Προσευχή

Προσευχή στον Χριστό

Είσαι πάντα ανάμεσά μας, άλλα χωρίς οι περισσότεροι να σε βλέπουμε. Εσένα μόνο έχουμε ανάγκη, Εσένα και κανέναν άλλον. Μονάχα Συ μας αγαπάς με την αγάπη που χρωστάμε στον εαυτό μας και που δεν την έχουμε. Και Συ μονάχα μπορείς να αισθάνεσαι την ανάγκη που Σου έχουμε ιδιαιτέρως τώρα. Όλοι έχουν την ανάγκη Σου, κι αυτοί ακόμα που δεν τη νοιώθουν. Πολύ περισσότερο αυτοί που δεν τη νοιώθουν.

 

Ο πεινασμένος θαρρεί πως ζητά ψωμί και ζητά Εσένα.

Ο άρρωστος υποθέτει ότι του λείπει η υγεία κι αυτό που του λείπει είσαι Συ.

Όποιος γυρεύει την ωραιότητα σ’ αυτόν τον κόσμο, γυρεύει άθελά του Εσένα που είσαι η μοναδική και τελεία ωραιότης.

Όποιος ψάχνει για την αλήθεια, ψάχνει χωρίς να το καταλαβαίνει για Σένα που είσαι η μόνη αλήθεια που αξίζει να μάθη κανείς.

Κι όποιος απλώνει το χέρι του με αγωνία προς την ειρήνη, τ’ απλώνει προς Εσένα, που είσαι η μόνη ειρήνη στην οποία μπορούν να βρουν ανάπαυση οι καρδιές.

Όλοι Σε φωνάζουμε, χωρίς να το ξέρουμε. Έχουμε ανάγκη του βλέμματός Σου, που μονάχα μία ακτίνα του μπορεί ν’ αναστατώσει και να σώσει τις ψυχές μας· της φωνής Σου, που μια μονάχα λέξη της μπορεί να μας βγάλει από τον λάκκο της πτώσεώς μας.

Αν ήσουν ένας Θεός ζηλότυπος και αμείλικτος, ένας Θεός που μισεί κι εκδικείται, ένας Θεός που δεν ξέρει την αγάπη, αλλά μόνο τη δικαιοσύνη, δεν θα μας άκουγες. Γιατί όσο κακό μπορούσαν να Σου κάνουν οι άνθρωποι, Σου το έκαναν ήδη. Εκατομμύρια Ιούδες Σε φίλησαν αφού Σε πρόδωσαν ανάμεσά μας. Λεγεώνες Φαρισαίων Σε βλασφημούν με την υποκρισία τους. Ένας απέραντος όχλος μέσα στους αιώνες ζητά διαρκώς τον θάνατό Σου. Και Πιλάτοι αναρίθμητοι, ντυμένοι μαύρα και κόκκινα, Σε παραδίνουν στον θάνατο, αφού αναγνωρίσουν την αθωότητά Σου.

Αλλά όπως την πρώτη φορά, έτσι κι όλες τις φορές Εσύ συγχωρείς. Εσύ που έζησες ανάμεσά μας, ξέρεις πόσο βαθειά είμαστε διεφθαρμένοι. Σε απωθήσαμε, γιατί ήσουν πολύ αγνός για μας. Σε καταδικάσαμε να πεθάνεις, γιατί ήσουν η καταδίκη της ζωής μας. Όλες οι γενεές είναι απαράλλαχτες με τη γενεά που Σε σταύρωσε.

Αλλ’ εμείς, που κάπως Σε πιστεύουμε και που Σε ζητάμε, θέλουμε να έλθεις μέσα στη δόξα Σου το γρηγορότερο. Θα Σε περιμένουμε κάθε μέρα, παρά την αναξιότητα και τις αδυναμίες μας. Κι όλη η αγάπη που απόμεινε στις φτωχές μας καρδιές, είναι για Σένα, Θείε Εσταυρωμένε, που υπέφερες αγαπώντας μας και τώρα μας κάνεις να υποφέρουμε αγαπώντας Σε.

Τζ. Παπίνι, Η ιστορία του Χριστού

Συγγραφέας

Αφήστε μια απάντηση