Θεωρούμε ότι είναι σπουδαιότερο γεγονός να έχει κάποιος όλη την εβδομάδα μέσα του, την ενθύμηση της Κυριακάτικης μετοχής στην Αγία Ευχαριστία, παρά να διαβάζει μια ακολουθία εν είδει “passport” για την Μετάληψη. Με αυτό το σκεπτικό ταξινομήσαμε σε εφτά τμήματα (μαζί με την ευχαριστήρια προσευχή) την προετοιμασία για την Θεία Κοινωνία, προκειμένου να υποβοηθούμαστε να έχουμε κέντρο της όλης εβδομάδας την Κυριακή και την Μετάληψη των αγίων Μυστηρίων.
Αυτή η “ακολουθία” είναι μια επιπλέον απόδειξη του ότι οι χριστιανοί μας έχουν αποκοπεί από το Σώμα της Ευχαριστίας και το γλωσσικό ακατανόητο της Θείας Λειτουργίας “γέννησε” υποκατάστατα. Όλα όσα έχει αυτή η ακολουθία περιέχονται στις ευχές της Θ. Λειτουργίας, οι οποίες ατυχώς δεν ακούγονται.
Αυτονόητο ότι η προετοιμασία μετοχής στην Ευχαριστία δεν εξαντλείται μόνο σ’ αυτές τις προσευχές. Οπωσδήποτε έχει προηγηθεί νηστεία (φαγητό χωρίς λάδι δηλαδή) την Τετάρτη και την Παρασκευή που προηγούνται καθώς και μικρή εγκράτεια το βράδυ του Σαββάτου, όπως επίσης σε κάθε παραμονή μεταλήψεως, σε άλλη τυχόν ημέρα.
Δεν μπορεί να ισχυρίζεται κάποιος ότι αγαπά τον Χριστό και συγχρόνως να δυσανασχετεί στο να κάνει μια μικρή θυσία αγάπης. Η πνευματική ζωή δεν είναι καλές σκέψεις, αλλά τρόπος ζωής.
Δευτέρα βράδυ
ᾠδή α΄
Δόξα σοι ὁ Θεός ἡμῶν δόξα σοι
Ἄρτος ζωῆς, αἰωνιζούσης γενέσθω μοι, τό Σῶμά σου τό ἅγιον, εὔσπλαγχνε Κύριε, καί τό τίμιον Αἷμα, καί νόσων πολυτρόπων ἀλεξιτήριον.
Δόξα σοι ὁ Θεός ἡμῶν δόξα σοι
Βεβηλωθείς, ἔργοις ἀτόποις ὁ δείλαιος, τοῦ Σοῦ ἀχράντου Σώματος καί θείου Αἵματος, ἀνάξιος ὑπάρχω, Χριστέ τῆς μετουσίας, ἧς με ἀξίωσον.
Ὑπεραγία Θεοτόκε σῶσον ἡμᾶς
Γῆ ἀγαθή, εὐλογημένη Θεόνυμφε, τόν στάχυν ἡ βλαστήσασα τόν ἀγεώργητον, καί σωτήριον κόσμῳ, ἀξίωσόν με τοῦτον τρώγοντα σῴζεσθαι.
ᾠδή γ΄
Δόξα σοι ὁ Θεός ἡμῶν δόξα σοι
Δακρύων μοι παράσχου Χριστέ ῥανίδας, τόν ῥύπον τῆς καρδίας μου καθαιρούσας, ὡς ἂν εὐσυνειδότως κεκαθαρμένος, πίστει προσέρχωμαι, καί φόβῳ Δέσποτα, ἐν τῇ μεταλήψει τῶν θείων Δώρων Σου.
Δόξα σοι ὁ Θεός ἡμῶν δόξα σοι
Εἰς ἄφεσιν γενέσθω μοι τῶν πταισμάτων, τό ἄχραντόν Σου Σῶμα καί θεῖον Αἷμα, εἰς Πνεύματος Ἁγίου τε κοινωνίαν, καί εἰς αἰώνιον ζωήν φιλάνθρωπε, καί παθῶν καί θλίψεων ἀλλοτρίωσιν.
Ὑπεραγία Θεοτόκε σῶσον ἡμᾶς
Ζωῆς τοῦ Ἄρτου τράπεζα, Παναγία, τοῦ ἄνωθεν δι’ ἔλεον καταβάντος, καί κόσμῳ καινοτέραν ζωήν διδόντος, κἀμέ ἀξίωσον νῦν τόν ἀνάξιον, μετά φόβου γεύσασθαι τούτου καί ζήσεσθαι.
ᾠδή δ΄
Δόξα σοι ὁ Θεός ἡμῶν δόξα σοι
Ἠθέλησας δι’ ἡμᾶς σαρκωθείς, Πολυέλεε, τυθῆναι ὡς προβάτον, διά βροτῶν ἁμαρτήματα, ὅθεν ἱκετεύω Σε, καί τά ἐμά ἐξαλεῖψαι πλημμελήματα.
Δόξα σοι ὁ Θεός ἡμῶν δόξα σοι
Θεράπευσον, τῆς ψυχῆς μου τά τραύματα, Κύριε, καί ὅλον ἁγίασον, καί καταξίωσον Δέσποτα, ὅπως κοινωνήσω Σου, τοῦ μυστικοῦ θείου Δείπνου ὁ ταλαίπωρος.
