Μεγάλα και θαυμαστά τα έργα σου, Κύριε,
Θεέ Παντοκράτωρ
Δικές και αληθινές οι κρίσεις Σου
Βασιλεύ των εθνών.
Ποιος δεν θα φοβηθεί
και δεν θα δοξάσει το όνομά Σου, Κύριε;
Εσύ μονάχα είσαι άγιος
Και όλα τα έθνη θα ‘ρθουν
και θα σε προσκυνήσουνε,
Γιατί πια, φανερώθηκαν τα δικαιώματά Σου.
Αποκ. 15, 3-4
Ένα κομμάτι-ύμνος από το βιβλίο της Αποκάλυψης που ατυχώς μόνο για τον… αντίχριστο το μνημονεύουμε και το θυμόμαστε. Ένας ύμνος της Εκκλησίας του Χριστού, που επεξηγεί ότι η γιορτή των Βαΐων δεν είναι ιστορικό συμβάν αξιοθαύμαστο μεν, αδιάφορο δε, για την δική μας την ζωή, αλλά ότι είναι το κυρίως θέμα της ζωής μας. Πότε θα έρθει δηλαδή ο Χριστός και θα τον ενθρονίσουμε Βασιλιά της καρδιάς και της ζωής μας.
Στις πύλες της ιστορικής Ιερουσαλήμ άνθρωποι ειλικρινείς και αδιάφθορα παιδιά φωνάζουν στο Χριστό την διάθεση της καρδιάς τους! Ευλογημένος ο ερχόμενος Θεός. Ωσαννά! Δηλαδή = σώσε μας τώρα! Αυτό σημαίνει ωσαννά. Όχι αργότερα ούτε κάποια στιγμή… ΤΩΡΑ. Στην ιστορία των «μεγαλύτερων αδερφών» μας που ήταν οι πιστοί στον Γιαχβέ Ιουδαίοι, ο ύμνος ωσαννά ακουγόταν πολλές φορές στη γιορτή της Σκηνοπηγίας. Ήταν μία από τις τρεις μεγαλύτερες γιορτές των Ισραηλιτών κατά την οποία έφτιαχναν σκηνή για διαμονή επί οκτώ ημέρες! Ήταν η γιορτή που φανέρωνε την ευλογία του Θεού, την καρποφορία και τις προσόδους, που τους παρείχε ο Θεός, και θα τους παρείχε και την ανέσπερη «όγδοη ημέρα». Όλα ήταν συμβολισμοί. Έφερναν νερό από την πηγή Σιλωάμ (= Απεσταλμένος) και ραντιζόμενοι μ’ αυτό έψαλλαν το χωρίο του προφήτη Ησαΐα: «Ἀντλήσατε ὕδωρ μετ’ εὐφροσύνης ἐκ τῶν πηγῶν τοῦ σωτηρίου».
Τώρα ο Απεσταλμένος, είναι ο Χριστός που φέρνει το Νερό της σωτηρίας. Εμείς φωνάζουμε ωσαννά, σώσε μας τώρα (από τώρα!;) Κύριε. Και όταν κάποιοι κακεντρεχείς αντιμιλούνε στον Χριστό και τον παρατηρούν γιατί αναντίρρητα τα ακούει όλα αυτά, τότε ο Χριστός τους λέει, ότι αν σταματήσουν να τον υμνούνε τα παιδιά και οι άνθρωποι οι αληθινοί, οι πέτρες θα κραυγάσουν (Ματθ. 21, 16-17).
Έρχεται λοιπόν τώρα ο Χριστός έξω από την πόρτα της δικής μας ύπαρξης και ψυχής. Άραγε θα του πούμε ωσαννά ή με περιέργεια θα περιμένουμε να δούμε η πλειονότητα τι κάνει…;! Μας έδωσε κάποια στιγμή της σωτηρίας το νερό (… Βάπτισμα), άραγε έγινε για μας και ευφροσύνη και χαρά; Ή από τα χρόνια τα πολλά και την συνήθεια σαν ευσεβή καθήκοντα τα προσπερνάμε;
Άραγε τόσα χρόνια, μπορέσαμε να “καταλάβουμε” την θεότητα που είναι κρυμμένη μέσα στην σάρκα του Χριστού; Μπορέσαμε να απαντήσουμε ποιος είναι σήμερα για μας ο Χριστός; Βασιλιάς άραγε είναι της ζωής μας ή πρόσωπο που απλά μας αναστατώνει διερευνώντας το;
Η γιορτή των Βαΐων μας θέτει προ του θέματος. Θα Του φωνάξουμε ωσαννά ή θα του πούμε εξυπνακίστικες απορίες; Χρειαζόμαστε ένα δρόμο (τρόπο ζωής) αυταπαρνήσεως και ειλικρίνειας.
Τώρα με την γιορτή ας Τον υποδεχτούμε και στη δική μας την ψυχή με ωσαννά και προσδοκίες… νερού αγαλλιάσεως που θα καθαρίσει τα μάτια της ψυχής μας και θα Τον δούμε τον Σωτήρα.
Με ευχές για καλό Πάσχα
Ο εφημέριος σας
π. Θεοδόσιος
Υ.Γ. Τα βράδια θα κάνουμε τις Μεγαλοβδομαδιάτικες προσευχές (ακολουθία Νυμφίου) στις 8 μ.μ..
Θεματολογικές ετικέτες