«Σας συμφέρει να φύγω εγώ» (Ιω. 16, 7)
Τέλειωσαν αυτές οι σαράντα μυστηριώδεις ημέρες, κατά τις οποίες ο Ιησούς, παρών και ταυτόχρονα απρόσιτος, προετοίμασε τους μαθητές Του για τον καιρό που θα πρέπει να πιστεύουν χωρίς να βλέπουν. Ουσιαστικά, η Ανάσταση ήταν ήδη ένα άλμα στη ζωή κοντά στον Θεό, και η Ανάληψη το μόνο που κάνει είναι ν᾿ αποκαλύψει μια ήδη υπάρχουσα πραγματικότητα. Όταν οι μαθητές είδαν ξεκάθαρα ότι ο Ιησούς είχε περάσει μέσα απ᾿ τον θάνατο, δεν σημαίνει υποχρεωτικά ότι κατάλαβαν πως η νέα ζωή που Του δινόταν στο εξής, δεν ήταν πλέον η ίδια με τη ζωή προ του Πάθους. Τώρα θα πρέπει να δεχτούν να περιμένουν την επιστροφή του Χριστού. Πόσες παραβολές μάς μιλούν για τον Κύριο που, ενόσω απουσιάζει, εμπιστεύεται το σπίτι στους εργάτες του!
Εντούτοις, αν και ο Ιησούς δεν γίνεται αντιληπτός από τις σωματικές μας αισθήσεις, δεν είμαστε μόνοι! Να, εμείς με το Πνεύμα Του να κατοικεί μέσα μας, συμπεριλαμβανόμαστε στην ενότητα του ενός σώματος με τα πολλά μέλη: «Σας συμφέρει να φύγω εγώ» έλεγε ο Ιησούς στο Ιω. 16,7, και στο 17,11: «δεν είμαι πλέον μέσα στον κόσμο· αυτοί όμως μένουν στον κόσμο, ενώ εγώ έρχομαι σε Σένα. Πάτερ Άγιε φύλαξε με την πατρική και παντοδύναμη προστασία Σου αυτούς που μου έδωσες, ώστε να μείνουν ενωμένοι όπως και εμείς σε “ένα”». Γι᾽ αυτό ο Ευαγγελιστής Λουκάς τελειώνει τη διήγησή της Αναλήψεως, λέγοντας ότι οι μαθητές γέμισαν χαρά επιστρέφοντας στην Ιερουσαλήμ. Σε τέτοια κατάσταση βρισκόμαστε τώρα. Δεν έχουμε οπτική και ακουστική επαφή με τον Ιησού, παρά μόνο μέσα απ᾽ τις Γραφές· κι όμως είναι παρών, πιο κοντά, πιο οικείος απ᾽ ό,τι τον καιρό της «επίγειας» παρουσίας Του…
Τό ὄνομα (Ἰησοῦς) τό ὑπέρ πᾶν ὄνομα
Επειδή ο Χριστός μάς αγάπησε μέχρι θανάτου και ταπεινώθηκε, «ο Θεός Τον υπερύψωσε και του χάρισε όνομα, μεγαλύτερο από κάθε όνομα! Στο πρόσωπο και το όνομα του Ιησού υποκλίνεται πλέον κάθε ύπαρξη, επουράνια (οι άγγελοι), επίγεια (οι άνθρωποι) και καταχθόνια (οι δαίμονες), και Τον ομολογεί Κύριο (κυρίαρχο-αφέντη) Ιησού Χριστό, ο οποίος (Ιησούς) είναι δόξα του Θεού και Πατρός» (προς Φιλιπ. 2,9-11). Η Ανάληψη δεν είναι απλώς μια εξαφάνιση για να επακολουθήσει ένας νέος τρόπος εμφάνισης. Είναι επίσης μια ανύψωση. Και στην καθομιλουμένη, το γεωγραφικό ύψος είναι σύμβολο υπεροχής. Την εικόνα του Ιησού που ανεβαίνει στον ουρανό και εξαφανίζεται στα σύννεφα, μ᾽ αυτή την έννοια πρέπει να την πάρουμε. Ιδού Αυτός, με εφόδιο το Όνομα το οποίο είναι πάνω από κάθε όνομα, το οποίο συνεπώς δεν είναι πια ένα απλό όνομα. Το