Ὑπεραγία Θεοτόκε σῶσον ἡμᾶς
Ἱλέωσαι, καί ἐμοί τόν ἐκ σπλάγχνων Σου Δέσποινα, καί τήρει με ἄρρυπον, τόν σόν ἱκέτην καί ἄμεμπτον, ὅπως, εἰσδεχόμενος, τόν νοητόν μαργαρίτην ἁγιάζωμαι.
ᾠδή ε΄
Δόξα σοι ὁ Θεός ἡμῶν δόξα σοι
Καθὼς προέφης Χριστέ, γενέσθω δή τῷ εὐτελεῖ δούλῳ Σου, καί ἐν ἐμοί μεῖνον ὡς ὑπέσχου· ἰδού γάρ τό Σῶμα, τρώγω Σου τό θεῖον, καί πίνω τό Αἷμά Σου.
Δόξα σοι ὁ Θεός ἡμῶν δόξα σοι
Λόγε Θεοῦ καί Θεέ, ὁ ἄνθραξ γένοιτο τοῦ Σοῦ Σώματος, εἰς φωτισμόν τῷ ἐσκοτισμένῳ ἐμοί καί καθαρισμόν, τῆς βεβηλωθείσης ψυχῆς μου τό Αἷμά Σου.
Ὑπεραγία Θεοτόκε σῶσον ἡμᾶς
Μαρία Μήτηρ Θεοῦ, τῆς εὐωδίας τό σεπτόν σκήνωμα, ταῖς σαῖς εὐχαῖς, σκεῦος ἐκλογῆς με ἀπέργασαι, ὅπως τῶν Ἁγιασμάτων μετέχω τοῦ Τόκου Σου.
Προσευχή λατρείας
Με αφοσίωση σε λατρεύω, κρυμμένη Θεότητα,
Εσένα τον αληθινά παρόντα κάτω απ’ αυτά τα σχήματα·
Όλη η καρδιά μου υποτάσσεται μπροστά σου,
αφού να σε θεωρήσει πλήρως, αστοχεί.
Όραση, αφή, γεύση αποτυγχάνουν όταν πρόκειται για σένα,
αλλά μόνο την ακοή μπορεί κανείς άφοβα να εμπιστεύεται:
πιστεύω ό,τι είπε ο Υιός του Θεού:
τίποτα άλλο εκτός από τον Αληθινό Λόγο, για την αλήθεια.
Πάνω στον σταυρό ήταν κρυμμένη μόνο η Θεότητα·
εδώ είναι το ίδιο κρυμμένη και η ανθρώπινη ιδιότητα:
και στις δύο ωστόσο, πιστεύοντας και ομολογώντας τες,
ζητώ εκείνο που ζήτησε ο μετανοημένος ληστής.
Xωρίς πληγές, σαν τον Θωμά, να εξετάζω·
«Ο Θεός μου» κι εγώ να σε ομολογώ.
Κάνε με να πιστεύω σ’ Εσένα όλο και περισσότερο,
Σ’ Εσένα να έχω την ελπίδα μου, Εσένα ν’ αγαπώ.
Ω μνήμη του θανάτου του Κυρίου,
το ζωντανό ψωμί που δίνει στους ανθρώπους ζωή,
δώσε στην ψυχή μου να ζει από σένα,
τη δική σου γλυκύτητα να γεύεται και εδώ παντοτινά.
Σπλαχνικέ πελεκάνε Κύριε Ιησού,
εμένα τον ακάθαρτο καθάρισέ με, με το Αίμα Σου,
που μια του σταγόνα κάνει να σωθεί
όλος ο κόσμος απ’ όλες τις αμαρτίες του.
Ιησού, που “κρυμμένο” τώρα σε βλέπω,
δώσε, σε παρακαλώ, εκείνο που τόσο διψώ:
Να σε διακρίνω, με αποκαλυμμένη μορφή,
ευτυχισμένος, στη θέαση της δόξας Σου.
Τρίτη βράδυ
ᾠδή στ΄
Δόξα σοι ὁ Θεός ἡμῶν δόξα σοι
Νοῦν ψυχήν καί καρδίαν ἁγίασον, Σῶτερ καί τό σῶμά μου, καί καταξίωσον, ἀκατακρίτως Δέσποτα, τοῖς φρικτοῖς Μυστηρίοις προσέρχεσθαι.
Δόξα σοι ὁ Θεός ἡμῶν δόξα σοι
Ξενωθείην παθῶν καί τῆς χάριτος, σχοίην τε προσθήκην ζωῆς καί ἀσφάλειαν, διά τῆς μεταλήψεως τῶν ἁγίων, Χριστέ Μυστηρίων Σου.
Ὑπεραγία Θεοτόκε σῶσον ἡμᾶς
Ὁ Θεοῦ Θεός Λόγος ὁ ἅγιος, ὅλον με ἁγίασον νῦν προσερχόμενον, τοῖς θείοις Μυστηρίοις Σου, τῆς ἁγίας Μητρός Σου δεήσεσιν.
ᾠδή ζ΄
Δόξα σοι ὁ Θεός ἡμῶν δόξα σοι
Πηγή ἀγαθῶν, ἡ μετάληψις Χριστέ, τῶν ἀθανάτων Σου, νῦν Μυστηρίων γενηθήτω μοι, φῶς καί ζωή καί ἀπάθεια, καί πρός ἀρετῆς θειοτέρας προκοπήν καί ἐπίδοσιν, πρόξενος μόνε Ἀγαθέ, ὅπως δοξάζω Σε.
