθάρισον ἡμᾶς ἀπό πάσης κηλίδος καί σῶσον Ἀγαθέ τάς ψυχάς ἡμῶν.

Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος, ἐλέησον ἡμᾶς (γ΄).

Δόξα… Καί νῦν…

Παναγία Τριάς, ἐλέησον ἡμᾶς. Κύριε, ἱλάσθητι ταῖς ἁμαρτίαις ἡμῶν. Δέσποτα, συγχώρησον τάς ἀνομίας ἡμῖν. Ἅγιε ἐπίσκεψαι καί ἴασαι τάς ἀσθενείας ἡμῶν, ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου.

Κύριε ἐλέησον (γ΄) Δόξα…Καί νῦν...

Πατέρα μας επουράνιε,

ας αγιασθεί το όνομά Σου,

ας έλθει η βασιλεία Σου,

ας γίνει το θέλημά Σου

όπως στον ουρανό,

έτσι και στην γη.

Δώσε μας σήμερα τον απαραίτητο

(για την ζωή μας) άρτο.

Συγχώρησε τα αμαρτήματά μας

όπως και μεις συγχωρούμε των άλλων.

Προστάτευσέ μας από δοκιμασίες.

Περιφρούρησέ μας από τον πονηρό.

Γιατί η αληθινή δύναμη

και η δόξα είναι δική Σου,

του Πατρός και του Υιού

και του Αγίου Πνεύματος,

τώρα και πάντοτε

και στους αιώνες των αιώνων. Αμήν.

Ἐλέησον ἡμᾶς, Κύριε, ἐλέησον ἡμᾶς· πάσης γὰρ ἀπολογίας ἀποροῦντες, ταύτην σοι τὴν ἱκεσίαν, ὡς Δεσπότῃ, οἱ ἁμαρτωλοὶ προσφέρομεν. Ἐλέησον ἡμᾶς.

Δόξα Πατρὶ.

Κύριε, ἐλέησον ἡμᾶς, ἐπὶ σοὶ γὰρ πεποίθαμεν. Μὴ ὀργισθῇς ἡμῖν σφόδρα, μηδὲ μνησθῇς τῶν ἀνομιῶν ἡμῶν· ἀλλ’ ἐπίβλεψον καὶ νῦν ὡς εὔσπλαγχνος, καὶ λύτρωσαι ἡμᾶς ἐκ τῶν ἐχθρῶν ἡμῶν· σὺ γὰρ εἶ Θεὸς ἡμῶν, καὶ ἡμεῖς λαός σου· πάντες ἔργα χειρῶν σου, καὶ τὸ ὄνομά σου ἐπικεκλήμεθα.

Καὶ νῦν, καὶ ἀεί.

Τῆς εὐσπλαγχνίας τὴν πύλην, ἄνοιξον ἡμῖν, εὐλογημένη Θεοτόκε· ἐλπίζοντες εἰς σὲ μὴ ἀστοχήσωμεν· ρυσθείημεν διὰ σοῦ τῶν περιστάσεων· σὺ γὰρ εἶ ἡ σωτηρία τοῦ γένους τῶν χριστιανῶν.

Δοξολογία

Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ, καί ἐπί γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία.

Ὑμνοῦμέν Σε, εὐλογοῦμέν Σε, προσκυνοῦμέν Σε, δοξολογοῦμέν Σε, εὐχαριστοῦμέν Σοι, διά τήν μεγάλην Σου δόξαν.

Κύριε Βασιλεῦ, ἐπουράνιε Θεέ, Πάτερ παντοκράτορ, Κύριε Υἱέ μονογενές, Ἰησοῦ Χριστέ, καί Ἅγιον Πνεῦμα.

Κύριε, ὁ Θεός, ὁ Ἀμνός τοῦ Θεοῦ, ὁ Υἱός τοῦ Πατρός, ὁ αἴρων τήν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου, ἐλέησον ἡμᾶς, ὁ αἴρων τάς ἁμαρτίας τοῦ κόσμου.

Πρόσδεξαι τήν δέησιν ἡμῶν, ὁ καθήμενος ἐν δεξιᾷ τοῦ Πατρός καί ἐλέησον ἡμᾶς.

Ὅτι Σύ εἶ μόνος Ἅγιος, Σύ εἶ μόνος Κύριος, Ἰησοῦς Χριστός, εἰς δόξαν Θεοῦ Πατρός. Ἀμήν.

