Ο Λουθηρανός πάστορας Ρίτσαρντ Βούρμπραντ έγραψε μια περιγραφή των πραγμάτων που έζησε ως φυλακισμένος στην κομμουνιστική Ρουμανία. Η εξαιρετική και συγκινητική του περιγραφή των όσων συνέβησαν στη φυλακή μια παραμονή Χριστουγέννων μεταξύ ενός ορθόδοξου ιερέα και του βασανιστή του αξίζει να διαβάσετε:
“Όταν ήμουν στη φυλακή αρρώστησα πάρα πολύ. Είχα φυματίωση σε όλη την επιφάνεια και των δύο πνευμόνων και τέσσερις σπόνδυλοι είχαν προσβληθεί από φυματίωση. Είχα επίσης εντερική φυματίωση, διαβήτη, καρδιακή ανεπάρκεια, ίκτερο και άλλες αρρώστιες που δεν μπορώ καν να θυμηθώ. Ήμουν κοντά στο θάνατο.
Στο δεξί μου χέρι ήταν ένας ιερέας με το όνομα Iscu. Ήταν ηγούμενος ενός μοναστηριού. Αυτός ο άνδρας, ίσως στα σαράντα του, είχε βασανιστεί τόσο πολύ που ήταν κοντά στο θάνατο. Αλλά το πρόσωπό του ήταν γαλήνιο. Μιλούσε για την ελπίδα του για τον ουρανό, για την αγάπη του για τον Χριστό, για την πίστη του. Εξέπεμπε χαρά.
Στα αριστερά μου ήταν ο κομμουνιστής βασανιστής που είχε βασανίσει αυτόν τον ιερέα σχεδόν μέχρι θανάτου. Τον είχαν συλλάβει οι ίδιοι οι σύντροφοί του. Μην πιστεύετε τις εφημερίδες όταν λένε ότι οι κομμουνιστές μισούν μόνο τους Χριστιανούς ή τους Εβραίους – δεν είναι αλήθεια. Απλά μισούν. Μισούν τους πάντες. Μισούν τους Εβραίους, μισούν τους Χριστιανούς, μισούν τους αντισημίτες, μισούν τους αντιχριστιανούς, μισούν τους πάντες. Ο ένας κομμουνιστής μισεί τον άλλο κομμουνιστή. Διαπληκτίζονται μεταξύ τους, και όταν διαπληκτίζονται ο ένας κομμουνιστής με τον άλλο, βάζουν τον άλλο στη φυλακή και τον βασανίζουν όπως ακριβώς έναν χριστιανό, και τον χτυπούν.
Και έτσι συνέβη ότι ο κομμουνιστής βασανιστής που είχε βασανίσει αυτόν τον ιερέα σχεδόν μέχρι θανάτου είχε βασανιστεί σχεδόν μέχρι θανάτου από τους συντρόφους του. Και πέθαινε κοντά μου. Η ψυχή του ήταν σε αγωνία.
Κατά τη διάρκεια της νύχτας με ξυπνούσε λέγοντας: “Πάστορα, σε παρακαλώ προσευχήσου για μένα. Δεν μπορώ να πεθάνω, έχω διαπράξει τόσο τρομερά εγκλήματα”.
Τότε είδα ένα θαύμα. Είδα τον αγωνιώντα ιερέα να καλεί δύο άλλους κρατούμενους. Και στηριζόμενος στους ώμους τους, αργά, αργά πέρασε από το κρεβάτι μου, κάθισε στο κρεβάτι αυτού του δολοφόνου και χάιδεψε το κεφάλι του – δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτή τη χειρονομία. Είδα έναν δολοφονημένο άνθρωπο να χαϊδεύει τον δολοφόνο του! Αυτό είναι αγάπη – βρήκε ένα χάδι γι’ αυτόν.
Ο ιερέας είπε στον άνδρα: “Είσαι νέος- δεν ήξερες τι έκανες. Σε αγαπώ με όλη μου την καρδιά”. Αλλά δεν είπε απλώς τις λέξεις. Μπορείτε να πείτε “αγάπη” και είναι απλώς μια λέξη με τέσσερα γράμματα. Αλλά αυτός αγαπούσε πραγματικά. “Σ’ αγαπώ με όλη μου την καρδιά”.
Στη συνέχεια συνέχισε: “Αν εγώ που είμαι αμαρτωλός μπορώ να σας αγαπώ τόσο πολύ, φανταστείτε τον Χριστό, που είναι η ενσάρκωση της Αγάπης, πόσο πολύ σας αγαπάει! Και όλοι οι χριστιανοί που βασανίσατε, να ξέρετε ότι σας συγχωρούν, σας αγαπούν και ο Χριστός σας αγαπάει. Επιθυμεί να σωθείς πολύ περισσότερο από ό,τι εσύ επιθυμείς να σωθείς. Αναρωτιέστε αν οι αμαρτίες σας μπορούν να συγχωρεθούν. Εκείνος επιθυμεί να συγχωρεθούν οι αμαρτίες σας περισσότερο από ό,τι εσείς επιθυμείτε να συγχωρεθούν οι αμαρτίες σας. Επιθυμεί να είσαι μαζί Του στον ουρανό πολύ περισσότερο από ό,τι εσύ επιθυμείς να είσαι στον ουρανό μαζί Του. Είναι η Αγάπη. Το μόνο που χρειάζεται είναι να στραφείτε προς Αυτόν και να μετανοήσετε”.
Σε αυτό το κελί της φυλακής, στο οποίο δεν υπήρχε δυνατότητα ιδιωτικότητας, άκουσα την εξομολόγηση του δολοφόνου προς τον δολοφονηθέντα. Η ζωή είναι πιο συναρπαστική από ένα μυθιστόρημα – κανένας μυθιστοριογράφος δεν έχει γράψει ποτέ κάτι τέτοιο. Ο δολοφονημένος -κοντά στο θάνατο- έλαβε την εξομολόγηση του δολοφόνου. Ο δολοφονημένος έδωσε άφεση αμαρτιών στον δολοφόνο του.
Προσευχήθηκαν μαζί, αγκαλιάστηκαν, και ο ιερέας επέστρεψε στο κρεβάτι του. Και οι δύο άνδρες πέθαναν το ίδιο βράδυ. Ήταν παραμονή Χριστουγέννων. Αλλά δεν ήταν μια παραμονή Χριστουγέννων κατά την οποία απλώς θυμόμασταν ότι πριν από δύο χιλιάδες χρόνια ο Ιησούς γεννήθηκε στη Βηθλεέμ. Ήταν μια παραμονή Χριστουγέννων κατά την οποία ο Ιησούς γεννήθηκε στην καρδιά ενός κομμουνιστή δολοφόνου.
Αυτά είναι πράγματα που έχω δει με τα ίδια μου τα μάτια”. ~ Richard Wurmbrand
(Προσφορά σε μας του αιδ. αδελφού Μελέτιου Μελετιαδη.)
Θεματολογικές ετικέτες