Δόξα σοι ὁ Θεός ἡμῶν δόξα σοι
Ῥυσθείην παθῶν καί ἐχθρῶν καί ἀναγκῶν καί πάσης θλίψεως, τρόμῳ καί πόθῳ προσιὼν τανῦν, μετ’ εὐλαβείας, φιλάνθρωπε, Σοῦ τοῖς ἀθανάτοις, καί θείοις Μυστηρίοις, καί ψάλλειν Σοι, εὐλογητός εἶ ὁ Θεός, ὁ τῶν Πατέρων ἡμῶν.
Ὑπεραγία Θεοτόκε σῶσον ἡμᾶς
Σωτῆρα Χριστόν, ἡ τεκοῦσα ὑπέρ νοῦν Θεοχαρίτωτε, ἐκδυσωπῶ Σε νῦν ὁ δοῦλός Σου, τήν καθαράν ὁ ἀκάθαρτος, μέλλοντά με νῦν τοῖς ἀχράντοις Μυστηρίοις προσέρχεσθαι, κάθαρον ὅλον μολυσμοῦ, σαρκός καί πνεύματος.
ᾠδή η΄
Δόξα σοι ὁ Θεός ἡμῶν δόξα σοι
Τῶν οὐρανίων καί φρικτῶν, καί ἁγίων Σου Χριστέ, νῦν Μυστηρίων, καί τοῦ θείου Σου Δείπνου, καί μυστικοῦ κοινωνόν, γενέσθαι κἀμέ, καταξίωσον, τόν ἀπεγνωσμένον, ὁ Θεός ὁ Σωτήρ μου.
Δόξα σοι ὁ Θεός ἡμῶν δόξα σοι
Ὑπό τήν σήν καταφυγών, εὐσπλαγχνίαν, Ἀγαθέ, κράζω σοι φόβῳ, ἐν ἐμοί μεῖνον, Σῶτερ, κἀγὼ ὡς ἔφης ἐν σοί, ἰδού γάρ, θαρρῶν τῷ ἐλέει Σου, τρώγω Σου τό Σῶμα, καί πίνω Σου τό Αἷμα.
Ὑπεραγία Θεοτόκε σῶσον ἡμᾶς
Φρίττω δεχόμενος τό πῦρ, μή φλεχθῶ ὡσεί κηρός καί ὡσεί χόρτος. Ὢ φρικτοῦ Μυστηρίου! Ὢ εὐσπλαγχνίας Θεοῦ! Πῶς θείου Σώματος καί Αἵματος, ὁ πηλός μετέχω, καί ἀφθαρτοποιοῦμαι;
ᾠδή θ΄
Δόξα σοι ὁ Θεός ἡμῶν δόξα σοι
Χρηστός ἐστι γεύσασθε, καί ἴδετε ὁ Κύριος, δι’ ἡμᾶς καθ’ ἡμᾶς γάρ πάλαι γενόμενος, ἅπαξ ἑαυτόν τε προσάξας, ὡς προσφοράν, Πατρί τῷ ἰδίῳ, ἀεί σφαγιάζεται, ἁγιάζων τούς μετέχοντας.
Δόξα σοι ὁ Θεός ἡμῶν δόξα σοι
Ψυχήν σύν τῷ σώματι, ἁγιασθείην, Δέσποτα, φωτισθείην, σωθείην, γενοίμην οἶκός Σου, τῇ τῶν Μυστηρίων μεθέξει τῶν ἱερῶν ἔνοικόν Σε ἔχων, σύν Πατρί καί Πνεύματι, εὐεργέτα Πολυέλεε.
Δόξα σοι ὁ Θεός ἡμῶν δόξα σοι
Ὡς πῦρ γενηθήτω μοι, καί ὡσεί φῶς τό Σῶμά Σου, καί τό Αἷμα, Σωτήρ μου, τό τιμιώτατον, φλέγον ἁμαρτίας τήν ὕλην, καί ἐμπιπρῶν παθῶν τάς ἀκάνθας, καί ὅλον φωτίζον με, προσκυνεῖν Σου τήν θεότητα.
Ὑπεραγία Θεοτόκε σῶσον ἡμᾶς
Θεός σεσωμάτωται, ἐκ τῶν ἁγνῶν αἱμάτων Σου, ὅθεν πᾶσα ὑμνεῖ Σε γενεά Δέσποινα. Νόων τε τά πλήθη δοξάζει, ὡς διά Σοῦ σαφῶς κατιδόντα, τόν πάντων δεσπόζοντα, οὐσιωθέντα τό ἀνθρώπινον.
Προσευχή ικεσίας
Παντοδύναμε και αιώνιε Κύριε,
ιδού πλησιάζω στο Μυστήριο του Μονογενούς Υιού σου,
του Κυρίου μας Ιησού Χριστού,
ως ασθενής στον θεράποντα της ζωής,
ως ακάθαρτος στην πηγή της ευσπλαχνίας,
ως τυφλός στο φως της αιώνιας λαμπρότητας,
ως φτωχός και άθλιος, στον Κύριο του ουρανού και της γης.
Ζητώ από την άπειρη γενναιοδωρία Σου
να δεχθείς να θεραπεύσεις την ασθένειά μου,
να πλύνεις τη ρυπαρότητά μου,
να πλουτίσεις την φτώχεια μου,
να ντύσεις τη γυμνότητά μου,
να φωτίσεις την τύφλωσή μου,
ώστε να λάβω τον Άρτο των αγγέλων,
τον Βασιλέα των βασιλέων
και Κύριο των κυρίων,
με βαθύτατο σεβασμό και ταπεινοφροσύνη,
με συντριβή και ευλάβεια,
με αγνότητα και πίστη,
με διαθέσεις και προθέσεις,
που αρμόζουν στη σωτηρία της ψυχής μου.