Καθ’ ἑκάστην ἡμέραν εὐλογήσω Σε καί αἰνέσω τό Ὄνομά Σου εἰς τόν αἰῶνα, καί εἰς τόν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος.

Κύριε, καταφυγή ἐγενήθης ἡμῖν ἐν γενεᾷ καί γενεᾷ. Ἐγὼ εἶπα, Κύριε, ἐλέησόν με, ἴασαι τήν ψυχήν μου, ὅτι ἥμαρτόν Σοι.

Κύριε, πρός Σέ κατέφυγον, δίδαξόν με τοῦ ποιεῖν τό θέλημά Σου, ὅτι Σύ εἶ ὁ Θεός μου.

Ὅτι παρά Σοί πηγή ζωῆς, ἐν τῷ φωτί Σου ὀψόμεθα φῶς.

Παράτεινον τό ἔλεός Σου τοῖς γινώσκουσί Σε.

Καταξίωσον Κύριε, ἐν τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ, ἀναμαρτήτους φυλαχθῆναι ἡμᾶς.

Εὐλογητός εἶ, Κύριε, ὁ Θεός τῶν Πατέρων ἡμῶν, καί αἰνετόν καί δεδοξασμένον τό ὄνομά Σου εἰς τούς αἰῶνας. Ἀμήν.

Γένοιτο, Κύριε, τό ἔλεός Σου ἐφ’ ἡμᾶς, καθάπερ ἠλπίσαμεν ἐπί Σέ.

Εὐλογητός εἶ, Κύριε, δίδαξόν με τά δικαιώματά Σου.

Εὐλογητός εἶ, Δέσποτα, συνέτισόν με τά δικαιώματά Σου.

Εὐλογητός εἶ, Ἅγιε, φώτισόν με τοῖς δικαιώμασί Σου.

Κύριε τό ἔλεός Σου εἰς τόν αἰῶνα, τά ἔργα τῶν χειρῶν Σου μή παρίδῃς.

Σοί πρέπει αἶνος, Σοί πρέπει ὕμνος, Σοί δόξα πρέπει, τῷ Πατρί καί τῷ Υἱῷ καί τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Προσευχή των Στάρετς της Όπτινα

Κύριε, βοήθησέ με να αντιμετωπίσω με ψυχική γαλήνη όλα όσα θα μου φέρει η σημερινή ημέρα. Βοήθησέ με να παραδοθώ ολοκληρωτικά στο άγιο θέλημά Σου. Στην κάθε ώρα αυτής της ημέρας, φώτιζέ με και δυνάμωνέ με για το καθετί.

Όποιες ειδήσεις κι αν λάβω στο διάστημα της σημερινής ημέρας, δίδαξέ με να τις δεχτώ με ηρεμία και με την πεποίθηση ότι προέρχονται από το άγιο θέλημά Σου.

Καθοδήγησε τις σκέψεις και τα συναισθήματά μου σε όλα τα έργα μου και τα λόγια μου. Σ’ όλες τις απρόοπτες περιστάσεις μη με αφήσεις να ξεχάσω ότι τα πάντα προέρχονται από Σένα.

Δίδαξέ με να συμπεριφέρoμαι σε κάθε μέλος της οικογενείας μου με ευθύτητα και σύνεση, ώστε να μην συγχύσω και στενοχωρήσω κανένα.

Κύριε δώσ’ μου τη δύναμη να υποφέρω τον κόπο και όλα τα γεγονότα της ημέρας αυτής καθ’ όλη την διάρκειά της. Καθοδήγησε την θέλησή μου και δίδαξέ με να προσεύχομαι, να πιστεύω, να υπομένω, να συγχωρώ και να αγαπώ. Αμήν.

Δι’ εὐχῶν τῶν ἁγίων πατέρων ἡμῶν, Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ὁ Θεός, ἐλέησον καί σῶσον ἡμᾶς. Ἀμήν.

Συγγραφέας: Μαρτζούχος π.Θεοδόσιος

«Έχουμε την ελπίδα για όλους τους χριστιανούς να βαθαίνουν τη σχέση τους με τον Ιησού, και όλοι μας να έχουμε αυτοπεποίθηση ώστε να μοιραζόμαστε το Ευαγγέλιο. Όλοι μας να ανταποκριθούμε στο κάλεσμά Του να γίνουμε μαθητές Του, να ζήσουμε το Ευαγγέλιο, και μέρα τη μέρα, να αναζητούμε όλο και περισσότερο τη Βασιλεία του Θεού.