Λέξεις για τον Λόγο
30 Οκτωβρίου 2024,5 Κρακοβία
Το κήρυγμα αυτό ειπώθηκε για να ολοκληρωθεί ένα μάθημα που δόθηκε υπό τον τίτλο “Σήκω και μη φοβάσαι!”, σχετικά με τις σημερινές και μελλοντικές προοπτικές της θρησκευτικής ζωής.
Εφεσίους 6.1-9: Οδηγήστε τους όπως ο Κύριος.
Λουκάς 13.22-30: Θα σωθούν μόνο λίγοι;
Στο δέκατο τρίτο κεφάλαιο του Ευαγγελίου του Ιωάννη, διαβάζουμε για το πώς ο Ιούδας στο τέλος του Μυστικού Δείπνου σηκώθηκε, πήρε το πορτοφόλι του και έφυγε μέσα στη νύχτα. Αφού έφαγε και ήπιε στην παρέα του Χριστού, προχώρησε στην προδοσία του φίλου και οικοδεσπότη του.
Είναι δυνατόν, λοιπόν, τη μια στιγμή να λαμβάνεις ανεκτίμητη χάρη και την άλλη να την πετάς στη θάλασσα- να βυθίζεσαι στο άκτιστο φως, αλλά να επιλέγεις το σκοτάδι. Πράγματι, έχουμε δει παραδείγματα, πάρα πολλά παραδείγματα, αυτού του θέματος στην εποχή μας. Γνωρίζουμε τις κακόβουλες συνέπειες της απιστίας.
Το σημερινό Ευαγγέλιο μας υπενθυμίζει ότι θα λογοδοτήσουμε για την ανταπόκρισή μας στο δώρο του Θεού. Ο Θεός “επιθυμεί όλοι οι άνθρωποι να σωθούν και να έρθουν στη γνώση της αλήθειας” (Α΄ Τιμόθεο 2.4)- ναι, αλλά εμείς πρέπει να προχωρήσουμε προς αυτή την κατεύθυνση. Πρέπει να απομακρυνθούμε από το ψέμα, να μεταστραφούμε. Ο θάνατος έχει χάσει το κεντρί του- αλλά πρέπει να επιλέξουμε να αφήσουμε αυτό το κεντρί να εξαχθεί, επιλέγοντας τη ζωή αντί του θανάτου.
Στα τελευταία χρόνια της παποσύνης του, ο Ιωάννης Παύλος Β’ προειδοποίησε ότι η “κουλτούρα του θανάτου” καταπατούσε την “κουλτούρα της ζωής” που είναι το δώρο του Χριστιανισμού στον κόσμο. Έγραψε στο Evangelium Vitae: “Βρισκόμαστε όχι μόνο αντιμέτωποι με αυτή τη σύγκρουση, αλλά αναγκαστικά στο μέσον της: όλοι μας συμμετέχουμε σε αυτήν, με την αναπόφευκτη ευθύνη να επιλέξουμε να είμαστε άνευ όρων υπέρ της ζωής” (αρ. 28). Η επιλογή δεν αφορά μόνο τα βασικά ζητήματα της άμβλωσης και της ευθανασίας. Αφορά κάθε πτυχή της ύπαρξης.
‘Είναι αυτή μια επιλογή για τη ζωή; Το ερώτημα αποτελεί κριτήριο για κάθε απόφαση που παίρνουμε, μικρή ή μεγάλη. Η χριστιανική ζωή ως τέτοια, και η θρησκευτική ζωή ειδικότερα, αφορά κάτι περισσότερο από την αυτοσυντήρηση. Ο Κύριος μας καλεί να δώσουμε ζωή, να γίνουμε καρποφόροι. Εκεί που εμείς τείνουμε να ζούμε σαν τα μυρμήγκια, βλέποντας μόνο τον μικρό σπόρο που κουβαλάμε, ο Θεός έχει μια κοσμική προοπτική. Βλέπει κάθε μέρος του σύμπαντος σε σχέση με το σύνολο. Η εντολή του στην αρχή, “Γίνεστε καρποφόροι, γεμίστε τη γη” (Γένεση 1.28), παραλληλίζεται με την εντολή του προς τους αποστόλους, “Πηγαίνετε και μαθητεύστε όλα τα έθνη” (Ματθαίος 28.19).
Ακριβώς όπως οι τέσσερις αρχέγονοι ποταμοί – ο Φισών, ο Γεών, ο Τίγρης και ο Ευφράτης – μετέφεραν παντού παραδεισένιο νερό, έτσι και οι χαρισματικοί αγωγοί της Εκκλησίας, τα θρησκευτικά της ιδρύματα, έχουν συσταθεί για να αρδεύουν τη γη. Ο καθένας από εμάς είναι ένα μικροσυστατικό σε αυτά τα υδραυλικά έργα. Όπου είναι ο Χριστός, εκεί είναι ο παράδεισος- και από τον παράδεισο αναβλύζει πηγή ζωντανού νερού. Μακάρι να βρεθούμε προσιτές πηγές αυτού του νερού, κατάλληλες να βοηθήσουμε να σβήσουμε τη δίψα της ξεραμένης ανθρωπότητας.
Έτσι, “άνθρωποι από ανατολή και δύση, βορρά και νότο” θα γευτούν την καλοσύνη του Κυρίου και θα προσελκυστούν στο συμπόσιό του, περιμένοντας στην ουρά της στενής πόρτας, η οποία στην πραγματικότητα θα αποδειχθεί πλατιά.
Όπου κι αν υπηρετούμε, όποιο κι αν είναι το καθήκον μας, παίζουμε το ρόλο μας στην προετοιμασία αυτής της μεγάλης συγκέντρωσης. Ας σηκωθούμε, λοιπόν, και ας αποβάλουμε τη μικροψυχία και το φόβο. Ο Θεός μπορεί να κάνει τα πάντα. Μπορεί να μετατρέψει το νερό σε κρασί, τα σπαθιά σε αλέτρι, τους εχθρούς σε φίλους, τους ξηρούς τόπους σε γόνιμη γη.
Θυμηθείτε: “Αυτός που σας καλεί είναι πιστός, θα το κάνει αυτό” (Α΄ Θεσσαλονικείς 5.24). Επιλέξτε μόνο τη ζωή. Και αυτός θα την κάνει να ανθίσει. Αμήν.
Θεματολογικές ετικέτες