Δώσε μου σε παρακαλώ
να λάβω, όχι μόνο τα αισθητά σημεία του Μυστηρίου του Σώματος
και του Αίματος του Κυρίου,
αλλά και τη δύναμη αυτού του Μυστηρίου.
Πραότατε Κύριε, κάνε να μεταλάβω αξίως
το Σώμα και το Αίμα του Μονογενούς Υιού Σου,
του Κυρίου μας Ιησού Χριστού,
το οποίο εκείνος έλαβε από την Αειπάρθενο Μαρία,
ώστε να αξιωθώ να ενσωματωθώ στο Μυστικό Του Σώμα
και να συναριθμηθώ ανάμεσα στα μέλη Του.
Πατέρα γεμάτε αγάπη,
αυτόν τον αγαπημένο Υιό Σου,
τον οποίο κατά την επίγεια πορεία μου,
λαβαίνω “κρυμμένον” στο μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας,
δώσε μου, να Τον ατενίσω μια “μέρα”
για πάντα, με «ακάλυπτο πρόσωπο»,
Αυτόν, που ζει και βασιλεύει στους αιώνες των αιώνων. Αμήν.
Τετάρτη βράδυ
Ψαλμός 22
- Ο Κύριος φροντίζει για μένα και δεν θα στερηθώ τίποτε.
- Με έβαλε να “κατοικώ” στην Εκκλησία, που είναι πλήρης πνευματικής τροφής, με μεγάλωσε με την ανάπαυση του Βαπτίσματος.
- Επέστρεψε την ψυχή μου από τα “είδωλα”. Με οδήγησε στον δρόμο της καλωσύνης με την αγάπη, που είναι το όνομά Του.
- Τώρα και ο θάνατος δε με φοβίζει γιατί και στον θάνατο ο Χριστός είναι μαζί μου. Ο Σταυρός Σου Κύριε με ενουθέτησε.
- Παρέθεσες για μένα δείπνο το Σώμα Σου και το Αίμα Σου, εις πείσμα των δαιμόνων που με ταλαιπωρούν.
Άλειψες με το χρίσμα του αγίου Πνεύματος το κεφάλι μου, “μέθυσες” την ύπαρξή μου με την Ευχαριστία.
- Η αγάπη Σου Κύριε, ας με αναζητά σ’ όλη μου τη ζωή.
Τάς ἀνομίας μου πάριδε, Κύριε, ὁ ἐκ Παρθένου τεχθείς καί τήν καρδίαν μου καθάρισον, ναόν αὐτήν ποιῶν τοῦ ἀχράντου Σου Σώματος καί Αἵματος, μή με ἐξουδενώσης ἀπό τοῦ Σοῦ προσώπου, ὁ ἀμέτρητον ἔχων τό μέγα ἔλεος.
Δόξα…
Εἰς τήν μετάληψιν τῶν ἁγιασμάτων σου, πῶς ἀναιδεσθῶ ὁ ἀνάξιος; Ἐάν γάρ τολμήσω σοι προσελθεῖν σύν τοῖς ἀξίοις, ὁ χιτών με ἐλέγχει, ὅτι οὐκ ἔστι τοῦ Δείπνου, καί κατάκρισιν προξενήσω τῇ πολυαμαρτήτῳ μου ψυχῇ. Καθάρισον, Κύριε, τόν ῥύπον τῆς ψυχῆς μου καί σῶσόν με ὡς φιλάνθρωπος.
Καί νῦν…
Πολλά τά πλήθη τῶν ἐμῶν, Θεοτόκε, πταισμάτων, πρός σέ κατέφυγον ἁγνή, σωτηρίας δεόμενος. Ἐπίσκεψαι τήν ἀσθενοῦσάν μου ψυχήν, καί πρέσβευε τῷ Υἱῷ σου καί Θεῷ ἡμῶν, δοθῆναί μοι τήν ἄφεσιν, ὧν ἔπραξα δεινῶν, μόνη εὐλογημένη.
Προσευχή του αγ. Αμβροσίου
Κύριε, Ιησού Χριστέ, ντρέπομαι να πλησιάσω
στην Τράπεζα του γλυκυτάτου Συμποσίου σου, εγώ ο αμαρτωλός.
Δεν προβάλλω αξιώσεις, στηριζόμενος σε δικές μου αρετές,
αλλά εμπιστεύομαι τη δική Σου ευσπλαχνία και καλοσύνη.
Δυστυχώς έχω καρδιά και σώμα, που τα κηλίδωσα με πολλά πταίσματα,
και νου και γλώσσα, που δεν τα προφύλαξα με επιμέλεια.
Γι’ αυτό, Ελεήμων Κύριε,
εγώ ο άθλιος ευρισκόμενος σε αμηχανία,
προστρέχω και σπεύδω σ’ Εσένα,
την πηγή του ελέους, ζητώντας έλεος και θεραπεία.
Καταφεύγω στην προστασία Σου·
δεν μπορώ να Σε αντέξω ως Κριτή, ποθώ να Σε έχω Σωτήρα.
Σου δείχνω, Κύριε, τις πληγές μου,
και εκφράζω την ντροπή μου για τις αμαρτίες μου.
Γνωρίζω τα πολλά και μεγάλα αμαρτήματά μου, για τα οποία φοβάμαι.
