13 Νοεμβρίου 2024 Trondheim
Κήρυγμα που εκφωνήθηκε κατά την «είσοδο» της Heidi Frich Andersen στην πλήρη κοινωνία της Εκκλησίας.
Λουκάς 17:11-19, Πηγαίνετε και δείξτε τους εαυτούς σας στους ιερείς.
Είναι πραγματικά θαυμάσιο το γεγονός ότι ο Κύριος Ιησούς Χριστός, ο Θεός εκ Θεού και το Φως εκ Φωτός, συναντώντας λεπρούς κάπου ανάμεσα στη Σαμάρεια και τη Γαλιλαία, δεν έκανε σύντομη θεραπεία εκεί και τότε, αλλά αντίθετα είπε: “Πηγαίνετε και παρουσιαστείτε στους ιερείς”.
Πρέπει να υπάρχει ένα μήνυμα στην προτροπή αυτή. Αλλού, κάνει τους αρρώστους καλά επί τόπου- δεν υπάρχει έλλειψη ικανότητας. Θέλει λοιπόν να μας πει κάτι για τη δύναμη του θεόσταλτου νόμου και της λειτουργίας. Όπως μας λέει το Ευαγγέλιο, τα βόρεια σύνορα ήταν ένα συγκρητιστικό τοπίο. Μπορεί να λάτρευαν τον Θεό του Ισραήλ, αλλά είχαν προσθέσει μερικά πράγματα, είχαν πάρει μερικά πράγματα από τη θρησκεία των πατέρων τους.
Η πίστη υπήρχε εκεί, αλλιώς οι λεπροί δεν θα προσεύχονταν για το θείο έλεος- αλλά η πίστη ήταν χωρίς ρίζες, όπως ήταν, και χωρίς σαφή κατεύθυνση. Επομένως, ο Ιησούς δείχνει στους αναζητητές προς την Ιερουσαλήμ, προς το χειροτονημένο ιερατείο και λέει: “Ανακαλύψτε τη χάρη, τις υποσχέσεις που ο πιστός Θεός έχει δώσει στον λαό του, και έτσι βρείτε ειρήνη και υγεία”. Η συμβουλή ήταν αποτελεσματική. Και οι δέκα ήταν γρήγοροι, δεν υπήρξε κανένας δισταγμός.
Σήμερα, αγαπητή Χάιντι, γίνεσαι δεκτή στην πλήρη κοινωνία της Καθολικής Εκκλησίας. Ο δρόμος σου μέχρι εδώ ήταν μακρύς. Τον έχεις διανύσει με μεγάλες δυσκολίες. Έχεις βρει ευλογίες και έχεις γίνει ευλογία για τους άλλους στην πορεία. Σήμερα επιστρέφεις στο σπίτι σου. Έχετε κι εσείς έλθει από τις σαφείς, αντικειμενικές, παραδιδόμενες πτυχές της μυστηριακής ζωής της Εκκλησίας.
Γνωρίζετε τα εκκλησιαστικά πράγματα αρκετά καλά ώστε να έχετε λίγες αυταπάτες για τους ανθρώπους, και λιγότερο απ’ όλους για τους κληρικούς. Αλλά, δόξα τω Θεώ, το θέμα είναι κάτι περισσότερο από τους περιορισμούς μας. Η πληρότητα του Θεού, σε ανήκουστο μήκος, πλάτος, ύψος και βάθος, είναι παρούσα στη συνάθροιση που συγκαλεί Εκείνος! Η συναναστροφή μας είναι ατελής- μερικές φορές αυτό είναι οδυνηρά προφανές. Όχι λιγότερο λάμπει με μια υπερβατική, αλλά και απτή ευγένεια, της οποίας η κοινότητα δεν είναι η πηγή της! Για όποιον έχει μάτια για να βλέπει και αυτιά για να ακούει, ο Κύριος είναι παρών στον ιερό ναό του, την Εκκλησία του- και όπου η Εκκλησία είναι πραγματικά παρούσα, υπάρχει μια λάμψη που φωτίζει, ευχαριστεί – και θεραπεύει.
Από τους δέκα λεπρούς που καθαρίστηκαν, μόνο ένας επέστρεψε και είπε ευχαριστώ. Είναι ένα αιώνιο παζλ. Αν μπορώ να σε αφήσω με μια σκέψη σήμερα, Χάιντι, είναι αυτή: Μην ξεχνάς να ευχαριστείς τον Θεό για το έλεος που σου έδειξε, για την καθοδήγησή του μέσα από «δάση και θάμνους», για τα ζωογόνα, προκλητικά λόγια Του, για την τροφή που σου παρέχει και για την αδελφότητα, στην οποία σε ενσωμάτωσε, την αδελφότητα που είναι η Εκκλησία!
“Τη ζωή μου”, λέει η Solveig στην Peer στο έργο του Ibsen, “την έκανες ένα υπέροχο τραγούδι” – και έτσι αυτή η γλυκιά Μαριανή μορφή υποδηλώνει ασυνείδητα τον πυρήνα της χριστιανικής μας κλήσης, του μυστηρίου της Εκκλησίας. Καλούμαστε στην αγιότητα, να γίνουμε δηλαδή τραγούδια δοξολογίας εν Χριστώ. Η επιθυμία του Κυρίου είναι να μας δει να μεγαλώνουμε στην τέλεια ευδαιμονία και στη μελωδική ελευθερία.
Σήκω, λοιπόν, Χάιντι, αυτή την τόσο πλούσια ευνοημένη ημέρα, και τραγούδα! Καλώς ήρθες σπίτι! Στο όνομα του Ιησού. Αμήν.
Θεματολογικές ετικέτες