Το περασμένο Σάββατο 13-10-2018 ο Πάπας Φραγκίσκος είχε μια μακρά συζήτηση με υποψήφιους ιερείς από τη Λομβαρδία, που τον επισκέφθηκαν.
Είναι γνωστό ότι ο Πάπας προτιμά να μιλά αυθόρμητα και όχι με γραπτό κείμενο. Οι απαντήσεις που έδωσε θεωρώ ότι είναι αυτό που σκεφτόμαστε οι περισσότεροι πιστοί, γι’ αυτό και τις καταγράφω.
«Άκαμπτοι, κοσμικοί, κληρικαλιστές, φιλόδοξοι, όποιοι, επίσκοποι ή ιερείς, είναι έτσι σκανδαλίζουν το λαό του Θεού, Και ο σκανδαλισμός των πιστών είναι πολύ άσχημο γεγονός, πάντα και οπουδήποτε».
Ρωτήθηκε για τα σκάνδαλα παιδοφιλίας, με εμπλοκή μέλη του κλήρου
«Στατιστικά το 2% των κακοποιήσεων κατά ανηλίκων έχει γίνει από ιερείς.
ΕΙΝΑΙ ΜΙΚΡΟ ΠΟΣΟΣΤΟ, θα πει κάποιος ! Μα, ακόμα και ένας μόνος ιερέας να ήταν, είναι πράξη τερατώδης! Δεν υπάρχει δικαιολογία. Πράγματι το 70% συμβαίνει εντός οικογενειακού και φιλικού περιβάλλοντος, πολλά περιστατικά σε αθλητικούς χώρους, σε σχολεία… Είναι παγκόσμιο σκάνδαλο, αντίστοιχο με τις θυσίες παιδιών, που έκαναν παλαιότερα οι ειδωλολάτρες. Αν διαπιστώσετε κάτι ύποπτο μιλήστε αμέσως με τον Επίσκοπο σας.
Αλλά υπάρχουν και άλλα “σκάνδαλα” εντός εκκλησίας που δεν είναι της μόδας να συζητούνται… Ο κοσμικός ιερέας, ο οποίος είναι κοινωνικά αποδεκτός αλλά αδιαφορεί για την προσευχή, τις επισκέψεις σε αρρώστους, τη φιλανθρωπία.
Οι πιστοί αυτά τα βλέπουν, δεν εγκρίνουν τέτοιες συμπεριφορές και συχνά αντιδρούν. Ο λαός είναι ικανός να συγχωρήσει ένα φτωχό ιερέα, αν έχει σχέση με μια γυναίκα. Δεν τον καταδικάζει. Είναι ικανός επίσης να συγχωρήσει ένα ιερέα που αισθάνεται μόνος και πίνει ένα ποτήρι παραπάνω. Ο λαός έχει σοφία.
Γι` αυτό και δε θα συγχωρήσει ένα ιερέα που φέρεται άσχημα στον κόσμο ή είναι φιλοχρήματος. Γιατί σκανδαλίζεται».
«Είναι τέχνη να μπορεί να είναι άξιος για τη θέση του ένας ιερέας», επέμεινε ο Πάπας. «Αρκεί να είναι ανθρώπινος και να συμπεριφέρεται φυσιολογικά και όχι με αυστηρότητα. Επίσης να αποφεύγει τα κουτσομπολιά, ιδιαίτερα κατά του Επισκόπου και των συναδέλφων του».
Είναι σημαντικό να προετοιμάζεται σοβαρά για την ιεροσύνη ο υποψήφιος ιερέας, γιατί «αν σκέφτεται ανόητα, τότε και ανοησίες λέει και ανοησίες κάνει». Ιδιαίτερα πρέπει να δρα με προνοητικότητα. «Πρόσφατα ματαίωσα ιερατική χειροτονία που επρόκειτο να γίνει σε άλλη ήπειρο. Από τη Ρώμη ! Μα τι σκεφτόταν εκείνος ο Επίσκοπος ή όσοι ετοίμασαν και παρουσίασαν για ιεροσύνη ένα πρόσωπο, για το οποίο οι πληροφορίες που μάς έφτασαν ήταν τρομακτικές;!»
