Μπήκε Δεκέμβρης. Απ’ το πρωί μετράμε τα τζάκια τις σόμπες, τις ντάνες τα ξύλα. Η πραγματικότητα απέχει πολύ από τις φαντασιώσεις μας. Καίμε σάπιες σανίδες κάτι παμπάλαια έπιπλα καρεκλοπόδαρα, σπασμένες τάβλες. Είναι περίεργο. Ξηλώνω όπως-όπως ένα ζευγάρι παλιά πατζούρια. Τα πετώ στη φωτιά κι αναθαρρούμε. Στην πόλη, μυρίζει θάνατο. Στους δρόμους, μπουκάλια βενζίνη. Απόψε, θα...