“Είμαι βέβαιος ότι οι περισσότεροι από εμάς έχουμε την εικόνα της Κυριακής των Βαΐων από ταινίες που έχουμε δει.
Φανταζόμαστε τον Ιησού να καταφτάνει καβάλα σε ένα γαϊδούρι, καθώς οι άνθρωποι της Ιερουσαλήμ κυματίζουν κλαδιά φοίνικα και φωνάζουν “Ωσαννά εν τοις υψίστοις”. Και, όπως τα περιγράφουν τα Ευαγγέλια, τα γεγονότα της πρώτης Κυριακής των Βαΐων δεν ήταν πολύ διαφορετικά από αυτή την εικόνα.
Φανταζόμαστε τον Ιησού να καταφτάνει καβάλα σε ένα γαϊδούρι, καθώς οι άνθρωποι της Ιερουσαλήμ κυματίζουν κλαδιά φοίνικα και φωνάζουν “Ωσαννά εν τοις υψίστοις”. Και, όπως τα περιγράφουν τα Ευαγγέλια, τα γεγονότα της πρώτης Κυριακής των Βαΐων δεν ήταν πολύ διαφορετικά από αυτή την εικόνα.
Πριν από μερικές εβδομάδες ήμουν σε προσκύνημα στους Αγίους Τόπους. Στην Ιερουσαλήμ μπορεί κανείς να εντοπίσει τη διαδρομή που πήρε ο Ιησούς από το Όρος των Ελαιών, κάτω στην κοιλάδα των κέδρων και στη συνέχεια μέχρι την Ιερουσαλήμ, μέσω μιας πύλης της πόλης που υπάρχει ακόμη και σήμερα.
Αλλά, για μένα, η Κυριακή των Βαΐων έχει να κάνει λιγότερο με το σκηνικό, και περισσότερο με το πνευματικό μήνυμα. Δηλαδή, λιγότερο με το τι συνέβη εξωτερικά, και περισσότερο με το τι διαδραματίστηκε εσωτερικά. Αφορά, συγκεκριμένα, το πώς η ζωή μπορεί να αλλάξει τόσο ξαφνικά. Τη μια μέρα ο Ιησούς εισέρχεται στην ιερή πόλη υπό τις επευφημίες του πλήθους, λίγες μέρες αργότερα καταδικάζεται από πλήθος και καρφώνεται σε ένα σταυρό.
Το γεγονός αυτό είναι μια δραματική υπενθύμιση του πόσο γρήγορα μπορεί να αλλάξει η ζωή μας. Μπορεί να είναι συγκλονιστικό όταν σου συμβεί κάτι ξαφνικά. Μπορεί να χάσεις τη δουλειά σου, να αρρωστήσεις, ή να έρθεις αντιμέτωπος με ένα θάνατο στην οικογένειά σου. Όμως ο Χριστός καταλαβαίνει τι περνάς, γιατί το έχει περάσει και ο ίδιος. Σε συναισθάνεται όχι μόνο γιατί είναι Θεός και γνωρίζει τα πάντα, αλλά και γιατί είναι άνθρωπος και έχει βιώσει τα πάντα.
Κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Εβδομάδας, λοιπόν, αναλογίσου αυτή τη βασική αλήθεια: Ο Χριστός σε συναισθάνεται”
π. Τζέημς Μάρτιν
Μετάφραση : Γιάννης Ζορμπάς
Θεματολογικές ετικέτες