Φυσικά η πλειοψηφία των υποψήφιων ιερέων δεν είναι έτσι. Γι` αυτό ο Πάπας ζήτησε από τους υποψήφιους ιερείς να επιδεικνύουν αδελφοσύνη, να ρισκάρουν στη ζωή τους με μέτρο και να συνοδεύουν με την προσευχή τους συναδέλφους τους.
«Αν βλέπεις ένα νέο υποψήφιο ιερέα πολύ αυστηρό να τον αφήσεις να περιμένει. Αν παραμένει άκαμπτος δεν είναι κατάλληλος για να χειροτονηθεί. Στις μέρες μας η πολύ αυστηρότητα είναι κώλυμα χειροτονίας! Αν βλέπεις κάποιον να τα παίρνει όλα πολύ σοβαρά, να μην έχει αίσθηση χιούμορ, να τον στείλεις να εργαστεί στο τσίρκο, για ένα διάστημα… Όταν επιστρέψει να περάσουν άλλα δύο χρόνια και βλέπουμε… Πίσω από αυτόν που δείχνει αυστηρός υπάρχουν προβλήματα, μια έλλειψη ισορροπίας, για να κρύψει κάτι…».
Εξίσου μεγάλο ελάττωμα ο Πάπας θεωρεί την υπέρμετρη φιλοδοξία. «Αν δε διορθώσεις τον υποψήφιο ιερέα που δείχνει σημάδια ότι θέλει να αναρριχηθεί σε αξιώματα κάνεις κακό στην Εκκλησία».
Ένας έμπειρος Επίσκοπος έλεγε: «Ο φιλόδοξος θέλει πάντα περισσότερα. Αν του προσφέρεις μια μικρή Επισκοπή θα τη δεχθεί, γιατί είναι βήμα παραπάνω. Είναι πλέον Επίσκοπος. Όμως αντί να ασχοληθεί με την Επισκοπή του θα ασχοληθεί με του διπλανού του, μέχρι να αποκτήσει ότι επιθυμεί».
Ο Πάπας Ιωάννης Παύλος Β΄, όταν ο Επικεφαλής της Συνόδου της Αγίας Έδρας για το διορισμό των Επισκόπων του ζήτησε κάποιο κριτήριο για την επιλογή νέων ιεραρχών απάντησε: «Να έχει τη διάθεση να υπηρετήσει».
Το αντίθετο του φιλόδοξου είναι ο “άγιος”, δηλαδή οι ιερείς που είναι πάντα κοντά στο ποίμνιο και όχι «κληρικοί του κράτους».
«Όταν ένας νέος κληρικός ενδιαφέρεται μόνο για τον εαυτό του και για να κάνει καριέρα είναι περισσότερο προς την πλευρά των Φαρισαίων και των Σαδδουκαίων παρά προς εκείνη του Ιησού . Αυτή είναι η αλήθεια…
Όταν βλέπεις ένα ιερέα να προσεύχεται, να φροντίζει τα παιδιά, να κατηχεί, να τελεί τη Θεία Λειτουργία μαζί με την κοινότητά του, να γνωρίζει τα ονόματα των πιστών αυτός ο ιερέας βαδίζει στην αγιότητα».
Τέλος σημαντικό είναι, κατά τον Πάπα Φραγκίσκο, να μπορεί να διακρίνει ο νέος ιερέας τι θέλει ο Κύριος από αυτόν. Να κάνει συνεχή έλεγχο συνείδησης, να αναζητά στην προσευχή στον Κύριο και στις συμβουλές των δικών του ανθρώπων τον τρόπο να ζει με τα σφάλματα και τις αδυναμίες του.
Από την ιταλική έκδοση του Vatican Insider της εφημερίδας LA STAMPA
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΕΒΑΝΤΗΣ
δικηγόρος
μέλος της Συνοδικής Επιτροπής «Δικαιοσύνη και Ειρήνη»
της Καθολικής Εκκλησίας
Θεματολογικές ετικέτες