Συνήθης αντίρρηση όσων έχουν διαφορετική γνώμη για το θέμα των μεταφράσεων είναι η… τουρκοκρατία! Ότι δήθεν τότε δεν χρειάστηκαν μεταφράσεις! Όμως η μισή αλήθεια είναι χειρότερη από το ψέμα. Ο άγιος Κοσμάς είναι η αμεσότερη διάψευση. Και όσον αφορά την γλωσσική μορφή των διδαχών του και όσον αφορά την αγωνία του να μη γίνουν αλλόγλωσσοι (τουρκόφωνοι ή αλβανόφωνοι) οι χριστιανοί.
Και εκατόν ογδόντα χρόνια (το 1638!) πριν τον άγιο Κοσμά († 1779), ο Μάξιμος Καλλιουπολίτης συνειδητοποιεί ότι: “τό κοινόν τῆς Ἐκκλησίας πάγει ὀλίγον κατ᾿ ὀλίγον φθειρόμενον” γιατί δεν “δύνονται νά γρικήσουν τήν Θείαν Γραφήν” και αναλαμβάνει την μετάφραση της Καινής Διαθήκης στην Νεοελληνική!!
Η Καινή Διαθήκη μεταφράστηκε λοιπόν για πρώτη φορά στα νέα ελληνικά (μια μορφή γλώσσας με εποχιακές τροποποιήσεις και αλλαγές, όπως άλλωστε και τα αρχαία ελληνικά: ομηρικά, ιωνική, δωρική, αττική διάλεκτος!) από τον Μάξιμο Καλλιουπολίτη. Εκδόθηκε στην Γενεύη το 1638, όταν ο Μάξιμος είχε πεθάνει και επανεκδόθηκε το 1995 από το Μορφωτικό Ίδρυμα της Εθνικής Τραπέζης (Μ.Ι.Ε.Τ.).
Η εισαγωγή “τοῖς ἐντευξομένοις” ακόμα και σήμερα έχει προβληματισμούς και ενδιαφέρον που την καθιστούν επίκαιρη. Γι᾿ αυτό και την αναρτούμε να είναι εύκολα προσβάσιμη στον οποιονδήποτε θέλει να “συλλογᾶται ἐλεύθερα” και συνεπώς καλά.
Θεματολογικές ετικέτες