C.A.R.A. Auxilium
Castelnuovo di Porto (Roma)
Μεγάλη Πέμπτη, 24 Μαρτίου 2016
Οι κινήσεις μιλούν περισσότερο απ’ όσο οι εικόνες και οι λέξεις. Οι κινήσεις. Υπάρχουν, στον Λόγο του Θεού που διαβάσαμε, δύο κινήσεις : ο Ιησούς που υπηρετεί, που πλένει τα πόδια. Αυτός που ήταν ο αρχηγός, πλένει τα πόδια των άλλων, των δικών του, των μικρότερων. Η δεύτερη κίνηση : ο Ιούδας που συναντά τους εχθρούς του Ιησού, εκείνους που δεν θέλουν την ειρήνη με τον Ιησού, για να πάρει τα χρήματα για τα οποία τον πρόδωσε, τα τριάντα αργύρια. Δύο κινήσεις. Και σήμερα το ίδιο, υπάρχουν δύο κινήσεις : η πρώτη είναι η αποψινή : όλοι εμείς, μαζί, μουσουλμάνοι, ινδοί, καθολικοί, κόπτες, ευαγγελικοί, αλλά αδελφοί, παιδιά του ίδιου Θεού, που θέλουμε να ζούμε ειρηνικά, σ’ ένα σύνολο. Η άλλη κίνηση είναι αυτή που έγινε τρεις μέρες πριν : κίνηση πολέμου, καταστροφής σε μια πόλη της Ευρώπης, από μέρους ανθρώπων που δεν θέλουν να ζουν ειρηνικά. Αλλά πίσω από αυτή την κίνηση, όπως πίσω από τον Ιούδα, υπήρχαν άλλοι. Πίσω από τον Ιούδα ήταν αυτοί που έδωσαν τα χρήματα ώστε να τους παραδοθεί ο Ιησούς. Πίσω από την προ τριών ημερών κίνηση σ’ αυτή την ευρωπαϊκή πρωτεύουσα υπάρχουν οι κατασκευαστές, οι έμποροι των όπλων που θέλουν αίμα, όχι ειρήνη· που θέλουν τον πόλεμο, όχι την αδελφοσύνη.
Δύο κινήσεις παρόμοιες : από τη μια, ο Ιησούς πλένει τα πόδια ενώ ο Ιούδας πουλάει τον Ιησού για χρήματα· κι από τη μια μεριά εσείς, εμείς, όλοι μαζί, διάφορες θρησκείες, διάφοροι πολιτισμοί, αλλά παιδιά του ίδιου Πατέρα, αδέλφια, ενώ αυτοί οι δύστυχοι αγοράζουν όπλα για να καταστρέψουν την αδελφοσύνη. Σήμερα, αυτή τη στιγμή, όταν θα κάνω την ίδια κίνηση με τον Ιησού να πλύνω τα πόδια δώδεκα από εσάς, όλοι εμείς επιτελούμε την κίνηση της αδελφοσύνης, και όλοι λέμε : «Υπάρχει ποικιλία ανάμεσά μας, είμαστε διαφορετικοί, έχουμε διαφορετικούς πολιτισμούς και θρησκείες, αλλά είμαστε αδέλφια και θέλουμε να ζούμε ειρηνικά». Κι αυτή είναι η κίνηση που κάνω μαζί σας. Καθένας από μας κουβαλάει μια προσωπική ιστορία, καθένας από σας κουβαλάει μια προσωπική ιστορία : τόσοι σταυροί, τόσοι πόνοι, αλλά επίσης μια καρδιά ανοιχτή που θέλει την αδελφοσύνη. Ο καθένας, στη γλώσσα της δικής του θρησκείας ας προσευχηθεί στο Κύριο ώστε αυτή η αδελφοσύνη ν’ απλωθεί στον κόσμο, ώστε να μην υπάρχουν τα τριάντα αργύρια για να σκοτώνουν τον αδελφό, ώστε να υπάρχει πάντα η αδελφοσύνη και η καλοσύνη. Αμήν.
Στο τέλος της Λειτουργίας, ο Πάπας πρόσθεσε τα ακόλουθα :
Θα ήθελα τώρα να σας χαιρετήσω καθέναν χωριστά, εγκάρδια. Σας ευχαριστώ γι’ αυτή τη συνάντηση. Ας θυμόμαστε απλώς και ας το δείχνουμε πως είναι ωραίο να ζούμε μαζί σαν αδέλφια, με διαφορετικούς πολιτισμούς, θρησκείες και παραδόσεις : είμαστε όλοι αδέλφια ! Κι αυτό έχει ένα όνομα : ειρήνη και αγάπη. Ευχαριστώ.
Θεματολογικές ετικέτες