“Μια κοπελίτσα έχω ερωτευτεί και τρελλαίνομαι, γιατί αυτή δεν ανταποκρίνεται στον έρωτά μου! Βόηθα με δάσκαλε!”.
Αυτά έλεγε ο Αγλάϊος στον μάγο Κυπριανό παρακαλώντας τον να κάνει την Ιουστίνη να τον ερωτευτεί. Μπροστά στον μάγο Κυπριανό όλη η πόλη της Αντιόχειας στεκόταν… γονατιστή. Όλοι τον έτρεμαν. Ένα κοριτσόπουλο πώς θα αντιστεκόταν;! Κι όμως! Το κοριτσόπουλο με την δύναμη του Χριστού απέδειξε ιστό αράχνης τα δίχτυα που προσπάθησαν να την τυλίξουν. Ο Κυπριανός κατάπληκτος από το περιεχόμενο της νεαρής, την ερωτεύτηκε και ο ίδιος, όπως λέει ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος! Συγχρόνως γέμισε περιέργεια για το από που αντλεί αυτή τη δύναμη η Ιουστίνη!
Όταν εκείνη του μίλησε για τον Χριστό, αυτός, που στην ζωή του είχε εμπειρία απ’ όλα, ξαφνικά συνειδητοποίησε Ποιος είναι η όντως ζωή!
Αγάπησε τον Χριστό με όλη του την καρδιά. Δέχθηκε γι’ αυτή την αγάπη του Χριστού, να εκτεθεί δημοσίως, κάνοντας δημόσια ομολογία της, με την καύση στην πλατεία της μεγάλης Αντιοχείας των μαγικών του βιβλίων! (Πάντοτε οι Χριστιανοί στον δημόσιο χώρο έδρασαν. Τώρα γίναμε «πνευματικό» περιθώριο!).
Αυτός ο μέγας και πολύς οδηγήθηκε στην Εκκλησία από ένα νεαρό κορίτσι μαζί με το οποίο μετά από λίγο μαρτύρησε διά πυρός την αγάπη του στον Χριστό.
Ένα κορίτσι και ένας ώριμος άνδρας.
Κι όμως. Δεν «παίχθηκε» καθόλου μια σαπουνόπερα!
Γεννήθηκε μια αγάπη για τον Χριστό, «πάντα πόθον νικώσα», η οποία εξέβαλε τον φόβο και αποδείχθηκε ισχυρότερη από τον θάνατο. Ο μέχρι πριν λίγο «παντοδύναμος» συνεργάτης του διαβόλου στο κακό, τώρα λάτρης της θυσιαστικής αγάπης του Χριστού. Πράγμα που οδήγησε την τοπική Εκκλησία να τον κάνει διδάσκαλο και επίσκοπό της και έτσι να γίνει η Αντιόχεια χριστιανική. Βλέπετε, τότε κληρικός σήμαινε μελλοθάνατος· όχι ανερχόμενο κοινωνικά πρόσωπο.
Με τέτοια γεγονότα η Εκκλησία του Χριστού λαμπρύνθηκε στα μάτια των αγγέλων που μάθανε “διά της Εκκλησίας” το πρόσωπο του Χριστού και απόκτησε αδιαμφισβήτητο κύρος στις συνειδήσεις των ανθρώπων, οι οποίοι έβλεπαν και έβρισκαν “οδόν ζωής” σ’ αυτούς τους θανατοποινίτες!!
Γιορτάζοντας τέτοια γεγονότα, όπως αυτές τις ημέρες (2.10), ας αναρρωτηθούμε για την ποιότητα και τον προσανατολισμό της δικής μας αγάπης.
Ας ελέγξουμε μήπως είναι “επίγειος, ψυχική, δαιμονιώδης” (Ιακ. 3, 15).
Ας δούμε καλύτερα, αν υπάρχει και τι υπάρχει!
Ας σκεφτούμε τυχόν φοβίες μας μπροστά σε υποθετικές και πραγματικές δαιμονικές ενέργειες!
Ας καταλάβουμε, από την στάση μας, το περιεχόμενό μας!
Ας συνειδητοποιήσουμε, από την αγία μάρτυρα Ιουστίνη, την παντοδυναμία του Χριστού και το ότι, δεν είμαστε έρμαια στα χέρια του διαβόλου, όταν και εφόσον έχουμε παραδώσει τον εαυτό μας στα χέρια του Χριστού. Αυτός ο ίδιος μας έχει διαβεβαιώσει ότι “εκ χειρός Του ουδείς δύναται αρπάζειν” (Ιω. 10,28).
Όταν Τον γνωρίσουμε όπως ο άγιος Κυπριανός, ακόμα κι αν πριν ήμασταν σε δίχτυα δαιμονικά μπλεγμένοι (εκουσίως· ακουσίως δεν γίνεται) ο Χριστός θα μας ελευθερώσει και μας, και θα ισχύσει και για μας αυτό που ίσχυσε και για τον άγιο Κυπριανό: “αν σας ελευθερώσει ο Υιός του Θεού, τότε όντως θα είσαστε ελεύθεροι” (Ιω. 8, 36).
Ας παρακαλέσουμε τους αγίους μάρτυρες Κυπριανό και Ιουστίνη να εύχονται και να παρακαλούν τον Χριστό για την όντως ελευθερία μας.
Με αγάπη και ευχές
ο Εφημέριος σας
π. Θεοδόσιος
ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2011
Θεματολογικές ετικέτες