Κατήχηση

Τι είναι η αγάπη;


12 Σεπτεμβρίου 2024 Trondheim


Το κήρυγμα στην Λειτουργία την τελευταία  ημέρα της Διάσκεψης των Σκανδιναβικών Επισκόπων, η οποία συνεδρίασε στο Τρόντχαϊμ. 

Σε όλες τις εποχές άνδρες και γυναίκες αρέσκονται να μιλούν για την αγάπη. Η εποχή μας δεν αποτελεί εξαίρεση. Έχει όμως αυτή την ιδιαιτερότητα: η συζήτηση για την “αγάπη” στις μέρες μας τείνει να έχει μια υποψία θυμού! Οι πανταχού παρούσες σημαίες του ουράνιου τόξου με την επιγραφή “Η αγάπη είναι αγάπη” κυματίζουν με έναν αέρα έμμεσης κατηγορίας, που εκλαμβάνεται από κάποιους ως παρηγοριά, από άλλους ως απειλή. Το τι σημαίνει να “αγαπάς” το έθνος σου έχει γίνει τόσο αμφιλεγόμενο ζήτημα σε πολλές χώρες που ορισμένες εκδηλώσεις αυτής της “αγάπης” κηρύσσονται παράνομες! Και τι να πούμε για τις μικρές “αγαπημένες” καρδούλες που χρησιμοποιούν οι άνθρωποι για να πάρουν θέση στο διαδίκτυο, κυρίως ανώνυμα; Δεν μεταδίδουν συχνά την περιφρόνηση του αντίθετου; Φαίνεται ότι μια δήλωση “αγάπης” σήμερα είναι συχνά μια έκφραση αυτοεπιβεβαίωσης, μια διεκδίκηση δικαιωμάτων, ένας τρόπος να τραβήξω μια διαχωριστική γραμμή ανάμεσα σε μένα και σε εκείνους που “αγαπούν” πράγματα που εγώ δεν “αγαπώ”!!


Τι αντίθεση με την έννοια της αγάπης της Καινής Διαθήκης που τίθεται μπροστά μας στο Ευαγγέλιο!! Η αγάπη, λέει ο Άγιος Παύλος, είναι το αντίθετο της αυταρέσκειας. Συνδέει την αγάπη με την ʺοικοδόμησηʺ ενός κτιρίου! Αυτή η εικόνα είναι εύγλωττη όταν θυμόμαστε την παρομοίωση στην κλήση μας να είμαστε “ζωντανές πέτρες” ʺλίθοι ζώντεςʺ στο ναό του Θεού (1 Πετρ.2,4). Η αγάπη σε αυτή την περίπτωση είναι η ετοιμότητα να διατηρήσουμε την υγιά ένταση, να σκεφτούμε την κλήση μας και να επιμείνουμε σε αυτήν, ό,τι κι αν συμβεί, παραμένοντας σταθερά στη θέση μας, ώστε οι άλλοι να μπορούν να υπολογίζουν μαζί μας στο όνομα του Χριστού και να οικοδομούν με ασφάλεια την ύπαρξή τους γύρω μας, με αποτέλεσμα ένα περιβάλλον καταφυγής και ασφάλειας για όλους!


Ο Κύριός μας στο Ευαγγέλιο είναι ακόμα πιο ριζοσπαστικός. Γι’ αυτόν, η αγάπη είναι το ξεπέρασμα του συναισθήματος. Το να αγαπάς όπως προστάζει ο Ιησούς σημαίνει ότι εγκαταλείπεις, μια για πάντα, κάθε πρότυπο αμοιβαιότητας με βάση το βάρος και το μέτρο: θα μου ξύσεις την πλάτη, θα σου ξύσω τη δική σου, αλλιώς θα σε αφήσω στη φαγούρα σου! Ο Ιησούς μας λέει να αγαπάμε “χωρίς καμία ελπίδα ανταπόδοσης”- να δίνουμε χωρίς υπολογισμούς. Το δικό του κάλεσμα για αυτοπροσφορά είναι ταυτόχρονα ηρωικό και όχι σκόπιμο, άρα ελαφρύ!


Αυτή είναι η δηλωμένη τρέλα του Ευαγγελίου. Ο κίνδυνος που ενέχει είναι πραγματικός. Ο Σταυρός του Χριστού είναι μια υπενθύμιση ότι ζούμε με αυτόν τον τρόπο στοιχηματίζοντας τη ζωή μας. Ωστόσο, δεν είναι μόνο αυτό. Ακόμα και οι διστακτικές προσπάθειες να ακολουθήσουμε τη διδασκαλία Του, μάς αφήνουν να επαληθεύσουμε πλήρως την αλήθεια της διδαχής Του (Λουκ. 6,38)

ʺΔίνετε για να σας δώσει και σας ο Θεός! Η δωρεά Του θα είναι πλούσια, άφθονη και  ξέχειλη!  Θα σας δώσει – επιστρέψει στα χέρια σας το ʺσκεύοςʺ που δώσατε γεμάτο, χωρίς κενά, να ξεχειλίζειʺ!! και την πραγματικότητα μιας χαρούμενης ειρήνης, που αυτός ο κόσμος δεν μπορεί να δώσει. Αρχίζουμε να αναγνωρίζουμε, λοιπόν, την απεριόριστη φύση που χαρακτηρίζει τη γνήσια αγάπη και τη μακαριότητα της δωρεάν αυτοπροσφοράς. Για τέτοια αγάπη η εποχή μας είναι πεινασμένη. Δεν μπορεί κανείς να ζει επ’ άπειρον με υποκατάστατα, και η αγάπη είναι αυτό για το οποίο είμαστε φτιαγμένοι. 

Ας γνωρίσουμε λοιπόν την αληθινή αγάπη και ας τη μοιραστούμε ελεύθερα. Αμήν.

Θεματολογικές ετικέτες