Ελπίζω, όμως, στο πέλαγος της ευσπλαχνίας Σου, που είναι απέραντη.
Στρέψε προς εμένα τα σπλαγχνικά Σου μάτια,
Κύριε Ιησού Χριστέ, Αιώνιε Βασιλεύ,
Θεέ και Άνθρωπε, Συ που σταυρώθηκες για τον άνθρωπο!
Εισάκουσέ μου.
Σ’ Εσένα ελπίζω.
Σπλαχνίσου με, εμένα που είμαι γεμάτος αθλιότητες και αμαρτίες,
Συ, που ποτέ δεν θ’ αφήσεις να στερέψει η πηγή του ελέους Σου!
Χαίρε, Σωτήριο Θύμα, που προσφέρθηκες για μένα
και για όλο το ανθρώπινο γένος
πάνω στο Σταυρό.
Χαίρε, περίφημο και πολύτιμο Αίμα,
που αναβλύζεις από τις πληγές του Εσταυρωμένου Κυρίου μου, Ιησού Χριστού,
και “πλένεις” τις αμαρτίες όλου του κόσμου.
Ενθυμήσου, Κύριε, το πλάσμα σου, που το λύτρωσες με το Αίμα σου,
μετανοώ και επιθυμώ να διορθώσω ό,τι έκανα.
Αφαίρεσε από μένα,
Πολυεύσπλαχνε Πατέρα, τα τραύματα και τις ουλές και συγχώρησε όλες τις ψυχοσωματικές αμαρτίες μου,
ώστε να αξιωθώ να γευθώ αξίως τα Άγια των Αγίων.
Αυτή η ιερή τροφή του Σώματος και του Αίματός Σου,
που εγώ ο ανάξιος σκοπεύω να λάβω,
ας μου συγχωρέσει τις αμαρτίες,
ας καθαρίσει τελείως τα εγκλήματά μου,
ας διώξει τις αισχρές σκέψεις μου,
και ας ανανεώσει τις καλές προθέσεις μου.
Ας με οδηγήσει αποτελεσματικά στα έργα που Σε ευαρεστούν
και ας προστατεύει σταθερά την ψυχή και το σώμα μου
ενάντια στις επιβουλές των εχθρών μου. Αμήν.
Πέμπτη βράδυ
Δέσποτα Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός μας, η πηγή της ζωής και της αθανασίας, ο δημιουργός του παντός, ο συνάναρχος Υιός του ανάρχου Πατρός.
Συ που από υπέρμετρη αγάπη έλαβες σάρκα κι έγινες άνθρωπος και σταυρώθηκες και θυσιάστηκες για μας τους αγνώμονες κι αχαρίστους· και με το αίμα Σου ανέπλασες την φύση μας που είχε φθαρεί από την αμαρτία·
Συ Κύριε Ιησού Χριστέ, δέξαι και την μετάνοια εμού του αμαρτωλού και άκουσε, με κατανόηση και αποδοχή τα λόγια της προσευχής μου·.
Αμάρτησα, Κύριε, σαν τον άσωτο και δεν είμαι άξιος να ατενίσω την δόξα του προσώπου Σου, διότι κατεφρόνησα την αγάπη Σου, παραβαίνοντας τις εντολές Σου και καταπατώντας το θέλημά Σου.
Αλλά Συ, Κύριε, όντας ανεξίκακος, μακρόθυμος και πολυέλεος, δε με εγκατέλειψες στη φθορά των αμαρτιών μου, περιμένοντας οπωσδήποτε την επιστροφή μου σε Σένα. Συ, Κύριε, έχεις πει με το στόμα των προφητών Σου, ότι δεν επιθυμείς τον θάνατο του αμαρτωλού αλλά την επιστροφή του στην Ζωή. Ούτε θέλεις να χαθεί το δημιούργημά Σου, ούτε χαίρεις με την “απώλεια” ανθρώπων, αλλά επιθυμείς διακαώς να σωθούν όλοι και να γευθούν την αλήθεια της παρουσίας Σου.
Εγώ λοιπόν, αν και είμαι ανάξιος του ουρανού και της γης και αυτής ακόμα της πρόσκαιρης ζωής, αφού αλλοίωσα, την κατ’ εικόνα Σου δημιουργηθείσα ύπαρξή μου, υποτάσσοντας όλο μου τον εαυτό στην αμαρτία και υποδουλώνοντάς τον σε εγωκεντρικές ηδονές, προσέρχομαι σε Σένα, παίρνοντας θάρρος από την άμετρη καλωσύνη Σου και χωρίς να απελπίζομαι για τη σωτηρία μου, αφού είμαι δημιούργημα δικό Σου.
Δέξου κι εμένα, φιλάνθρωπε Χριστέ, όπως δέχτηκες την πόρνη, τον ληστή, τον τελώνη και τον άσωτο. Ανακούφισέ με από το βαρύ φορτίο των αμαρτιών, Συ, που φορτώθηκες τις αμαρτίες όλου του κόσμου και γιάτρεψες τις αρρώστιες όλων των ανθρώπων.
Συ που κάλεσες κοντά Σου για να τους αναπαύσεις, όλους τους κουρασμένους και φορτωμένους ποικίλα βάρη.
Συ που δεν ήρθες στον κόσμο για να καλέσεις τους δικαίους αλλά τους αμαρτωλούς, να επιστρέψουν «ἐν μετανοίᾳ», καθάρισέ με από κάθε μολυσματική σαρκική ή ψυχική πληγή. Δίδαξέ με να αγωνίζομαι για τον αγιασμό μου, ώστε με καθαρή συνείδηση να υποδεχθώ το Σώμα και το Αίμα Σου και να Σε έχω μόνιμο “κάτοικο” της καρδιάς μου, μαζί με τον Πατέρα και το άγιο Πνεύμα.
