Έβρεχε όλη νύχτα στη Μονμάρτη…
Το κορίτσι που ετοιμάζει τα πρωινά
γελάει συγκρατημένα.
Η μαντήλα την ωριμάζει
αν και δεν είναι ούτε τριάντα.
Στην Τσετσενία ήταν όμορφη η βροχή…
Εργάζεσαι πολύ, της είπαμε σε σπασμένα Γαλλικά,
αφού μετά τα πρωινά τη βρήκαμε να καθαρίζει τα δωμάτια.
Ναι. Ήμουν δασκάλα μαθηματικών…
Μιλάει λίγο
και τα μάτια της προδίδουν μιαν επανάσταση που έμεινε στη μέση…
Μεθυσμένοι τουρίστες στο πεζοδρόμιο, σκλάβοι μιας ελευθερίας δεδομένης.
Βραδιάζει στη Μονμάρτη.
Στην Τσετσενία πάντα ήταν σαν μέρα.
Λάμπει ακόμα στο μυαλό
όπως λάμπουν
όλες οι πατρίδες που αφήνεις…
Συνάδελφοι, ψελλίσαμε προσφέροντας αδέξια τη λέξη,
κι όχι γιατί μας έφταιγε η γλώσσα,
μα η εκ του ασφαλούς συμπαράσταση στους εξόριστους αδελφούς μας,
όπου γης
Νόνη Σταματέλου
Θεματολογικές ετικέτες