Ήδη έχει αναγγελθεί και όλοι ξέρουμε ότι θα περάσουμε ένα μήνα στις… κυψέλες μας! Home sweet home μεταγράφουν οι Εγγλέζοι τον λόγο-απάντηση της χελώνας στον Δία, από τον μύθο του Αισώπου: «Οἶκος φίλος, οἶκος ἄριστος».
Δηλαδή ο αγαπημένος μας οικιακός χώρος (όποιος και αν είναι, όσο φτωχός και αν είναι) είναι ο καλύτερος χώρος διαβίωσης για τον καθένα μας. Τώρα λοιπόν ένα μήνα θα είμαστε περιορισμένοι σε κατ’ οίκον παραμονή. Όπως λέει ένας σοφός κληρικός: «Η οικογένεια είναι ο τόπος όπου ο άνθρωπος αναγκάζεται να συμβιώσει με ανθρώπους που είναι πολύ διαφορετικοί μεταξύ τους αλλά που τους συνδέει η τρυφερότητα. Αν ένας άνθρωπος μπορεί να ζήσει εντός της οικογένειας σημαίνει πως μπορεί να ζήσει και εντός της κοινωνίας». Θα ‘χουμε δηλαδή ένα τεστ προσωπικών δεδομένων. Πώς βλέπουμε τους άλλους; Ως ενόχληση… ως εξυπηρέτηση… ως ευκαιρία επικοινωνίας και θυσίας; Οι απαντήσεις πρέπει να είναι ειλικρινείς και προσωπικές και να φωτίζουν μέσα μας την όποια ποιότητα των δεδομένων μας, που πρέπει κάθε μέρα να προκόπτει (Φιλιπ. 1, 25). Να βοηθούν στο βάθεμα της αληθινής αυτογνωσίας. Να βοηθήσουν τελικά στην ποιοτική αναβάθμιση και μείωση τυχόν υπαρχουσών τριβών ανάμεσά μας.
Αγαπώ όταν… συγχωρώ! Δηλαδή όταν χωράω τον άλλο δίπλα μου… μαζί μου. Όταν τον νοιάζομαι και κάνω θυσίες γι’ αυτόν. Όταν διερωτώμαι πόσο τον αγαπάω και όχι όταν έχω απορία-αμφιβολία για το κατά πόσον με αγαπάει…
Αυτή λοιπόν την ακούσια συνθήκη, αντί να την αφήσουμε να γίνει βραχνάς αναγκαστικής πορείας, μπορούμε να την μεταλλάξουμε σε ευκαιρία, πρώτον καλύτερης γνωριμίας του εαυτού μας (μέσα στο καθημερινό τρέξιμο πολύ δύσκολα μπορείς να παρατηρήσεις τον εαυτό σου…) και δεύτερον βαθύτερης σχέσεως με τους δικούς μας, συζύγους, γονείς, παιδιά.
Αυτή η ακούσια συνθήκη θα μας δώσει χρόνο (που είτε “πετάμε” και “σκοτώνουμε”, είτε όντως δεν έχουμε) περισσότερο και πάντως αρκετό, ώστε να μείνουμε με τον εαυτό μας. Να σκεφτούμε ποιες αξίες μας κατευθύνουν. Να αξιολογήσουμε αν έχουμε κάτι με το οποίο θα μπορούμε να ζήσουμε, όταν οι εξωτερικές εντυπώσεις και δραστηριότητες λιγοστέψουν ή εξαφανιστούν. Και το σπουδαιότερο αν ποτέ καταλάβαμε την προσευχή ως επικοινωνία με τον Χριστό και όχι ως καθήκον κουραστικό και αδιάφορο… Αν μπορούμε να κάνουμε φιλοτιμία την ανάγκη και να την εκμεταλλευτούμε σωστά! Αν μπορούμε μέσα σ’ αυτές τις είκοσι μέρες να διαθέσουμε ένα δεκάλεπτο κάθε μέρα, ώστε να μπορέσουμε, σε αυτές τις 3,5 ώρες που αθροίζονται, να διαβάσουμε τα τέσσερα Ευαγγέλια και να αφουγκραστούμε τη διδαχή του Χριστού, βλέποντάς την υλοποιημένη στο πρόσωπό Του.
Ίσως σ’ αυτό το διάστημα δεν θα είναι δυνατόν να μετέχει κανείς στη Θ. Λειτουργία. Ας μη μας συγχύζει κάτι τέτοιο. Η θυσία του Χριστού θα προσφέρεται έστω από μόνο τον ιερέα και οι χριστιανοί δεν θα απουσιάζουν αδικαιολόγητα (πράγμα που τον υπόλοιπο καιρό πολλάκις συμβαίνει, χωρίς να μας ενοχλεί κάτι τέτοιο…!) αλλά δι’ ΕΥΛΟΓΟΝ αιτία.
