Μια ιστορία που μόλις έζησα περιμένοντας σε ένα φωτεινό σηματοδότη…
Καθώς περίμενα στο πεζοδρόμιο να ανάψει το πράσινο, σε μία από τις μεγάλες λεωφόρους στο Παρίσι, και ξαφνικά ένα αυτοκίνητο πέρασε ξυστά δίπλα μου… Ο οδηγός, βλέποντας το ράσο μου, που προεξείχε κάτω από το παλτό μου, μού φώναξε: Σαλάμ αλέκουμ!
Ξαφνιάστηκα και γύρισα αυθόρμητα σε έναν κύριο που περίμενε και αυτός δίπλα μου λέγοντάς του: Με πέρασε για μουσουλμάνο!
Και αμέσως ο κύριος αυτός μου αντέτεινε: …Μα είναι ο ίδιος Θεός… και στην τελική, είναι ανύπαρκτος, γιατί αν υπήρχε, όλα τα κακά στη Γη θα είχαν επιλυθεί… Με αυτή την απάντηση, ομολογώ χάρηκα και άδραξα την ευκαιρία για να του πω: Το σημαντικό κύριε μου, είναι να συνεχίσουμε να ψάχνουμε και να ερευνούμε περί της πιθανότητας να υπάρχει, δε νομίζετε;; Αυτή η φράση σχεδόν εξόργισε το συνομιλητή μου, που μου είπε: Εσείς αν θέλετε συνεχίστε να διερωτάστε… Εγώ δε διερωτώμαι και δεν ψάχνω τίποτε!!
Να λοιπόν ένας ιδιαίτερα ενδιαφέρων διάλογος στον οποίο, όλοι μπορεί κάποτε να βρεθούμε μπλεγμένοι. Ας δούμε λοιπόν τα πράγματα με τη σειρά τους… Ένας μουσουλμάνος που προσεύχεται στον Αλλάχ, ή ένας Εβραίος που επικαλείται τον Αδωνάϊ ή τον Γιασέμ, προσεύχονται όντως στον ίδιο Θεό με μένα, δηλαδή στον Δημιουργό ουρανού και γης, στον Πατέρα του Χριστού; Η διαφορά είναι πως εμείς οι Χριστιανοί γνωρίζουμε το είναι του Θεού, αφού γνωρίζουμε το είναι του Χριστού, που είναι μόνο Αγάπη και απέραντη Φιλευσπλαχνία. O Θεός δε μας επιτηρεί από ψηλά, απροσπέλαστος, αλλά ενοικεί μέσα μας. Παντοδύναμος, κυρίαρχος Θεός με διάθεση να τιμωρήσει ανελέητα την αμαρτωλή ανθρωπότητα δεν υπάρχει στο Χριστιανισμό.
Αλλά, ας επιστρέψουμε στο διάλογο με τον τυχαίο περαστικό στο φανάρι… Θυμάστε πως μου είπε, πως αν υπήρχε Θεός, θα είχε επιλύσει όλα τα κακά που βασανίζουν τους ανθρώπους; Λοιπόν, ας το παραδεχθούμε ότι αυτή η θέση απαιτεί ή υπονοεί έναν εξωφρενικά ωφελιμιστικό ρόλο για το Θεό. Και γι΄ αυτή τη “θεολογία” είμαστε όπως τα μικρά παιδιά, που “αγαπούν” κάποιο μακρινό συγγενή και του κάνουν “τεμενάδες” μόνο στις εορτές, ελπίζοντας να του αποσπάσουν ένα όσο το δυνατό πιο γενναιόδωρο χαρτζιλίκι… Δεν είναι φυσικά και πολύ ωραίο, όλο αυτό!
Λοιπόν, σε τι διαφέρει η στάση μας απέναντι στο Θεό; Μπορούμε να πιστεύουμε και να αγαπάμε το Θεό, απλώς επειδή είναι Θεός και επειδή μας δημιούργησε, η γιατί πρέπει συνεχώς να καθαρίζει με το σφουγγάρι Του όλες τις ατασθαλίες και τα λάθη μας;; Η δημιουργία και η Γη μας δόθηκαν για να τις διαχειριστούμε συνετά και ο Θεός είναι πιστός στη διαθήκη αυτή, αλλά πρέπει και εμείς να αναλάβουμε την ευθύνη των πράξεών μας.
Και για τους αθέους που μπορεί να συναντήσουμε, ας τους λέμε να συνεχίσουν να ερευνούν και να διερωτώνται για την ύπαρξη του Θεού, και αυτό μέχρι την τελευταία τους στιγμή… Αυτό είναι όντως ΤΟ ερώτημα, που μπορεί να έχει τόσο βαθειές συνέπειες στη ζωή ενός ανθρώπου, ώστε αξίζει να του δοθεί κάθε διαθέσιμος χρόνος.
Michel Marie
(μετ. Χάρης Χατζηγώγος)
Θεματολογικές ετικέτες