Ναι, Κύριε Ιησού Χριστέ και Θεέ μου, κάνε να μην είναι για μένα εις κρίμα η μετάληψη της Θείας Ευχαριστίας, ούτε να καταντήσω ασθενής, ψυχικά και σωματικά, εξαιτίας της ανάξιας μετοχής μου στα μυστήρια. Κάνε μέχρι την τελευταία μου αναπνοή, να κοινωνώ όχι μόνον ακατακρίτως, αλλά και μετέχοντας στα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος. Εφοδιαζόμενος για την αιώνιο ζωή, αποκτώντας απολογία αποδεκτή την ημέρα της ένδοξης Δευτέρας Παρουσίας Σου· ώστε κι εγώ μαζί με τους αγίους Σου, να γίνω μέτοχος της αιωνίου Βασιλείας Σου, την οποία ετοίμασες γι’ αυτούς που Σε αγαπούν Κύριε, μαζί με τους οποίους είσαι ενωμένος στην δόξα του φωτός του Προσώπου Σου. Αμήν.
Παρασκευή βράδυ
Κύριε και Θεέ μου, ξέρω ότι δεν είμαι άξιος ούτε ικανός να Σε δεχτώ στο “σπίτι” της ψυχής μου γιατί είναι “ερείπιο” κι “έρημο” και δεν έχεις πού ν’ ακουμπήσεις. Όμως, όπως ταπείνωσες τον εαυτό Σου κι έγινες άνθρωπος, έτσι και τώρα ανέξου την “δυσωδία” μου.
Όπως καταδέχτηκες να ξαπλώσεις σε σπηλιά και σε παχνί αλόγων ζώων, έτσι καταδέξου να μπεις στο λερωμένο με αμαρτίες σώμα μου και στο “παχνί” της παράλογης ψυχής μου.
Όπως καταδέχθηκες να πας και να δειπνήσεις στο σπίτι του Σίμωνα του λεπρού, έτσι καταδέξου να μπεις και στο “σπίτι” της “λεπρής” κι αμαρτωλής ψυχής μου.
Όπως δεν απέρριψες την όμοια με μένα σε διάθεση, αμαρτωλή πόρνη, όταν Σε πλησίασε και Σε ακούμπησε, έτσι λυπήσου και μένα τον αμαρτωλό τώρα που θα Σε πλησιάσω να Σε μεταλάβω.
Όπως δεν σιχάθηκες να Σε καταφιλεί το βρωμερό και αμαρτωλό στόμα εκείνης της πόρνης, ούτε και το δικό μου στόμα να σιχαθείς, το βρωμερότερο από ’κείνης και αμαρτωλότερο και τα βρωμερά και ακάθαρτα και βέβηλα χείλη μου και την ακόμα πιο ακάθαρτη γλώσσα μου.
Αλλά να γίνει το μυστήριο του Παναγίου Σώματός Σου και του τιμίου Σου Αίματος:
αγιασμός και φωτισμός και υγεία, της ψυχής και του σώματός μου,
ανακούφιση από το βάρος των πολλών σφαλμάτων μου,
περιφρούρηση από κάθε δαιμονική επίθεση,
τερματισμός των πονηρών συνηθειών των παθών μου,
ελευθερία τέλος από τα πάθη μου,
τήρηση των εντολών Σου,
αύξηση της Θείας Σου Χάριτος και οικείωση της Βασιλείας Σου.
Δεν προσέρχομαι καταφρονητικά και αδιάφορα, Χριστέ μου, στα άγια μυστήρια, αλλά ενθαρρυνόμενος από την ανέκφραστη αγάπη και καλωσύνη Σου και από τον φόβο μήπως, μένοντας μακρυά από αυτά για πολύ, κινδυνεύσω να με “καταπιεί” ο διάβολος.
Σε ικετεύω λοιπόν, Πανάγιε Κύριε, αγίασέ μου την ψυχή και το σώμα, τον νου, την καρδιά, όλο μου το σώμα και τις επιθυμίες του και όλη μου την ύπαρξη ανακαίνισέ την και ρίζωσε την αγάπη Σου, σ’ όλα τα μέλη της και αγίασέ με για πάντα.
Γίνε, Κύριε, βοηθός και κυβερνήτης της ζωής μου γεμίζοντάς την, με την ειρήνη Σου, και καταξιώνοντάς με, να σταθώ στα “δεξιά” Σου (Ματθ. 25,33) μαζί με τους αγίους Σου. Σε παρακαλούν για όλα αυτά, η Πανάχραντη Μητέρα Σου, οι άγιοι άγγελοι κι όλοι οι απ’ αιώνων άγιοι, που ευαρέστησαν σε Σένα. Αμήν.
Σάββατο βράδυ
Εσένα Κύριε που είσαι ο μόνος καθαρός και άσπιλος,
Εσένα που από ανέκφραστη αγάπη και φιλανθρωπία έγινες άνθρωπος με τρόπο απερίγραπτο, από τα παρθενικά αίματα της Παναγίας Μητέρας Σου, διά του αγίου Πνεύματος, κατ’ ευδοκίαν του Θεού Πατέρα,
Εσένα Κύριε Ιησού Χριστέ, Σοφία και Ειρήνη και Δύναμη Θεού, παρακαλώ:
Νέκρωσε τα πάθη που καταστρέφουν την ψυχή μου, Συ που ως άνθρωπος καταδέχθηκες του Σταυρού τα καρφιά και τον θάνατο, που είναι για μας ο τρόπος, με τον οποίον ζωοποιούμεθα.