όνομα το οποίο δεν ήταν δυνατό να προφερθεί, το θείο όνομα για το οποίο γίνεται λόγος στη διήγηση με τη βάτο που έχει πάρει φωτιά χωρίς να καίγεται, στην Έξοδο 3,14. Στο εξής, συνεχίζει το κείμενο του αποστόλου Παύλου, το θείο όνομα, το οποίο άλλοτε δεν ήταν δυνατό να προφέρει κανείς, γίνεται Ιησούς. Πάνω από τί υψώθηκε ο Ιησούς; Στο δεύτερο ανάγνωσμα (Εφ. 1,17-23), ο απόστολος Παύλος λέει ότι ο Θεός «Τον τοποθέτησε πάνω από κάθε αρχή και κυριότητα. Υπέταξε τα σύμπαντα στην εξουσία Του»! Έχουμε όλοι μερίδιο σ᾽ αυτήν την εξουσία, γιατί «τον ίδιο τον Χριστό Τον έδωσε στην Εκκλησία ως υπέρτατο αρχηγό. Η Εκκλησία είναι το σώμα του Χριστού, είναι η πληρότητα Εκείνου ο οποίος με την παρουσία Του πληροί τα πάντα» (Εφ. 1,22-23). Στην ουσία, ο ουρανός στον οποίο ανεβαίνει ο Χριστός, είμαστε εμείς, η Εκκλησία.
Η Ανάληψη του Χριστού και η νίκη του Σταυρού
Οι όροι τους οποίους χρησιμοποιεί ο απόστολος Παύλος για να πει όλα αυτά τα οποία υπερβαίνει ο Χριστός, και τα οποία μας εναντιώνονται, παραμένουν για μας λίγο αφηρημένοι· ας προσπαθήσουμε να τους διευκρινίσουμε.
Όταν ο Ιησούς αποδέχεται τον σταυρικό θάνατο, υπερνικάει τον φόβο και την αμφιβολία, δείχνοντας εμπιστοσύνη στο θέλημα του Θεού όπως φαίνεται στις Γραφές. Ο σταυρός αποτελεί ήδη μια νίκη της πίστεως, κοπιαστική νίκη, σύμφωνα με τη διήγηση της Γεθσημανή! Μια νίκη εξίσου και πάνω σε ό,τι μέσα μας γεννά τη βία: όπως είναι η επιθυμία ν᾿ ανταποδώσουμε κακό για το κακό, η επιθυμία ν᾿ αντιπαρατάξουμε βία στη βία! Οι λεγεώνες των αγγέλων δεν θα κληθούν για συμπαράσταση (Ματθ. 26,53). Η ανάγκη να υπερασπιστούμε την τιμή μας, την αξιοπρέπειά μας θα μείνει “ακάλυπτη”!
Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης έχει δίκιο που λέει ότι με τον σταυρό ο Ιησούς υψώθηκε απ᾿ τη γη: υψώθηκε πάνω απ᾿ όλους τους πειρασμούς της εξουσίας που μας καταδυναστεύουν και που μας ξεσηκώνουν τον ένα ενάντια στον άλλον. Σ᾿ αυτήν ακριβώς τη συγκατάθεση του Χριστού στην αδυναμία, εκδηλώνεται η δύναμη του Θεού. Αυτή η δύναμη δεν είναι μια δύναμη «ενάντια», αλλά μια δύναμη «προς όφελος», όπως την πρώτη μέρα της δημιουργίας. Ο σταυρός είναι μια νίκη της ζωής πάνω στις δυνάμεις του θανάτου. Η Ανάσταση αναλαμβάνει να διευκρινίσει αυτόν τον θρίαμβο του Ιησού. Ανασταίνεται φανερώνοντας ότι η αγάπη ζωογονεί. Φθάνοντας στο αποκορύφωμα της αγάπης, ο Ιησούς εισήλθε ήδη στη ζωή κοντά στον Θεό, και η Ανάληψη θα μας το αποδείξει και θα το αποκαλύψει.
Με αγάπη και ευχές
Ο εφημέριος σας
π. Θεοδόσιος
Πέμπτη, 29 Μαΐου 2014