Μια αιτία, που μας αναγκάζει όλους να φοράμε μάσκες [άλλος αφελής καημός… Πρόσωπο δεν είναι το δέρμα μας και γι’ αυτό ο Χριστός «οὐ βλέπει εἰς πρόσωπον ἀνθρώπου…» (Ματθ. 22, 16). Στον προφήτη Σαμουήλ που γοητεύτηκε από τον Ελιάβ ο Θεός του είπε: «…μή ἐπιβλέψεις ἐπί τήν ὄψιν αὐτοῦ… ὅτι οὐχ ὡς ἐμβλέψεται ἄνθρωπος ὄψεται ὁ Θεός, ὅτι ἄνθρωπος ὄψεται εἰς πρόσωπον, ὁ δέ Θεός ὄψεται εἰς καρδίαν» (Α΄ Βασ. 16, 7)] και να κρατάμε αποστάσεις (χωρίς να θέλουμε να κρυφτούμε από τους αδελφούς μας ούτε να τους αποφύγουμε) που δεν μας αφαιρεί όμως την ελευθερία μας, αλλά αντίθετα μας δίνει την ευκαιρία να ακολουθούμε την διδαχή του Χριστού να αγαπάμε τον πλησίον μας, όπως τον εαυτό μας. «Καθώς είστε ελεύθεροι, να μη χρησιμοποιείτε την ελευθερία σαν πρόσχημα για να σκεπάζετε την κακία, αλλά αν ζείτε σαν δούλοι του Θεού. Όλους να τους τιμάτε, να αγαπάτε τους αδελφούς σας χριστιανούς, να σέβεστε τον Θεό, να τιμάτε τους άρχοντες» (Α΄ Πέτρου 2, 16-17).
Μια αιτία, που θα μας οδηγήσει στο να εμβολιαστούμε κατά του COVID-19 όταν υπάρξει ασφαλές εμβόλιο. Κάτι τέτοιο θα είναι μια παροχή του Θεού, που θα αποτρέψει την ασθένεια όχι μόνο για μας αλλά και για τους ευάλωτους μεταξύ μας. Πρέπει να είμαστε θαρραλέοι στον αγώνα, και οι λιγότερο αδιάφοροι για τους μειονεκτούντες και τους ευάλωτους και όσους βιώνουν διακρίσεις.
Ας προσπαθούμε να διορθώνουμε την παραπληροφόρηση και τις θεωρίες συνωμοσίας, όταν τις ακούμε στα διάφορα μέσα δικτύωσης αλλά και στις παρέες μας. Οι χριστιανοί αγαπούν πάνω απ’ όλα την αλήθεια. Δεν επηρεάζονται (δεν πρέπει) από ψέμματα. Ο χριστιανός «Δεν χαίρεται για το στραβό που γίνεται, αλλά μετέχει στη χαρά για το σωστό» (Α΄ Κορ. 13, 6).
Να προωθούμε, δυναμικά, ακριβείς επιστημονικές και σωστές ιατρικά πληροφορίες και να τις παρουσιάζουμε στο χώρο εργασίας μας, φυσικά στο σπίτι μας, και στην Εκκλησία.
Η πίστη μας στον Χριστό μάς καλεί να θυσιάσουμε τον εαυτό μας αν χρειαστεί για τους άλλους. Να αποδεχθούμε τους προσωρινούς περιορισμούς στις ελευθερίες μας, καθώς έχουμε μια μόνιμη και πλήρη ελευθερία «ἐν Χριστῷ» (Εβρ. 10, 34). Η πίστη μας μάς βοηθά να είμαστε ταπεινοί και υπομονετικοί όταν συζητάμε αμφιλεγόμενα θέματα (Εφ. 4, 2-3). Η πίστη μας (όχι η επιστήμη) ξεπερνά τον φόβο και φέρνει ελπίδα. Ο Χριστός είναι καταφύγιο και δύναμή μας.
Ας προσευχόμαστε για την θεραπεία των ασθενών, για παρηγορία των οικογενειών που έχουν νεκρούς, για τους ερευνητές, για τους γιατρούς, για τους νοσηλευτές, για τους εθελοντές, για τις ψυχές όσων έφυγαν.
Ας προσευχόμαστε να είμαστε αληθινοί, γαλήνιοι και ήρεμοι σ’ όλη μας τη ζωή, αλλά και σ’ όλο το διάστημα που θα χρειαστεί ώσπου να βγούμε από την έρημο της πανδημίας.
π. Θεοδόσιος Μαρτζούχος