Σκόρπισε και θάψε, με άγιες σκέψεις, τις πονηρίες που σπέρνει στην καρδιά μου ο διάβολος, όπως και τον ίδιο τον διάβολο, Συ που με την Ταφή Σου διέλυσες το βασίλειο του θανάτου και του διαβόλου.
Ανάστησέ με, δίνοντάς μου ευκαιρίες μετανοίας και επιστροφής, εμένα που βυθίστηκα στην αμαρτία, Συ που με την Ανάστασή Σου, ανέστησες τον «προπάτορα Αδάμ», δηλαδή το γένος των ανθρώπων.
Αξίωσέ με, δια της μεταλήψεως των αγίων μυστηρίων να σωθώ και να εισέλθω στην Βασιλεία Σου, Συ που με την Ανάληψή Σου θέωσες την ανθρώπινη σάρκα που προσέλαβες και την τίμησες, κάνοντάς την συγκάθεδρο του Ανάρχου Πατρός.
Κάνε με δοχείο πλήρες αγίου Πνεύματος, Συ που με την κάθοδο του Παρακλήτου Πνεύματος, έκανες τους αγίους Σου μαθητές, πανσόφους.
Ευδόκησε να Σε υποδεχθώ μαζί με τους αγίους Σου, Εσένα τον Ποιητή και Πλάστη μου κατά την ημέρα της ένδοξης δευτέρας Παρουσίας Σου, όταν θα έλθεις να κρίνεις την οικουμένη, ώστε σωσμένος να Σε δοξάζω ατέλειωτα, Εσένα, τον Άναρχο Πατέρα και το Πανάγιο και αγαθό και ζωοποιό Πνεύμα, τώρα και πάντοτε και στους αιώνες των αιώνων. Αμήν.
Προσευχή δεήσεως
Πιστεύω, Κύριε, αλλά κάνε να πιστεύω σταθερότερα.
Ελπίζω, Κύριε, αλλά δώσε να ελπίζω με περισσότερη σιγουριά.
Αγαπώ, Κύριε, αλλά βοήθα με να αγαπώ θυσιαστικότερα.
Με τη σοφία Σου κατεύθυνέ με,
με τη δικαιοσύνη Σου συγκράτησέ με,
με την πραότητά Σου παρηγόρησέ με,
με τη δύναμή Σου προστάτευέ με.
Προσπαθώ να Σου προσφέρω, Κύριε, ό,τι σκέπτομαι.
Κάνε να είναι στραμμένο σ’ Εσένα ό,τι λέω.
Να είναι για Σένα ό,τι κάνω.
Να είναι σύμφωνο μ’ Εσένα ό,τι έχω.
Να θέλω ό,τι θέλεις,
να θέλω, επειδή το θέλεις,
να θέλω, όπως το θέλεις,
να θέλω, όσο Εσύ θέλεις.
Σε παρακαλώ, Κύριε:
φώτισε τη διάνοιά μου,
φλόγισε τη θέλησή μου,
καθάρισε την καρδιά μου,
αγίασε την ψυχή μου.
Κάνε να θρηνήσω τις περασμένες μου ανομίες,
να αντιμετωπίσω νικηφόρα τους μελλοντικούς πειρασμούς,
να διορθώσω τις αμαρτωλές ροπές μου,
να καλλιεργήσω τις αρετές.
Χορήγησε μου, Αγαθέ Κύριε, αγάπη για Σένα.
Δώσε μου τη δύναμη ν’ απαρνηθώ τον εαυτόν μου,
δώσε μου ζήλο για τον πλησίον,
δώσε μου αποστροφή για τον κόσμο της αμαρτίας.
Κάνε με,
συνετό στις συμβουλές,
σταθερό στους κίνδυνους,
υπομονετικό στις αντιξοότητες,
ταπεινό στην ευημερία.
Κάνε, Κύριε, να είμαι
στην προσευχή προσεκτικός,
στο φαγητό εγκρατής,
στην εργασία πρόθυμος,
στις αποφάσεις σταθερός.
Να φροντίζω την εσωτερική μου καθαρότητα,
και την εξωτερική σεμνότητα.
Συνεχώς να αγρυπνώ για να χαλιναγωγώ τη φύση μου,
και να αναζωπυρώνω τη Χάρη σου,
ώστε να τηρώ το Νόμο σου,
και να γίνομαι άξιος της σωτηρίας.
Ας μάθω από Σένα:
πόσο φτωχά είναι τα γήινα,
πόσο μεγάλα τα θεϊκά,
πόσο σύντομα τα εγκόσμια,
πόσο διαρκή τα αιώνια.
Δώσ’ μου να αντιληφθώ το θάνατό μου, όταν πλησιάζει,
να “φοβηθώ” την κρίση Σου,
ώστε να αποφύγω την κόλαση,
και να “αποκτήσω” τον παράδεισο,
μέσω του Ιησού Χριστού του Κυρίου μας.
Αμήν.
Κυριακή βράδυ
Ευχαριστία μετά την Θεία Μετάληψη
Α
Σ’ ευχαριστώ Κύριε και Θεέ μου, που δε με σιχάθηκες εμένα τον αμαρτωλό, αλλά με αξίωσες να κοινωνήσω τα άγια μυστήρια του Σώματος και του Αίματός Σου, αξιώνοντάς με των αχράντων και επουρανίων Σου δωρεών.
Συ, φιλάνθρωπε Χριστέ, που πέθανες και ανέστης και μας χάρισες τα μεγάλα και ζωοποιά αυτά μυστήρια, για αγιασμό των ψυχών και των σωμάτων μας,
κάνε να γίνουν Αυτά:
θεραπεία της ψυχής και του σώματός μου,
απόκρουση κάθε δαιμονικής καταστάσεως,
φωτισμός των «ματιών» της καρδιάς μου,
ειρήνη των ψυχικών λειτουργιών μου,
δώσε να αυξήσουν την πίστη μου,
να με βοηθήσουν στην τήρηση των εντολών Σου,
να μου προσθέσουν χάρη
και να με κάνουν “οικείο” της Βασιλείας Σου,
ώστε μένοντας δι’ αυτών στην κατάσταση της αγιαστικής χάρης Σου, να θυμάμαι διαρκώς την δική Σου παρουσία και να ζω όχι κατά τις δικές μου επιθυμίες, αλλά κατά το θέλημα, Σου του Κυρίου και ευεργέτη μου. Και ζώντας έτσι, όταν φύγω από αυτόν τον κόσμο για την αιώνιο Βασιλεία Σου, να γευθώ την μόνιμη ανάπαυση κοντά σε Σένα που είσαι η «απέραντος ηδονή των καθορώντων του Σου προσώπου το κάλλος το άρρητον».
Συ είσαι, Χριστέ ο Θεός μου, η μόνη πραγματική επιθυμία και η ανέκφραστη ευφροσύνη αυτών που Σε αγαπούν, κι Εσένα υμνεί όλη η κτίση στους αιώνες. Αμήν.
Β
Σε ευχαριστώ, Πάτερ άγιε,
Θεέ Παντοδύναμε και Αιώνιε,
γιατί εμένα τον αμαρτωλό και ανάξιο δούλο Σου
δέχτηκες, χάρη στην ευσπλαχνία Σου,
να με χορτάσεις με το πολύτιμο Σώμα και Αίμα
του Υιού Σου, του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.
Σε ικετεύω,
να μην είναι αυτή η αγία Κοινωνία μια ένοχη πράξη μου,
για την οποία θα τιμωρηθώ,
αλλά σωτήρια μεσιτεία που θα μου δώσει τη συγχώρεση.
Να είναι για μένα, πανοπλία πίστεως και ασπίδα καλής θελήσεως.
Να με ελευθερώσει από τα ελαττώματά μου,
να με απαλλάξει από τις άτακτες επιθυμίες μου και την αναζήτηση εγωιστικών ηδονών.
Να αυξήσει στην καρδιά μου, την θυσία, την αγάπη και την υπομονή,
την ταπεινοφροσύνη και την υπακοή, καθώς και όλες τις αρετές.
Να με υπερασπίζει σταθερά
ενάντια στις επιβουλές όλων των εχθρών,
ορατών και αοράτων.
Να ηρεμεί τελείως όλα μου τα πάθη, σωματικά και πνευματικά.
Να με κρατάει σταθερά προσκολλημένο σ’ Εσένα,
τον μοναδικό αληθινό Θεό,
και την ευτυχή ολοκλήρωση του σκοπού για τον οποίο υπάρχω.
Σε ικετεύω να δεχθείς να οδηγήσεις, και εμένα τον αμαρτωλό,
σ’ εκείνο το απερίγραπτο συμπόσιο,
όπου Εσύ, μαζί με τον Υιό σου και το Πνεύμα το Άγιο,
θα είσαι για τους αγίους Σου το αληθινό φως,
ο πλήρης χορτασμός,
η αιώνια χαρά,
η ολοκληρωμένη αγαλλίαση
και η τέλεια ευτυχία,
μέσω του του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Αμήν.
Γ
Παναγία Δέσποινα Θεοτόκε, το φως της σκοτισμένης από την αμαρτία ψυχής μου, η ελπίδα, η σκέπη, η καταφυγή, η παραμυθία, η ευτυχία μου, Σ’ ευχαριστώ γιατί με αξίωσες, εμένα τον ανάξιο, να κοινωνήσω το άχραντο Σώμα και το τίμιο Αίμα του Υιού Σου.
Συ λοιπόν που γέννησες το αληθινό φως, φώτισε τα νοητά μάτια της καρδιάς μου.
Συ που γέννησες Αυτόν που δίνει την αθάνατη ζωή, ζωοποίησε και μένα που έχω πεθάνει από τις αμαρτίες μου.
Συ που έγινες εύσπλαχνη μητέρα του ελεήμονα Θεού, ελέησε και μένα και δώσε μου κατάνυξη και συντριβή εσωτερική και ταπεινοφροσύνη στην σκέψη μου κι ελευθερία στον νου μου, από τις αιχμαλωσίες των παθών.
Αξίωσέ με, μέχρι το τέλος της ζωής μου, να κοινωνώ ακατακρίτως των αχράντων μυστηρίων για θεραπεία της ψυχής και του σώματός μου και δώσε μου δάκρυα μετανοίας και εξομολογήσεως ώστε να υμνώ και να δοξάζω όλες τις ημέρες της ζωής μου, Εσένα, που είσαι ευλογημένη και δεδοξασμένη στους αιώνες. Αμήν.
Θεματολογικές ετικέτες